10.21.2008
သူတို႕အေတြးမ်ား
အံၾသစရာျပည္ျမန္မာ(Zin Mar Wai)
`ဘာေျပာတယ္ ေလာ္ရာ´
`စိတ္မ၀င္စားဘူးလို႕ ေျပာတာပါ ဒယ္ဒီ ´
`မရဘူးသမီး ။ ဒီေခတ္ ဒီအခ်ိန္ခါၾကီးထဲမွာ သမီး ဗမာစကားမတတ္လို႕မရဘူး´
`ဒါဆိုလဲ ေနာက္မွတက္မယ္ဒယ္ဒီ။ အခု သမီးမွာ အဂၤလိပ္စာသင္တန္းနဲ႕
ဂ်ပန္ယဥ္ေက်းမႈသင္တန္းေတြတက္ရဦးမယ္´
`အဲဒါ ခက္တာပဲ .. မင္းတို႕ကေလးေတြ ဘာကအေရးၾကီးလဲဆိုတာမခြဲျခားႏိုင္ေသးဘူး။ ဗမာစကားတတ္ရင္ကမာၻမွာမင္းသြားခ်င္တဲ့ႏိုင္ငံဆီသြားျပီး အလုပ္လုပ္လို႕ရျပီ။´
`အဂၤလိပ္စာထက္ပဲ အသံုး၀င္ရဦးမလား ဒယ္ဒီရာ´
`၀င္ျပီလား သမီး .. ကဲ မင္းဗမာစာ ၊ ဗမာစကားတတ္ျပီဆိုပါေတာ့ .. ။ မင္းရန္ကုန္က မာစတာသင္တန္းေတြ တက္ခြင့္ရမယ္။ မင္းဘူးဦးၾသဘာသရဲ႕ စာေကာင္းစာခန္႕ေတြဖတ္လို႕ရမယ္။ ျပီးေတာ့...
`ရွိတ္စပီးယားထက္ပဲ ေကာင္းရဦးမလား ဒယ္ဒီရာ။ ဂ်ာမန္လူမ်ိဳးအေဖကဒီလိုေျပာတာကို အံ့ၾသမိပါရဲ႕´
`ဘာကြ .. ေအး ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္ေလာက္ကဆို ငါေျပာတာမွားခ်င္မွားမယ္။ အခုလိုအခ်ိန္မွာေတာ့ မင္းဗမာစာမတတ္ရင္ ဘာျဖစ္သြားမွာလဲသိလား´
`သိပ္ေတာ့မထူးပါဘူး´
`ဟာ .. သိပ္ထူးတာေပါ့ သမီးရယ္။ ဒယ္ဒီေျပာျပမယ္ နားေထာင္။ ဗမာစာမတတ္ရင္ေနာက္ႏွစ္ဆန္းမွာထြက္လာမယ့္ Window Popa (၀င္းဒိုးပုပၸါး)ကိုမင္းဘယ္လိုသံုးမလဲ။ ထားပါေတာ့ .. မင္းက open source တို႕ Linux တို႕ရဲ႕ဟသၤာေရာင္အပိုင္း(၆) .. ( Hintha Shine Core 6 ) ကိုေရာဘယ္လိုကိုင္တြယ္မလဲ .. ။ အလုပ္လုပ္လို႕ မေကာင္းေတာ့တဲ့ Window Vista နဲ႕ေနခဲ့ခ်င္ရင္ေတာ့ မင္းအေမရိကကိုသြားေတာ့။ ေခတ္ေရွ႕ေျပးေနတဲ့အေရွ႕ေတာင္အာရွကို မလာနဲ႕ေတာ့။ ေနာက္ျပီး Cell Phone နဲ႕ေျမပံုစနစ္ေတြမွာဆိုရင္ ဗမာစာမတတ္ရင္ မင္းသံုးရခက္ျပီ´
`ဘာဆိုင္လဲဒယ္ဒီရာ´
`ဆိုင္တာေပါ့ .. On Touch Screen နဲ႕ Voice Command ေတြသံုးထားတဲ့(ဆ.သ.ရ) အမ်ိဳးအစားဖုန္းေတြကို မင္းဘယ္လိုအသံုးခ်မလဲ။ေျမပံုစာတန္းေတြကလည္း ဗမာလိုေတြေလ´
`Sony နဲ႕ Nokia ကေတာ့ အဂၤလိပ္လိုသံုးပါေသးတယ္ဒယ္ဒီရာ´
`ဒယ္ဒီသိျပီ .. ငါ့သမီးက ၀ိဇၹာတန္းတက္ျပီး ေခတ္နဲ႕မ်က္ေျချပတ္ေနတာကိုး ..
မင္းေျပာတဲ့တံဆိပ္ေတြက နည္းပညာပိုင္းမွာ (ဆ.သ.ရ)ကို မမွီေတာ့ဘူးကြ။စစ္ကိုင္းမွာ လုပ္သြားတဲ့ (ဆ.သ.ရ) အေရာင္းျမွင့္တင္ေရးကို M.R.T.V ၂၃ကတိုက္ရိုက္လႊင့္လုိ႕ ဒယ္ဒီၾကည့္လိုက္ရတယ္။ သိပ္ကိုေကာင္းတဲ့လက္ကိုင္ဖုန္းေတြပဲသမီး . ။ Nokia ဆိုတာ ကေလးကစားတာပါကြာ။ ကဲ .. ဒီေတာ့သမီးဗမာစာသင္တန္းတက္။ ျပီးရင္ ေနာက္လထဲ ဒယ္ဒီဗမာျပည္သြားရင္ လိုက္ခဲ့ေတာ့ ဟုတ္ျပီလား´
`ဗမာျပည္၀င္ ဗီဇာက ထင္သေလာက္ မလြယ္ဘူးေနာ္။ ေနာက္ျပီး ဒယ္ဒီက ဘာသြားလုပ္မွာလဲ´
`ဒယ္ဒီက ေတာင္ငူမွာလုပ္မယ့္ ေလယာဥ္ျပပြဲကိုသြားမယ္။ ဗမာျပည္လုပ္
`မိုးယံဆင္´ငါးထပ္ လူစီးေလယာဥ္ကို အဓိကၾကည့္ခ်င္လို႕ပါ။ အဲဒီေလယာဥ္ကေျပးလမ္းမလိုဘူး။ ျပီးေတာ့ ျမကၽြန္းသာပန္းျခံထဲက ေရေအာက္ျပခန္းလုပ္မယ့္ေနရာနဲ႕စက္ရုပ္အေလးမျပိဳင္ပြဲပါ ၀င္ၾကည့္မလို႕ေလ´
`စိတ္၀င္စားဖို႕ေတာ့ေကာင္းသား .. ဒါေပမယ့္ အစားအေသာက္ကေရာ အဆင္ေျပပါ့မလားဒယ္ဒီ´
`ဟားဟား ငါ့သမီးကလဲ သူ႕အေမနဲ႕တူလာျပီ။ ၾကံဖန္ပူတတ္လာတယ္ .. ဒီမယ္ ငါ့သမီးဗမာျပည္မွာ မရတာမရွိေတာ့ဘူး။ သမီးဘာစားခ်င္သလဲ။ အဆူးမပါ အနံ႕ကင္းတဲ့၂၀၀၄ခုႏွစ္ စတိုင္ဒူးရင္းသီးလား။ သယ္ယူရ လြယ္ကူတဲ့ေလးေထာင့္ပံုၾကက္ဆင္ဥလား။ ေလဆာနဲ႕အရိုးေတြကိုေခ်ျပီးတစ္ေကာင္လံုး၀ါးစားလို႕ရေအာင္ လုပ္ထားတဲ့ ငါးသေလာက္ေပါင္းလား။ဥေရာပေတြအတြက္ သီးသန္႕လုပ္ထားတဲ့ အျဖဴေရာင္ပုန္းေရၾကီးလား .. ဒါမွမဟုတ္´
`ေတာ္ပါျပီဒယ္ဒီရယ္။ ဗိုက္ေတာင္ဆာလာျပီ .. သြားေရးလာေရးနဲ႕ဆက္သြယ္ေရးက .. ´
သမီးေမးခြန္းေတြက နည္းနည္းေဘးေရာက္လာျပီ ။ ဗမာျပည္သြားမယ္ဆိုရင္ဒါေတြထည့္စဥ္းစားဖို႕ကို မလိုေတာ့ဘူးေလ။ ေလယာဥ္ေပၚကဆင္းတာနဲ႕ေအာက္ဆီဂ်င္စစ္စစ္ေပးထားတဲ့ ေလရႈဘူးေတြ ထုတ္ေပးမယ္။ ေနေရာင္ျခည္ကာတဲ့ဦးထုပ္နဲ႕မ်က္မွန္လည္းေပးမယ္။ ရာသီဥတုေၾကာင့္ေတာ့ သမီးမပူရေတာ့ဘူး။သမီးသြားမယ့္ ဟိုတယ္တိုင္းမွာ သမီးစီးမယ့္ကားတံခါးကိုလာကပ္မယ့္ Tubeေတြရွိတယ္။ အဲဒီအေပၚ ေျခေထာက္ခ်လိုက္ရံုနဲ႕ အလိုအေလ်ာက္ေရြ႕လ်ားသြားျပီးသမီးကို Reception ကိုပို႕ေပးလိမ့္မယ္။ အဲဒီမွာ ဘာသာစကားအနည္းဆံုး၅၉၀ေလာက္ေျပာတတ္တဲ့ ဟိုတယ္၀န္ထမ္းေတြ ေစာင့္ေနလိမ့္မယ္ .. ။ ေနာက္ ဘာတဲ့ဆက္သြယ္ေရး ဟုတ္လား။ ဗမာနယ္စပ္ကို ေလယာဥ္ျဖတ္တာနဲ႕အင္တာနက္ကြန္နက္ရွင္ရျပီး GSM ေတြသယ္လာရင္ေျပာလို႕ရျပီ။ အဲ ..ကိုယ့္ဖုန္းကိုယူလာဖို႕ ေမ့ရင္လည္း မပူနဲ႕။ ေလဆိပ္မွာလက္ကမ္းစာေစာင္ေ၀သလို GSM ေတြေ၀ေနတဲ့ ခ်ာတိတ္ေတြရွိတယ္။ ၾကိဳက္တဲ့ SIM Card ေရြးယူ။ Hand Set ကေတာ့ ထုတ္ထားတာ ၂ပတ္ၾကာတဲ့ ေမာ္ဒယ္ဆိုရင္အလကားယူလို႕ရတယ္ေလ။ အမ်ားစုကေတာ့ ဆသရလုိ႕ေခၚတဲ့ ဆက္သြယ္ေရးတံဆိပ္ေတြပဲ´
`ေၾသာ္ ေကာင္းလိုက္တာေနာ္ အစိုးရနဲ႕ႏိုင္ငံေရးေရာ ....... ´
`အစိုးရ ... အစိုးရ .. ဒီအစိုးရေတာ့ကြာ .. ဒီလိုရွိတယ္ ... ဒယ္ဒီေျပာမယ္´
ထိုစဥ္ `ဆိုက္ကားအားလား´ဟူေသာ ခရီးသည္အသံေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ္လည္းအိပ္ယာလန္႕ႏိုးသြားကာ ခရီးသည္ကိုလိုရာသို႕တင္ေဆာင္လိုက္ပို႕ေလသတည္း။
Zin Mar Wai
The 4th Burmese Empire with Nuclear Weapon
By Prof. Kanbawza Win
Google Alert Burma duly reported of how Burma is near completion of nuclear weapon on the 18th instant and of how its Defense Minister boasts that by 2020 Burma would be one of the greatest nations in Southeast Asia. Given the economic reality of Burma compounded with its gross mismanagement and human rights violations is it but an empty dream or a reality?
