ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းမွ လြတ္ကင္းေရး

ကုလသမဂၢရံုး၌ သံုးႏွစ္ၾကာ တာ၀န္္ထမ္းေဆာင္ၿပီးေနာက္ “စု” သည္ ဆက္လက္တာ၀န္္မထမ္းေတာ့ဘဲ သားသမီးမ်ားႏွင့္ သိုက္သိုက္ ဝန္းဝန္းရွိမည့္ အိမ္ေထာင္သည္ဘဝကို ေရြးခ်ယ္ရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါသည္။ သို႔ႏွင့္ ဘဝသစ္တရပ္စပါေတာ့သည္။ ဤအခ်ိန္မွစေသာ ျဖစ္စဥ္မ်ားမွာ အမ်ားသိၿပီးျဖစ္ပါ သည္။ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ မိုက္ကယ္အဲရစ္သည္ ႏွစ္အေတာ္ၾကာကပင္ ဟိမဝႏၲာႏိုင္ငံေလးျဖစ္ေသာ ဘူတန္၌ ဘုရင့္သားသမီးမ်ား၏ စာျပဆရာအျဖစ္၎ အစိုးရဘာသာျပန္ဌာန အႀကီးအကဲအျဖစ္၎တာ၀န္္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ပါသည္။ “စု” လည္း ဘူတန္၌ တႏွစ္ခန္႔ေနခဲ့ပါသည္။ ဘူတန္သည္ ကုလသမဂၢအဖြဲ တြင္းသို ့ မၾကာေသးမီကမွ ဝင္ခဲ့သျဖင့္“စု” သည္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ဘူတန္ ႏိုင္ငံျခားေရးရံုး၌ ကုလသမဂၢကိစၥမ်ားဆိုင္ရာ အႀကံေပးအရာရွိအျဖစ္ အလုပ္ရပါသည္။ “စု” တို႔ ဇနီးေမာင္ႏွံသည္ သားဦး “အလက္ဇႏၵား”အား မ်က္ႏွာျမင္ရန္ အဂၤလန္သို႔ျပန္လာပါသည္။ မိုက္ကယ္ကား လန္ဒန္တကၠသိုလ္၌ ပါရဂူဘြဲ႔ သင္တန္းစတင္ၿပီး၊ မ်ားမၾကာမီ ေအာက္စဖို႔ဒ္ပညာရွင္ အလုပ္ခြင္ထဲဝင္လိုက္ပါသည္။ ဒုတိယသား “ကင္မ္”ကို ၁၉၇၇ ခုႏွစ္တြင္ ဖြားျမင္ပါသည္။ “စု” လည္း ကေလးမ်ားအား ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ျခင္း၊ ရန္ကုန္ရွိ မိခင္ထံ အလည္အပတ္သြားျခင္းတို႔ျဖင့္ ေအးေဆးစြာေနခဲ့ပါသည္။

မိသားစုကို ၾကည့္ရႈထိန္းသိမ္းရင္း “စု” စာေပမ်ား စ၍ေရးသားပါသည္။

စာဖတ္ဝါသနာသန္သည့္အေလ်ာက္ သူမသည္ အဂၤလိပ္ႏွင့္ျပင္သစ္ဘာသာစာအုပ္ အေျမာက္အျမား စုေဆာင္းထားပါသည္။ မိုက္ကယ္၏ တိဗက္စာေပ ေရးရာ သုေတသနမ်ားႏွင့္ဆိုင္ေသာ စာအုပ္စာတမ္းမ်ားလည္း တေန႔ထက္တေန႔မ်ားျပားလာပါသည္။ သို႔ႏွင့္ သူတို႔၏ ေအာက္စဖိုဒ္ေနအိမ္မွာ စာအုပ္မ်ားႏွင့္ျပည့္လွ်ံေနပါသည္။

