“လင္းအာ႐ုဏ္ဆီသို႕”(၈.၈.၈၈ ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ျပည့္အထိမ္းအမွတ္) D-Wave

သန္းေခါင္ယံေက်ာ္အခ်ိန္မို႕တခါတရံျဖတ္သြားသည္႕ကားတစင္းတေလအသံမွ

အပတေလာကလံုးတိတ္ဆိတ္ေနသည္။ကၽြန္ေတာ္သည္ထိုင္ေနက်ဝရံတာငယ္

ေလးမွာထိုင္ရင္းအေတြးမ်ားပ်ံ႕လြင့္ေနမိသည္။ဤသို႕ေကာင္းကင္ကိုေငးရင္း

ေတြးခ်င္တာေတြးေနတတ္သည့္အက်င့္ကိုဘယ္တုန္းကရခဲ့သည္မသိ။

လြန္ခဲ႔ေသာအႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ဝန္းက်င္အက်ဥ္းစံခဲ႔စဥ္ကရခဲ႔သည္လား၊ဖမ္းဆီးခံရ

မည့္အႏၱရာယ္ကိုေရွာင္ပုန္းရင္းေခြးေဟာင္သံ၊ကားသံၾကားတိုင္း

အိပ္မရတဲ႔အတူတူေမွာင္ထဲမွာေငးခ်င္ရာေငးရင္းမွရလာသည္လား၊ငွက္

ဖ်ားႏွင့္အဟာရမျပည္႔စံုတဲ႔ဒါဏ္ကိုၾကံ႕ၾကံ႕ခံရင္းျဖတ္ေက်ာ္ခဲ႔ရသည့္ေတာ

ေတာင္ေတြထဲကပဲရသည္လား၊ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ေသခ်ာစြာမသိေတာ႔ေပ

မယ္႔ထိုသို႕ေနရသည္ကိုမသိစိတ္ကႏွစ္ၿခိဳက္ေနမိသလိုပင္။လမ္းမီးေရာင္

တခ်ိဳ႕ကြက္တိကြက္က်ားလင္းေနသည္။ေကာင္းကင္ျပင္မွာေတာ႔ပိန္းပိတ္

ေအာင္ေမွာင္လြန္းလွသည္။ဒီလိုအေမွာင္ညေတြဘယ္ကာလမွဆံုးေလမယ္မသိ။

အေဝးဆီမွပ်ံ႕လြင္႔လာေသာအသံတခ်ိဳ႕ကိုတီးတိုးၾကားေနရသည္။

ငိုညည္းသံမ်ားလိုလို၊ေႂကြးေၾကာ္ေအာ္ဟစ္သံမ်ားလိုလို၊ေဝးရာမွနီးလာၿပီးအသံ

မ်ားကသဲကဲြက်ယ္ေလာင္လာသည္။

“ဒါမတရားဘူး ေဟ႕၊ ငါတို႕ေတြအိမ္ျပန္မယ္ လမ္းဖြင္႔ေပး ”

(အခ်ိန္က၁၉၈၈ခုႏွစ္မတ္လ(၁၆)ရက္၊ေနရာကအင္းယားကန္ေဘာင္ေဘးမ

ေရာက္တေရာက္အင္းယားလမ္းမေပၚ)

ကၽြန္ေတာ္တို႕ေရွ႕တည္႔တည္႔မွာပိတ္ဆို႕ထားသည္ကသံဆူးႀကိဳးမ်ား၊ဘရင္း

ကယ္ရီယာေခၚစက္ေသနတ္တင္ကားမ်ား၊ၿပီးေတာ႔ေသြးဆာေနေသာမ်က္ႏွာ

ထားႏွင့္ဒိုင္း၊တုတ္မ်ားကိုင္ေဆာင္ထားသည္႕လံုထိန္းမ်ား။

ထိုေန႕ကသာေက်ာင္းမတက္ျဖစ္လွ်င္ကၽြန္ေတာ့္ဘဝကဘယ္လိုတဆစ္ခ်ိဳးေလ

မည္မသိ။ကၽြန္ေတာ့္မိဘမ်ားကလခသိပ္မမ်ားသည္႕အစိုးရဝန္ထမ္းေတြ၊ကၽြန္

ေတာ္တို႕မွာေငြေၾကးမခ်မ္းသာ၊မိဘမ်ားကေခၽြတာထိန္းသိမ္းသျဖင့္သင့္တင့္စြာ

ေက်ာင္းတက္ႏိုင္သည့္အေျခအေနသာရွိသည္။ထိုေခတ္ကအျမင့္ဆံုးေမွ်ာ္မွန္း

သည့္သေဘၤာသားျဖစ္ရန္ဆိုသည့္လမ္းေၾကာင္းကိုမေမွ်ာ္မွန္းႏိုင္၊အမွတ္အ

နည္းငယ္ေကာင္း၍သိပၸံလိုင္းရသျဖင့္ေရေၾကာင္းအင္ဂ်င္နီယာေခၚMOTေျဖဆို

ႏိုင္သည့္အခြင့္အေရးေတာ့ရွိသည္။ဒါလဲသိပ္လြယ္သည္ေတာ့မဟုတ္။ထိုအခ်ိန္

ကအလြယ္ဆံုးအရာရွိျဖစ္ႏိုင္ေသာဗိုလ္သင္တန္းေျဖဆိုရန္ကၽြန္ေတာ္ရည္မွန္း

ထားသည္။

ေက်ာင္းသားမ်ားရုတ္ရုတ္သဲသဲျဖစ္ေနတာလြန္ခဲ႔ေသာလအနည္းငယ္ကစခဲ႔သည္။၇၅က်ပ္တန္၊၂၅က်ပ္တန္မ်ားဖ်က္သိမ္းခဲ႔စဥ္ကတည္းကတႀကိမ္၊ၿပီးခဲ႔ေသာ

မတ္လကRITေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္အရပ္သားအခ်ိဳ႕ျပသနာျဖစ္ရာမွRITေက်ာင္း

ဝင္းအတြင္းသို႔စစ္သားမ်ားကေသနတ္ျဖင္႔ပစ္ခတ္သျဖင္႔ကိုဖုန္းေမာ္ႏွင့္ကိုစိုးႏိုင္

ဆိုသူေက်ာင္းသားႏွစ္ဦးေသဆံုးသည္ဟုၾကားရသည္။

ထိုေန႔ကေက်ာင္းသြားရန္ကၽြန္ေတာ္ေတြေဝေနမိသည္။ပထမဆံုးေန႕မို႔စာသင္ဦးမွာမဟုတ္ဟုထင္သည္။သို႕ေသာ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ေတြ႕ခ်င္သည္။ကၽြန္

ေတာ္RC2ကိုေရာက္ေတာ့ေက်ာင္းသားမ်ားစြာမရွိ၊ရွိသူမ်ားကလည္းအုပ္စု

ကိုယ္စီဖဲြ႔၍ႀကိ္တ္တိုင္ပင္ေနၾကပံုမ်ိဳး၊အေျခအေနတိတ္ဆိတ္ေနပံုကေျခာက္ျခားစရာ၊

သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္အေဆာင္ကင္တင္းတြင္လက္ဖက္ရည္ေသာက္ေနစဥ္မိန္းထဲ

တြင္ေက်ာင္းသားမ်ားဆႏၵျပေနၾကသည္ဟုၾကားသည္။လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွကၽြန္

ေတာ္တို႕ျပန္လာခ်ိန္ေက်ာင္းဆရာမ်ားမွအိမ္ျပန္ရန္လိုက္ေျပာေနသည္။အိမ္ျပန္

ရန္ေက်ာင္းေရွ႕သို႕ထြက္လာစဥ္လိုင္းကားတစီးမွမလာေတာ့။သမိုင္းလမ္းဆံု
မွစ၍လမ္းပိတ္ထားလိုက္ေၾကာင္းသိရသည္။ထို႔ေၾကာင္႔ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုး

အင္းယားကန္လမ္းမွတဆင္႔လွည္းတန္းသို႔လမ္းေလွ်ာက္သြားၿပီးမွျပန္ရံုသာ

ရွိေတာ႔သည္။ေက်ာင္းသားအားလံုးမတိုင္ပင္ပဲထိုလမ္းအတိုင္းအစုလိုက္ျပန္လာ

ၾကစဥ္ပိတ္ဆို႔မႈႏွင့္ႀကံဳရျခင္းျဖစ္သည္။

ခပ္ထက္ထက္ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ပိတ္ဆို႔သူမ်ားျပသနာတက္ေနစဥ္ေက်ာင္းမွ

ကားတစီးျဖင္႔ဌာနမႈးဦးေကာင္းၫြန္႔ႏွင့္ဆရာတခ်ိဳ႕ေရာက္လာၿပီးေျဖရွင္းေပးေန

သည္။သူတို႔ဘာေတြေျပာဆိုေနသည္ကိုမျမင္မၾကားႏိုင္ေတာ့ပဲကၽြန္ေတာ္၏

အာရံုကပိတ္ဆို႔တားဆီးထားသည္မ်ားကိုေက်ာ္၍ရန္ကုန္

တကၠသိုလ္ပင္မဆီမွကၽြန္ေတာ္တို႔ဘက္သို႔ဦးတည္ခ်ီတက္လာေနေသာေက်ာင္း

သားမ်ားဆီေရာက္သြားသည္။ထိပ္ဆံုးမွတလူလူလႊင္႔ေနေသာခြပ္ေဒါင္းအလံ

ေတာ္၊နဖူးစီးအနီေရာင္စီးထားေသာေက်ာင္းသားမ်ား၊အမ်ိဳးအမည္မသိႏိုင္

ေသာပီတိစိတ္ႏွင့္ၾကက္သီးေမႊးညွင္းမ်ားထလာေနသည္ကိုကၽြန္ေတာ္ခံစား

လိုက္မိသည္။ကၽြန္ေတာ့္ဘဝတြင္ဒါပထမဆံုးျမင္ဘူးေသာျမင္ကြင္း။

“တို႔ေက်ာင္းသားေတြခ်ီတက္လာတယ္။တို႔ေက်ာင္းသားေတြဆႏၵျပေနတယ္။”

ကၽြန္ေတာ္႔ရင္ထဲတြင္ထိုစကားသံမ်ားသာပဲ႔တင္ထပ္ေနသည္။ေႂကြးေၾကာ္သံ

မ်ားကပိုမိုက်ယ္ေလာင္လာသည္။အင္းယားကန္ေဘာင္ေဘးတံတားျဖဴအ

လြန္ကၽြန္ေတာ္တို႔တဖက္ျခမ္းရွိပိတ္ဆို႔တားဆီးသည္႕ေနရာတြင္ရပ္တန္႔

သြားၿပီးေနာက္ကမာၻမေၾကသီခ်င္းကိုသံၿပိဳင္သီဆိုေနၾကသည္။

“ဒါတို႔ေက်ာင္းသား၊ဒါတို႔ေသြးသား၊”ဆိုသည္႕အသိကကၽြန္ေတာ္႔ေသြးမ်ားကိုပူ

ေႏြးလွည့္ပတ္လာေစသည္။ကၽြန္ေတာ္ကမာၻမေၾကသီခ်င္းကိုလိုက္ဆိုေနမိပါၿပီ

ေကာ။ကၽြန္ေတာ္သာမကအားလံုးလိုက္ဆိုိုေနၾကပါၿပီ။သံဆူးႀကိဳးမ်ား၊ဘရင္း

ကယ္ရီယာမ်ား၊လက္နက္ကိုင္တပ္မ်ားကကၽြန္ေတာ္တို႔၏ေက်ာင္းသားဆို

သည့္ေသြးစည္းမႈကိုမတားဆီးႏိုင္ပါေတာ့ၿပီ။

“ေဝါ…..ေဝါ………ေဝါ…….”