Every body knew that Russia has agreed to build a nuclear research centre in Burma. The centre will comprise a 10MW light-water reactor working on 20%-enriched uranium-235, an activation analysis laboratory, a medical isotope production laboratory, silicon doping system; nuclear waste treatment and burial facilities will be monitored by IAEA as according to Rosatom head, Sergey Kiriyenko and Burma's Science and Technology Minister. Russia has trained Burmese military specialists.
The Background
The story started way back in 1990 when the current Junta christened itself as SLORC (State law and Order Restoration Council); Rangoon University Physics Professor U Po Saw was consulted about developing the technology, and also the selection of candidates to become state scholars. The process of honing cadet officers for training in nuclear technology was begun in 1997, with Defense Services Academy Class 42.
The Junta at first contacted India to obtain nuclear technology. Karla (Indians) agreed to accept state scholars, but India also stipulated that it had to supervise and control the operation of the reactor. The deal did not go through. With the help of China, the Junta succeeded in reaching its agreement with Russia. In addition, the Chinese government has advised the Junta that it should try, by various means, to make nuclear weapons and, if it cannot produce them by its target date of 2020, it should buy them.
The other side of the story is that Burma and North Korea, two of the world's most isolated nations, have agreed to restore diplomatic relations after a break of more than 20 years. At that time having being kicked out of Prime Minister’s Office and interrogated in Insein, I was working with the Korean embassy under ambassador Kae Chu Lee, who was killed instantly when the Pyongyang sent agents to kill President Chun Doo Wan. Self-interest has brought the two countries back together North Korea benefited from Burma's natural resources, such as oil, gas and timber while Burma's rulers need access to military equipment, which has been blocked by US and European sanctions.
In 2003, the regime sent thirty military officers to North Korea to study reactor technology. In 2006, it started buying from the North the machinery necessary for reactor construction. The Junta established its connection with North Korea, so it would not have to stop the program if its relations with Russia turned sour and also want some of Pyongyang's sophisticated tunneling techniques to help further fortify their military complex in the new capital Naypyidaw. The Junta sells natural resources to obtain nuclear technology, including for the costs of educating the state scholars and currently there are over 4,600 in Russia alone.
20,000 tons of iron ore are mined in Ka-thaing Taung, a range in the Hpakan area in Kachin State near the famous jade mines. Even though the program was temporarily suspended in 2005, due to financial reasons the Yadana pipeline provides at least $500,000,000 in annual revenue for the Burmese regime and is now a going process. The Junta also secretly tried to gain assistance from Iran and that is why the two countries relations are so rosy with full diplomatic relations. Further, in 2000, Japan started taking scholars for doctoral level studies, to operate a reactor. With the help of Japan, new departments of nuclear science have been set up at Rangoon University, Mandalay University, and the Defense Services Academy.
Russian Connection
In 2001, the first batch of scholars, 150 military officers, was sent to Russia from Tada U Airport on chartered Aeroflot flights. In Russia, the scholars attend a variety of institutes in Moscow and also St.Petersburg, depending on their subjects of study. The schools includes (MEPHI) Moscow Engineering Physics Institute, (MIET ) Moscow Institute of Electronic Technology, (MATI) Moscow Institute of Aviation Technology, (MAI) Moscow Aviation Institute, (BMSTU) Bauman Moscow State Technical University, (MITT) Moscow Institute of Thermal Technology, (MISI) Moscow Civil Engineering Institute, and (MSMU) Moscow State Mining University
MEPHI teaches nuclear science, MIET rocket guidance, MAI aircraft and space subjects, and MATI the technology for building rockets to carry satellites. There are also course programs in tunneling, uranium mining, and uranium ore refining. Of course many of the scholars are unhappy as their pay is too low and the harsh weather caused them problems with the medical care they receive is inadequate (As an example, in January this year one scholar fled to the border of Finland, but was arrested by Russian intelligence agents when he used his cell phone to call his contact on the other side). In response, the Directorate of Intelligence sent weekly instructions urging them to complete their work and to fulfill the national aim of producing nuclear weapons. At one point former Foreign Minister U Win Aung came in person and told the students to finish their studies. He relayed a message from Vice Chief of Staff Maung Aye that anyone who married a Russian woman scientist and then return home bringing their wives would be rewarded.
Also, in 2002, Quartermaster General Win Myint as well as the Navy Chief, Air Chief and Transport Minister went to Russia and arranged for the training of twenty Air Force pilots, who would then take ten purchased MIG 29s back to Burma. They additionally discussed whether Burma should acquire aircraft carriers and submarines. In July 2002, Science and Technology Minister U Thaung went to Russia and signed the agreement for the acquisition and construction of the nuclear reactor. Now a 10-megawatt reactor was being built in Myaing Township, Magwe Division, and further that it was to use heavy water and, for that reason, that it would be able to produce plutonium (read Bertil Lintner’s Asia Times article of July 2006.)
Uranium ore that is commercially exploitable exists in the Kyauk Pyon, Paungpyin and Kyauk Sin areas. In addition, uranium prospecting has occurred or is underway in southern Tenasserim, Karenni State (the Loikaw area), Moehnyin in Kachin State, and in areas west of Taunggyi. Uranium milling is in progress at Tha Beik Kyin, an enrich milled uranium (yellowcake) to U-235. This yellowcake was sold to North Korea and in return the regime purchased nuclear activation equipment for use in uranium enrichment in July 2006, and also for the production of plutonium and now North Korean nuclear experts are now working in Tha Beik Kyin. The related Military Research Center was built in the Setkhya range (aka Sa Kyin) near Lun Kyaw, which area is a Nuclear Battalion, and that there is a Civilian Research Center in Kyaukse Township. There are also Russian nuclear experts in Pyin U Lwin, who give refresher courses to the state scholars after they return home.
In return for the reactor and other services, a Russian government mining company has received concessions to mine gold, titanium and uranium. There are two gold mining sites: in Kyauk Pa Toe; and in the mountains to the right of the Thazi-Shwe Nyaung railway line. Titanium is also being mined, or derived from the same ore, at Kyauk Pa Toe. Uranium is being mined at three locations: in the Pegu-Yoma Mountain range in Pauk Kaung Township of Prome District (aka Pyi); in the Paing Ngort area in Mo Meik Township in Shan State; and at Kyauk Pa Toe.
Disturbing Factor
What is perhaps most disturbing about Russia’s program with the Burmese Junta is that it is identical to the Soviet Union’s assistance that propelled North Korea to become a nuclear power. Why, with the end of the Soviet Union and the Cold War, is Russia still helping rogue regimes proliferate? The surface answer of course is money, in this case in the form of natural resources, but the deeper question remains. Russia is against democracy.
In 1965, the Soviet Union gave North Korea a 2 MW reactor, which was upgraded in 1973 to 8 MW. It also supplied fuel through at least this period. North Korea then went on to construct a much larger reactor, and in the 1980s began weapons development. This included building separation facilities to obtain plutonium, and high explosives detonation tests. The Junta has already conducted such tests, in the Setkhya Mountains, aka Sa Kyin Mountains, southeast of Mandalay.