ကေလးမ်ားလည္း စာဖတ္ဝါသနာပါသူမ်ားအျဖစ္ ႀကီးျပင္းလာပါသည္။ “စု” သည္ သူမ ဖခင္၏အထုပၸတၱိေရးရန္ စတင္စဥ္းစားပါသည္။ ဂ်ပန္ ဘာသာ၏စကား ကို ဇြဲႀကီးစြာျဖင့္စူးစူးစိုက္စိုက္ သင္ပါေတာ့သည္။ ျမန္မာျပည္အေၾကာင္းေရးထားေသာ အဂၤလိပ္ႏွင့္ ျမန္မာ စာအုပ္မ်ား၊ ဂ်ပန္ျပည္အေၾကာင္း ေရးထားေသာ အဂၤလိပ္ႏွင့္ ဂ်ပန္စာအုပ္မ်ား တျဖည္းျဖည္း စုေဆာင္းမိလာသည္။ ဖခင္ အထုပၸတၲိ စာအုပ္ျပဳစုရန္ သုတသနစတင္ပါသည္။ လန္ဒန္ရွိ အေရွ႔ တိုင္းႏွင့္ အာဖရိကဆိုင္ရာေက်ာင္း၌ ပါရဂူဘြဲ႔ယူရန္လည္း စတင္စီစဥ္ပါသည္။ ထိုအခ်ိန္က သူမ၏လုပ္ကိုင္လႈပ္ရွားမႈမ်ားသည္ လံု႔လႀကီးျခင္းႏွင့္ သႏၷိ႒ာန္ခိုင္ျခင္းကိုျပသသည္ဟု ဆိုရေပမည္။ ၁၉၈၅ ခုႏွစ္တြင္ ဂ်ပန္ႏွင့္ဆက္စပ္ေသာ သူမ ဖခင္၏ ဘဝအစိတ္အပိုင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ သုေတသနျပဳရန္ တိုက်ိဳတကၠသိုလ္က ကမ္းလွမ္းေသာ ပညာသင္ဆုကို “စု” လက္ခံလိုက္ပါသည္။ ဂ်ပန္-ျမန္မာအစည္းအရံုးဝင္မ်ားကို ေတြ႔ဆံုကာ၊ ၎တို႔မွတဆင့္ သူမ ဖခင္ ႏွင့္ သိကြ်မ္းခဲ့ေသာ အသက္ရွင္ဆဲရွိေနသည့္ ဂ်ပန္မ်ားႏွင့္ အဆက္အသြယ္ျပဳခဲ့ပါသည္။ ေတြ႔ဆံုသူတိုင္းက သူမအား ထိုစဥ္က အျဖစ္အပ်က္မ်ား အေၾကာင္း တခုမဟုတ္တခု ေျပာျပၾကပါသည္။ ဂ်ပန္မ်ားအေၾကာင္း ဗဟုသုတတိုးပြားလာၿပီးအဆက္အသြယ္မ်ားလည္း က်ယ္ျပန္္႔လာပါသည္။ ထိုအခ်ိန္၌ မိုက္ကယ္သည္ အိႏၵိယျပည္ေျပာက္ပိုင္း ဆင္းမလားၿမို ့ရွိ အိႏၵိယႏိုင္ငံ အဆင့္ျမင့္ စာေပ ေလ့လာေရးဌာန၌ သုေတသနပညာရွင္တဦးျဖစ္ ေရာက္ရွိေနပါသည္။

သားႀကီးက ေအာက္စဖို႔ဒ္တြင္ ေက်ာင္းအိပ္ေက်ာင္းစားအျဖစ္ ေနခဲ့ၿပီး၊ သားငယ္က “စု” ႏွင့္ တိုက်ိဳသို႔ပါလာပါသည္။ ၁၉၈၆ ခုႏွစ္တြင္ က်မကို တိုက်ိဳတကၠသိုလ္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ရိပ္သာ၌ သူတို႔ႏွင့္အတူ လာေနရန္ “စု” က ဖိတ္ေခၚပါသည္။ က်မလည္း သံုးလခန္႔သြားေနျဖစ္ပါသည္။ ဂ်ပန္ မ်ားႏွင့္၎၊ ဘာသာရပ္အမ်ိဳးမ်ိဳးေလ့လာရန္ ဂ်ပန္ပညာသင္ဆုမ်ားရရွိထားေသာ ႏိုင္ငံတကာမွ ပညာရွင္မ်ားႏွင့္၎ “စု” ခင္ခင္မင္မင္ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးရွိပါသည္။