မထင္မွတ္သည္႕အခိုက္အတန္႔တြင္မိုးၿပိဳသလိုျပင္းထန္သည့္အသံမ်ားႏွင့္

အတူေနာက္မွကားႏွင့္ဝင္တိုက္ၿပီးကားေပၚမွခုန္ဆင္းလာေသာလံုထိန္းမ်ားကအတင္းဝင္ရိုက္သည္ကိုကၽြန္ေတာ္ေတြ႕လိုက္ရသည္။ေမွ်ာ္လင္႔မထားေသာ၊ျပင္ဆင္မ

ထားေသာေက်ာင္းသားမ်ားမွာအလစ္အငိုက္တြင္အၾကမ္းဖက္ဝင္ေရာက္ရုိက္

ႏွက္မႈေၾကာင္႔အတံုးအရံုးလဲၿပိဳက်ခဲ႔ရပါေတာ႔သည္။

ကၽြန္ေတာ္ျမင္ေနရသည္႔ျမင္ကြင္းကိုမယံုႏုိင္ေအာင္ျဖစ္ေနသည္။တိုင္းျပည္ရန္

စြယ္ကိုကာကြယ္ေနၾကသူမ်ားဟုကၽြန္ေတာ္ယံုမွတ္ထားသူမ်ားကလက္နက္မဲ႔

ေက်ာင္းသားမ်ား၊တိုင္းျပည္၏အၫြန္႔အဖူးမ်ားကိုရက္စက္စြာရိုက္ႏွက္

ေနသည္လား။ကၽြန္ေတာ္႔အသိအျမင္ကမာၻႀကီးေျပာင္းျပန္လန္သြားေလၿပီ။

“ဘာတပ္မေတာ္သားလဲ၊ဘာလံုထိန္းလဲ”

“မတရားတာမလုပ္ၾကနဲ႔ကြလာၾကေဟ့တို႔ေက်ာင္းသားေတြကိုသတ္ေနၾကၿပီ၊ရပ္

ၾကည္႕မေနနဲ႔။”ကၽြန္ေတာ္႔ေျခလွမ္းမ်ားကကာရံထားေသာသံဆူးႀကိဳးမ်ားဆီသို႔…………………………
မ်က္ရည္ယိုဓါတ္ေငြ႕မ်ားၾကားမွလမ္းတေလွ်ာက္၊ကန္ေဘာင္တေလွ်ာက္ေျပးေနသူမ်ား၊ၿခံစည္းရိုးမ်ားကိုေသြးရူးေသြးတန္းေက်ာ္ျဖတ္ေနသူမ်ား၊လမ္းမေပၚတြင္လဲၿပိဳေနသူမ်ား၊ေသြးကြက္မ်ား၊ငိုယိုေတာင္းပန္သံမ်ား၊နာက်င္စြာေအာ္ဟစ္ၿငီးတြားသံမ်ား၊တုတ္ျဖင္႔လိုက္ရိုက္ေနေသာ

ငရဲသားမ်ား၊ျမင္သမွ်အရာအားလံုးကကၽြန္ေတာ္႔ႏွလံုးသားမ်ားကိုေျခမြေနၾကေလသည္။

တံတားျဖဴသည္ကားေက်ာင္းသားတို႔၏ေသြးမ်ားျဖင္႔ခ်င္းခ်င္းနီခဲ႔ေလၿပီ။ရယ္႐ႊင္ရီ

ေမာသံတို႔ျဖင္႔သာၾကည္ေမြ႕ဘြယ္ရာရွိေသာအင္းယားကန္ေဘာင္သည္ငိုယိုၿငီး

တြားသံတို႔ျဖင္႔ငရဲျပည္တမွ်ဆူပြက္ေနေပၿပီ။ေလျပည္လိႈင္းၾကက္ခြပ္မ်ားျဖင္႔တင္႔

ေမာဘြယ္ရာကန္ေရျပင္ကားအသက္ေဘးအတြက္ရုန္းကန္ေျပးေနရေသာ

ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားေၾကာင္႔လိႈင္းထန္ခဲ႔ေလၿပီ။

“မလုပ္ၾကနဲ႔ ၊မတရားမလုပ္ၾကနဲ႔ကြ ”

ကၽြန္ေတာ္တို႔ဝိုင္းေအာ္သံမ်ားကအရာမေရာက္ေတာ႔၊ေသြးရူးေသြးတန္းႏွင့္သံဆူး

ႀကိဳးကိုဆဲြထားသည့္ကၽြန္ေတာ္႔လက္မ်ားကေသြးတို႔တစက္စက္က်လွ်က္၊ကၽြန္

ေတာ္တို႔အေနာက္ဘက္မွစတင္ရိုက္သံမ်ားၾကားလာရသည္။

“ေျပးၾကေဟ႔ ……၊ ေျပးၾက ”

ဘယ္သူမွန္းမသိသူမ်ားကကၽြန္ေတာ္႔ကိုဝိုင္းဆြဲေျပးၾကသည္။

“ငါဘာမွမလုပ္ေပးႏိုင္ဘူးကြာ၊တို႔ေက်ာင္းသားေတြကိုမတရားသတ္ၾကတာ ”

ေဘးလြတ္ရာၿခံဝင္းတခုတြင္ထိုင္ရင္းကၽြန္ေတာ္႔ေဘးမွေက်ာင္းသားတဦး

ကငိုရင္းေျပာသည္။ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကိုဖက္ထားရင္းမွလက္သီးကိုတင္း

ၾကပ္စြာဆုပ္လိုက္မိသည္။

“အကိုတို႔အမတို႔ရယ္၊ခင္ဗ်ားတို႔နဲ႔ကၽြန္ေတာ္တို႔တေသြးထဲတသားထဲပါ၊အဲဒီေသြးေႂကြးကိုကၽြန္ေတာ္တို႕ဆပ္ပါ႔မယ္။”

ကၽြန္ေတာ႔ရင္ထဲမွတိတ္ဆိတ္စြာသစၥာျပဳမိပါသည္။ကၽြန္ေတာ္႔ဘဝရဲ႕တဆစ္ခ်ိဳး

(သို႕)ကၽြန္ေတာ္႔အတြက္ေန႔သစ္တခုစခဲ႔ရပါၿပီ။

မဆံုးႏိုင္ေသာတိုက္ပဲြတို႕ကဆက္၍လာေနသည္။ဂၽြန္လ၊ကိုဘုန္းေမာ္(၃)လျပည့္အတြက္ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆက္လက္ဆင္ႏႊဲၾကသည္။RCခန္းမအေပၚထပ္တြင္မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္၍ေဟာေျပာေနၾကေသာေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားအတြက္လံုၿခံဳေရးတာဝန္ယူရင္းတံတားနီအျဖစ္ကကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲမွမထြက္ႏိုင္ေအာင္

ရွိေနသည္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတာင္းဆိုသံမ်ားကေက်ာင္းသားအေရးကိစၥမ်ား၊ေက်ာင္းသားသမဂၢ

ဖဲြ႔စည္းေရးကိစၥမ်ားမွသည္ႏိုင္ငံေရးေတာင္းဆိုမႈမ်ားအထိက်ယ္ျပန္႔လာသည္။

တံတားနီေန႔တြင္အဖမ္းခံရေသာမိန္းခေလးတဦးကသူမကိုေထာင္ထဲတြင္ျပဳက်င္႔

မႈခဲ႔မ်ားကိုရဲဝင္႔စြာဖြင္႔ခ်သည္႔အခါမေက်နပ္မႈဒီဂရီကအဆံုးအထိတက္လာ

ေတာ႔သည္။

“ရက္စက္လိုက္ၾကတာ၊ယုတ္မာလိုက္ၾကတာ၊သူတို႔ညီမသားခ်င္းေတြဆိုဒီလိုလုပ္

ၾကပါ႔မလား ၊ဒါကိုတုန္႔ျပန္ရမယ္၊ ”

ျပင္ပတြင္ေခ်မႈန္းခံခဲ့ရေသာအေတြ႔အႀကံဳေၾကာင္႔ကၽြန္ေတာ္တို႔ေက်ာင္းဝင္းထဲ

တြင္သာဆႏၵျပၾကသည္။ေႂကြးေၾကာ္သံမ်ားဟစ္ေႂကြးၾကသည္။သို႔ေသာ္ေန႔ခင္း

ပိုင္းတြင္ေတာ႔ဂ်က္ဆင္ေရွ႕ေပါက္မွစစ္တပ္ႏွင့္လံုထိန္းမ်ားကဝင္ေရာက္လာၿပီး

ရိုက္ႏွက္ၿဖိဳခဲြေတာ႔သည္။ကၽြန္ေတာ္႔သူငယ္ခ်င္း၏ေဆြမ်ိဳးဆရာတဦးအိမ္တြင္

ပုန္းခြင္႔ရသျဖင္႔ကၽြန္ေတာ္လြတ္ေျမာက္ခဲ႔ရသည္။ထိုၿခံဝင္းထဲရွိသစ္ပင္ေပၚတြင္

တက္ပုန္းေနသူတဦးကိုလံုထိန္းမ်ားကေအာက္ဆင္းခဲ႔ရန္ေခၚေနသည္၊ေအာက္

အေရာက္တြင္

“မင္းလားကြ ေက်ာင္းသား ၊မင္းလားကြပညာတတ္”

