မယ္လစခန္းမွဒုကၡသည္မ်ား ရိကၡာမရ၍ မဲေဆာက္UNရုံးေရွ႕ဆႏၵျပ

၃၀ ဇြန္ ၂၀၀၈
မယ္လဒုကၡသည္စခန္းမွ ျမန္မာဒုကၡသည္ (၂၂) ဦးသည္ ရိကၡာမရ၍ ယေန႔နံနက္တြင္ မဲေဆာက္ ၿမိဳ႕ရွိ ဒုကၡသည္မ်ားဆိုင္ရာ မဟာမင္းႀကီး (ယူအန္အိခ်္စီအာ) ႐ံုးေရွ႕တြင္ ဆႏၵျပေတာင္းဆို ၾကသည္။
ဆႏၵျပသူမ်ားမွာ ဘန္ေကာက္တြင္ ယူအန္အိခ်္စီအာမွ အသိအမွတ္ျပဳ ဒုကၡသည္လက္မွတ္ ကိုင္ေဆာင္ထားသူမ်ားျဖစ္ၿပီး ၂၀၀၄-၂၀၀၅ ခုႏွစ္တြင္ အဖမ္းခံရသျဖင့္ မဲေဆာက္သိ႔ု ျပန္ပို႔ခံရကာ မဲေဆာက္ယူအဲန္႐ံုးက ၎တို႔အား မယ္လဒုကၡသည္စခန္းသို႔ ပို႔ေဆာင္ျခင္း ခံရသူမ်ားျဖစ္သည္။
ဆႏၵျပသူတဦးျဖစ္သည့္ မန္းေဇာ္လြင္ဦးက "စခန္းမွာ က်ေနာ္တို႔လက္မွတ္ေတြကို တီဘီဘီစီ အဖြဲ႔က ရိကၡာေပးဖို႔ တံဆိပ္တံုးထုၿပီး အသိအမွတ္ျပဳပါတယ္။ တလ ႏွစ္လေလာက္ပဲ ရၿပီး စခန္းကေန ရိကၡာေတြျပန္ျဖတ္လိုက္တာ ဒီကေန႔အထိပါပဲ ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီမွာလာၿပီးေတာ့ ဆႏၵျပေတာင္းဆိုရတာပါ" ဟု ေျပာသည္။
မယ္လစခန္းတြင္ မိမိတို႔ကဲ့သို႔ အလားတူဒုကၡသည္ (၁၀၀) ခန္႔ရွိၿပီး ထိုသူမ်ားကိုယ္စား မိမိတို႔ (၂၂) ဦးက လာေရာက္ ဆႏၵျပျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ မိမိတို႔ အခက္အခဲမ်ားကို စခန္းေကာ္မတီသို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္တင္ျပခဲ့ေၾကာင္း၊ မရသည့္အဆံုး ဂ်နီဗာ႐ံုးခ်ဳပ္သို႔ တင္ျပခဲ့ေၾကာင္း၊ ႐ုံးခ်ဳပ္မွ အေၾကာင္းျပန္သည့္အခါ စခန္းအာဏာပိုင္မ်ားက မိမိတို႔အား ေခၚဆူသည္မွလြဲ၍ ဘာအကူ အညီမွ မေပးေၾကာင္း၊ အသိမိတ္ေဆြမ်ားက ေကၽြးေမြးၾကေၾကာင္း၊ စခန္းအတြင္း ရရာအလုပ္ လုပ္၍ စားဝတ္ေနေရး ေျဖရွင္းၾကရေၾကာင္း မန္းေဇာ္လြင္ဦးက ေျပာသည္။
ကရင္ဒုကၡသည္ေကာ္မတီ တာဝန္ရွိသူ တဦးက "ဒီကိစၥ ယူအန္အိခ်္စီအာ၊ တီဘီဘီစီအဖြဲ႔နဲ႔ဘဲ ဆိုင္တယ္။ က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ သူတို႔ကို စခန္းမွာ ၾကည့္႐ႈေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ပဲ ျဖစ္တယ္" ဟု ေျပာ သည္။ စခန္းတာဝန္ရွိသူမ်ားအား ဆက္သြယ္၍မရေပ။
မဲေဆာက္အေျခစိုက္ ျမန္မာအလုပ္သမားအေရး ေဆာင္ရြက္ေနသူတဦးကလည္း "ဒါ လုံးဝ မျဖစ္သင့္တဲ့ကိစၥျဖစ္တယ္။ ဒီလိုျဖစ္တာ စခန္းတာဝန္ရွိလူႀကီးေတြအေပၚမွာ တာဝန္မကင္းဘူး" ဟု ေျပာသည္။
မယ္လဒုကၡသည္စခန္းသည္ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕၏ ေျမာက္ဘက္ (၆၄) ကီလိုမီတာ အကြာအေဝးတြင္ ရွိၿပီး ျမန္မာဒုကၡသည္ (၅) ေသာင္းခန္႔ ေနထိုင္ကာ ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ရွိ ဒုကၡသည္စခန္း (၉ ) ခုအနက္ အႀကီးဆံုးစခန္းျဖစ္သည္။ ။