At some point North Korea also began its own uranium enrichment program, to produce weapons grade material, and the U.S. confronted the country about this in 2002. This means that the North has two different sources of fissile material for weapons, reactor plutonium and enriched uranium. North Korea detonated a small atomic weapon, with a yield of less than one kiloton, in October 2006, using some of its plutonium. It is now reportedly about to disclose its nuclear assets, and also destroy its plutonium producing reactor with the US bowing to the demand that DPRK be taken off from the black list of rogue states. But the sticking point has been the enriched uranium. The North appears unwilling to discuss this because it will disclose its weapons cache, which means that even with the destruction of the reactor and the plutonium stockpile (for the latter the size of which is subject to serious dispute), the North would retain the ability to produce weapons with the uranium. At the moment the U.S. appears willing to accept partial disclosure, i.e., of only the plutonium.
Both Russia, North Korean technicians have been helping Burma with its nuclear ambitions (and other weapons programs), This is all very disturbing, all the more so because of the apparent weakness of the Bush Administration, which has been unwilling to press the North, and which refuses even to mention Burma and its nuclear program. It took North Korea forty years before it detonated a weapon. It will likely take the Burmese dictatorship only a fraction of this period. Once the Burmese Junta has atomic weapons, its rule will be entrenched.
Precision Weapons
Burma now possessed a wide variety of missile installations, including large quantities of land-based SAMs; ship-launched missiles, both surface to air and surface to surface; weapons for its MIG 29s; and even short range ballistic missiles. While the Junta bought anti-aircraft weapons from the Ukraine, in 2007 it has now purchased four shiploads of such weapons from Russia and multi-tube mechanized rocket launchers from North Korea can be used with the ballistic missiles. Moreover, Burma is researching the production of guided missiles, and with Russian assistance intends to build a rocket factory in Thazi Township. This will mark the latest step in a well-recognized proliferation of Russian precision-guided munitions in the Asia Pacific region. The only thing that PGMs factory produce will be medium range guided rockets and that production is scheduled to begin within five years. It is clear that the Generals are intent on developing a strong defense against an international intervention, including foreign jets, helicopters and ships. Perhaps this is the main reason of why the U.S. and the French balked at dropping relief supplies following Cyclone Nargis was the risk of missile attack on their helicopters and ships.
The fact that the Burmese Junta is aggressively seeking nuclear weapons (not to mention all of its other programs) should make the leaders of Thailand, and the world, extremely concerned. The appeasement policy of the successive Thai administrations (including ASEAN) and the International Community towards the Junta should have second thought. The Burmese Military Junta is a threat of the greatest severity. It should be stopped. Since the Security Council, with Russian and Chinese vetoes, is unable to act, there must be an alternative solution. The only real options are for the U.S., either alone or with other concerned nations (including Thailand), to assist the people of the country to free themselves, using whatever means are required. This should be the crux of the Thai policy instead of bullying the refugees and the migrant workers. At the moment, though, there is a conspiracy of silence even to acknowledge this threat. Thailand, the U.S. and other nations are preoccupied with their internal and other problems that there is no desire to recognize publicly another new crisis.
We also understand that there is such a thing as investigative journalism or media outlet as far as Burma’s nuclear program is concerned. This lack of coverage means that political leaders, in Thailand, the U.S., at the U.N., etc., will continue to act as if there is not a problem.
International Community
What is the U.S. doing? Under geopolitical realism, the only concerns are national interests. On a superficial level, for the U.S. and Burma, these are limited to Chevron’s investment in Burma’s natural gas production and pipelines. A secondary interest is the concern of U.S. citizens of Burmese origin as most of the Myanmar tribe will side with the Junta once the 4th Burmese empire is established but not the ethnic tribe, but since this group is small it can effectively be ignored. It would seem, therefore, that all the Administration bluster notwithstanding, its only real policy objective for Burma is to protect Chevron, which corporation to bolster its case also makes large campaign donations.
The real direct national interest of the United States is to deny Burma nuclear weapons. It is not only North Korea, Iran and Syria that America (and the world) must contain. Having a nuclear-armed Burmese Military Junta is an unacceptable risk. This trumps the need to assist a domestic corporation. Further, since Chevron is also a major cash source for the Junta, which uses money as well as the direct transfer of natural resources to pay its weapons suppliers, it demands that the company be forced to divest.
US intelligence believes Burma is seeking to develop nuclear weapons from technology provided by North Korea, according to two former senior US government officials. An article in one of the latest issue of Foreign Affairs, Michael Green, formerly with the National Security Council, and Derek Mitchell, formerly with the Pentagon, write: "Western intelligence officials have suspected for several years that the regime has had an interest in following the model of North Korea and achieving military autarky by developing ballistic missiles and nuclear weapons." The article confirms the thrust of a story in The Australian last year that Burma was seeking to acquire missile and nuclear weapons technology from North Korea.
Green and Mitchell argue that Burma is a much more urgent problem for the international community than is commonly realized. This is because of the humanitarian catastrophe that Burma has become as well as the human and strategic fallout of its activities. Its many illegal immigrants are spreading the HIV-AIDS virus, in part because of the primitive quality of the Burmese health system. It produces the vast majority of Asian heroin and is intimately involved in drug and other smuggling across most of its borders. And its regime is increasingly erratic.
Green and Mitchell evaluate the approaches taken to Burma is that Burma’s neighbors especially in the Association of South-East Asian Nations, of which it is a member, have tried to engage it economically and politically while urging it to embrace political reform. Its closest trade partner and political patron is China which, along with Russia, makes sure the UN takes no effective action. India has also become an important player in Burma and has tried to match China with technology, weapons sales, diplomatic engagement and trade. While the US and the European Union have taken the opposite tack, resolutely condemning Burma's internal oppression and imposing severe trade and investment sanctions but Japan and Australia have taken a middle path.
Neither engagement nor the isolation strategies has had the slightest effect in moderating the Burmese Government's behavior. Engagement by Asian neighbors and isolation by the West have tended to cancel each other out. They propose a new strategy, basically of lining up all the key players - the US, the EU, China, India, ASEAN and Japan - in a new multilateral approach following the model of the six-party talks that have had some success with North Korea. This new multilateral framework would offer Burma security and territorial guarantees, and moderate the US ban on dealing with high-level Burmese officials, but would maintain Western sanctions until Burma made solid progress on minimum benchmarks of behavior that the multilateral process would define. But Burma has rejected this approach. Isolation and sanctions work only when a regime is about to collapse and Burma is not at that point. It's incredibly unsatisfactory and morally very complex also.
But the key to the policy working would be to convince China to exert real pressure on Burma; even then it's not guaranteed. However, China gets too much strategic pay-off from Burma: military listening posts, natural resources, access to the Indian Ocean and much else.
The other aspect that once the Junta became weak it will lead to Balkanization of Burma with disastrous consequences among it neighbors. The imperialist China and the cut throat India will stalk their share, only then the ethnics and the pro democratic groups will realized their folly and it will be too late.
The Burmese generals are not buffoons as the media portrayed. Working at the Prime Minister’s Office I have deal with a lot of them even though at that time they are junior officers. They are crafty, deceptive, and sly and could cleverly trick its people and the international community to swallow their lie as the various UN’s representative including Ban Ki Moon trips demonstrates. Than Shwe himself is a skilled if not a slippery debater and a natural politician gifted in the art of spin and misdirection. If the world, particularly the next American President doesn’t act now we should let the Burmese Junta established their 4th Burmese empire with nuclear weapons and add another giant stature in Naypyidaw for the Burmese has already established three empires, the Pagan Dynasty 1044, the Taungoo dynasty1550 and the Konbaung dynasty 1776.