ဂ်ပန္၌ ျဖစ္ေျမာက္မႈအေတာ္ရွိသည္ဟု စု ယူဆပါသည္။ ေနာက္ႏွစ္ႏွစ္တြင္ ဆင္းမလားရွိ မိုက္ကယ္ထံသို႔ “စု” သားငယ္ႏွင့္ အဂၤလန္မွ သားႀကီးပါ ေရာက္လာကာ မိသားစုအားလံုး ျပန္ဆံုၾကပါသည္။ မိုက္ကယ္ အလုပ္လုပ္ေနေသာဌာန၌ “စု” လည္း သုေတသန ပညာရွင္အျဖစ္ ခန္႔အပ္ျခင္းခံရပါသည္။ ၁၉၈၇ ခုႏွစ္တြင္ က်မ အိႏၵိယ၌ ရွိသည္ျဖစ္ရာ သုေတသနရွိသူတို႔တိုက္ခန္း၌ တလခန္႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး သြားလည္ ႏိုင္ခဲ့ပါသည္။

ဌာနတည္ရွိရာ အေဆာက္အဦးႀကီးသည္ လြတ္လပ္ေရးမရမီအခ်ိန္ကာလက ၿဗိတိသွ်ဘုရင္ခံခ်ဳပ္မ်ားႏွင့္ ၎တို႔၏ရံုးအဖြဲ႔မ်ား ေႏြရာသီတြင္ ေနထိုင္ရာ အိမ္ေတာ္ ျဖစ္ပါသည္။

ထိုႏွစ္တြင္ပင္ ေဒၚခင္ၾကည္သည္ မ်က္ေစ့မွတိမ္ကို ခြဲစိတ္ကုသရန္အတြက္ လန္ဒန္သို႔ေရာက္လာပါသည္။ ခြဲစိတ္မႈမ်ား ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ရွိသျဖင့္ ေဆးကုသမႈေၾကာင့္မသက္မသာရွိရေသာ္လည္း ေဒၚခင္ၾကည္အတြက္ စိတ္ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႔ဖြယ္အခ်ိန္ ျဖစ္ပါသည္။ “စု” သည္ ဆင္းမလားမွ သူမ၏ အလုပ္ကို ရပ္ထားခဲ့ကာ မိခင္ကို ျပဳစုရန္ ေရာက္လာပါသည္။ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုတြင္ ေနထိုင္အလုပ္လုပ္ေနသာ သူမ အကိုလည္း ဆယ္ရက္ခန္႔ အလည္ေရာက္လာပါသည္။ က်မလည္း လန္ဒန္၌ ရွိသည့္ အေလ်ာက္ ေဒၚခင္ၾကည္ကို ေန႔တိုင္းလိုလိုပင္ ေတြ႔ျဖစ္ပါသည္။ အျခားမိတ္ေဆြေဟာင္းမ်ား၊ မိတ္ေဆြသစ္မ်ားလည္း လာ၍ သတင္းေမးၾကကာ ရယ္ရယ္ေမာေမာ ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္မ်ားအေၾကာင္း ေျပာလိုက္ၾကႏွင့္ ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႔ဖြယ္ ျဖစ္ပါ သည္။ ေဒၚခင္ၾကည္ တည္းေနေသာ တိုက္ခန္းသည္ သစ္သီးမ်ား၊ ပန္းမ်ားႏွင့္ ျမန္ဆန္စြာေရာဂါေပ်ာက္ကင္းက်န္းမာေစရန္ ဆုေတာင္း ပို႔သေသာ ကဒ္မ်ားႏွင့္ျပည့္ေနပါသည္။ “စု” သည္ အိမ္ေထာင္မျပဳမီက၎၊ အိမ္ေထာင္ျပဳၿပီးေသာအခါ၌၎ ျမန္မာျပည္ရွိမိခင္ထံ မွန္မွန္ အလည္သြားခဲ့ပါသည္။ ေဒၚခင္ၾကည္သည္ သား ေျမးမ်ား ႀကီးျပင္းလာသည္ကို ျမင္ခဲ့ရၿပီး မ်က္ေစ့မခြဲမီႏွစ္တြင္ မိမိ၏ရန္ကုန္အိမ္၌ ကေလးမ်ား၏ ရွင္ျပဳမဂၤလာပြဲကို ကိုယ္တိုင္ႀကီးၾကပ္ၿပီးက်င္းပခဲ့ပါသည္။ လန္ဒန္တြင္ ႏွစ္ႏွစ္ၾကာေနၿပီးေနာက္ ေဒၚခင္ၾကည္သည္ မ်က္စိမ်ား အေတာ္အေျခအေနေကာင္းလာၿပီျဖစ္၍ ျမန္မာျပည္သို႔ ရႊင္လန္းစြာျပန္သြားပါသည္။ လန္ဒန္ကို အလည္ေရာက္စဥ္က မည္မွ် စိတ္ခ်မ္း ေျမ႔ခဲ့ေၾကာင္း၊