ျမန္မာ့အေရး ေဆာင္ရြက္ရန္ ဥေရာပ ပါလီမန္ အမတ္မ်ား ဖဲြ႔စည္း

30 June 2008
ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးေျပာင္းလဲမႈေတြ အတြက္ ပိုမိုအေလးေပးေဆာင္ရြက္ႏိုင္ဘို႕အတြက္ ျမန္မာ့အေရး ဥေရာပ ပါလီမန္ အမတ္မ်ားအဖြဲ႕ European Parliamentary Caucus on Burma (EPCB) ကို ဖြဲ႕စည္းခဲ့ပါတယ္။
ဥေရာပ ႏိုင္ငံ (၈) ႏိုင္ငံက ပါလီမန္အမတ္မ်ားနဲ႕ ဇြန္လ (၁၉) ရက္ ေန႔က ဖြဲ႔စည္းခဲ့တာပါ၊ အခုလိုEPCB ဖြဲ႕စည္းခဲ့မႈနဲ႕ ပတ္သက္လို႕ ဘဲလ္ဂ်ီယံ ႏိုင္ငံအေျခစိုက္ ဥေရာပျမန္မာရံုးရဲ႕ ညႊန္ၾကားေရးမႈး ဦးဟန္ေညာင္ေ၀က အခုလို ေျပာဆိုပါတယ္။
"ဘာေၾကာင့္ ဒီအဖဲြ႔ဖဲြ႔လုိက္တာလဲဆုိေတာ့ အရင္တုန္းကဆုိရင္ အဖဲြ႔မရွိဘူး။ အေရးေပၚတဲ့အခ်ိန္မွာ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္လုိက္ညႇိရတယ္ဆုိေတာ့ အခ်ိန္ နည္းနည္းၾကာတယ္။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြခ်ဖုိ႔အတြက္။ အခုလိုမ်ိဳး သူတုိ႔ကလည္း အာစီယံက AIPMCအဖဲြ႔ပံုစံလုိမ်ိဳး ဥေရာပ သမဂၢမွာရွိတဲ့ ပါလီမာန္အမတ္ေတြ တစုတစည္းထဲျဖစ္ေအာင္ ဒီမွာ အဖဲ႔ြတဖဲြ႔ ဖဲြ႔လုိက္တာပဲျဖစ္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ထင္တာက အရင္ကထက္ပိုၿပီးေတာ့ အားရွိမယ္။ ဘာေၾကာင့္လည္း ဆုိရင္ အဖဲြ႔အစည္းရွိေတာ့ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံအေၾကာင္းကို တခ်ိန္လံုး ေစာင့္ၾကည့္မယ္။ လုိက္ၿပီးေတာ့ သတင္းေတြ စုစည္းမယ္။ ျပႆနာ ေပၚလာရင္လည္း သူတုိ႔က ခ်က္ျခင္းတုန္႔ျပန္ႏုိင္တယ္။ အရင္ထက္ကထက္ ပုိျမန္မယ္ဆုိရင္လည္း ဒီေလာက္ပါပဲ။ သာမန္အေနနဲ႔ကေတာ့ ေပၚလစီခ်လုိ႔မရဘူး။ လူထုရဲ႕ ဆႏၵကုိ အစုိးရသိေအာင္ သူတုိ႔ လုပ္ေပးႏုိင္တယ္။ အစုိးရကလည္း သူတုိ႔ရဲ႕ လူထုဆႏၵကုိ မဆန္႔က်င္ ခ်င္ဘူးဆုိရင္ ပါလီမန္ေျပာတဲ့အတုိင္း သူတုိ႔ လုိက္လုပ္မွာပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဥပေဒအရေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့။ ဒီမုိကေရစီ စနစ္အရ လူထုရဲ႕ ဆႏၵကုိ နားေထာင္ရမယ္ဆုိေတာ့ အစုိးရေတြကေတာ့ နားေထာင္မွာျဖစ္ပါတယ္။"
ဒီလို ျမန္မာႏိုင္ငံအေရး ဥေရာပ ပါလီမန္ အမတ္မ်ားအဖြဲ႕ ကို AIPMC ျမန္မာ့အေရး အာဆီယံပါလီမန္ အမတ္မ်ား အဖြဲ႕ကလည္း ၾကိဳဆိုလိုက္ၿပီး၊ ျမန္မာ့အေရးအတြက္ EPCB နဲ႕ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈေတြ၊ ထိေရာက္တဲ့ လုပ္ေဆာင္ ခ်က္ေတြကို လုပ္ကိုင္သြားမွာ ျဖစ္တယ္လို႕ AIPMC အမႈေဆာင္ ညြန္ၾကား ေရးမႈး Roshan Jason က ေျပာဆိုပါတယ္။ဒါ့အျပင္ အခုဖြဲ႕စည္းလိုက္တဲ့ ျမန္မာ့ေရး ဥေရာပ ပါလီမန္ အမတ္မ်ား အဖြဲ႕ EPCB ဟာ အာဆီယံ အမတ္ မ်ား အဖြဲ႕ AIPMC ထက္ေတာ့ ျမန္မာ့အေရးကို ပိုမိုလုပ္ေဆာင္သြားႏိုင္မယ္လို႕လဲ ဦးဟန္ေညာင္ေ၀ က ေျပာဆိုပါတယ္။
"AIPMCထက္ေတာ့ ပုိလုပ္ႏုိင္မယ္။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆုိရင္ အာစီယံႏုိင္ငံေတြ အကုန္လံုးက ဒီမုိကေရစီ အစုိးရေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ ဥေရာပ သမဂၢထဲမွာက ဒီမုိကေရစီႏုိင္ငံေတြျဖစ္ပါတယ္။ ၂၇ႏုိင္ငံ။ ဆုိေတာ့ လူထုရဲ႕ ဆႏၵကို သူတုိ႔က ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြ ထုတ္ျပမယ္။ လူထုဘယ္လုိ ျမင္သလဲဆုိတာကို အစုိးရေတြက လုိက္နာရမွာပဲျဖစ္ပါတယ္။"
EPCB အေနနဲ႕ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး ေျပာင္းလဲမႈေတြျဖစ္ေပၚလာေစႏိုင္ဘို႕ အတြက္ ဥေရာပႏိုင္ငံ အစိုးရေတြနဲ႕ ဥေရာပ သမဂၢ တို႕ကို ဖိအားေပးယံုမက တျခားႏိုင္ငံတကာအစိုးရေတြနဲ႕ ကုလသမဂၢလံုျခံဳေရး ေကာင္စီ တို႕ကိုပါ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ ထိထိေရာက္ေရာက္ အေရးယူ ေဆာင္ရြက္မႈေတြလုပ္ေဆာင္ေပးဖို႔ တိုက္ တြန္း ေျပာဆိုမႈေတြကို အဓိက လုပ္ငန္းစဥ္ေတြအျဖစ္လုပ္ကိုင္သြားမယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။

“အနွစ္ႏွစ္ဆယ္မွသည္”

အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ဆီသို႕
“အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္မွ် တိုင္းျပည္အတြက္လုပ္လာၿပီးေနာက္ ကၽြန္ေတာ္သည္ကိုယ္႔
ကိုယ္ျပန္၍ ၾကည္႔လိုက္ေသာအခါ ႀကိဳးတိုက္ထဲသို႔ေရာက္ေနသည္ကိုေတြ႔ရေလသည္။”

အထက္ပါစာပိုဒ္မွာဗိုလ္မႈးခ်စ္ေကာင္းေရးခဲ႔သည္႕အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္စာအုပ္၏အဖြင္႕စာပိုဒ္ပင္