- Asian Tribune -
လူရႊင္ေတာ္ဇာဂနာကို ကေနဒါကေလာင္ရွင္မ်ားအဖြဲ႕မွ ဆုခ်ီးျမႇင့္
ပီတာေအာင္ / ၂၁ ေအာက္တိုဘာ ၂၀၀၈
သတၱိရွိရွိျဖင့္ လြပ္လပ္စြာဆႏၵထုတ္ေဖာ္ခဲ့မႈမ်ားအတြက္ လူရႊင္ေတာ္ဇာဂနာကို ကေနဒါ ကေလာင္ရွင္မ်ားအဖြဲ႔ က One Humanity Award (တမ်ဳိးတည္းေသာလူသားဆု) ခ်ီးျမႇင့္လုိက္သည္။
လြပ္လပ္စြာဆႏၵထုတ္ေဖာ္ခြင့္အတြက္ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ေနသည့္ ကေနဒါကေလာင္ရွင္ မ်ားအဖြဲ႔၏ (၂၅) ႏွစ္ ေျမာက္ ႏွစ္ပတ္လည္ေန႔၌ ျမန္မာႏုိင္ငံမွ ဇာဂနာဟုလူသိမ်ားသည့္ ကဗ်ာ ဆရာလူရႊင္ေတာ္ႏွင့္ တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူ ေမာင္သူရကို ယခုႏွစ္တြက္ ဆုခ်ီးျမႇင့္ရန္ ေရြးခ်ယ္လုိက္သည္ဟု ကေနဒါကေလာင္ရွင္မ်ားအဖြဲ႔ PEN Canada ၏ ေၾကညာခ်က္တြင္ ပါရွိသည္။
ဆုေပးအပ္ရျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ကေနဒါကေလာင္ရွင္မ်ားအဖြဲ႔ ဥကၠ႒ Nelofer Pazira က “ စာေရးဆရာ ေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕ အေတြးအေခၚေတြကို ထုတ္ေဖာ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ အသတ္ ခံရ၊ ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ်ခံရ၊ ၿခိမ္းေျခာက္ခံရ၊ အေႏွာင့္အယွက္ေပးခံရတာေတြ အၿမဲလို လိုျဖစ္ေနတယ္။ ဒီလိုလူေတြထဲက တေယာက္ ကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ ဂုဏ္ထူးေဆာင္အဖြဲ႔၀င္ ဇာဂနာပဲျဖစ္ပါတယ္။ သူရဲ႕ သတၱိနဲ႔ ဂုဏ္သိကၡာအတြက္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ခုိင္ခုိင္မာမာရပ္ တည္ေနတဲ့အတြက္ က်ေနာ္တုိ႔ဟာ သူ႔ကို ဒီဆုခ်ီးျမႇင့္ၿပီး ဂုဏ္ျပဳလိုက္တာပါ”ဟု ေၾကညာ ခ်က္၌ ေျပာသည္။
အဆိုပါဆုသည္ ကြဲျပားေနသည့္ တိုင္းျပည္နယ္နိမိတ္မ်ားကိုေက်ာ္ျဖတ္၍ မတူညီသည့္ယဥ္ ေက်းမႈမ်ားအၾကား လႈံ႕ေဆာ္ဆက္သြယ္ေပါင္းကူးေပးရာ၌ ထူးကဲစြာေဆာင္ရြက္ႏိုင္သူမ်ား ကို ခ်ီးျမႇင့္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။ စာေရးဆရာ တဦးစီ၏ ေရးသားမႈမ်ားသည္ ႐ိုးသား မႈရွိျခင္း၊ ပိုင္းျခားေ၀ဖန္မႈေကာင္းမြန္ျခင္းႏွင့္ အေတြး အေခၚမ်ားကို ၿငိမ္းခ်မး္စြာေဖာ္ထုတ္ျပသရာ၌ မည္သည့္ၾကားခံကိုမဆိုျဖတ္၍ သတၱိရွိရွိ ယံုယံုၾကည္ၾကည္ ေဆာင္ ရြက္ျခင္းတို႔အေပၚတြင္ အကဲျဖတ္၍ ဆုေရြးခ်ယ္သည္ဟုလည္း သိရသည္။
ဆုေပးပြဲကို ကေနဒါႏုိင္ငံ တိုရန္တိုၿမိဳ႕၌ ေအာက္တိုဘာ (၂၂) ရက္က်င္းပမည့္ ႏိုင္ငံတကာ စာေရးဆရာမ်ားပြဲ ေတာ္ဖြင့္ပြဲ အခမ္းအနားတြင္ ခ်ီးျမႇင့္သြားမည္ဟု သိရသည္။ လူရႊင္ေတာ္ဇာဂနာ အက်ဥ္းက်ခံေနရသည့္အတြက္ ၎အတြက္ ထိုင္စရာေနရာခံု ကြက္လပ္တခုထား ေပးကာ ဂုဏ္ျပဳသြားမည္ျဖစ္ၿပီး ဆုရသူသည္ ေဒၚလာ (၅,၀၀၀) ရရွိမည္ဟု သိရသည္။
ဇာဂနာဆု ခ်ီးျမႇင့္ခံရသည့္အတြက္ ဂုဏ္ယူ၀မ္းေျမာက္မိေၾကာင္း သူ၏ မိခင္ျဖစ္သူ သခင္မႀကီး ေဒၚလွၾကည္ ေခၚ စာေရးဆရာမႀကီး ၾကည္ဦး က ေခတ္ၿပိဳင္သို႔ ေျပာၾကားသည္။
၎က “ေမာင္သူရဟာ မဆုတ္မနစ္ေသာ ဇြဲလံု႔လနဲ႔ သူလုပ္စရာရွိတာကိုလုပ္ခဲ့တယ္။ စက္တင္ဘာမွာ သံဃာေတာ္ကိုဆြမ္းကပ ္တာေတြလုပ္ခဲ့တယ္။ နာဂစ္မွာလည္း သူကုိယ္တုိင္ သူ႔ပစၥည္းကိုယ္ပိုင္ေတြကိုေရာင္္း၊ သူမ်ားလႉဒါန္းတဲ့ဟာေတြကိုလည္း ျဖန္႔ျဖဴး ခြဲေ၀ေပးတာေတြ အဲလိုႀကိဳးႀကိဳးစားစားနဲ႔လုပ္တဲ့အတြက္ သူလုပ္တဲ့အလုပ္ဟာ လူသာဓုေခၚနတ္သာဓုေခၚတဲ့ အလုပ္ပါပဲ။ ဒါကို သေဘာ တူတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားက ခ်ီးက်ဴး ဂုဏ္ျပဳတယ္ဆိုတာ ဂုဏ္ယူစရာ ၀မ္းသာစရာပါ။ မိဘေဆြမ်ဳိးအေနနဲ႔ကေတာ့ သူလုပ္သမွ်ဟာ မိဘအတြက္ သာမက တုိင္းျပည္နဲ႔လူမ်ဳိးအတြက္ပါ အက်ဳိးရွိတဲ့အလုပ္ကိုလုပ္တဲ့အတြက္ ဂုဏ္ယူပါတယ္။ ဆုေပးတာကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္” ဟုေျပာသည္။
စြယ္စံုရအႏုပညာရွင္ လူရႊင္ေတာ္ ဇာဂနာသည္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားတဦးအျဖစ္ ၁၉၈၈ မွ ၁၉၈၉ အထိ၊ ၁၉၉၀ မွ ၁၉၉၄ အထိ ႏွစ္ႀကိမ္ (၄) ႏွစ္ေက်ာ္ ေထာင္က်ခဲ့ဖူးၿပီး ေထာင္က်ေနစဥ္ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္ကလည္း လူ႔အခြင့္ အေရးေလ့လာေစာင့္ၾကည့္ေရးအဖြဲ႔ကေပး အပ္သည့္ Lillian Hellman and Dashiell Hammett Grant ဆုရရွိခဲ့ဖူးသည္။
ဇာဂနာသည္ ၁၉၉၆ ခု ေမလ၌ အႏုပညာလုပ္ငန္းမ်ားေဆာင္ရြက္ခြင့္ပိတ္ပင္ခံခဲ့ရၿပီး ယမန္ႏွစ္စက္တင္ဘာ အေရးအခင္း၌ သံဃာေတာ ္မ်ားအား ဆြမ္းကပ္လႉဒါန္းခဲ့သျဖင့္ (၁) လနီးပါး ထိန္းသိမ္းခံရသည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ ဇြန္လ၌ နာဂစ္မုန္တိုင္း ကယ္ဆယ္ေရးကိစၥႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ျပည္ပမီဒီယာမ်ားမွ တဆင့္ စစ္အစုိးရကိို ထိထိမိမိ ေ၀ဖန္ ေျပာၾကားခဲ့သျဖင့္ ထပ္မံဖမ္းဆီးအက်ဥ္းခ်ျခင္းခံထားရသည္။
UN Chief Says He’s Frustrated by Lack of Progress on Burmaေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးေရးလမ္းစရွာရန္ စစ္အစိုးရႏွင့္အန္အယ္လ္ဒီကိုကုလတုိက္တြန္း
| By SAW YAN NAING | Tuesday, October 21, 2008 |
UN Secretary-General Ban Ki-moon says he is frustrated by the Burmese government’s failure to take “meaningful steps” in response to appeals by the international community.
Ban Ki-moon told a New York news briefing on Monday: “It remains a source of frustration that meaningful steps have yet to be taken by the Myanmar [Burma] government in response to the concerns and expectations of the United Nations and the international community in the context of the good offices process.”
He said the role of the UN is to ascertain the positions of all political parties and help their efforts to collaborate through dialogue towards an equal process of national reconciliation and democratization, in accordance with the expectations of the world.
Ban Ki-moon also called for the release of all political prisoners, including detained pro-democracy leader Aung San Suu Kyi, as well as a time-bound dialogue, to include all stakeholders in Burma, such as opposition parties, ethnic representatives and the Burmese generals.
The release of Suu Kyi and other political prisoners would be the key for the recommencement of an improved, all-inclusive substantive and time-bound dialogue, the UN chief said. “There is no alternative to dialogue to ensure that all stakeholders can contribute to the future of their country.”
Ban Ki-moon visited Burma in May shortly after Cyclone Nargis devastated large areas of the country. His schedule included a meeting with Burmese leader
Snr-Gen Than Shwe, although no details were given about their talks.
A return visit in December is in doubt after Ban Ki-moon said he sees no tangible progress by the Burmese government in achieving UN-mandated goals.
Ban Ki-moon said that he would visit Burma only when he sees the possibility of achieving progress toward the goals the UN had set and when he was certain his visit would yield tangible results.
His special advisor, Ibrahim Gambari, has been to Burma several times, but his talks there have produced no movement towards political change.
Gambari’s last visit was in August, when he failed to meet with either Than Shwe or Suu Kyi.
ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးေရးလမ္းစရွာရန္ စစ္အစိုးရႏွင့္
အန္အယ္လ္ဒီကိုကုလတုိက္တြန္း
UN/ NEJ/ ၂၁ ေအာက္တိုဘာ ၂၀၀၈
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အနာဂတ္အတြက္ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးေရး တိုးျမႇင့္ေဆာင္ရြက္ရန္ အေရးႀကီးေၾကာင္းႏွင့္ ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးေရးမွလြဲၿပီး အျခားနည္းလမ္းမရွိေၾကာင္း ကုလသမဂၢ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ မစၥတာဘန္ကီမြန္းက ေျပာၾကားသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ လူ႔အခြင့္ေရးအေျခအေနႏွင့္ ပတ္သက္၍ ကုလသမဂၢ အေထြေထြညီလာခံကို တင္သြင္းသည့္ အစီရင္ခံစာ၌ မစၥတာဘန္ကီမြန္းက ထုိသုိ႔ေျပာၾကားျခင္းျဖစ္သည္။
၎က “ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးလုပ္ငန္းစဥ္အတြက္ စစ္မွန္တဲ့အျခားနည္းလမ္းမရွိပါဘူး။ ခုခ်ိန္ဟာ အစိုးရနဲ႔ အတိုက္ခံအတြက္ တဦးနဲ႔တဦး ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးဖို႔ကို နည္းလမ္းေတြရွာရမယ့္ အခ်ိန္ျဖစ္ တယ္။ ၿပီးေတာ့ တိုင္းျပည္ရဲ႕အက်ဳိးစီးပြားအတြက္ အတူတကြအလုပ္လုပ္ရမယ့္အခ်ိန္ျဖစ္တယ္” ဟု ေျပာသည္။
ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးေရးမွလြဲ၍ တျခားနည္းလမ္းမရွိေၾကာင္းႏွင့္ တိုင္းျပည္အနာဂတ္အတြက္ သက္ဆိုင္သူအားလံုးပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ ေၾကာင္း၊ အားလံုးပါ၀င္၍ အေျခအျမစ္ရွိၿပီး အခ်ိန္ကန္႔သတ္ခ်က္ရွိသည့္ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးေရး ျပန္စတင္ရန္လုိေၾကာင္းအျပင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ အျခားႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား လြတ္ေျမာက္ေရးသည္ အဓိကက်သည္ဟုလည္း အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္က ေျပာၾကားသည္။
ကုလသမဂၢႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာ၏ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္မ်ားကို ျမန္မာစစ္အစိုးရက အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ျခင္း မရွိေသးသျဖင့္ စိတ္ပ်က္မိသည္ဟု အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္က သူ၏ အစီရင္ခံစာ၌ ေရးသားထားသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏အနာဂတ္သည္ အစိုးရႏွင့္ျမန္မာလူထုအေပၚတြင္မူတည္သည္၊ ကုလသမဂၢ၏အခန္းက႑သည္ အားလံုးလက္ခံသည့္ အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးႏွင့္ ဒီမိုကေရစီျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးအတြက္ ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးေရး အတူတကြ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ရန္ သက္ဆိုင္သူမ်ားအားလံုးႏွင့္ ညိႇႏိႈင္းေပးျခင္းသာျဖစ္သည္ဟုလည္း ဘန္ကီမြန္းက ေျပာသည္။
ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္၏ အႀကံဥာဏ္ေပးခ်က္ကို ႀကိဳဆိုေၾကာင္းႏွင့္ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးေရး တဆင့္တက္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ရန္ ႀကိဳးပမ္းလ်က္ရွိေၾကာင္း အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (အန္အယ္လ္ဒီ) က ေျပာသည္။
အန္အယ္လ္ဒီ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ ဦးဉာဏ္၀င္းက “ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ရဲ႕အႀကံဉာဏ္ေပးခ်က္ကို က်ေနာ္တို႔က ႀကိဳဆိုပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔က ဒုိင္ယာေလာ့လုပ္ငန္းစဥ္္ကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ဆက္ဆံေရး ၀န္ႀကီးကေနတဆင့္ ေဆာင္ရြက္ေနပါတယ္။ အဲဒီကေန ေနာက္တဆင့္တက္ၿပီးေတာ့ ေဆာင္ရြက္ဖုိ႔ တင္ျပေနတာ ႏွစ္၀က္ေလာက္ရွိေနၿပီ၊ ျဖစ္မလာေသးဘူး။ က်ေနာ္တို႔ အခုအခ်ိန္မွာ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရး အရမ္းေမွ်ာ္လင့္ တယ္လို႔မေျပာခ်င္သလို မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ဘူးလို႔လည္း မေျပာခ်င္ပါဘူး။ ဒီဥစၥာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေမွ်ာ္လည္းေမွ်ာ္လင့္တယ္၊ ႀကိဳးစားထုိက္တဲ့ဟာေတြလည္းက်ေနာ္တို႔ ႀကိဳးစားေနပါတယ္” ဟုေျပာၾကားသည္။
နအဖစစ္အစိုးရကမူ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ၂၀၀၈ ကို အတည္ျပဳၿပီးျဖစ္၍ မူ၀ါဒလမ္းၫႊန္ (၇) ရပ္အတိုင္း ဆက္ လုပ္ရန္မွလြဲ၍ အျခားနည္းလမ္းမရွိေၾကာင္း ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားထားၿပီး ၂၀၁၀ ျပည့္၌ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပရန္ အားထုတ္ေဆာင္ရြက္ေနသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ဆက္ဆံေရး၀န္ႀကီး ဦးေအာင္ၾကည္တို႔ ေတြ႕ဆံုမႈ သည္လည္း ယမန္ႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလ ေနာက္ဆံုးေတြ႕ဆံုၿပီးကတည္းက ထပ္မံေတြ႕ဆုံႏိုင္ျခင္း မရွိေသးေေပ။
မဆံုးေသးသည့္ေနာက္ဆံုးအိမ္မက္(၃)ရြက္စိမ္း
ၾကားလိုက္ရသည္။NLDလူငယ္အဖြဲ႕ဝင္၁၀၀ေက်ာ္ႏႈတ္ထြက္ၾကသည့္သတင္း။
ထိုသတင္းအတြက္ကၽြန္ေတာ္မ်ားစြာစိတ္ထိခိုက္မိရသည္။
ေၾသာ္…..သမိုင္းကသံသရာကလည္လို႕ပင္မဆံုးႏိုင္ေတာ့ၿပီလား။