ဘူတန္ႏိုင္ငံ ေတာင္ေပၚခရီး ၁၉၇၁ ခုႏွစ္

ခင္ပြန္းမိုက္ကယ္အဲရစ္ႏွင့္အတူ၊ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ ့တြင္ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္

သားဦးအလက္ဇႏၵား

ျမင့္ဆန္းေအာင္

ႏွင့္အတူ

၁၉၇၃

သားမ်ားကို ၁၉၈၇ ခုႏွစ္တြင္ ရွင္ျပဳစဥ္က ဝဲမွယာ ကင္မ္ ရွင္ေတဇ၊ ဦးပၪၨင္း၊

ေရႊၾကက္ယက္ဆရာေတာ္ပၽံလြန္၊ဦးပၪၨင္း၊အလက္ဇႏၵား ရွင္ပညာ

၎တို႔ႏွင့္ ေတြ႔ဆံုခဲ့ရသည္ကိုလည္း ပီတိျဖစ္ရေၾကာင္း စသျဖင့္မိတ္ေဆြအမ်ားအျပားကို စာေရးအသိေပးပါသည္။ သို႔ေသာ္ ရန္ကုန္ ျပန္္ေရာက္၍မွ ဆယ္လ မျပည့္မီ ေနာက္ႏွစ္ ၁၉၈၈ မတ္လကုန္ပိုင္းတြင္ျပင္းထန္ေသာ ေလျဖတ္ျခင္းဒဏ္ကို ခံရပါသည္။ “စု”၊ မိုက္ကယ္ႏွင့္ သားႏွစ္ေယာက္သည္ အိႏၵိယမွ ေအာက္စဖို႔ဒ္သို႔ ၁၉၈၇ စက္တင္ဘာလအတြင္း ျပန္ေရာက္လာခဲ့ၾကၿပီး တကၠသိုလ္ ပညာရွင္မ်ား ေလာကတြင္ ျပန္လည္ေနသားက်စအခ်ိန္၌ ေဒၚခင္ၾကည္ ေလျဖတ္ေၾကာင္းသတင္း ေရာက္လာပါသည္။ “စု” လည္း ခ်က္ခ်င္းပင္ ရသည့္ေလယာဥ္ျဖင့္မိခင္အား ျပဳစုရန္ ရန္ကုန္သို႔ လိုက္သြားပါသည္။

၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ျမန္မာျပည္အတြင္း အျဖစ္အပ်က္မ်ားကို အမ်ားသိၿပီးျဖစ္ပါသည္။ ႏွစ္ဦးပိုင္းက ဆႏၵျပေက်ာင္းသားမ်ား ေသနတ္ ပစ္ခတ္ျခင္း ခံၾကရစဥ္က စ၍ျပႆနာမ်ား၊ ေပၚေပါက္မည့္အလားအလာမ်ား ရွိခဲ့ပါသည္။ ေနာင္တြင္ ဆႏၵျပပြဲမ်ား ပိုမိုႀကီးထြားလာကာ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားလည္း ျဖစ္ေပၚလာေလသည္။ ၈-၈-၈၈ ေန႔သည္ျပည္သူေပါင္းေျမာက္ျမားစြာ ခ်ီတက္ဆႏၵျပၾကၿပီး ဒီမိုကေရစီေတာင္း ဆိုေသာေန႔ ျဖစ္ပါသည္။