ျဖစ္ပါသည္။၁၉၈၈ခုႏွစ္လူထုအံုႁကြမႈႀကီးမွစခဲ႕ေသာစစ္အာဏာရွင္ဆန္႕က်င္ေရ;

ႏွင္႕ဒီမိုကေရစီရရွိေရးလႈပ္ရွားမႈ၏ကာလသည္လည္းလာမည္႔ဩဂုတ္လ (၈)ရက္ေန႕တြင္အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္တင္းတင္းျပည္႔ေတာ႔မည္ျဖစ္ပါသည္။

အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ၾကာတိုက္ပြဲခရီးရွည္ႀကီးထဲမွာက်ဆံုးသူေတြလဲက်ဆံုးကုန္ၾကရပါ

ၿပီ။ကိုဖုန္းေမာ္တို႕လိုသမိုင္းဝင္ခဲ႔သူေတြရွိသလို၊နအဖမီးသၿဂိဳလ္စက္ေတြထဲမွာ လူမသိသူမသိျပာက်ခဲ႔ရသူေတြ၊ေတာေတာင္ေတြထဲမွာတိုက္ပြဲျဖစ္ရင္းငွက္ဖ်ား

ႏွိပ္စက္ရင္းျဖင္႕ေခါင္းခ်ခဲ႔ရသူေတ၊ြနအဖရဲ႔စစ္အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ ႏိွပ္စက္ညွင္းပန္းမႈေတြကိုအံတုၾကံ႕ၾကံ႕ခံရင္းက်ဆံုးခဲ႔ရသူေတြအခုတိုင္အက်ဥ္း

ေထာင္မ်ားထဲတြင္ဒူးေထာက္အညံ႔မခံပဲဆက္လက္တိုက္ပြဲဝင္ေနသူေတြရွိေန

သလိုအခ်ိ္ဳ႕လဲလူသားခ်င္းစာနာတဲ႔ကမာၻ႕ႏိုင္ငံအႏွံ႕အျပားကိုေရာက္ရွိေနၾက

ၿပီးအခ်ိဳ႕ကလည္းနယ္စပ္ေဒသေတြမွာပဲအားခဲလို႕ရပ္တည္ရုန္းကန္ေနၾကဆဲတိုက္ပြဲဝင္ေနၾကဆဲပင္၊ၿပည္တြင္းရွိရဲေဘာ္မ်ားကလည္းဟိုပုန္းဒီခိုနဲ႔အလံမလွဲစတမ္း

တိုက္ပြဲဝင္ေနၾကဆဲပင္။ထိုအင္အားစုမ်ားေၾကာင့္လဲဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲရဲ႕အရွိန္အဟုန္ဟာအဆက္မၿပတ္ဆက္လက္ၿဖစ္ေပၚေနတယ္လို႕လဲဆိုႏုိင္ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္သည္ပင္ ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္အတြင္း ဘဝေပါင္းစံုက်င္လည္ရင္းမွ
Migrant ေက်ာင္းေလးတခုမွာ အနာဂတ္ရဲ႔မ်ိဳးဆက္သစ္လူငယ္ေတြကို ပညာသင္ေပးရင္း

ဘဝကိုရုန္းကန္ေနရဆဲပါ။ေန႕စဥ္နံနက္ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္တိုင္းေက်ာင္းေရွ႔အလံတိုင္မွာ

ထိုင္းအလံကိုတင္၊ထိုင္းႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းကိုသီဆိုေနၾကရတဲ႔ခေလးငယ္ေတြကိုၾကည္႔ရင္း

ပင္“ေဩာ္ဘယ္ေတာ႔မ်ားမွငါတို႕ခေလးေတြကိုယ္႕အမိေျမေပၚမွာေျခခ်လို႕အမိႏိုင္ငံေတာ္

အလံကိုအေလးျပဳခြင္႕ရၾကမွာလဲ”လို႕ေတြးရင္းအၿမဲေၾကကြဲခဲ႔ရပါတယ္။တကယ္ေတြးၾကည့္

ေတာ့လဲဒီကေလးေတြကမွေအးခ်မ္းစြာပညာသင္ခြင့္ရေနပါေသးတယ္။

နာဂစ္မုန္တိုင္းေၾကာင့္ေက်ာင္းပါေပ်ာက္ခဲ့ရတဲ့ကေလးေတြ၊မတရားႀကီးၿမင့္ေနတဲ့ကုန္

ေစ်းႏွူန္းနဲ႕အလွဴေငြအမ်ိဳးမ်ိဳးေတြေၾကာင့္ေက်ာင္းေတာင္မတက္ႏုိင္ေတာ့တဲ့က

ေလးေတြကၿပည္တြင္းမွာအမ်ားႀကီးပါ္။ဒီလိုဘဝေတြမၿပီးွဆံုးႏိုင္ေသးတဲ့တာ

၀န္ေတြနဲ႕အတူကၽြန္ေတာ္တို႕(၈၈)မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားေတြဟာလည္းအသက္ေလးဆယ္တန္းေတြေရာက္လာခဲ႔လို႕ေနာက္မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြက မၿပီးေသးတဲ႔တာဝန္ေတြကိုဆက္လက္ယူေနၾကရပါၿပီ ။

ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြဘယ္အထိခရီးေပါက္ခဲ႔ပါၿပီလဲ?
အျမင္မွာေတာ႕တျပည္လံုးမွာ မၾကာခဏဆိုသလို ကန္႕ကြက္ဆႏၵ ျပမႈေတြျဖစ္လို႕တကမၻာလံုးက ဝိုင္းဝန္းကန္႕ကြက္ရံႈ႕ခ်ၾကလို႕နအဖဟာအက်ဥ္းအက်ပ္မ်ိ္ဳးစံုနဲ႔ႀကံဳေတြ႔ေနရတယ္လို႕

ဆိုႏိုင္ပါတယ္။တနည္းေျပာရရင္အေျခစိုက္စခန္းေတြကိုတခုၿပီးတခုလက္လြတ္ရၿပီး

ေနာက္ဆံုးခံကတုတ္ကေန မီးကုန္ယမ္းကုန္ခုခံေနရတဲ႔ပံုပါပဲ။

တကယ္ေကာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ အႏိုင္ရေနတယ္လို႕ယူဆႏိုင္ပါသလား ?