ျမန္မာႏိုင္ငံေရးသမိုင္းတေလွ်ာက္ကြဲလာခဲ့သည့္အကြဲအၿပဲမ်ားကဘယ္ေတာ့မွ
မ်ားဆံုးေလမည္မသိ။မည္သူမွားသည္မွန္သည္ကိုကၽြန္ေတာ္မေျပာလို။ကြဲၾကၿပီ
ဆိုကတည္းကဘက္ႏွစ္ဘက္လံုးတြင္အေၾကာင္းျပခ်က္ခိုင္မာစြာရွိၾကေပမည္။
ေနာက္တခုကကၽြန္ေတာ္တို႕သည္ဗ်ဴရိုကေရစီယႏၱယားအသစ္တခု၊အာဏာရွင္
စနစ္ေနာက္တခုကိုအေကာင္အထည္ေဖၚေနျခင္းမဟုတ္။ဒီမိုကေရစီစနစ္ဆီခ်ီ
တက္ေနၾကျခင္းပင္။သို႕ျဖစ္၍မတူကြဲျပားေသာအေတြးအေခၚအယူအဆမ်ားကို
လြတ္လပ္စြာယံုၾကည္ခြင့္ရွိၾကသည္။လြတ္လပ္စြာသေဘာထားကြဲျပားခြင့္ရွိရမည္။
ဒါသည္လဲကၽြန္ေတာ္တို႕ေတာင္းဆိုေနၾကသည့္အေျခခံလူ႔အခြင့္အေရးမ်ားထဲ
တြင္ပါသည္။
အာဏာရွင္မ်ားတြင္ထိုအျဖစ္မ်ိဳးျဖစ္ေလ့မရွိၾက။သူတို႕သည္သူတို႕၏အဖြဲ႕အစည္း
ကိုဆင့္ကဲဆင့္ကဲအမိန္႔ေပးအုပ္ခ်ဳပ္သည့္စနစ္ကိုက်င့္သံုးသည္။အေၾကာက္တ
ရားကိုေမြးထားေပးသည္။ထို႕ေၾကာင့္ျပန္လွန္ေျပာဆိုခြင့္မရွိ။အမိန္႕ကိုျငင္းပယ္
ခြင့္မရွိ။သူတို႕အခ်င္းခ်င္းကြဲၾကသည္ဆိုလွ်င္လည္းႏွစ္ဖြဲ႕ျဖစ္လာသည္မရွိ။
တဖြဲ႕ႏွင့္တဖြဲ႕အျပတ္ရွင္းၾကရင္းႏိုင္သူတို႕ကအာဏာဆက္ယူလိုက္သည္။ဥပမာ
စစ္ေထာက္လွမ္းေရးႏွင့္စစ္တပ္ကြဲၾကသည္ပံုမ်ိဳး၊ဦးခင္ညြန္႕ကဦးေနဝင္း၏
မ်ိဳးဆက္မ်ားကိုအျပတ္ရွင္းလိုက္သည္ပံုမ်ိဳးေတြျဖစ္သည္။
ထိုသို႕ဆိုလွ်င္ဒီမိုကေရစီအင္အားစုမ်ားအတြင္းအကြဲအၿပဲေတြျဖစ္လာလွ်င္
ရွင္းစရာနည္းမရွိေတာ့ဘူးလားဟုေမးစရာရွိသည္။အလြန္လြယ္ကူေသာ
အေျဖရွိပါသည္။ဒီမိုကေရစီအတြက္တိုက္ပြဲဝင္ေနၾကသူမ်ားသည္ဒီမိုကေရစီ
နည္းလမ္းတက်ေျဖရွင္းရန္သာရွိပါသည္ဟုေျပာရုံပင္။အမ်ားဆႏၵကိုအနည္း
စုကလိုက္နာၾကသလိုအနည္းစု၏ဆႏၵကိုလည္းအမ်ားစုကေလးစားၾကရ
ေပမည္။
ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံႀကီးမ်ားတြင္Debateကိုအလြန္တန္ဖိုးထားၾကသည္။ေက်ာင္းသား
လူငယ္အဆင့္မွသည္ႏိုင္ငံေရးသမားအထိထိုDebateလုပ္သည့္အေလ့အထကို
က်င့္သံုးေဆာင္ရြက္ၾကသည္။ေက်ာင္းသားအရြယ္တြင္ထိုအေျခအတင္ျငင္းခုန္
ေဆြးေႏြးျခင္းသည္စကားေရလုပြဲသို႕က်ဘမ္းစကားေျပာပြဲအသြင္ျဖစ္ၿပီးႏိုင္ငံ
ေရးနယ္ပယ္တြင္ေတာ့ပါလီမန္ထရီဒီဘိတ္(Parliamentary Debate)ျဖစ္
လာသည္။
အလြယ္ဆံုးဥပမာေပးရလွ်င္အေမရိကန္စီးပြါးေရးအက်ပ္အတည္းအတြက္
ေဒၚလာသန္းပါင္းေျမာက္မ်ားစြာသံုး၍ကယ္တင္မည့္အေမရိကန္သမၼတ၏
အစီအစဥ္ကိုေအာက္လြတ္ေတာ္ႏွင့္အထက္လြတ္ေတာ္တြင္အေျခအတင္
ေဆြးေႏြး၍အတည္ျပဳခ်က္ရယူရန္လိုသည္။ထိုလုပ္ငန္းစဥ္အတြက္အဆို
တင္သြင္းသူသည္မိမိ၏အဆိုခိုင္မာေၾကာင္းအကိုးအကားအေထာက္
အထားမ်ားျဖင့္သက္ေသျပရမည္ျဖစ္သလိုမိမိေထာက္ခံမႈရယူလိုသည့္သ
ူမ်ား၏ဆန္႕က်င္ဘက္ေမးခြန္းမ်ား(CrossQuestions)မ်ားကိုေက်နပ္မႈရရွိ
ေစရန္ရွင္းလင္းတင္ျပႏိုင္ရမည္။
ဒီမိုကေရစီလုပ္ငန္းစဥ္မ်ားႏွင့္အသားမက်ေသးေသာကၽြန္ေတာ္တို႕အတြက္မူ
ထိုဆန္႔က်င္ဘက္ျပဳျခင္းမ်ားသည္အတိုက္အခံျပဳလုပ္ၾကျခင္းဟုယူဆၾကသျဖင့္
ထိုသို႔အျပင္းအထန္ကဲြလဲြမႈမ်ားျဖစ္ေပၚလာသည့္အတိုက္အခံဘက္ႏွစ္ဘက္တို႕
သည္ကဲြၾကေလသတည္းျဖစ္ၾကေတာ့သည္။အျဖစ္ကိုေျပာျပေနျခင္းျဖစ္၍
အျပစ္ဆိုေနျခင္းမဟုတ္ပါ။ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္းကဲြခဲ့ၾကဘူးပါသည္။
မိုးသီးဇြန္(သို႔)ႀကိဳးမဲ့ေလတံခြန္ဂယက္ႏွင့္လူ႔ေဘာင္သစ္ပါတီ
ႏွစ္ျခမ္းကဲြျခင္း
နဂိုကတည္းက၈၈အေရးအခင္းတြင္ဦးေဆာင္ခဲ့သူေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္
မ်ားကဦးေဆာင္ပါဝင္ျခင္း၊ေရြးေကာက္ပဲြမဝင္ပါဟုုုုတရားဝင္ေၾကျငာထားျခင္း၊
ျပည္သူလူထုမ်ားလက္ေတြ႔ရင္ဆိုင္ေနရသည့္အခက္အခဲမ်ားအတြက္ေရွ႕
ေဆာင္တိုက္ပဲြဝင္ျခင္းတို႕အတြက္လူ႕ေဘာင္သစ္ပါတီ၏အင္အားႀကီးမားလာ
မႈႏွင့္ျပည္သူမ်ား၏တခဲနက္ေထာက္ခံမႈရလာျခင္းသည္ထိုအခ်ိန္ကနဝတတို႔ပင္
အံအားသင့္ေလာက္စရာျဖစ္ခဲ့ရသည္။
ပါတီမ်ားဖဲြ႕စည္းခြင့္ေပးမႈႏွင့္အတူမက္ေလာက္စရာေပးထားေသာအခြင့္အေရး
မ်ားေၾကာင့္ရာႏွင့္ခ်ီေသာပါတီမ်ားေပၚေပါက္လာၿပီးဒီမိုကေရစီအင္အားစုမ်ား
ျပန္႔က်ဲသြားမည္ဟုသူတို႔ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ၾကသည္။သို႔ေသာ္ပါတီေျမာက္မ်ားစြာေပၚ
လာခဲ့သည္မွာမွန္ေသာ္လည္းအမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖဲြ႕ခ်ဳပ္ႏွင့္လူ႔ေဘာင္သစ္
ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီတို႔၏အင္အားသည္ေက်ာင္းသားျပည္သူတို႔၏အခဲနက္
ေထာက္ခံမႈေၾကာင့္သူတို႔အတြက္ထိတ္လန္႔စရာျဖစ္လာခဲ့သည္။ပို၍ဆိုးရြား
ေသာအခ်က္မွာေပၚထြက္လာေသာပါတီမ်ားထဲမွအမ်ားစုသည္နဝတအား
မိမိတို႔တတ္ႏိုင္သည့္အင္အားျဖင့္ဆက္လက္ဆန္႔က်င္တိုက္ခိုက္ေနၾကျခင္း
ျဖစ္သည္။
ထိိုအတြက္ထိုပါတီႀကီးမ်ားအင္အားခ်ိနဲ႔ေစရန္သပ္လွ်ိဳၿဖိဳခဲြျခင္းမွတပါးသူတို႔တြင္
အျခားနည္းလမ္းမရွိေတာ့ေခ်။ထိုသို႕ၿဖိဳခဲြရန္အတြက္္ဒီမိုကေရစီက်င့္သံုးရာတြင္
အားနည္းေနသည့္အခ်က္အေပၚအခြင့္အေရးယူ၍၎နဂိုကတည္းကရန္ငါ
စည္းမပ်က္သူမ်ားကိုေသြးထိုးစည္းရံုးျခင့္ျဖင့္၎၊နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးသံုး၍ၿဖိဳခဲြရန္
ႀကိဳးစားခဲ့ၾကေပေတာ့သည္။NLD ႏွင့္ဦးေအာင္ႀကီးကဲြခဲ့ျခင္း၊ဗကသ အျပင
္မကသထပ္ေပၚေပါက္လာျခင္း၊ရကသေနာက္တဖဲြ႕ထပ္ေပၚလာျခင္း၊ေနာက္
ဆံုးလူ႕ေဘာင္သစ္ပါတီႏွစ္ျခမ္းကဲြခဲ့ရျခင္းတို႔ကထိုျဖစ္ရပ္မ်ားကထိုျဖစ္ရပ္မ်ား
ကိုသက္ေသျပေနပါေတာ့သည္။ထိုအခ်ိန္တြင္သူတို႔အေနျဖင့္ဤနည္းလမ္းမ်ိဳး
မွအပႏိုင္ငံေရး့ပါတီမ်ား၏လႈပ္ရွားမႈမ်ားကိုတားဆီးပိတ္ပင္ရန္အျခားနည္းလမ္း
မရွိေတာ့ပါ။
သူတို႔ကမဖြင့္ရဲ၍ေက်ာင္းေတြပိတ္ထားသည္။လူ႕ေဘာင္သစ္ပါတီဗဟိုေကာ္မ