ဤဆႏၵျပခ်ီတက္ပြဲမ်ားကိုႏွိမ္နင္းရန္ အစိုးရတပ္မ်ားကပစ္ခတ္သတ္ျဖတ္ခဲ့၍ က်ဆံုးဒဏ္ရာရသူမ်ားအေရအတြက္မွာ ေနာင္တႏွစ္ၾကာ တြင္ ပီကင္းၿမိဳ႔ တီယံအာမင္ရင္ျပင္၌ ေသေၾကပ်က္စီးမည့္ တရုတ္ျပည္သူဦးေရထက္ မ်ားစြာပိုမိုပါသည္။ “စု” ေခါင္းေရွာင္ေန၍ မျဖစ္ ေတာ့ပါ။ ဤလက္သစ္ အၾကမ္းဖက္ အာဏာရွင္စနစ္ကို တိုက္ဖ်က္ရန္ျပည္သူလူထုကို ေခါင္းေဆာင္ေပးႏိုင္မည့္ သူမ၏ဖခင္ကား မရွိ ေတာ့ၿပီ။ အေဖ့သမီးပီသစြာ သူမ ပါဝင္လႈပ္ရွားရေပ ေတာ့မည္။

“စု” သည္ တည္ေထာင္ၿပီးစ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉးအေနျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတဝွမ္း စည္းရံုးေရး ဆင္းပါသည္။ ဤစည္းရံုးေရးခရီးမ်ား၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရံုးမ်ား ဖြင့္လွစ္ရန္သာမက ဦးေနဝင္း၏ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ေသာ စစ္အာဏာရွင္္စနစ္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ေတာ့ အရပ္သားအေရၿခံဳ စစ္အစိုးရ လက္ေအာက္တြင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေနခဲ့ရ၍ စြဲကပ္ေနေသာ ေၾကာက္ရြံ႕စိတ္မ်ားမွ ျမန္မာႏိုင္ငံသူႏိုင္ငံသားမ်ား ရုန္းထြက္လြတ္ ေျမာက္ႏိုင္ေစျခင္းငွာ လမ္းျပႏိႈးေဆာ္ရန္ ျဖစ္ပါသည္။ “စု” က အဂၤလိပ္ေရာ၊ ျမန္မာပါ ဘာသာစကားႏွစ္မ်ိဳးလံုးတြင္ ႏိုင္နင္းကြ်မ္းက်င္ပါသည္။ ျမန္မာဘာသာ စကားကိုအသံုးျပဳကာ သူမ၏ ဖခင္ကဲ့သို႔ပင္ ျမန္မာျပည္သူလူထု၏ ရင္ထဲအေတြးထဲသို႔ေရာက္ေအာင္ စြမ္းေဆာင္ပါသည္။ သူမ၏ အေတြးအျမင္မ်ားႏွင့္ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားကို ကမၻာသို႔တင္ျပရန္အတြက္ အဂၤလိပ္ဘာသာစကားကိုသံုးပါသည္။ ထိုင္းမိႈင္းဖြယ္ရာဘဝ၌ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ နစ္ျမဳပ္ေနခဲ့ၿပီး မၾကာခင္ကမွဆႏၵျပရန္ ႏိုးၾကားလာခဲ့ၾကေသာ ျမန္မာျပည္သူလူထုကို လံႈ႔ေဆာ္စည္းရံုးေပးရန္ ျမန္မာဘာသာစကားသည္ အေရးအပါဆံုး ျဖစ္ပါသည္။ ဤသို႔ ျပည္သူလူထုကို လံႈ႔ေဆာ္စည္းရံုးရန္အတြက္ “စု” သည္ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါးလံုးအလြန္ပင္ပန္းစြာ အားထုတ္ရသည့္အျပင္ မေရမတြက္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အႏၲရာယ္မ်ိဳးစံုႏွင့္ စြန္႔စားမႈမ်ားကိုလည္း ႀကံဳေတြ႔ရပါသည္။ အထူးသျဖင့္ စစ္အစိုးရက ထုတ္ျပန္္ထားေသာ အမိန္႔အရ လူ ေလးဦးထက္ပို၍ စုေဝးျခင္းသည္ ဥပေဒႏွင့္ဆန္႔က်င္ၿပီးစစ္တပ္က အင္အားသံုးကာ လူစုခြဲခြင့္ ရွိပါသည္။