အဆင္႕ဆင္႕အေလ်ာ႕ေပးလာခဲ႔တယ္လို႕ယူဆတယ္ဆိုရင္နအဖရဲ႕ရိုးေျဖာင္႕တဲ႔

လိုက္ေလ်ာမႈတခုေလမ်ုား ေတြ႕ၾကပါသလား၊ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္စက္တင္ဘာလ

အာဏာသိမ္းၿပီးတဲ႕အခ်ိန္က ႏိုင္ငံေရးပါတီ ဖဲ႔ြခြင္႔ေပးမယ္ ေရြးေကာက္ပဲြ

လုပ္ေပးမယ္၊အနိုင္ရမယ္႕လူကိုအာဏာလႊဲေပးၿပီးစစ္တပ္ဟာစစ္တန္းလ်ားျပန္ရံု

ပဲလို႕ဦးေစာေမာင္ေျပာခဲ႔တာကိုမွတ္မိၾကဦးမွာပါ။

တကယ္တန္းက်ေတာ႔ရွိသမွ်ႏိူင္ငံေရးပါတီေတြကိုအမ်ိဳးမ်ိဳးသပ္ရႈိၿဖိဳခြဲ၊နိုင္ငံေရးပါတီ

ေတြရဲ႔႕အေရးပါတဲ႔ေခါင္းေဆာင္ေတြကိုဖမ္းၿပီးမွေရြးေကာက္ပဲြက်င္းပေပးခဲ႔တာပါ။ခ်ည္ၿပီးတုတ္ၿပီးအပိုင္တြက္ထားတဲ႔ေရြးေကာက္ပြဲမွာျပည္သူလူထုတ

ရပ္လံုးက NLDကိုတခဲနက္ေထာက္ခံလိုက္တဲ႔အခါက်မွျပဴးတူးၿပဲတဲျဖစ္ၿပီး

ဦးေစာေမာင္ကိုျဖဳတ္ခ်လို႕ဦးသန္းေရႊနဲ႔အစားထိုးတာပါ။

တနည္းဆိုရင္ဦးေစာေမာင္ေျပာခ်င္တာေျပာခဲ႔တာေတြဟာေနာက္လူေတြတာဝန္ခံမွာမဟုတ္ဘူးဆိုတဲ႔သေဘာပါ။ကိုယ္ေျပာတဲ႔စကားေတာင္ကိုယ္တာဝန္မယူႏိူင္တဲ႔လူေတြကသူတို႕ကိုသူတို႕အစိုးရလို႕ဆိုခ်င္ၾကပါေသးတယ္။ေနာက္တခါ

ROAD MAP(၇)ခ်က္ဆိုတာကိုဦးခင္ၫြန္႕ကေရးဆြဲၿပီးအမ်ိဳးသားညီလာခံကို က်င္းပလို႕ဖဲြ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒေရးဆြဲၾကျပန္ပါတယ္။ ရပ္လိုက္ သြားလိုက္နဲ႔ အခ်ိန္ဆြဲလုပ္လာတဲ႔အဲဒီညီလာခံေတာင္မၿပီးေသးဘူးအခ်င္းခ်င္း စားခြက္လုရင္း ဦးခင္ၫြန္႔ျပဳတ္သြားျပန္ပါတယ္။သူလုပ္ခဲ႔တာေတြအားလံုးထဲကသူတို႕အက်ိဳးရွိႏိုင္တဲ႔ဟာေတြကလြဲရင္က်န္တာေတြအားလံုးလွစ္လွ်ဴရႈလိုက္ျပန္ပါတယ္။

အမ်ိဳးသားညီလာခံကို (၁၅) ႏွစ္ၾကာက်င္းပျပဳလုပ္ အားရေအာင္ အခ်ိန္ဆြဲၿပီးမွသူတုို႕

အလိုက်ေရးဆဲြထားတဲ႔အေျခခံဥပေဒကိုအတည္ျပဳဖို႕ေရြးေကာက္ပဲြလုပ္ဖို႕ဆိုၿပီး

ေၾကျငာခ်က္ေတြထုတ္ျပန္တဲ႔အခါအဲဒါဟာေကာင္းတဲ႔ဘက္ကိုေရွ႔ရႈတဲ႔အေျပာင္းအလဲ

လို႕ဘယ္လိုမွယူဆစရာမရွိပါဘူး။
(၁) ေရြးေကာက္ပဲြလုပ္ခဲ့တယ္ “၁၉၈၈ မွ ၁၉၉၀ အထိ ”
(၂) အေျခခံဥပေဒေရးဆဲြ “ ၁၉၉၂ မွ ၂၀၀၇ အထိ” ၿပီးမွ
(၃) လူထုဆႏၵခံယူပြဲႏွင္႕ေရြးေကာက္ပဲြ “၂၀၀၇ မွ ၂၀၁၀ အထိ”ဆိုၿပီး
န အ ဖ ကေတာ႔ ၂၀၁၀ အထိအခ်ိန္ဆဲြဖို႕အဆင္သင္႕ျပင္ထားၿပီးပါၿပီ ။

၂၀၁၀ေရြးေကာက္ပဲြၿပီးရင္ေရာ ဘာျဖစ္လာမွာပါလဲ ? အခုလူေတြထဲကအခ်ိဳ႕ကို
ယူနီေဖာင္းခၽြတ္ ၿပီးလႊတ္ေတာ္တက္ခိုင္း၊ ေနာက္က ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္က
လိုသလုိ ႀကိဳးဆဲြသြားမယ္႕ စစ္အာဏာရွင္အလိုက် အစိုးရကိုပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႕ရၾကမွာပါ။
ကုလားႀကီးနဲ႔ အရာႀကီး အေခၚေဝၚသာေျပာင္းသြားမယ္ ဒါကဒါပါဘဲ ။

ကၽြန္ေတာ္တို႕ဖက္က လက္ရွိအေျခအေနကေရာဘယ္လိုပါလဲ ?

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ ဦးတင္ဦး၊ ဦးဝင္းတင္ ၊ အပါအဝင္ NLD ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ကိုမင္းကိုႏိုင္၊ကိုကိုႀကီး၊ကိုေဌးႀကြယ္၊ကိုမင္းေဇယ်ာစတဲ႔

ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြ၊အရွင္ဂမၼီရတို႕လို သံဃာေတာ္ေတြ ၊လူမ်ိဳးစုေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ဒီမိုကေရစီလႈပ္ရွားတက္ႁကြသူေတြ အားလံုး ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံေနရဆဲပါ။ ဥပေဒမရွိပဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ တႏွစ္သက္တမ္းတိုးလိုက္ျပန္ပါၿပီ။
ဘာမ်ားတုံ႕ျပန္ႏိုင္ပါသလဲ?