တီ၏ဦးေဆာင္မႈျဖင့္ပညာသင္ၾကားခြင့္မရသည့္ခေလးမ်ားကိုကၽြန္ေတာ္တို႔ ပညာသင္ၾကားေပးၾကသည္။လူ႔ေဘာင္သစ္ပါတီရံုးခဲြမ်ားရွိရာေဒသတိုင္းရွိ
ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမ်ားသည္ခေလးမ်ားအတြက္စာသင္ေက်ာင္းမ်ားျဖစ္လာ
ၾကသည္။
မဖိႏွိပ္ရလွ်င္မေနႏိုင္ေသာအက်ုင့္ေၾကာင့္ေတာသူေတာင္သားလယ္သမားမ်ား
ကိုအမ်ိဳးမ်ိဳးအႏိုင္က်င့္ၾကသည္။လူ႕ေဘာင္သစ္ပါတီဝင္မ်ားကေတာႀကိဳအံုၾကား
ထိဆင္းသြားၿပီးလယ္သမားမ်ားႏွင့္သူတို႔ဘဝကိုမွ်ေဝခံစားၾကသည္။သူတို႔အေရး
ကိုေဖၚထုတ္၍တိုက္ပဲြဝင္ၾကသည္။
နအဖကေမွးမွိန္ထားေသာသမိုင္းဝင္အခမ္းအနားမ်ားကိုကၽြန္ေတာ္တို႔က်ယ္ျပန္႔
စြာက်င္းပၾကသည္။ဥပမာ-သူတို႔ကမတ္လ(၂၇)ရက္ေန႕တမ်ိဳးသားလံုး၏
ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးေန႔ကိုတပ္မေတာ္ေန႔ဟုက်င္းပသည္။ကၽြန္ေတာ္တို႔က
ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးေန႔ဟုအမည္တပ္၍က်င္းပသည္။ျပည္ေထာင္စုေန႔၊
အာဇာနည္ေန႔ကဲ့သို႔ေသာသူတို႔ေမွးမွိန္ထားသည့္အခမ္းအနားမ်ားကိုကၽြန္ေတာ္
တို႔ကက်ယ္ျပန္႔စြာက်င္းပသည္။ထိုလုပ္ရပ္မ်ားေၾကာင့္လူ႔ေဘာင္သစ္ပါတီ၏
ၿမိဳ႕နယ္အဆင့္ECမ်ားသည္ပင္ရဲစခန္းမေရာက္ဘူးသူမရွိ၊စစ္ေဒသရံုးေရာက္သူ မဝတရံုးတြင္ေခၚယူၿခိမ္းေျခာက္ခံရသူေတြမ်ားလွေပသည္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ကထိုျဖစ္ရပ္မ်ားကိုကၽြန္ေတာ္တို႔၏တိုက္ပဲြဝင္မႈအေပၚအသိအမွတ္
ျပဳမႈဟုသေဘာထားသည္။မတတ္ႏိုင္ေတာ့သည့္အဆံုးတြင္၁/၈၈၊/၈၈အစရွိသည့္
မတရားအမိန္႔မ်ားကိုထုတ္ျပန္ေၾကျငာ၍ထိန္းခ်ဳပ္ရန္ႀကိဳးစားလာရေတာ့သည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္နအဖတို႔အတြက္အလြန္ထိတ္လန္႔ေျခာက္ျခားေစသည့္အျဖစ္တခု
ေပၚလာခဲ့သည္။ဒီမိုကေရစီမဟာမိတ္မ်ားအဖဲြ႕အမည္ရွိအင္အားစုႀကီးေပၚေပါက္
လာျခင္းပင္။အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖဲြ႕ခ်ဳပ္၊လူ႕ေဘာင္သစ္ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ၊
အပါအဝင္ဒီမိုကေရစီဘက္ေတာ္သားပါတီမ်ား၏ေပါင္းစည္းမႈျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္နဝတတို႔သည္ဒီမိုကေရစီအင္အားစုမ်ားကိုၿဖိဳခြင္းရန္အျပင္းအထန္
ႀကိဳးစားေတာ့သည္။ထိုသို႔ႀကိဳးစားေနစဥ္လူ႔ေဘာင္သစ္ပါတီ၏အကဲြအၿပဲျဖစ္
ေပၚလာရျခင္းျဖစ္သည္။တကယ္ေတာ့ျဖစ္ရပံုသည္အထူးအဆန္းေတာ့မဟုတ္။
ပါတီတြင္းဗဟိုေကာ္မတီခ်င္းေဝဖန္မႈတခုမွစတင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ပါတီဥကၠဌကိုမိုးသီးဇြန္ကေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သို႔အိတ္ဖြင့္ေပးစာအမည္
ျဖင့္သူ၏အားမလိုအားမရျဖစ္မႈႏွင့္ေစတနာကိုအမ်ားသိေစရန္ေရးသားေဖၚ
ထုတ္ခဲ့သည္။ထိုအေပၚဗဟိုေကာ္မတီအေထြေထြအတြင္းေရးမႈးကိုမိုးဟိန္းႏွင့္
တြဲဘက္အတြင္းေရးမႈးကိုရဲႏိုင္ေအာင္တို႔မွထိုျဖစ္ရပ္အေပၚကိုအျခခံ၍မိုးသီးဇြန္
(သို႔မဟုတ္)ႀကိဳးမဲ့ေလတံခြန္အမည္ရွိ္စာတမ္းတေစာင္ကိုထုတ္ျပန္ေၾကျငာခဲ့
ေလေတာ့သည္။
အကယ္၍မ်ားကိုမိုးသီးဇြန္သာဆက္ရွိေနေသးလွ်င္ထိုျပႆနာသည္ႀကီးမား
လိမ့္မည္မထင္။သို႕ေသာ္ဖမ္းမည့္ဆီးမည့္အေျခအေနမ်ားေၾကာင့္ကိုမိုးသီးဇြန္
ကေတာခိုသြားၿပီ။ငါျပန္လာခဲ့မယ္အမည္ရွိကဗ်ာေလးသာညီလာခံသို႕ေရာက္
လာေတာ့သည္။ထိုအခ်ိန္တြင္အေရးေပၚေခၚလိုက္ရေသာညီလာခံတြင္ျပႆ
နာႀကီးတရပ္ျဖစ္လာေတာ့သည္။
ေရႊဂံုတိုင္ၿမိဳ႕နယ္ရွိဝါးရံုပင္စခန္းဟုကၽြန္ေတာ္တို႔ေခၚသည့္ရန္ကုန္တိုင္းရံုးသည္
လူ႕ေဘာင္သစ္ပါတီသမိုင္းတြင္အစဥ္အလာရွိေသာအခမ္းအနား
ခဲ့ဘူးပါသည္။ဒီအႀကိမ္တြင္ပါတီကဲြမည့္အခမ္းအနားတရပ္ကိုက်င္းပခဲ့ရပါသည္။
ပို၍ဝမ္းနည္းဖို႔ေကာင္းသည္မွာထိုအခမ္းအနားသည္ဝါးရံုပင္စခန္းအတြက္
ေနာက္ဆံုးအခမ္းအနားျဖစ္ခဲ့ရပါေတာ့သည္။
ယခုအခ်ိန္တြင္မည္သူမွားသည္မွန္သည္ဟုကၽြန္ေတာ္မေျပာလိုေတာ့ပါ။သို႔ရာ
တြင္ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ဖက္စလံုးေျဖရွင္းေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကပံုမွားခဲ့သည္ဟုေတာ့
ေျပာရပါေတာ့မည္။ညီလာခံ၏ဆံုးျဖတ္ခ်က္မွကိုေအာင္ေဇယ်၊ကိုသက္ထြန္း၊
ကိုသက္ေဇာ္(ကိုေဇာ္သက္ေထြး)၊ကိုရင္ေထြး၊ကိုဂ်င္မီတို႔ဦးေဆာင္ေသာဗဟို
ေကာ္မတီတခုေပၚထြက္လာခဲ့သလို၊မေက်နပ္ၾကသူမ်ားကလည္းကိုမိုးဟိန္း၊
ကိုရဲႏိုင္ေအာင္တို႔၏ဦးေဆာင္မႈျဖင့္ေနာက္ထပ္ဗဟိုေကာ္မတီတခုထြက္ေပၚ
လာေတာ့သည္။လူ႕ေဘာင္သစ္ပါတီႏွစ္ျခမ္းကဲြခဲ့ပါၿပီ။
မည္သူေတြနစ္နာ၍မည္သူေတြအသာရခဲ့သည္ကိုေျပာ၍မရေသာ္လည္းျပည္သူ
ေတြနစ္နာ၍နဝတအက်ိဳးအျမတ္ရခဲ့သည္ဟုေတာ့ႀကိမ္းေသေျပာ၍ရပါသည္။
ထိုပါတီအကဲြအၿပဲကိုပထမဦးဆံုးလက္ကမ္းႀကိဳဆိုခဲ့သူမွာလည္းနဝတ၏ေရြး
ေကာက္ပဲြေကာ္မရွင္ပဲျဖစ္သည္။ပါတီႏွစ္ဘက္စလံုးကိုသူတို႔ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ
အသိအမွတ္ျပဳခဲ့ၾကသည္။
နဝတကေတာ့သူတို႕၏လမ္းစဥ္အတိုင္းတဖက္ကိုအသာေခၽြးသိပ္ထားၿပီးက်န္
တဖက္ကိုေျခမႈန္းရန္ေျခလွမ္းျပင္လာပါေတာ့သည္။ပါတီသာကဲြခဲ့ေသာ္လည္း
ကၽြန္ေတာ္တို႔၏တိုက္ပဲြဝင္မႈမ်ားကရပ္တန္႔မသြားပဲအဆက္မျပတ္ရွိေနခဲ့ျခင္း
လည္းပါပါလိမ့္မည္။ကိုေအာင္ေဇယ်ဦးေဆာင္သည့္ကၽြန္ေတာ္တို႔ဖက္အျခမ္း
သည္ နဝတ ၏ေျခမႈန္းၿဖိဳခဲြျခင္းကိုဦးစြာခံရပါေတာ့သည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္NLDမွစတင္ခဲ့ေသာမတရားသည့္အမိန္႕အာဏာမွန္သမွ်တာဝန္
အရဖီဆန္ၾကဟူသည့္ေဆာင္ပုဒ္ကိုမဟာမိတ္ပါတီတခုအေနျဖင့္ကၽြန္ေတာ္တို႔
လည္းကိုင္စြဲ၍ဆက္လက္တိုက္ပဲြဝင္ခဲ့ၾကပါသည္။
ပထမဦးဆံုးအဖမ္းခံရသူကညီလာခံမွဥကၠဌျဖစ္လာသူေရႊဘိုသားကိုေအာင္