ဟုဆိုကာဝိုင္းရိုက္ေနေသာအသံမ်ားကကၽြန္ေတာ္တို႕ရင္ကိုဓါးထက္ထက္နဲ႔

ထိုးခြဲေနသလို၊တခုခုထြက္မလုပ္ရန္ဝိုင္းဆဲြေနၾကေသာဆရာ၏မိသားစုမ်ား

ေၾကာင္႔ကၽြန္ေတာ္တို႔မလႈပ္သာၾက။ထိုအခိုက္တြင္ညီညာက်ယ္ေလာင္ေသာ

ကမာၻမေၾကသီခ်င္းသံကကၽြန္ေတာ္တို႔နားထဲဝင္လာသည္။ဓမၼာရံုထဲမွာဖမ္းထား

ေသာေက်ာင္းသားေတြအခ်ဳပ္ကားေတြထဲကဆိုေနတာျဖစ္သည္။ကၽြန္ေတာ္တို႔လဲအသံ

မထြက္ပဲႏွလံုးသားႏွင့္အတူလိုက္ဆိုေနမိသည္။က်လာေသာမ်က္ရည္တို႕

ကတားဆီးမရေတာ့။

“တို႔ဒီပဲြကိုဆက္တုိုက္ၾကမယ္”

ေက်ာင္းဝင္းအျပင္ဘက္အေရာက္တြင္ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုးသေဘာတူ

ၾကသည္။အင္းစိန္သို႔ကၽြန္ေတာ္တို႔ျပန္၍ေန႔ခင္းအျဖစ္အပ်က္ႏွင့္ေက်ာင္း

သားမ်ားကိုအခ်ဳပ္ကားျဖင္႔တင္လာမည္႔အေၾကာင္းသတင္းျဖန္႕ၾကသည္။

အထူးသျဖင္႔မီးရထားတံခါးပိတ္ခ်ိန္ႏွင့္ႀကံဳႀကိဳက္ပါကတခုခုလုပ္ေပးႏိုင္

ေအာင္ေစာင္႔ၾကသည္။ကၽြန္ေတာ္တို႔ေမွ်ာ္လင္္႔ထားသလိုရထားတံခါးပိတ္

ခ်ိန္တြင္အခ်ဳပ္ကားမ်ားပိတ္မိေနသည္။လမ္းေဘးမွလူမ်ားကစားစရာ၊

ေဆးလိပ္၊ပိုက္ဆံစသည္ျဖင္႔တတ္ႏိုင္သမွ်ေပးကမ္းၾကသည္။ကားေပၚမွပစ္ခ်ေပး

ေသာစာကေလးမ်ားကိုဖတ္၍ငိုၾကသူမ်ားက မရွား။

ထိုအရွိန္ျဖင္႔ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆက္လက္တိုက္ပဲြဝင္ၾကသည္။အင္းစိန္တၿမိဳ႕လံုးစစ္

သားမ်ားလံုထိန္းမ်ား၊ရဲမ်ားျဖင္႔ေနရာအႏံွ႔ျဖစ္ေနေသာဆႏၵျပမႈမ်ားကိုၿဖိဳခဲြၾက

သည္။ညရနာရီခန္႔တြင္ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖဲြ႔အင္းစိန္ဘူတာရံုထဲတြင္ပိတ္မိသြား

သည္။ထိုေန႔ကဝမ္းနည္းျခင္းအထိမ္းအမွတ္အျဖစ္အနက္ေရာင္ဝတ္ထားေသာ

ကၽြန္ေတာ္တို႔ကိုလံုထိန္းမ်ားကလြယ္ကူစြာခဲြထုတ္ဖမ္းဆီးသြားခဲ႔ၾကသည္။

“ေဩာ္…..ဘဝတြင္အိမ္မက္ပင္မမက္ခဲ႔ဘူးေသာေထာင္ဆိုသည္႕အရသာကို

ျမည္းစမ္းရေပဦးေတာ႔မည္။”

ကၽြန္ေတာ္အထက္တြင္ဆိုခဲ႔သလိုကၽြန္ေတာ္႔တြင္ႏိုင္ငံေရးအသိုင္းအဝိုင္း၊

မ်ိဳးရိုးမရွိခဲ႔။ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ပင္စစ္ဗိုလ္ျဖစ္ခ်င္ခဲ႔ဖူးသည္။သို႔ေသာ္

ျမန္မာ႔ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီအမည္ခံထားသည္႔စစ္အုပ္စုကတခ်ိန္လံုး

လိမ္ညာဝါဒျဖန္႔ဟန္ေဆာင္ထားသည္႕မင္းသားေခါင္းကိုျဖဳတ္၍စစ္အာဏာ

ရွင္ဘီလူးရုပ္ကိုထင္ထင္ရွားရွားထုတ္ျပသည္ကိုကၽြန္ေတာ္မ်က္ဝါးထင္ထင္

ျမင္ေတြ႔ခဲ႔ရသည္။ေထာင္ထဲတြင္ရွိေနစဥ္ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ေတြ႔ႀကံဳခံစား

ခဲ႔ရသည္။ေနာက္ပိုင္းတြင္သိလိုသည္႔အခ်က္အလက္မ်ား၊မရွင္းလင္းသည္မ်ား

ကိုစာအုပ္မ်ားမွရွာေဖြရသည္။အေတြ႕အႀကံဳရင္႔က်က္သူမ်ားထံမွေမးျမန္းရ

သည္။ကၽြန္ေတာ့္ကိုမည္သူမွမရပ္တန္႕ႏုိင္ေတာ့။

ဩဂုတ္လတြင္ကၽြန္ေတာ္တို႔၏တိုက္ပဲြမ်ားအျမင္႔ဆံုးျဖစ္လာသည္။မတ္၁၆ ရက္ေန႔တုန္းကထက္ဆိုးေသာေသေၾကပ်က္စီးမႈမ်ား၊ထိခိုက္ပ်က္စီးမႈမ်ားပို

မ်ားလာခဲ႔ေလသည္။ထို႕အတူကၽြန္ေတာ္႔ႏွလံုးသားသည္လည္းဒါဏ္ရာမ်ားစြာ

ျဖင္႔ရင္႔က်က္လာခဲ႔သည္။ေသြးေႂကြးေပးဆပ္ရန္တာဝန္ေတြလဲပိုမ်ားလာခဲ႔

ေတာ႔သည္။

စက္တင္ဘာလစစ္တပ္မွအာဏာသိမ္းၿပီးေနာက္ပါတီဖဲြ႔ကာႏိုင္ငံေရးလုပ္ငန္း

မ်ားလုပ္ေဆာင္လာရသည္႔အခါကၽြန္ေတာ္႔အတြက္အေတြ႔အႀကံဳမ်ားစြာရခဲ႔

သည္။ထိုအေျခအေနမ်ားကကၽြန္ေတာ္႔ကိုပိုမိုရင္႔က်က္လာေစသည္ဟုထင္

သည္။ထိုမွတဖန္ပိုမိုျပင္းထန္ေသာယံုၾကည္ခ်က္မ်ားႏွင့္အတူလြတ္ေျမာက္

နယ္ေျမသို႔ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ရွိခဲ႔သည္။ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းမႈမ်ား၊ေရာဂါဘယ

မ်ား၊ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးမႈမ်ား၊မ်ားစြာေသာအရာအားလံုးကိုကၽြန္ေတာ္ရဲဝံ႕

စြာျဖတ္သန္းခဲ႔သည္ဟုမဆိုရဲပါ။

အခ်ိန္ကာလ၊အေတြ႔အႀကံဳႏွင့္တိုက္ပဲြတို႔သည္လူသားတို႔၏ေတြးေခၚေမွ်ာ္ျမင္မႈ

ႏွင့္အရည္အခ်င္းမ်ားကိုပိုမိုေတာက္ေျပာင္လာေစသည္ဟုဆိုသည္။ကၽြန္ေတာ္႔

အတြက္ကေတာ႔ေဝခဲြမရေခ်။ထိုအရာမ်ားသည္တခါတရံပံုေျပာင္းေပးႏိုင္ေသာ

စက္ယႏၱရားႀကီးတခုအလား၊တဖက္မွဝင္သြားၾကစဥ္ကအေသြးတူ၊အေရာင္တူ၊ျဖဴ

စင္မႈမ်ား၊စြန္႔လြတ္ေပးဆပ္မႈမ်ားႏွင့္။ျပန္ထြက္လာသည္႔အခါမယံုၾကည္ႏိုင္

ေလာက္ေအာင္ကဲြျပားျခားနားမႈမ်ားစြာျဖင္႔၊တခ်ိဳ႕ကပိုမိုေတာက္ေျပာင္

လာသည္။တခ်ိဳ႕ကမယံုၾကည္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ေျပာင္းလဲကုန္ၾကသည္။

ဘာလိုလိုႏွင့္ထိုယႏၱရားႀကီးေမာင္းႏွင္လာခဲ႔သည္မွာႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာ

ခဲ့ၿပီ။ကၽြန္ေတာ္တို႕၏ဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲကာလသည္အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ရွိခဲ႔ၿပီ။ယခု

အေျခအေနတြင္သူမ်ားေတြအေၾကာင္းအထူးအေထြကၽြန္ေတာ္မေျပာလိုေတာ႔၊

ထိုသို႔ဆိုလွ်င္ကၽြန္ေတာ္ကေရာ……..

ကၽြန္ေတာ္႔အားယေန႔ထိတိုင္ေျခာက္လွန္႔ေနသည္႔ေျခာက္အိမ္မက္တခုရွိသည္။ထိုအရာကားမတ္လ၁၆ရက္ေန႔ျမင္ကြင္းပင္။ထိုေန႔ကသူတို႔က်ခဲ႔ေသာ

ေသြးမ်ားႏွင့္ကၽြန္ေတာ္႔လက္မွက်ခဲ႔ေသာေသြးတို႔သည္သံဆူးႀကိဳးျခားထား၍

တေနရာစီျဖစ္ေသာ္လည္းတေသြးထဲတသားထဲဟုကၽြန္ေတာ္ခံယူသည္။

သူတို႔ေသြးသည္ကၽြန္ေတာ္႔ေသြးပင္၊သူတို႔ေသြးေႂကြးသည္ကၽြန္ေတာ္႔ေသြး

ေႂကြးပင္။

တခါတရံကၽြန္ေတာ္ေတြေဝေနမိသည္။ထိုေသြးေႂကြးကကၽြန္ေတာ္႔ကိုေတြေဝ

ခြင္႔မေပး၊တခါတရံစိတ္ပ်က္စြာေဘးထြက္ေနခ်င္မိသည္။ကၽြန္ေတာ္႔ကိုေဘး

ထြက္ခြင္႔မေပး။အမ်ားသူငါလိုအခြင္႔အေရးရယူခ်င္မိသည္။ထိုအခြင္႔

အေရးသည္ေသြးတို႔ျဖင္႔နီေစြးသည္။ေသြးၫွီနံံ႔တို႔ျဖင္႔ေထာင္း

ေထာင္းထေနသည္။ကၽြန္ေတာ္လက္လွမ္းရန္ကိုပင္မဝ့ံ။

ေသြးေႂကြးကိုေသြးျဖင္႔ဆပ္ရမည္ဟုယခုအသက္အရြယ္အေတြ႔အႀကံဳအရ

ကၽြန္ေတာ္မဆိုခ်င္ေတာ႔။သို႕ေသာ္ကၽြန္ေတာ္ေတြ႔ႀကံဳခဲ႔ရေသာစစ္အာဏာ

ရွင္စနစ္ဆိုးေအာက္မွအျဖစ္ဆိုးမ်ိဳးေတြကိုေနာက္မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသား

ေတြ၊ျမန္မာျပည္သူလူထုေတြမခံစားေစလိုေတာ႔………

ဒီမိုကေရစီထြန္းကားေသာႏုိင္ငံမ်ား၏အေျခအေနအဆင္႔အတန္းကို

ကိုယ္တိုင္ေတြ႔ရမွကၽြန္ေတာ္တို႔ေတာင္းဆိုခဲ႔သည္႔ဒီမိုကေရစီ၏တန္

ဘိုးကိုပိုမိုသိလာရသည္။

ထိုႏိုင္ငံသားေတြလူပီသစြာေနႏိုင္ခြင္႔ကိုျမင္ရမွလူ႔အခြင္႔အေရး၏နက္နဲ

ေသာတာဝန္ခံမႈကိုပိုနားလည္လာရသည္။ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္တစိတ

္တပိုင္းမွ်လြတ္ေျမာက္ေနရစဥ္မွအာဏာရွင္စစ္ဖိနပ္ေအာက္တြင္ျပားျပား

ေမွာက္ေနရသည္႔ျပည္သူတို႕၏ဘဝကိုပို၍စာနာရသည္။သူတို႔မလြတ္

ေျမာက္္ေသးလွ်င္ကၽြန္ေတာ္႔ေသြးေႂကြးတာဝန္မေက်(တနည္း)ကၽြန္ေတာ္

ထိုေျခာက္အိမ္မက္မွလြတ္ေျမာက္ခြင္႔ရမည္မဟုတ္။

အခ်ိန္မည္မွ်ၾကာေအာင္ကၽြန္ေတာ္ေတြးေနမိသည္မသိ။အေရွ႕ဘက္အေဝးမိုး

ကုတ္စက္ဝိုင္းဆီမွအာရုဏ္ဦး၏ေရာင္နီခပ္ပ်ပ်ကိုျမင္ေတြ႔ေနရေပသည္။မွန္ပါ

သည္။မည္မွ်ေမွာင္ေသာညပင္ျဖစ္ပါေစညၿပီးလွ်င္ေန႔ျဖစ္ရမည္။အေမွာင္ၿပီးလွ်င္အလင္းေရာက္ရမည္။ဒါကေလာကသစၥာတရားပင္။

သို႔ေသာ္ျမန္မာျပည္လူထုအတြက္အေမွာင္ကေတာ့ၾကာရွည္လြန္းလွသည္ဟု

ကၽြန္ေတာ္ထင္သည္္။ထိုအေမွာင္ထုေအာက္မွငို္ၿငီးသံမ်ား၊ရင္နင္႔ဘြယ္ရာဘဝ

မ်ား၊ခါးသီးနာက်ည္းဖြယ္ရာမ်ား၊အနိဌာရံုမ်ားကိုကၽြန္ေတာ္ျမင္ေနရသည္။ေရာင္

နီလာခ်ိန္အထိကၽြန္ေတာ္တို႔ထိုင္ေစာင္႔ေနရန္မသင္႔။

သဘာဝနိယာမအရကမာၻတဖက္ျခမ္းတြင္ညျဖစ္ေနစဥ္တျခားကမာၻတဖက္

ျခမ္းသည္ေန႔ျဖစ္ေနသည္။ဟိုးအေရွ႕ဘက္ဆီတြင္ေရာင္နီရွိသည္။အေရွ႕အရပ္

ဆီသို႔ေသခ်ာစြာဦးတည္၍ကၽြန္ေတာ္တို႔ခရီးႏွင္ခဲ႔လွ်င္ထိုရွည္လ်ားေသာညတာ

ကိုခ်ံဳ႕ႏိုင္လိမ္႔မည္။သို႔ေသာ္အေနာက္ဖက္ကိုသာေလွ်ာက္မိလွ်င္မူထိုနိယာမ

အရမဆံုးႏိုင္ေသာအေမွာင္ခရီးရွည္ႀကီးျဖစ္ေနေပလိမ္႔မည္။

မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစကၽြန္ေတာ္တို႕ခရီးဆက္ရေပမည္။အခ်ိဳ႕ကအလင္းေရာင္လာ

သည္အထိေစာင့္ေနၾကေစကာမူလင္းအာရုဏ္ဦးဆီသို႔ဦးတည္၍ကၽြန္ေတာ္တို႔မ

ျဖစ္မေနခရီးႏွင္ရေပဦးမည္။

ျမန္မာျပည္၏အေမွာင္ညတာေတြဆံုးပါေစေတာ႔။ ။

(ဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲကာလအတြင္းက်ဆံုးခဲ့ရေသာရဲေဘာ္မ်ားကိုဦးညႊတ္လွ်က္)

D-wave

ရွစ္ေလးလုံး ႏွစ္ ၂၀ ျပည့္အႀကိဳ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ား လႈပ္ရွား

ရွစ္ေလးလုံး ၁၈ ႏွစ္ေျမာက္ ႏွစ္ပတ္လည္ ေန႔က ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ား ဦးေဆာင္၍ လႉဖြယ္ပစၥည္းမ်ား ကပ္လႉေနစဥ္။ ၾသဂုတ္ ၈၊ ၂၀၀၆။

ရွစ္ေလးလုံးႏွစ္ပတ္လည္ နီးကပ္လာခ်ိန္မွာ ရန္ကုန္မွာ စာေတြ၊ ပုိစတာေတြကပ္တဲ့လႈပ္ရွားမႈေတြ ရွိေနပါတယ္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊ေရႊျပည္သာ ကြန္ပ်ဴတာတကၠသိုလ္မွာရွစ္ေလးလုံးကို မေမ့ၾကနဲ႔ဆုိတဲ့စာေတြ
ကပ္ေနတာ ရွိေနပါတယ္။ အႏွစ္ ၂၀ျပည့္မယ့္ ရွစ္ေလးလုံး လူထုအုံႂကြမႈႀကီးႏွစ္ပတ္လည္ လႈပ္ရွားမႈေတြ မေပၚေပါက္ရေအာင္ အာဏာပုိင္ေတြဘက္ကလည္းလုံၿခဳံေရးတင္းက်ပ္ၿပီး ႀကိဳးပမ္းေနခ်ိန္မွာပဲအခုလို စာကပ္၊ ပုိစတာကပ္တဲ့ လႈပ္ရွားမႈေတြ ရွိေနတာျဖစ္ပါတယ္။

ၿပီးခဲ့တဲ့ ဇူလုိင္လ ၃၁ ရက္ေန႔နဲ႔ ၾသဂုတ္လ ၁ ရက္ေန႔ေတြက ရန္ကုန္၊ ေရႊျပည္သာမွာ
ရွိတဲ့ ကြန္ပ်ဴတာတကၠသိုလ္မွာ ေက်ာင္းသားတခ်ဳိ႕က စာေတြကပ္ၿပီး လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္
၂၀၊ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္က တတုိင္းျပည္လုံး အုံႂကြခဲ့တဲ့ လူထုလႈပ္ရွားမႈႀကီးကို မေမ့ဖို႔
ေဆာ္ၾသခဲ့ၾကပါတယ္။ ေက်ာင္းမွာ စာေတြကပ္ခဲ့တာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေက်ာင္းသားမိဘ
အသုိင္းအ၀ုိင္းက အခုလိုေျပာပါတယ္။

"အိမ္သာေတြထဲမွာလည္း ကပ္တယ္၊ ေက်ာင္းခန္းေတြထဲမွာလည္း ကပ္တယ္။
ရွစ္ေလးလုံးေန႔ တုိ႔မေမ့ ဆုိတာကပ္တယ္။ ေနာက္ ေက်ာင္းသားရွိရင္ ေက်ာင္းသား
သမဂၢ ရွိရမယ္။ ရွစ္ေလးလုံးအထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ အနက္ေရာင္၀တ္စုံေတြ ၀တ္ၾကဖို႔
ေဆာ္ၾသတယ္။ ၃၁ ရက္ေန႔မွာ ဆရာကန္ေတာ့ပြဲရွိတယ္။ ဆရာကန္ေတာ့ပြဲမွာ
ဆရာမႀကီးက ေက်ာင္းသားေတြကို ရင္၀ယ္သားကဲ့သုိ႔ ခ်စ္ျမတ္ႏုိးေၾကာင္းေျပာတယ္။
အဲဒီမွာ ေက်ာင္းသားတေယာက္က ဒါဆုိရင္ ဖမ္းထားတဲ့ေက်ာင္းသားေတြကို
ျပန္လႊတ္ေပးပါလို႔ ေတာင္းဆုိတယ္။

"ဒုတိယေန႔က်ေတာ့ အတန္းခန္းမေတြထဲမွာ သူတို႔က မႈတ္ေဆးေတြနဲ႔ ကေလးေတြက
ေရးထားတယ္။ ေစာေစာကေရးသလုိပဲ ရွစ္ေလးလုံးေန႔ တုိ႔မေမ့၊ ေက်ာင္းသားရွိရင္ ေက်ာင္းသားသမဂၢရွိရမယ္ဆိုတဲ့ဟာေတြကို မႈတ္ေဆးေတြနဲ႔ ေရးထားတယ္။"

ဒီလိုစာကပ္တယ္ဆုိတဲ့ သတင္းေတြေၾကာင့္ အာဏာပုိင္ေတြဘက္က လုံထိန္းကား
တစင္းလႊတ္ၿပီး လုံၿခဳံေရးတုိးခ်ခဲ့တာမ်ဳိးေတြ ရွိေပမယ့္ တျခားလုံၿခဳံေရး အေျခအေန
ကေတာ့ သိသိသာသာ မရွိပါဘူးလို႔ ေရႊျပည္သာတကၠသုိလ္က ေက်ာင္းသားတခ်ဳိ႕က
ေျပာပါတယ္။ စာေတြကပ္ခဲ့တာကို သူတုိ႔ မ်က္ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ အေျခအေနကိုလည္း
ေက်ာင္းသားတေယာက္က အခုလိုေျပာပါတယ္။