ဒီပဲယင္းမွာ အၾကမ္းဖက္သတ္ျဖတ္ခံရတဲ႔သူေတြ ၊ လူမိုက္ ေမြးၿပီး
ရိုက္သတ္ခံရတဲ႔ရဲေဘာ္ေတြ ၊ ေထာင္ထဲမွာမတရားႏိွပ္စက္ခံရရင္း လက္လြန္ေသဆံုးသြားသူေတြ ၊ အခုၿပီးခဲ႔တဲ႔စက္တင္ဘာမွာ ရိုက္ႏွက္ သတ္ျဖတ္ ၊ဖမ္းဆီၤးခံရသူေတြအတြက္၊တရားမွ်တမႈ ေတြ ဘယ္မွာပါလဲ ? ၿပီးခဲ႔တဲ႔ REFERNDUM မွာထည္႔သမွ် ကန္႕ကြက္မဲေတြအားလံုး ကိုမဲလိမ္ၿပီး ဘယ္ႏုိင္ငံမွာမွ မႀကံဳစဖူး ရာခိုင္ႏႈန္း(၉၀) ေက်ာ္ ႏိူင္ပါတယ္လို႕ေၾကျငာသြားခဲ႔ၿပီးၿပီ ။အမွန္တရားဘယ္မွာပါလဲ ?

နာဂစ္မုန္တိုင္းေမႊလို႕သိန္းခ်ီေသၿပီးသန္းခ်ီဒုကၡေရာက္ေနရတဲ႔ျပည္သူေတြကိုကူညီခ်င္ၾကသူေတြ

အေပၚ အမ်ိဳးမ်ိဳးကန္႕သတ္မႈေတြလုပ္လို႕ ဒုကၡသည္ေတြကို ကူညီတဲ႔ပစၥည္းေတြကို အမ်ိဳးမ်ိဳး အျမတ္ထုတ္ေနၾကတာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ဘာမ်ားလုပ္ႏိုင္ၾကပါသလဲ?ကန္႕ကြက္ရႈံ႔ခ်ရုံမွတပါးအျခားဘာမွမလုပ္ႏိုင္ခဲ႔ပါ။

ထိုအေၿခအေနအားလံုးအတြက္မည္သူ႕တြင္တာ၀န္ရိွပါသနည္း?

စီးပြားေရးနယ္ပယ္တြင္ေတာ႕ ရွင္းပါသည္။ ကုမၼဏီႀကီးတခုတြင္ စီးပြားေရးေပၚလစီမွား၍ အရႈံးေပၚလာခဲ႔ပါလွ်င္ စီမံခန္႕ခဲြၾကေသာ CEO ႏွင္႔တကြ ဘုတ္အဖဲ႔ြအားလံုး ႏႈတ္ထြက္ၾကရံုသာရွိပါသည္။ဥပမာတခုဆိုရလွ်င္ ယခုျပဳခဲ႔ေသာ REFERENDUM တြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ျပည္သူလူထုကို မဲရံုကိုသြား၍ ကန္႕ကြက္မဲေပးၾကပါဟု ဦးေဆာင္မႈေပးခဲ႔သည္။ထိုေပးခဲ႔ေသာကန္႕ကြက္မဲအားလံုးကိုနအဖတို႕ကမဲလိမ္၍

ေထာက္ခံမဲလုပ္လိုက္ပါသည္။

၉၂ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ဆိုသည္မွာမဲရံုသို႕သြားေရာက္သူအားလံုးနီးပါးျဖစ္ပါသည္။ထိုျပည္သူလူထုမဲမ်ားအလိမ္ခံရမႈတြင္မဲရံုသြားခိုင္းသူႏွင္႕မဲလိမ္သူႏွစ္ဦးတြင္

မည္သူပိုတာဝန္ရွိပါသလဲ?

သူခိုးကို ေခါင္းေပါင္းေပါင္း၍ တိုက္ပံုႏွင္႕ခ်ိတ္ပုဆိုးဝတ္ရံုမွ်ႏွင္႕လူႀကီးလူေကာင္းဟုမည္သူကယူဆၾကပါမည္လဲ? သူတိုက္ပံုေတြဘာေတြဝတ္ထားတာပဲ စိတ္ခ်ရပါတယ္ဟု ေျပာသျဖင္႕ ေဂါပကလူႀကီးခန္႕မိေသာအခါက်မွ ဘုရားအလွဴေငြမ်ားခိုးေၿပးသြားသည့္အခါ သူခိုးကို စိတ္ဆိုးရမည္လား၊ ဒါမွမဟုတ္ယံုၾကည္စြာအပ္ႏွံံခိိုင္းသူကိုအျပစ္တင္ရပါမည္လား? သို႕ေသာ္တိုက္ပြဲဝင္ေနၾကေသာယခုအေၿခအေနမွာေတာ့ဘယ္သူကိုမွအၿပစ္မပံုခ်ႏုိင္ပါ၊

ၿဖစ္လာေသာအေၿခအေနေပၚတြင္အေကာင္းဆံုးမည္သို႕ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္မည္ကိုွ

စဥ္းစားရန္သာရွိပါသည္။

လူထုလွဳပ္ရွားမွူမ်ားႏွင့္တာ၀န္ခံမွူ

လူထုတိုက္ပြဲမ်ားအရွိန္ၿမွင္႕တင္ၾကသည့္အခါအထိအခိုက္အရွအနာမ်ားစြာရွိပါ

သည္။ရိုက္ႏွက္သတ္ျဖတ္ဖမ္းဆီးခံရသူမ်ားအတြက္တရားမွ်တမႈျဖစ္ေစရန္ ႀကိဳးစားေဆာင္ရြက္ေပးရန္လႈံ႕ေဆာ္သူတို႕မွာတာဝန္ရွိသလို၊လႈပ္ရွားမႈမ်ား

ေၾကာင္႕ေနမရသျဖင္႕ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္လာရသူမ်ားအတြက္တာဝန္ယူူရန္မွာလည္းလႈံ႕ေဆာ္သူတို႕တာဝန္ပင္ျဖစ္ပါသည္။