တခါတြင္ စစ္အစိုးရ၏ အမိန္႔ထုတ္ျပန္္ထားခ်က္ႏွင့္အညီဟု ထင္ပါသည္။ ၾကည္းတပ္မွ ဗိုလ္ႀကီးတဦးက “စု” ႏွင့္ သူမ၏ စည္းရံုးေရး အဖြဲ႔ဝင္တို႔ကို ေရွ႔ဆက္ သြားလွ်င္ ပစ္ခတ္မည္ဟု ၿခိမ္းေျခာက္္ၿပီးေသနတ္မ်ားျဖင့္ခ်ိန္ကာ လမ္းခရီးကို ပိတ္ဆို႔ပါသည္။ “စု” က အလြန္ တည္ၿငိမ္စြာျဖင့္ သူမ၏အေဖာ္မ်ားကို ေဘးသို႔ ဖယ္၍ ေစာင့္ေနရန္မွာၿပီး သူမက လမ္းကို တဦးတည္းသာဆက္၍သြားပါသည္။ သူမက လိုအပ္လွ်င္ အသက္တေခ်ာင္း ကိုသာစြန္႔ရန္ႏွင့္ ယင္းမွာလည္း သူမ၏ အသက္သာ ျဖစ္ေစရမည္ဟု ယတိျပတ္ဆံုးျဖတ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ဤလုပ္္ရပ္သည္ အလြန္ရဲရင့္ၿပီးေအာင္ျမင္မႈလည္း ရခဲ့ပါသည္။ အေၾကာင္းမွာ ထိုေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ပိုင္းကေလးမွာပင္ ေဘးမွ ဗိုလ္မႉးတေယာက္ကၾကားဝင္၍ ပစ္ခတ္မည္ကို တားဆီးခဲ့ပါသည္။ တခါတရံ “စု” က သူမမိခင္ ေဒၚခင္ၾကည္၏

စည္းကမ္းစနစ္က်စြာ သြန္သင္ထိန္းေၾကာင္း လမ္းညႊန္မႈေအာက္တြင္ သူမ ႀကီးျပင္းလာခဲ့ရပံုမ်ားကို ေျပာျပတတ္ၿပီး ဤသို႔ေသာ ပဲ့ျပင္သြန္သင္မႈမ်ား ေၾကာင့္ပင္လွ်င္ ဘဝတြင္ေတြ႔ႀကံဳရေသာ မထင္မွတ္သည့္ အခက္အခဲ၊ ဒုကၡမ်ားကို ေက်ာ္လႊားေအာင္ျမင္ႏိုင္ျခင္းျဖစ္ ပါသည္။ ဆိုခဲ့ၿပီးေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ား မွာလည္း ဤကဲ့သို႔ေသာ အခက္အခဲအၾကပ္အတည္းမ်ားစြာထဲမွ တခုသာ ျဖစ္ပါသည္။ ဤ အျဖစ္အပ်က္အေၾကာင္းကို ၾကားရ၊ဖတ္ရသည့္အခါ က်မ အေနႏွင့္ ေဒၚခင္ၾကည္ကို တဖန္ျပန္္လည္ သတိရေစပါသည္။ အခါ ေပါင္းမ်ားစြာ သူမလည္း လက္ရံုးရည္၊ ျဖတ္ထိုးဉာဏ္ႏွင့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္၊ ထိုးထြင္းဉာဏ္ မိမိအလိုသို႔ပါေအာင္ ဆြဲေဆာင္ စည္းရံုး တတ္မႈႏွင့္ လူအမ်ားႏွင့္ ေျပျပစ္ေအာင္ ဆက္ဆံတတ္မႈတို႔ကို အသံုးခ်ကာ အက်ဥ္းအၾကပ္ထဲမွ လြတ္ေအာင္ ဆိုးဝါးေသာ ေဘးအႏၲရာယ္မွ ဖယ္ရွားႏိုင္ေအာင္ ႀကံေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ပါသည္။