"စာက ေက်ာက္သင္ပုန္းမွာေရးထားတာ။ ရွစ္ေလးလုံးေန႔ တို႔မေမ့၊ ေက်ာင္းသား
သ႑ာန္ ခြပ္ေဒါင္းဟန္တဲ့၊ အဲဒါေတြေရးထားတယ္။ အဲဒီေန႔မွာ ဆရာမ ၀င္ေတာ့
ေမာ္ကြန္ထိန္းကလာၿပီး တင္ဒါနဲ႔ဖ်က္သြားတယ္။ ေဆာ့ဖ္ပင္နဲ႔ေရးထားေတာ့
ေဘာဖ်က္နဲ႔ဖ်က္လုိ႔မရဘူး၊ တင္ဒါနဲ႔ လာဖ်က္သြားတယ္။ ေသာၾကာေန႔က လာေရး
သြားတာ။ ၾကာသပေတးေန႔က ၀ါဆုိသကၤန္းကပ္တယ္။ ေယာက္်ားေလးအိမ္သာထဲမွာ
လည္း စာကပ္တယ္။ ဘုန္းႀကီးေတြကို ေထာက္ခံတဲ့အေနနဲ႔ အက်ႌအမည္းေတြ
၀တ္လာၾကပါလုိ႔ ေရးထားတယ္။"
ေရႊျပည္သာတကၠသိုလ္က ေက်ာင္းသားတေယာက္ ေျပာသြားတာပါ။

ဒီလို ေက်ာင္းသားေတြ စာကပ္ခဲ့တယ္ဆုိတဲ့အခ်ိန္က ျမန္မာစစ္အစိုးရဘက္က လုံၿခဳံ
ေရးေတြ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕အတြင္း အထူးတင္းက်ပ္ထားၿပီး ေနာက္ထပ္အုံႂကြမႈေတြ မေပၚ
ေပါက္ေအာင္ အထူးသတိထားေနတဲ့အခ်ိန္နဲ႔လည္း တိုက္ဆုိင္ေနပါတယ္။ ရွစ္ေလးလုံး
ႏွစ္ပတ္လည္ေန႔မတုိင္ခင္ တပတ္အလုိမွာ ျဖစ္ပြားခဲ့တာပါ။

ဒီရက္ပုိင္းအတြင္း ျမန္မာစစ္အစိုးရ အာဏာပုိင္ေတြက ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းေတြကို
သြားၿပီး ရွစ္ေလးလုံး ႏွစ္ပတ္လည္ေန႔မွာ ေနာက္ထပ္ အမွတ္တရ လႈပ္ရွားမႈေတြ မေပၚ
ေပါက္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းဖို႔ ႀကိဳးစားေနတဲ့အေၾကာင္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ခံတေယာက္က အခုလို
ေျပာပါတယ္။

"ဆန္ေတြ၊ ဆီေတြ၊ ဆြမ္းေတြ အကုန္ကပ္ေပါ့ဗ်ာ။ ကပ္ၿပီးေတာ့ ဒီမွာ အားလုံး
ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းျဖစ္ဖုိ႔အတြက္ တုိင္းမႉးကိုယ္တုိင္ လုိက္ၿပီးေတာ့ ေမတၱာရပ္ခံတဲ့
သေဘာအေနနဲ႔ မဂၤလာဒုံ၊ ေျမာက္ဥကၠလာ၊ အဲဒီမွာက ဘုန္းႀကီးေတာ္ေတာ္မ်ားတာ
ကိုး။ ဒီမွာ ဘုန္းႀကီးမ်ားတဲ့အတြက္ အႏၱရာယ္ျဖစ္ႏုိင္တယ္ေပါ့။ အႏၱရာယ္ျဖစ္ႏုိင္တဲ့
ေက်ာင္းေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို တုိင္းမႉးကုိယ္တုိင္လုိက္ၿပီး ဆြမ္းေတြ၊ ဆန္ေတြ၊
လႉဖြယ္ တန္းဖြယ္ေတြနဲ႔ လုိက္ၿပီးေတာ့ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းျဖစ္ဖို႔ ေမတၱာရပ္ခံတယ္။

"မေန႔ကဆုိရင္ သတင္းစာထဲမွာပါတယ္။ တကယ့္တကယ္ကေတာ့ သံဃာအင္အားမ်ား
တဲ့ေက်ာင္းေတြကို လုိက္ၿပီးေတာ့ တုိင္းမႉးကိုယ္တုိင္၀င္တယ္။ မေန႔ကဆုိ Escort ေတြ
အမ်ားႀကီးပဲ။ အကုန္လုံးလုိက္ၿပီး ပူေဇာ္ဆက္ကပ္ေပါ့၊ တခါမွ မလုပ္ဘူးတာေတြ
လုပ္တာေပါ့။ ၀ါတြင္းႀကီးမွာ အဲဒီလိုကပ္တာ ရွိမွမရွိဘဲ။"

ဒီလုိ ရွစ္ေလးလုံးႏွစ္ပတ္လည္ေန႔ မတုိင္ခင္မွာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္း တျခားလုံၿခဳံေရး အေန
အထားေတြေရာ ဘယ္လိုရွိပါသလဲလို႔ ေမးၾကည့္ေတာ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ခံကပဲ အခုလုိေျပာပါ
တယ္။

"ဒီမွာ လွည္းတန္းတုိ႔၊ ၿမိဳ႕ထဲတို႔၊ မဂၤလာဒုံတုိ႔၊ အင္းစိန္ဘက္တို႔မွာ အျပည့္ပဲ။ လုံး၀
Stand by အျပည့္ပဲ။ ကားႀကီးေတြနဲ႔၊ ဒုိင္းေတြ၊ လႊားေတြ၊ တုတ္ေတြနဲ႔ ခ်ထားတာ။"

လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၂၀ က ေက်ာင္းသားေတြ စတင္လႈပ္ရွားခဲ့တဲ့ လူထုဆႏၵျပပြဲေတြကေန
တတုိင္းျပည္လုံး ရဟန္းရွင္လူ ျပည္သူေတြ ပူးေပါင္းပါ၀င္ခဲ့တဲ့ အေထြေထြသပိတ္ႀကီး
ေပၚေပါက္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ျမန္မာစစ္အစိုးရဟာ လြန္ခဲ့တဲ့အႏွစ္ ၂၀ က အရိပ္ေတြ အခုထိ
ၿခိမ္းေျခာက္ခံေနရဆဲျဖစ္ၿပီး ဒီလိုသပိတ္မ်ဳိးေတြ ထပ္ၿပီးမေပၚေပါက္ေအာင္ အခုလို
လုံၿခဳံေရးကို တင္းက်ပ္ထားတာလို႔လည္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ခံေတြက သုံးသပ္ေျပာဆုိၾကပါ
တယ္။

ရွစ္ေလးလံုးေန႔အႀကိဳ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လံုၿခံဳေရး တင္းက်ပ္
ၾသဂုတ္ ၄၊ ၂၀၀၈

အႏွစ္ ၂၀ ျပည့္ ရွစ္ေလးလံုး ႏွစ္ပတ္လည္ေန႔ နီးကပ္လာသည္ႏွင့္အမွ် ရန္ကုန္ႏွင့္ တျခားၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားတြင္ စစ္အစိုးရက လံုၿခံဳေရးတပ္ဖြဲ႔၀င္မ်ားကို တိုးခ်ဲ႕တပ္ျဖန္႔ထားၿပီး လြန္ခဲ့သည့္ ၂ ပတ္ကတည္းက ရန္ကုန္ႏွင့္ မႏၱေလးၿမိဳ႕မ်ားသို႔ လံုၿခံဳေရး တပ္ဖြဲ႔၀င္မ်ားကို ေျပာင္းေ႐ႊ႕ထားသည္။

ရန္ကုန္ရွိ အန္ဂ်ီအို ၀န္ထမ္းတဦးက “စစ္သားနဲ႔ လံုထိမ္းေတြကို ေနရာအႏွံ႔မွာ ေတြ႔ေနရတယ္။ ရွစ္ေလးလံုးေန႔ နီးလာလို႔ လႈပ္ရွားမႈေတြျဖစ္လာရင္ အခ်ိန္မီတားဆီးႏိုင္ေအာင္ ျပင္ဆင္ထားတာ ျဖစ္ႏိုင္တယ္” ဟု ဧရာ၀တီကို ေျပာသည္။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ လိႈင္သာယာၿမိဳ႕နယ္တြင္္ ေနထိုင္သူတဦးကလည္း “ေနရာအႏွံ႔မွာ ရဲေတြခ်ည္းပဲ … ရန္ကုန္တၿမိဳ႕လံုး ဆိုပါေတာ့ ဗ်ာ။ ပြဲတိုင္းေက်ာ္တဲ့ တပ္မ ၁၁ နဲ႔ တပ္မ ၇၇ လည္း ပါတာေပါ့ … ၿမိဳ႕အ၀င္ေတြမွာ ပိုမ်ားတယ္” ဟု ေျပာသည္။

ယခုလဆန္းကစ၍ ျပည္တြင္းရွိ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုမ်ားက ဆိုင္းဘုတ္မ်ား၊ နံရံမ်ားတြင္ ေဆးအနီေရာင္သုတ္သည့္ အနီ ေရာင္လႈပ္ရွားမႈကို ျပဳလုပ္လ်က္ ရွိသည္။

ရန္ကုန္အေျခစိုက္ မ်ိဳးဆက္သစ္လူငယ္မ်ား အစည္းအ႐ံုး၏ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ ကိုမိုးေသြးက ဒီမိုကေရစီႏွင့္ လြတ္လပ္ခြင့္ တို႔အတြက္ ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ား အသက္ေပးခဲ့ၾကသည္ကို မ်ိဳးဆက္သစ္လူငယ္မ်ား နားလည္ အသိအမွတ္ျပဳေစရန္ ရည္႐ြယ္၍ အနီေရာင္လႈပ္ရွားမႈကို ျပဳလုပ္ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဧရာ၀တီကို ေျပာသည္။

ေဆးအနီေရာင္သုတ္သည့္ လႈပ္ရွားမႈအျပင္ ရန္ကုန္ရွိ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းမ်ားတြင္လည္း ရွစ္ေလးလံုး အထိမ္းအမွတ္စာ မ်ားႏွင့္ စစ္အစိုးရဆန္႔က်င္စာမ်ားကို ေက်ာင္းသားမ်ားက ကပ္ျခင္း၊ နံရံမ်ားတြင္ ေရးသားျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္လ်က္ရွိသည္။

“ေက်ာင္းသားရွိရင္ သမဂၢ ရွိရမယ္ဆိုတဲ့စာေတြ ေက်ာင္းေတြထဲမွာ ပလူပ်ံေနတယ္ဗ်။ နံရံေတြမွာေရးတာ … အဲဒီကိစၥ ျပႆနာ တက္ေနတယ္” ဟု လိႈင္သာယာ ေဒသခံက ေျပာသည္။