ေပးဆပ္ခဲ႔ရေသာအသက္မ်ား၊ဘဝမ်ားစသည္႕အရင္းအႏွီးမ်ား အတြက္တိုက္ပြဲကိုဆက္လက္အရွိန္အဟုန္ၿမွင္႕ၿပီးေအာင္ပြဲရသည္အထိ တိုက္ပဲြဝင္ရန္မွာလည္းလႈံ႕ေဆာ္သူမ်ား၏တာဝန္ပဲျဖစ္ပါသည္။သို႕မွသာ ယံုၾကည္စြာအသက္ေပး၊ဘဝေပး တိုက္ပဲြဝင္ခဲ႔သူတို႕အတြက္ တာဝန္
ေက်ပါလိမ္႕မည္။ဤေနရာတြင္ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားကိုအေလးအနက္တင္

ၿပခ်င္ပါသည္။

ႏိုင္ငံျခားသြားခ်င္သျဖင္႕ဆႏၵဝင္ျပခဲ႔သူဟူ၍မရွိပါဟုကၽြန္ေတာ္ရဲရဲႀကီးဆိုရဲပါသည္။ႏိုင္ငံျခားသြားခ်င္သျဖင္႔ ဒီေရာက္မွ ဆႏၵျပခဲ႕ဖူးသူလိုလို ေရာေယာင္ဟန္ေဆာင္သူတို႕ေတာ႕ရွိခ်င္ရွိပါလိမ္႕မည္။ျပည္တြင္း၌ေနၾကသူမ်ားသည္ထိုကိစၥမ်ားကိုမသိၾကပါ။

လြတ္ရာနယ္ေျမေရာက္မွ ဘာႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈမွလုပ္ခြင္႔မရၾကပဲတတိယႏိုင္ငံသြားသည္႕

တံခါးတေပါက္သာဖြင္႕ထားေပးသည့္အေနထားမ်ိဳးသည္မၿဖစ္သင့္ဟုဆိုခ်င္ပါသည္။

သြားခ်င္သူေတြသြားၾကသလိုႏိုင္ငံေရးဆက္လုပ္ခ်င္သူေတြလည္းရွိၾကပါသည္။

သို႕ေသာ္ဒီေနရာတြင္ဘာေရြးခ်ယ္ခြင့္မွမရပါ။လုူအမ်ိဳးမ်ိဳးအေထြေထြကိုစီစစ္

ေဆာင္ရြက္ရန္၊ထိမ္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ရန္အတြက္ႀကီးမားေသာအခက္အခဲမ်ားရွိခဲ့မည္ဆိုသည္မွာအေသအခ်ာပင္ၿဖစ္ပါသည္။သို႕ေသာ္ထိုအေၾကာင္းၿပခ်က္တခုတည္းၿဖင့္လက္ပိုက္ၾကည့္မေနသင့္ပါ။ေရွ႕ဆက္တိုက္ပြဲမ်ားတြင္ထိုသို႕ေသာ
အေၿခအေနမ်ားဆက္လက္ႀကံဳေတြ႕ရန္ရွိပါဦးမည္။အေလးအနက္စားစဥ္းစားရမည့္အခ်က္ၿဖစ္ပါသည္။

ကြ်န္ေတာ္တို႕ဘာလုပ္ႏိုင္ပါသလဲ?
တိုက္ပဲြကာလ ႏွစ္သက္တမ္းရွည္လာတာႏွင္႔အမွ် အထိအခိုက္အရွအနာ အဆံုးအရံႈးေတြကမ်ားလာပါသည္။အေျခအေနေျပာင္းလဲႏိုင္တဲ႕ႏိုင္ငံေရးတိုက္ပဲြ၊လူထုတိုက္ပဲြမ်ားကိုျပင္ဆင္တဲ႔အခါ ၿပီးခဲ႔တဲ႔အမွားေတြကို ျပန္သံုးသပ္ေရွာင္ရွားရင္း အဆံုးသတ္တိုက္ပဲြကို ဘယ္လိုျပင္မလဲဆိုတာႏိုင္ငံေရးဦးေဆာင္မႈအခန္းက႑ကိုယူထားသူမ်ားမွာ

ႀကီးေလးတဲ႔တာဝန္ရွိေနပါတယ္လို႕ဆိုခ်င္ပါတယ္။

ရန္သူတြင္ လက္နက္အာဏာ ေငြေၾကးလူအင္အားစသည္ျဖင္႕ ျပည္႕စံုသည္မွာ
မွန္ပါသည္။ ေနာက္တခါ နာဇီလို၊ ဖက္ဆစ္လို မိမိအမ်ိဳးသားေရးကို ေရွ႔တန္း
တင္သူမိ်ဳးပင္မဟုတ္ပဲမိမိကိုယ္က်ိဳးစီးပြားမွလြဲ၍ဘာမွမစဥ္းစားသည္႕ လိုအပ္လွ်င္ဇတ္တူသားစားရန္ပင္ဝန္မေလးသည္႕အာဏာရႈးစစ္အာဏာရွင္ျဖစ္

ပါသည္။

ထိုအာဏာရွင္မ်ိ်းကိုေခါင္းေလးဝင္ပါရေစဦးဆိုသည္႕ကုလားအုတ္ပံုျပင္ဇာတ္လမ္းမ်ိဳး

ျဖင္႕ခ်ဥ္းကပ္လွ်င္ေခတ္သစ္ကုလားအုတ္ပံုျပင္ထဲကလိုအသားေပၚခံရရံုသာရွိပါသည္။ထိုလူအမ်ိဳးအစားေတြကိုခဏတျဖဳတ္အသံုးက်ခ်ိန္တြင္သံုး၍မလိုခ်ိန္မွာခ်နင္းပစ္လိုက္မွာအေသအခ်ာပါ။ေရွ႕ကႀကိဳးစားခဲ့ဘူးသူမ်ားကိုၾကည့္ပါ။ဇတ္

တူသားစားသည္႕သာဓကမ်ားကိုၾကည္႔ပါ။

လက္ရွိဝံသာႏုNLDလိုလူမ်ိဳးေတြ၊ေအးလြင္တို႕လိုလူမ်ိဳးေတြ၊ငါးမင္းေဆြတို႕လိုလူမ်ိဳး

ေတြစသည့္ေဖာ္လံဖားလူတန္းစားမ်ားပင္ဘယ္ေလာက္ခံမည္လဲဆိုတာကိုေစာင္႕ၾကည္႔ပါဦး။

သို႕ေသာ္အင္အားႀကီးမားသည္ဆိုသည္တိုင္းေၾကာက္စရာမဟုတ္ပါ။လူထု

ေထာက္ခံမွူမရေသာဘယ္လို မတရားအစိုးရမ်ားမွ ေရရွည္မတည္တံ့ႏုိင္ပါ။
ခိုင္မာေသာႏုိင္ငံေရးဦးေဆာင္မွူေနာက္တြင္ၿပည္သူလူထုမ်ားညီညြတ္စြာလိုက္ပါေဆာင္ရြက္ၾကရန္သာလိုပါသည္။