ဒဂံုတကၠသိုလ္မွ ဆရာမတဦးကလည္း စီးပြားေရးတကၠသိုလ္၊ ယဥ္ေက်းမႈတကၠသိုလ္ႏွင့္ ဒဂံုတကၠသိုလ္တို႔တြင္ စစ္အစိုးရ ဆန္႔က်င္စာမ်ားကို ယေန႔ကပ္သည္ဟု ေျပာသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ ကုလသမဂၢ အထူးကိုယ္စားလွယ္ မစၥတာ ေသာမတ္စ္ ဟိုေဟး ကင္တာနာ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ေရာက္ရွိေန သျဖင့္ ရန္ကုန္တြင္ လံုၿခံဳေရးမ်ားတိုးျမွင့္ထားသည္ဟုလည္း သိရသည္။

ကုလသမဂၢ႐ံုးခန္း အမ်ားစုဖြင့္လွစ္ထားသည့္ ထရိတ္ဒါးဟိုတယ္တြင္ ရဲႏွင့္ စစ္သားမ်ား လံုၿခံဳေရးခ်ထားသည္ကို ေတြ႔ရ သည္ဟု ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ခံတဦးက ေျပာသည္။

ကုလကိုယ္စားလွယ္ ျမန္မာခရီးစဥ္အေပၚ AI အဖြဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္သိပ္မရွိ

ကုလသမဂၢ ျမန္မာႏုိင္ငံဆုိင္ရာ လူ႔အခြင့္အေရး အထူးကိုယ္စားလွယ္ မစၥတာ ေတာမတ္စ္အုိေဟးကင္တားနား။ ဇြန္ ၉၊ ၂၀၀၈။

ျမန္မာႏုိင္ငံက လူ႔အခြင့္အေရး အေျခအေနေတြ
ကို စံုစမ္းစစ္ေဆးဖို႔ ကုလသမဂၢရဲ႕ ျမန္မာႏုိင္ငံ
ဆိုင္ရာ လူ႔အခြင့္အေရး အထူးကိုယ္စားလွယ္
သစ္ တိုးမတ္(စ္) အိုေဟး ကင္တားနား (Tomas
Ojea Quintana) ျမန္မာႏုိင္ငံကို ၅ ရက္ၾကာ
ခရီးစဥ္ ေရာက္ရွိေနတဲ့ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ ျမန္မာ
စစ္အစိုးရအေနနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကုိ ဆက္

လက္ဖမ္းဆီးထားတာအျပင္ တျခား
လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈေတြနဲ႔ ပတ္သက္
လုိ႔ အႏွစ္သာရမရွိတဲ့ ကတိေတြသာ ေပးေန
တာကုိ ကုလသမဂၢဘက္က ဆက္ၿပီး လက္ခံ
ေနဖုိ႔ မသင့္တဲ့အေၾကာင္း ႏုိင္ငံတကာ
လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္အဖဲြ႕ (Amnesty
International) က မေန႔က ေၾကညာခ်က္တေစာင္ ထုတ္ျပန္ေျပာဆုိလုိက္ပါတယ္။
အေၾကာင္းစုံကို မခင္ျဖဴေထြးက တင္ျပေပးထားပါတယ္။

ျမန္မာစစ္အစိုးရအေနနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးအရ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈေတြ တိုးၿပီးလုပ္ပါ့မယ္လို႔
အမ်ဳိးမ်ဳိးကတိေပး ေျပာဆိုေနေပမယ့္လည္း လက္ေတြ႕မွာေတာ့ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား
ေတြကို ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းထားဆဲျဖစ္ၿပီး တျခား လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈေတြကို
က်ဴးလြန္ေနဆဲျဖစ္တယ္လို႔ ႏုိင္ငံတကာ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္အဖဲြ႔ႀကီးက ျပစ္တင္
ေ၀ဖန္လိုက္ပါတယ္။ ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ခ်မွတ္ခံထားရတဲ့ သတင္းစာဆရာႀကီး
ဦး၀င္းတင္ အပါအ၀င္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလံုးကို ခၽြင္းခ်က္မရွိ ခ်က္ခ်င္း
ျပန္လႊတ္ေပးဖို႔ကိုလည္း အဖြဲ႔ႀကီးက ေတာင္းဆိုလိုက္ပါတယ္။

ႏုိင္ငံတကာ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္အဖဲြ႕က အခုလို ေၾကညာခ်က္ ထုတ္ျပန္လိုက္တဲ့
အခ်ိန္ဟာ ကုလသမဂၢ လူ႔အခြင့္အေရးဆိုင္ရာ အထူးကိုယ္စားလွယ္ မစၥတာ
ကင္တားနား ျမန္မာျပည္ကို ေရာက္ေနတဲ့အခ်ိန္နဲ႔ တခ်ိန္တည္းျဖစ္တာေၾကာင့္
အဖြဲ႔ႀကီးအေနနဲ႔ မစၥတာကင္တားနားရဲ႕ အခုခရီးစဥ္ကေန တစံုတရာ ေမွ်ာ္လင့္မႈမ်ား
ရွိေနလားလို႔ ေမးၾကည့္ေတာ့ မစၥတာကင္တားနားရဲ႕ ျမန္မာႏိုင္ငံ ခရီးစဥ္ဟာ သူ႔ရဲ႕
ပထမဆံုးအႀကိမ္ ခရီးစဥ္ျဖစ္တာေၾကာင့္ ဒီခရီးစဥ္ကေန ထူးထူးျခားျခား အေျပာင္း
အလဲတခု လုပ္ႏုိင္လိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ဖို႔ဆိုတာ မလြယ္တဲ့အေၾကာင္း AI အဖြဲ႕ရဲ႕
ျမန္မာ့အေရး သုေတသနမႉး ဘင္ဂ်မင္ ဇ၀က္ကီး (Benjamin Zawacki) က ဆိုပါတယ္။

“ေမွ်ာ္လင့္ဖို႔ ခက္ပါလိမ့္မယ္ဗ်ာ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆုိေတာ့ ဒီခရီးစဥ္က သူ႔ရဲ႕ ပထမဆံုး
ခရီးစဥ္ပါ။ သူ႔အေနနဲ႔က ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ အဖြဲ႕အစည္း အသီးသီးကလူေတြ ပထမဆံုး
အႀကိမ္ ေတြ႕ဆံုမိတ္ဆက္မွာမ်ဳိးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ခရီးစဥ္နဲ႔ပတ္သက္လို႔
က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကို နည္းပါတယ္။ ဒီလေႏွာင္းပိုင္း
ျမန္မာႏုိင္ငံကို သြားေရာက္ဖို႔ရွိတဲ့ ကုလသမဂၢ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ရဲ႕ ျမန္မာႏုိင္ငံဆိုင္ရာ
အထူးကိုယ္စားလွယ္ မစၥတာဂမ္ဘာရီရဲ႕ ခရီးစဥ္ကို က်ေနာ္တို႔က ပိုၿပီးေတာ့ ေမွ်ာ္မွန္း
တာပါ။

“ၿပီးခဲ့တဲ့ ၁၀ လအတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံကို သံုးႀကိမ္သြားေရာက္ခဲ့တဲ့ မစၥတာဂမ္ဘာရီ
အေနနဲ႔လည္း ဘာမွ ထူးထူးျခားျခား ရလဒ္ေကာင္းတစံုတရာရေအာင္ မလုပ္ႏုိင္ခဲ့ပါ
ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေရွ႕တေခါက္ မစၥတာဂမ္ဘာရီ ျမန္မာျပည္ကို သြားၿပီးရင္ေတာ့ တိက်
ေသခ်ာတဲ့ ရလဒ္တစံုတရာ ရရွိေအာင္ လုပ္ႏုိင္လိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ အနည္း
ဆံုးအဆင့္ ယံုၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ အက်ဥ္းခ်ခံထားရတဲ့ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကို
ျပန္လႊတ္ေပးတဲ့အထိ လုပ္ႏုိင္သင့္ပါတယ္။”
AI အဖြဲ႕ရဲ႕ ျမန္မာ့အေရး သုေတသနမႉး ဘင္ဂ်မင္ ဇ၀က္ကီး ေျပာခဲ့တာပါ။

အထူးကိုယ္စားလွယ္သစ္ မစၥတာကင္တာနားဟာ သူ႔ရဲ႕ အခုခရီးစဥ္ ပထမဆံုးေန႔မွာ
ျမန္မာႏိုင္ငံက လူမႈေရး၊ ဘာသာေရး အသင္းအဖြဲ႕ေတြက တာ၀န္ရွိသူေတြနဲ႔ ေတြ႕ဆံုခဲ့
ပါတယ္။ အထူးကိုယ္စားလွယ္အေနနဲ႔ ဘယ္လိုေနရာေတြကို သြားခြင့္ရမယ္၊ ဘယ္သူ
ေတြနဲ႔ ေတြ႕ခြင့္ရမယ္ဆိုတာ မေသခ်ာေပမယ့္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္
(အန္န္အယ္လ္ဒီ) ပါတီကေတာ့ အထူးကိုယ္စားလွယ္နဲ႔ ေတြ႔ခြင့္ရဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနသလို
ျမန္မာႏိုင္ငံက လူ႔အခြင့္အေရး အေျခအေနေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေျပာဆိုေဆြးေႏြးဖို႔
ျပင္ဆင္ထားတယ္လို႔ အန္န္အယ္လ္ဒီပါတီ ေျပာခြင့္ရပုဂၢိဳလ္ ဦးဉာဏ္၀င္းက ဗြီအိုေအ
ကို ေျပာပါတယ္။

"က်ေနာ္တုိ႔ဘက္ကေတာ့ မစၥတာပင္ညဲ႐ုိး (Mr. Pinheiro) တုန္းကလည္း ေတြ႕ခဲ့ၾက
ေတာ့ အခုလည္း ေတြ႕ခြင့္ရမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ေတြ႕လုိ႔ရွိရင္
လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္တဲ့ဟာေတြကေတာ့ အမ်ားႀကီးေပါ့၊ အဲဒီအထဲကမွ
ဘယ္အခ်က္ေတြကို ေျပာသင့္တယ္ဆုိတာမ်ဳိးေတာ့ ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႕က
ႀကိဳတင္စီစဥ္ စဥ္းစားထားပါတယ္။ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္တာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး
ျမန္မာျပည္မွာ အမ်ားႀကီးပဲ။ ဒီအထဲက အေရးႀကီးတဲ့ဟာ၊ လတ္တေလာ ေဆာင္ရြက္
သင့္တဲ့ဟာေတြကို ဦးစားေပးၿပီး ေဆြးေႏြးမွာပါ။”

အစိုးရလက္ေအာက္ခံမဟုတ္တဲ့ အစိုးရနဲ႔ကင္းကြာတဲ့ လြတ္လပ္တဲ့ အဖြဲ႕အစည္းေတြနဲ႔
ေတြ႕သင့္တယ္၊ ဒါမွသာ အထူးကိုယ္စားလွယ္အေနနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈေတြ
နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ သိခ်င္တာေတြကို သိခြင့္ရမွာျဖစ္တယ္လို႔လည္း ဦးဉာဏ္၀င္းက
ေျပာခဲ့ပါတယ္။

အထူးကုိယ္စားလွယ္သစ္အေနနဲ႔ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္နဲ႔ ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းခံထားရတဲ့
ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အပါအ၀င္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္း
သားေတြကို ျပန္လႊတ္ေပးဖုိ႔အျပင္ တျခား လူ႔အခြင့္အေရးဆုိင္ရာ ကိစၥေတြနဲ႔ပတ္သက္
လုိ႔ ျမန္မာစစ္အစုိးရကို တုိက္တြန္းေျပာဆုိသြားလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ရပါတယ္။

UN Envoy Visits Cyclone-hit Region ,Meets Burmese Buddhist Monks

RANGOON — A United Nations human rights envoy left Tuesday to inspect the devastation from the cyclone that struck Burma's Irrawaddy river delta three months ago.

Tomas Ojea Quintana, the UN Human Rights Council investigator for Burma, is on a four-day mission to the country and had asked to visit the delta where Cyclone Nargis killed more than 84,000 people.

Burma's military rulers were accused of initially preventing foreign relief workers from accessing the area, then dragging their feet on providing food, water and shelter to the estimated 2.4 million survivors of the May 2-3 storm.

A Western diplomat said Quintana is also expected to visit Rangoon's notorious Insein prison after his return from the delta. The diplomat spoke on condition of anonymity, citing protocol.

Quintana's predecessor, Paulo Sergio Pinheiro, visited the prison in November and met with Burma's longest serving prisoner of conscience—Win Tin, a prominent journalist imprisoned for 19 years—and some detained political activists.

Quintana's visit comes before the 20th anniversary of an uprising against the military junta. The government has already beefed up security, fearing pro-democracy activists could launch anti-junta protests to coincide with August 8, 1988, anniversary.

At the start of his mission on Monday, Quintana met senior members of the State Sangha Organization, the body that supervises the country's Buddhist monasteries and monks. He talked with other religious groups, representatives of a government-sponsored women's organization and the Myanmar Red Cross Society.

Quintana also met the Tripartite Core Group that oversees cyclone relief work. The group comprises representatives of the government, UN agencies and the 10-member Association of Southeast Asian Nations, of which Burma is a member.

Burma has been under military rule since 1962. The current junta came to power in 1988 after crushing a nationwide pro-democracy movement, killing as many as 3,000 people. It called elections in 1990 but refused to honor the results when the party of democracy icon Aung San Suu Kyi won overwhelmingly.

The junta ruled mostly unchallenged until last August, when thousands of Buddhist monks joined rallies against a fuel price increase. The junta cracked down on anti-government demonstrations in September by shooting and arresting protesters, killing as many as 31 people. Dissident groups put the death toll far higher.

UN Rights Envoy Meets Burmese Buddhist Monks

---

By THE ASSOCIATED PRESS

Monday, August 4, 2008

---

RANGOON — A United Nations envoy met senior Buddhist monks Monday at the start of a four-day mission in Burma, but it remained unclear if he would hold talks with junta officials and detained opposition leader Aung San Suu Kyi, diplomats said.

Tomas Ojea Quintana, the UN Human Rights Council investigator for Burma, met early Monday with senior members of the State Sangha Organization, the body that supervises the country's monasteries and monks, said Asian diplomats speaking on condition of anonymity because they were not authorized to disclose the envoy's itinerary.

He also met leaders of other religious groups and representatives of a government-sponsored women's group, the diplomats said. They had no details of what was discussed at any of the meetings.

Quintana has also requested talks with senior government officials, representatives of ethnic groups and political parties, according to a UN statement Sunday. The statement did not mention Suu Kyi, the opposition figure under house arrest, but all former UN human rights envoys have asked for such a meeting.

Quintana's predecessor, Paulo Sergio Pinheiro, was not allowed to visit the detained opposition leader when he visited in November.

The diplomats said Quintana was expected to travel to meet government ministers in the capital, Naypyitaw, but it was not known if he would be granted a meeting with junta chief Snr-Gen Than Shwe.

A UN spokesman could not be immediately reached for comment Monday and the UN has not released a full itinerary of Quintana's visit.

He was expected to visit the Irrawaddy delta where a May 2-3 cyclone killed more than 84,000 people. Burma's military rulers were accused of initially preventing foreign relief workers from accessing the area, then dragging their feet on providing food, water and shelter to the estimated 2.4 million survivors.

Quintana was due to meet the Tripartite Core Group that oversees cyclone relief work later Monday, the diplomats said. The group comprises representatives of the government, UN agencies and the 10-member Association of Southeast Asian Nation, Asean, of which Burma is a member.

Quintana's scheduled departure Thursday comes a day before the 20th anniversary of a 1988 uprising against the military junta. The government has already beefed up security, fearing pro-democracy activists could launch anti-junta protests to coincide with the anniversary.

Burma has been under military rule since 1962. The current junta came to power in 1988 after crushing a nationwide pro-democracy movement, killing as many as 3,000 people. It called elections in 1990 but refused to honor the results when Suu Kyi's party won overwhelmingly.

The junta ruled mostly unchallenged until last August when thousands of Buddhist monks joined rallies against a fuel price increase. The junta cracked down on anti-government demonstrations in September by shooting and arresting protesters, killing as many as 31 people. Dissident groups put the death toll far higher.

ေလာ္ရာဘုရွ္၏ မဲေဆာက္ခရီးစဥ္ အက်ဳိးရိွလိမ့္မည္ဟုေဒသတြင္းရွိ ျမန္မာႏုိင္ငံသားမ်ား ေမွ်ာ္လင့္

အေမရိကန္သမၼတကေတာ္ ေလာ္ရာဘုရွ္၏ ထိုင္း-ျမန္မာ နယ္စပ္ခရီးစဥ္သည္ ေဒသတြင္းေရာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားအားလံုးအတြက္ အက်ဳိးရိွေသာ ခရီးစဥ္ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ေၾကာင္း ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံအမ်ိဳးသားေကာင္စီ (အန္စီယူဘီ) က ေျပာၾကားသည္။

အန္စီယူဘီ၏ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရိွသူ ဦးျမင့္သိဏ္းက “မယ္ေတာ္ေဆးခန္းနဲ႔ မယ္လဒုကၡသည္ စခန္းကို အေမရိကန္လို အင္အားႀကီးႏိုင္ငံက တာ၀န္အရွိဆံုးပုဂၢိဳလ္ရဲ႕ ဇနီး ေလာ္ရာဘုရ္ွ လာေရာက္ေလ့လာမႈ ျပဳတယ္ဆိုတာ ဒီမိုကေရစီေခါင္းပါးတဲ့ တိုင္းျပည္က လူထုေတြရဲ႕ ခံစား ခ်က္ေတြကို သူတို႔ နားလည္ခံစား သိရွိတယ္ဆိုတာကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျပဆိုလိုက္တာ ျဖစ္တယ္” ဟု ေခတ္ၿပိဳင္သို႔ ေျပာသည္။

မစၥေလာ္ရာဘုရွ္သည္ ယခုလ (၇) ရက္တြင္ ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ မဲေဆာက္သို႔ လာေရာက္မည္ ျဖစ္ၿပီး မယ္လဒုကၡသည္စခန္းႏွင့္ မယ္ေတာ္ေဆးခန္းသို႔ လာေရာက္ၾကည့္႐ႈ ေလ့လာမည္ ျဖစ္သည္။

ယခုကဲ့သို႔ အေမရိကန္သမၼတ၏ ဇနီးျဖစ္သူ လာေရာက္ျခင္းအားျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ က်န္းမာေရး၊ ႏိုင္ငံေရး အက်ပ္အတည္းမ်ားေၾကာင့္ ဒုကၡေရာက္ကာ ထိုင္းႏိုင္သို႔ ေရာက္ လာၾကသည့္ ျမန္မာျပည္သူမ်ား၏ အေျခအေနမွန္ကို သိရိွသြားႏိုင္သည္ဟု ဦးျမင့္သိဏ္းက ေျပာသည္။

၎က “အဲဒီကေနတဆင့္ သူ႔ရဲ႕အကူအညီေတြကို ရရိွႏိုင္တယ္။ သိန္းနဲ႔ ခ်ီၿပီး ေရာက္ရွိေနတဲ့ ျမန္မာေတြနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ထိုင္းႏိုင္ငံဆိုင္ရာ လံုၿခံဳေရးကိစၥေတြ၊ ထိုင္းအာဏာပိုင္ေတြက ျမန္မာ ႏိုင္ငံသားေတြအေပၚမွာ အဓမၼဖမ္းဆီးတာေတြ၊ မေတာ္မတရား လုပ္တာေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ တစံုတရာ ေလွ်ာ့ပါးသြားမယ့္ အေထာက္အကူ ျဖစ္ႏိုင္ေလာက္တဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးေတြ ျဖစ္လိမ့္ မယ္လို႔ ေေမွ်ာ္လင့္တယ္” ဟု ေျပာသည္။

တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးအရ မွန္မွန္ကန္ကန္ ျပဳမူဆက္ဆံသည့္အေနအထားမ်ဳိး ျဖစ္လာလိမ့္မည္ ဟုလည္း ေမွ်ာ္လင့္ေၾကာင္း၊ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေရးတိုက္ပြဲအတြက္ သက္ဆိုင္ရာ ထိုင္းႏိုင္ငံ႐ိွ အာဏာပိုင္မ်ားႏွင့္လည္း ပူးေပါင္းကူညီမႈမ်ား လုပ္ေပးလိမ့္မည္ဟု ယုံၾကည္ေၾကာင္း ၎က ဆက္လက္ေျပာသည္။

မယ္လဒုကၡသည္စခန္းရိွ ဒုကၡသည္တဦးကမူ “ေလာ္ရာဘုရွ္တို႔လို အဆင့္ေတြလာတာ က်ေနာ္ တို႔အတြက္ တန္ဖိုးႀကီးတယ္။ ဒီမွာ ဘယ္လို ေနထိုင္စားေသာက္ရသလဲ၊ ဒုကၡသည္ေတြ အေန အထားနဲ႔ အခက္အခဲေတြကို သူ မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႔ ျမင္သြားမယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ေက်နပ္ပါတယ္” ဟု ေျပာသည္။

သမၼတဘုရွ္၏ ေတာင္ကိုးရီးယား၊ ထုိင္းႏွင့္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ ေပက်င္းအိုလံပစ္ ဖြင့္ပြဲအခမ္းအနားတုိ႔သုိ႔ သြားေရာက္လည္ပတ္မည့္ တပတ္ၾကာ အာရွခရီးစဥ္အတြင္း ထိုင္းႏိုင္ငံ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕သုိ႔ ေရာက္ရိွသည့္အခါ သမၼတကေတာ္က နယ္စပ္သုိ႔ သြားေရာက္ရန္ အစီအစဥ္ ရိွျခင္းျဖစ္သည္။

သမၼတကေတာ္ နယ္စပ္ေရာက္ရွိေနခ်ိန္တြင္ သမၼတဘု႐ွ္သည္ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေရးလႈပ္ရွားသူ (၉) ဦးႏွင့္ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕တြင္ ျမန္မာ့အေရး ေဆြးေႏြးမည္ဟုလည္း သိရသည္။ ။

Security Tightens as 8.8.88 Anniversary Campaign BeginsThai, Burmese Note 8-8-8 Anniversary

A Burmese student movement has launched a so-called “Red Campaign” ahead of the anniversary of the 1988 uprising, spraying red paint on the walls of schools and other public places in Rangoon to remind people of the event.