ဥပမာတခုတင္ၿပလိုပါေသးသည္။ေတာထဲတြင္အင္အားႀကီးမားလွပါသည္ဆို

ေသာေတာဆင္ရိုင္းအုပ္လိုက္ႀကီးပင္ေတာေခြးက်င္ငယ္ရည္နံ႔ရသည္ႏွင္႕ တဆတ္ဆတ္တုန္ေအာင္ေၾကာက္ၾကရွာပါသည္။ဆင္ႏွင္႕ေတာေခြးမ်ားအ

ေကာင္ခ်င္းယွဥ္လွ်င္ႏိႈင္းစရာပင္မရွိပါ။

သို႕ေသာ္ေတာေခြးမ်ား၏ ညီၫြတ္ျခင္းကိုေၾကာက္ၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ဆင္ျဖစ္ေစ၊က်ားျဖစ္ေစ ၊မည္သည္႕သတၱဝါျဖစ္ေစ သူတို႕တိုက္ခိုက္သတ္ျဖတ္
ရန္ဝန္ေလးျခင္းမရွိပါ။သူတို႕သတ္ကြင္းအတြင္းဝင္လာသည့္အခါက်င္ငယ္ရည္

ပန္းသည္႕အေကာင္ကပန္း၊ေရွ႔ကဝင္သည္႕အေကာင္ကဝင္၊ေနာက္ကဆြဲသည္႕အေကာင္ကဆြဲ၊အေပၚမွခုန္ခ်သည္႕အေကာင္ကခ်၊ေရဆီမေရာက္ေအာင္လမ္းလႊဲသည္႔အေကာင္ကလႊဲျဖင္႕ေနာက္ဆံုးဆင္ႀကီးဘုန္းဘုန္းလဲက်မွေအာင္ေသ

ေအာင္သားစားၾကပါသည္။

သူတို႕တြင္မတိုက္ခိုက္ခင္မွာဆင္ေသရင္ဘယ္အပိုင္းကိုမွငါကယူမယ္ဆိုၿပီး
ႀကိဳတင္ေဝပံုခ်ထားျဖင္းလဲမရွိပါ။ငါကအုပ္စုေခါင္းေဆာင္မို႕ဝမ္းတြင္းသားေတြကိုငါ႕သားသမီးေတြအတြက္ယူသြားမယ္ဆိုတဲ႔ေခါင္းေဆာင္

မ်ိဳးလဲမရွိပါ။ငါကေတာ႕အႏၱရယ္မ်ားတဲ႔ႏွာေမာင္းေနရာမွာေနရလို႕သူက

ေတာ႕အေနာက္ကပဲဝင္ဆဲြလို႕စသည္ျဖင္႕လဲမကဲြပါ။ဆင္ေကာင္ႀကီးမွမေသေသးခင္စားအိုးစားခြက္ေတြႀကိဳျပင္ထားတဲ႔အေကာင္ေတြလဲမရွိပါ။တိုက္ပြဲမွာအေခ်ာင္ခိုေနၿပီးဆင္ေသခ်ိန္က်မွေခါင္းေပၚတက္ထိုင္တတ္တဲ႔အ

ေကာင္မိ်ဳးလဲမရွိပါ။ဒီတိုက္ပဲြမွာဆင္ႀကီးမေသလို႕စိတ္ဆိုးသြားရင္ငါေတာ႕မလြယ္ဘူးဆိုၿပီးစိတ္ဆိုးေအာင္မလုပ္ပဲေနတဲ႔အေကာင္လဲ
မရွိပါ။

သူတို႕သိသည္မွာသူတို႕သတ္ကြင္းျပင္ထားသည္႔ေနရာသို႕ဝင္လာသည္႕မည္

သည္႕သားေကာင္မဆိုအၿပီးအျပတ္ေခ်မႈန္းစားေသာက္ၿပီးမ်ိဳးဆက္ကိုထိန္းသိမ္းရန္သာျဖစ္ပါသည္။
အရိုင္းဥပေဒမွာေတာေခြးေတြကိုသူတို႕ရဲ႔စုစည္းညီၫြတ္မႈေၾကာင္႕

ေတာဘုရင္ဆိုတဲ႔အေကာင္ႀကီးေတြေတာင္ဖိန္႕ဖိန္တုန္ေအာင္ေၾကာက္

ၾကရပါသည္။ကၽြန္ေတာ္တို႕ဟာေတာေခြးေတြထက္အဆေပါင္းမ်ားစြာအသိဥာဏ္ျမင္႕မားေသာလူသား

မ်ားၿဖစ္ၾကပါသည္။ျမန္မာျပည္ရဲ႕မ်ားစြာေသာျပည္သူလူထုကနအဖကိုလက္
မခံဘူးဆိုတာ၁၉၉၀ျပည္႔ေရြးေကာက္ပဲြနဲ႔သက္ေသျပၿပီးပါၿပီ။ၿငိမ္းခ်မ္းစြာဆႏၵေဖၚထုတ္တဲ့နည္းလမ္းမ်ားစြာနဲ႕သက္ေသၿပခဲ့ၿပီးပါၿပီ။၂၀၀၇စက္တင္ဘာလကၿဖစ္ပြားခဲ့တဲ့သံဃာေတာ္မ်ားနဲ႕ေက်ာင္းသားၿပည္သူမ်ားရဲ႕ေရြဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးႀကီးဟာကမၻာသိပါ။ႏိုင္ငံတကာအသိုင္းအဝိုင္းကလည္းျမန္မာျပည္သူေတြနဲ႔တသားတည္းရွိတဲ့အေၾကာင္းဆႏၵေတြထုတ္ေဖၚၿပခဲ့ၿပီးၿဖစ္ပါတယ္။

မျဖစ္လာႏိုင္ေသးတဲ႔ကုလသမဂၢတပ္ႀကီးေတြ၊အေမရိကန္တပ္ႀကီးေတြဝင္လာဖို႕ကိုစိတ္ကူးမယဥ္တာပိုေကာငး္ပါတယ္။ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးၿပီးကၽြန္ေတာ္တို႕