The campaign, organized by the student-based “Generation Wave,” despite stepped up security by police and troops.

“The army and riot police are everywhere,” said Burmese clerk who works for an international non-governmental organization in Rangoon. Security was also reportedly tightened in Mandalay.

The anniversary of the uprising and its brutal suppression falls on August 8. Up to 3,000 protesters are thought to have died in clashes with the authorities, while 2,000 arrested during and after the uprising are still in prison.

Moe Thway, a leading member of “Generation Wave” told The Irrawaddy on Monday that the movement had organized the “Red Campaign” to raise awareness among young people of the significance of August 8, 1988.

“We are doing this as evidence that we are not defeated, despite military suppression,” he said. “We young people will continue our struggle for justice and freedom for all Burmese citizens.”

The campaign kicked off as the UN Human Rights Council investigator for Burma, Tomas Ojea Quintana, arrived in Rangoon on his first mission to the country.


Thai, Burmese Note 8-8-8 Anniversary

BANGKOK — Burmese and Thai activists in Bangkok on Sunday renewed their efforts to bring democracy to Burma at a 20-year anniversary commemoration of the 8-8-88 uprising.

“If I have to state my view, there has been no progress in Burma. But I still have a positive view,” said Dr Charnvit Kasetsiri, a historian and the former rector of Thammasat University, in a keynote speech. “The situation in Burma is serious, but it is not hopeless.”

The commemoration was co-hosted by the Faculty of Liberal Arts at Thammasat University and the Thai Action Committee for Democracy in Burma (TACDB) in collaboration with several organizations working on Burma issues.

A panel discussion, “A Two-decade Overview on Changes in Burma,” included Burmese and Thai democracy activists and scholars. Panel participants included Dr. Naruemon Thubchumpon, the director of Master of Arts in International Development Studies at Chulalongkorn University; Dr. Thaung Htun; Ajarn Pornpimon Trichot; Nang Hseng Noung of the Presidium of Women’s League of Burma (WLB); and Aung Thu Nyein, an exiled Burmese scholar.

“In the last 20 years, even though I have witnessed a sort of fluctuation in Thai policy towards Burma,” said Dr. Thaung Htun, a representative of the National Coalition Government of the Union of Burma (NCGUB), “the support of Thai academia and civil society organizations remain unchanged and it is a great encouraging sign.” However, ordinary Thai citizens need to be more aware of the Burmese issue, he said.

Regarding the NCGUB’s efforts during the coming UN General Assembly, he told The Irrawaddy, “At this moment, we haven’t seen the concrete conclusion or comment made by the UN secretary-general regarding the progress and the outcome [of the constitutional referendum]. We have a plan to advocate the background history of the referendum process and how it failed to be inclusive and to reflect the will of the people.

“We will convince all the international players [that] the key is to find a solution, and the 2010 election is not a solution for our country.”

Ajarn Pornpimon Trichot, a senior researcher at the Institute of Asian Studies at Chulalongkorn University, who visited Burma soon after Cyclone Nargis, said “Distrust is rampant in Burmese society, resulting in a difficult situation to cooperate with each other and this has been for 20 years.”

She said distrust can be overcome with more people-to-people cooperation and understanding.

“Some of the people can overcome [distrust] because a lot of them from all walks of life came out and helped people [after Cyclone Nargis] with love and compassion,” she said. “These kinds of activities [should] keep going on and on.

“In fact, the Burmese people are strong, hardworking and determined to develop their livelihood. I am surprised that the Burmese government treats their citizens as enemies.”

Other Thai academic and civil organizations involved included the Thai Allied Committee of the Burma Foundation, the Cross Cultural Foundation, the Peace Foundation and the Alternative Asean Network on Burma.

“It is very important to remind the Thai community and the world that though we haven’t seen change, we expect it will come soon,” TACDB chairperson Laddawan Tuntivityapitak told The Irrawaddy. The TACDB is one of the staunchest Thai groups in support of Burmese activists in Thailand.

Meanwhile, a group of Burma supporters have launched a Thai-English bilingual Web site www.thaifreeburma.org to inform Thai citizens on Burmese issues.

About 100 Thai and Burmese activists, academics and students attended the commemoration. After the panel discussion, participants placed white roses on a black desk in remembrance of the Burmese people killed by the military government in 1988.

ကုလသမဂၢ လူ႔အခြင့္အေရး အထူးကိုယ္စားလွယ္သစ္ ျမန္မာႏိုင္ငံေရာက္ရိွ

ကုသလသမဂၢ၏ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ လူ႔အခြင့္အေရး အထူး ကုိယ္စားလွယ္သစ္ ေတာမတ္စ္ အိုေဟး ကြင္တန္နာသည္ ပထမဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ ယမန္ေန႔ ညေနပိုင္းက ျမန္မာႏိုင္ငံ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္ရွိသည္။

ေတာမတ္စ္ အိုေဟး ကြင္တန္နာသည္ ယခုရာထူးကို ၿပီးခဲ့သည့္ ေမလတြင္ တာ၀န္ယူခဲ့ၿပီးေနာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ လာေရာက္ ျခင္းျဖစ္ၿပီး လာမည့္ ၾကာသေတးေန႔တြင္ ၎၏ ခရီးစဥ္ ၿပီးဆုံးမည္ ျဖစ္ကာ ၾကားကာလအတြင္း အစိုးရအရာရွိမ်ား၊ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံုရန္ ရည္ရြယ္ထားၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လူ႔အခြင့္အေရး အေျခ အေနမ်ား တိုးတက္ေရးအတြက္လည္း ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားႏွင့္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာဆိုမည္ျဖစ္သည္ဟု ေအအက္ဖ္ပီ


သတင္းတြင္ ေဖာ္ျပသည္။

ကြင္တန္နာက ၿပီးခဲ့သည့္ ေမလတြင္ တိုက္ခတ္သြားခဲ့ေသာ မုန္တိုင္းသင့္ ေဒသမ်ားသို႔ သြားေရာက္ ေလ့လာလိုေၾကာင္းလည္း သတင္းတြင္ ပါရိွသည္။

“သူ ဗုဒၶဟူးေန႔မွာ ေနျပည္ေတာ္ကို သြားၿပီး က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ အစိုးရ အရာရွိေတြနဲ႔ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြး ျဖစ္မယ္ ထင္တယ္” ဟု စစ္အစိုးရဘက္မွ အမည္မေဖာ္လိုသူ အရာရွိတဦးက ေအအက္ဖ္ပီသို႔ ေျပာသည္။

ဒီမိုကေရစီေရး လႈပ္ရွားမႈမ်ားကို ဖိႏွိပ္မႈမ်ားအပါအ၀င္၊ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႕အစည္းမ်ားကို ႏွိပ္ကြပ္မႈ၊ အတိုက္အခံမ်ားကို ဖမ္းဆီးအက်ဥ္းခ်မႈ၊ ၿပီးခဲ့သည့္ စက္တင္ဘာတြင္ ဆႏၵျပသူမ်ားကို အၾကမ္းဖက္ ႏွိမ္နင္းခဲ့မႈတို႔ ျပဳလုပ္ခဲ့သျဖင့္ ကုလသမဂၢႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရးအဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ ႏိုင္ငံျခားအစိုးရ မ်ားက စစ္အစိုးရကို ရက္စက္သည့္ အစိုးရအျဖစ္ စြပ္စြဲေျပာဆိုခဲ့သည္။

ၿပီးခဲ့သည့္ ဧၿပီလတြင္ လုပ္ပိုင္ခြင့္ တာ၀န္ၿပီးဆံုးသြားသည့္ ကုလသမဂၢ လူ႔အခြင့္အေရး အထူး ကုိယ္စားလွယ္ ပီညဲ႐ိုး၏ ေနာက္ဆံုးအစီရင္ခံစာေနာက္ပိုင္း ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လူ႔အခြင့္အေရးႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ အေျခအေနမ်ားသည္ အေကာင္းဘက္ ေျပာင္းလဲလာျခင္း မရွိေသးဟု ကြင္တန္ နာက ၿပီးခဲ့သည့္ ဇြန္လတြင္ ေျပာခဲ့သည္။

ပီညဲ႐ိုးသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ၂၀၀၃ ခုတြင္ ပထမဆံုးအႀကိမ္လာေရာက္ခဲ့ၿပီး ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္ စက္တင္ ဘာအေရးအခင္းၿပီးေနာက္ပိုင္း ႏို၀င္ဘာတြင္ ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ သြားေရာက္ခဲ့သည္။

စက္တင္ဘာတြင္ သံဃာေတာ္မ်ား ဦးေဆာင္ကာ ျပည္သူမ်ား သိန္းခ်ီ၍ စစ္အစိုးရကို ဆန္႔က်င္ ဆႏၵျပခဲ့သျဖင့္ စစ္အစိုးရက အၾကမ္းဖက္ႏွိမ္နင္း ပစ္ခတ္ခဲ့ရာ အနည္းဆံုး လူ (၃၁) ဦး ေသဆံုးၿပီး (၇၄) ဦး ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့သည္ဟု အခ်က္အလက္မ်ား ရွာေဖြမႈစုေဆာင္းၿပီး ပီညဲ႐ိုးက တင္ျပခဲ့သည္။

မစၥတာ ကြင္တန္နာသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ေရာက္ရိွေနစဥ္အတြင္း ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္က်ခံေနရသည့္ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည့္ႏွင့္ ေတြ႔ဆုံခြင့္ရ မရဆိုသည္ကိုမူ အမ်ဳိး သားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (အန္အယ္လ္ဒီ) က မည္သို႔မွ် မၾကားသိရေသးေၾကာင္း ေျပာသည္။

ယခင္က ပီညဲ႐ိုးႏွင့္ ေတြ႕ဆံုခြင့္ရသကဲ့သို႔ ကြင္တန္နာႏွင့္လည္း ေတြ႕ဆံုရန္ ေမွ်ာ္လင့္ေၾကာင္း အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ ဦးဥာဏ္၀င္းက ေျပာၾကားသည္။ ။