တကယ္ညီၫြတ္ဖို႕သာလိုပါသည္။

အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္မွသည္
အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ျပည္႔ေတာ့မယ့္အခ်ိန္မွာျပည္သူလူထုအတြက္အလိုအပ္ဆံုးအရာကိုေျပာရမယ္ဆိုရင္အရည္အေသြးျပည္႕ဝတဲ႔ေခါင္းေဆာင္မႈနဲ႕ပီ

ျပင္တဲ႔ႏိုင္ငံေရးဦးေဆာင္မႈဟာအေရးတႀကီးလိုအပ္ေနပါတယ္။အဲဒီေနာက္

ကဒီမိုကေရစီအေရးလွူပ္ရွားသူအားလံုးရဲ႕ညီၫြတ္မႈနဲ႕လူထုအင္အားေပါင္းစပ္လိုက္

မယ္ဆိုရင္ မေအာင္ျမင္စရာမရွိဘူးလို႕ဆိုခ်င္ပါတယ္။

အေတြ႕အႀကံဳ၊အေတြးအေခၚႀကီးမားတဲ႔ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ႏိုင္ငံေရးဦးေဆာင္ပုဂၢိဳလ္မ်ားဟာပိုၿပီးျမင္ႏိုင္ဦးေဆာင္ႏိုင္မယ္ဆိုတာယံုၾကည္ပါတယ္။ကြ်န္ေတာ္တို႕မွာ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လိုၿမန္မာသိကမၻာသိလူထုေခါင္းေဆာင္ေတြရွိပါတယ္။ဒါေပမယ့္အဲဒီလူထုေခါင္းေဆာင္ေတြခ်မွတ္ထားတဲ့ႏုိင္ငံေရးဦးေဆာင္မွူလမ္း

ေၾကာင္းအတိုင္းသူတို႕ဖမ္းဆီးခံေနရခ်ိန္မွာဆက္လက္အေကာင္အထည္ ေဖၚေပးမယ့္၊ဦးေဆာင္မွူေပးမယ့္ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းေတြလိုပါတယ္။

စက္တင္ဘာအေရးအခင္းၿပီးကာစမွာအေမရိကန္လူမ်ိဳးမိတ္ေဆြတဦးက
ကၽြန္ေတာ္႔ကိုေမးဘူးပါတယ္။စက္တင္ဘာအေရးေတာ္ပံုႀကီးဘာလို႕အ

ေျခမႈန္းခံရလဲဆိုတာနဲ႔၊ဘယ္လိုအေျခအေနမ်ိဳးဆိုရင္အႏိုင္ရႏိုင္မလဲဆိုတာပါ။

သူေမးတဲ႔စိတ္ဝင္စားစရာေမးခြန္းေတြကိုေေဖၚျပေပးခ်င္ပါတယ္။
(၁) သံဃာ႔နာယကအဖဲြ႔ေခါင္းေဆာင္ေတြပူးေပါင္းလာရင္အႏိုင္ရႏိူင္မလား?
(၂) အျခားဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားပူးေပါင္းပါဝင္လာရင္အႏိုင္ရႏိုင္မလား?
(၃)စစ္တပ္ကပူးေပါင္းလာမယ္ဆိုရင္အႏိုင္ရႏိုင္မလား?အႏိုင္ရႏိုင္မယ္ဆိုရင္

ဘယ္အဆင့္ေလာက္ထိပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈလိုမလဲ၊ဥပမာေအာက္ေျခအဆင္႔အထိလား၊စစ္ဗိုလ္အဆင္႕လား၊ဒုဗိုလ္မႈးႀကီးအဆင္႕လား၊ဒါမွမဟုတ္လက္ရွိအုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းထဲကတေယာက္ေယာက္ပါဝင္ပူးးေပါင္းဖို႕လိုလားစတဲ႔ေမးခြန္းေတြပါ။

ကာယကံရွင္ၿဖစ္တဲ့ကြ်န္ေတာ္တို႕တေတြဟာဒီထက္မက ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေမးခြန္း
ေတြထုတ္ဖို႕လိုပါလိမ့္မယ္။ဘဝေတြအသက္ေတြနဲ႕ရင္းရတဲ့တိုက္ပြဲေတြအတြက္အၿပန္ၿပန္အလွန္လွန္သံုးသပ္ဖို႕လိုပါလိ္မ့္မယ္။

ကၽြန္ေတာ္႕အေနနဲ႔အခ်ုဳပ္ဆိုရရင္ေတာ႔ပီျပင္တဲ႔ႏိုင္ငံေရးဦးေဆာင္မႈနဲ႔ လူထုအင္အား(ဆရာလူထုဦးစိန္ဝင္းစကားနဲ႔ေျပာရရင္PEOPLE POWER)နဲ႔

ညီၫြတ္မႈသာအဆံုးသတ္တိုက္ပဲြကိုအဆံုးအျဖတ္ေပးလိမ္႕မယ္ဆိုတာပါပဲ။

ဘယ္လိုအသြင္မ်ိဳးနဲ႕လူထုတိုက္ပြဲလဲ၊ဘယ္အတိုင္းအတာအထိတိုက္ၾကမလဲ

ဘယ္လိုပံုစံမ်ိဳးနဲ႕ေဖၚေဆာင္ၾကမလဲဆိုတာကိုေတာ့ႏုိင္ငံေရးဦးေဆာင္သူေတြ
ဆံုးၿဖတ္ေပးရမွာပါ။ ဘာၿဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ ၿပည္သူေတြကသူတို႕အတြက္
ဒီမိုကေရစီေဖၚေဆာင္ေဆာင္ေပးႏိုင္မယ္လို႕ယူဆသူေတြကိုသူတို႕ဆႏၵနဲ႕ေရြး

ခ်ယ္ထားၿပီးသားပါ။ၿပတ္သားတဲ့မူတရပ္နဲ႕အတူလူထုကိုဦးေဆာင္ၾကေစခ်င္ပါ

တယ္။

အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္မွသည္အဆံုးသတ္တိုက္ပဲြဆီသို႕ကၽြန္ေတာ္တို႕ဦးတည္မလား? အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္မွသည္အင္ဖန္နတီဆီသို႔ဦးတည္မလား?
ဆိုတာေရြးခ်ယ္ၾကဖို႕အခ်ိန္က်ေရာက္ပါၿပီလို႕တင္ျပလိုက္ရပါတယ္။

D-Wave