ေဇယ်ျဖစ္ပါသည္။ပါတီရံုး၏ဝရံတာမွခြပ္ေဒါင္းအလံေတာ္ကိုေဝွ႔ရမ္းၿပီး
ေမာင္းျပန္ကိုေဒါင္းအလံနဲ႔တိုက္မယ္ေဟ့ဟူသည့္သူ၏
ႀကိမ္းဝါးသံကိုယခုစာေရးေနစဥ္ၾကားေယာင္ေနမိပါေသးသည္။
ရြက္စိမ္း
မိုးမခသတင္း
(Burmese news journals and periodicals selling on streets of Rangoon, file photo, MoeMaKa)အျပစ္မရွိဘဲ အဖမ္းခံထားရသည့္ သတင္းေထာက္ အခ်ဳပ္မွလႊတ္
မိုးမခ အေထာက္ေတာ္ (ရန္ကုန္)
ေအာက္တိုဘာ ၂၀ရက္
လူသတ္မႈသတင္း ေရးသားျခင္းႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ရန္ကုန္တိုင္းရဲ၏ ေခၚယူႀကိမ္းေမာင္းျခင္းကို ခံရၿပီးေနာက္ မၾကာမီ ဖမ္းဆီးျခင္းခံခဲ့ရသည့္ ဖလား၀ါးနယူးစ္ ဂ်ာနယ္၏ သတင္းေထာက္ခ်ဳပ္ ကိုေစာျမင့္သန္း အား ယမန္ေန႔ညေနက ျပန္လႊတ္ေပးလိုက္ ေၾကာင္းရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွ လာေသာသတင္းမ်ား အရသိရသည္။
ကိုေစာျမင့္သန္းကို တရားမ၀င္အသင္းအဖြဲ႕ႏွင့္ ဆက္သြယ္မႈပုဒ္မ၊ အီလက္ထရြန္းနစ္ ပုဒ္မႏွင့္ အစိုးရအႀကည္ညိုပ်က္ေအာင္ ေျပာဆိုမႈ စသည့္ အနည္းဆံုး ပုဒ္မ ၃ခုႏွင့္ တရား စြဲဆို ခဲ့ၿပီးေနာက္ တလခြဲေက်ာ္အၾကာ တြင္ယခုကဲ့သို႔ ျပန္လႊတ္ေပးလိုက္ ျခင္းျဖစ္သည္။
အမႈမွ တရားေသလႊတ္ ေပးလိုက္သည္ဟု ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွ လာေသာ သတင္းမ်ားအရ သိရၿပီး၊ ခံ၀န္ခ်က္ထိုးရျခင္းစသည့္ လုပ္ေဆာင္မႈမ်ိဳး ရွိမရွိကိုမူ ရွင္းလင္းစြာ မသိရွိရေသးေပ။
စက္တင္ဘာ လေနာက္ဆံုးပတ္ထုတ္ ဖလား၀ါးစ္နယူးစ္ ဂ်ာနယ္တြင္ သဃၤန္းကၽြန္းၿမိဳ႕နယ္မွ လင္မယားႏွစ္ဦး အသတ္ခံရသည့္ သတင္းကို ကိုေစာျမင့္သန္းနွင့္ အျခားသတင္းေထာက္တဦး တို႔ကေမးျမန္းကာ ဂ်ာနယ္တြင္ ေရးသားေဖၚျပခဲ့သည္။ ဂ်ာနယ္ထြက္ရွိၿပီး မၾကာမီ ရန္ကုန္တိုင္းရဲက ကိုေစာျမင့္သန္းအား ေခၚယူကာ လူသတ္မႈ သတင္းေရးသားမႈႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ႀကိမ္းေမာင္းေျပာဆိုခဲ့သည္။
အဆိုပါကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္ သည့္ သတင္းကို နာရီပိုင္းအတြင္း ခ်င္းမိုင္အေျခစိုက္ ဧရာ၀တီသတင္း၀က္ဘ္ဆိုက္တြင္ ေဖၚျပခဲ့မႈေၾကာင့္ ကိုေစာျမင့္သန္းအား ျပည္ပသတင္းဌါနႏွင့္ ဆက္သြယ္မႈရွိသည္ဟု စြပ္စြဲကာ စက္တင္ဘာလ ၁ရက္ေန႔တြင္ ဖမ္းဆီးခဲ့သည္။
ေက်ာက္တံတားရဲစခန္းက ကိုေစာျမင့္သန္း ဧရာ၀တီသတင္းဌာနႏွင့္ ဆက္သြယ္သည့္ အေထာက္အထား တစံုတရာမွ် မေတြ႕ရွိရေသာ္လည္း အထက္မွ ညႊန္ၾကားခ်က္အရ အေရးအယူလ်င္ မျဖစ္သည့္ အေျခအေနေၾကာင့္ အေရးယူ ခဲ့ရသည္ဟု ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ဂ်ာနယ္အသိုင္းအ၀ိုင္း မွေကာက္ခ်က္ခ် ေျပာဆိုခဲ့သည္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွ သတင္းေထာက္တဦးက …
“ကိုေစာျမင့္သန္းက အသားလြတ္ႀကီး ခံရတာဆိုေတာ့ လႊတ္ေပးသင့္ပါတယ္။ ဘာအေထာက္အထားမွလည္း မရွိပဲနဲ႔ ပို႔တဲ့သူကို မေဖၚႏိုင္ရင္ ဖမ္းမယ္ဆိုၿပီးဖမ္းတာကေတာ့ ဘယ္လိုမွ အဓိပၸါယ္မရွိဘူး၊ အခုလို လြတ္တယ္လို႔ ၾကားေတာ့ ၀မ္းသာပါတယ္။ သတင္းေထာက္က သတင္းေရးလို႔ အႀကိမ္းေမာင္းခံရတယ္။ အဖမ္းခံရတယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မီဒီယာေလာကအတြက္ မေကာင္းပါဘူး။ ေရးသားတဲ့ သတင္းမွားလို႔ တရားစြဲခံရတယ္ ဆိုတာမ်ိဳးကို နားလည္ႏိုင္ေသးေပမယ့္ အခုကိစၥကေတာ့ နကိုကတည္းက ျဖစ္ကိုမျဖစ္သင့္တဲ့ ဟာပါ”
ဟုေျပာဆိုသည္။
(Burmese street vendors preparing for selling Burmese journals & periodicals - file photo, MoeMaKa)
မၾကာမီ ႏွစ္ပိုင္းမွ စတင္ၿပီး ပုဂၢလိကပိုင္ အပတ္စဥ္ထုတ္ သတင္းဂ်ာနယ္ အမ်ားအျပား ေပၚထြက္လာကာ အမ်ိဳးေပါင္း ဒါဇင္ႏွင့္ခ်ီၿပီး အပတ္စဥ္ထြက္ရွိလ်က္ရွိသည္။ ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီးဌါနမွ ထုတ္ျပန္ေသာ စာရင္းအရ အပတ္စဥ္ထုတ္ ဂ်ာနယ္အမ်ိဳးေပါင္း ၁၅၀ ၀န္းက်င္အထိရွိၿပီး ပံုမွန္ထြက္ရွိေနေသာ သတင္းဂ်ာနယ္မ်ားမွာ အမ်ိဳးအစား ၃၀ ၀န္းက်င္ရွိသည္ဟု သိရွိရသည္။
ထိုသို႔ သတင္းဂ်ာနယ္မ်ား တိုးပြားလာျခင္းေၾကာင့္ သတင္းေထာက္မ်ား၊ သတင္းအယ္ဒီတာအေရအတြက္မ်ား လည္းသိသိသာသာ မ်ားျပားလာခဲ့သည္။ ယခု ဖမ္းဆီးသည့္ လုပ္ရပ္သည္ အဆိုပါသတင္းမီဒီယာသမားမ်ားမွ
ခ်ီးတံုးကို ကိုးကြယ္သူမ်ား
သၾကားမင္း
ေအာက္တိုဘာ ၂၀၊ ၂၀၀၈
သၾကားမင္းၾကီးလည္း ကမၻာ့အေရးအခင္းေတြနဲ ့အလုပ္မ်ားေနတာေၾကာင့္ျမန္မာျ
ျမည္းေတာ္မူၾကပါကုန္ …
(သၾကားမင္းၾကီး)
နိဒါန္း
ေပါတာၾကီး သန္းေရႊမွာ ဆီးခ်ိဳ၊ ႏွလံုး၊ ေက်ာက္ကပ္၊ ေသြးတိုး အစံုရိွသတဲ့။ ေက်ာက္ဆည္က တရြာတည္းေန ရင္းႏွီးတဲ့သူေတြအဆိုအရ ၀က္ရူးျပန္ေရာဂါေတာင္ရိွသတဲ့။ သူ႔လည္ပင္းမွာ ေသာ့တေခ်ာင္းကိုၾကိဳးနဲ ့ခ်ီျပီးဆြဲထားတယ္လို ့ဆိုတယ္။
"ေက်ာင္းအို ျပိဳခဲ၊ လူမိုက္ ေသခဲ …" ဆိုသလို ေရာဂါေပါင္းစံု ရိွေနတဲ့ တပ္ရႈပ္ၾကီး ေပါတာၾကီး သန္းေရႊဟာ ေတာ္ေတာ္န႔ဲ ့မေသနုိင္ေသးဘူးတဲ့။
ျပည္သူလူထုနဲ႔ ေနၿပည္ေတာ္ အသိုင္းအ၀ိုင္းတခုလံုးကလည္း “ဘယ္ေတာ့ေသမလဲ …” လိ႔ု သူ႔ကိုပဲ တၾကည့္ၾကည့္ လုပ္ေနၾကတယ္။ သူေတာ္ေကာင္းတရားကို က်င့္ၾကံ အားထုတ္ေနတဲ့ ဓမၼမိတ္ေဆြေတြေတာင္ “ဒီမသာ … ေသနုိင္ခဲသကိုး”လို႔ေတာင္ ဆိုမိသတဲ့။
ဒီလို တျပည္လံုးက ေသပါေစလုိ႔ ေမတၱာပို႔ေနတဲ့ၾကားက သန္းေရႊြ ဟာ မေသနိင္ဘဲ ျဖစ္ရတဲ့အေၾကာင္းကေတာ့ က်န္းမာေရးကို အလြန္ ဂရုစိုက္တယ္ ဆိုပဲ။ သူ မာလကီးယား ျဖစ္သြားရင္ ခိုး၀ွက္ထားတာေတြ ကုန္မယ္။သား မယားေတြ ေခြး ျဖစ္မယ္။ ဘ၀ ပ်က္မယ္။
ဦးေန၀င္းနဲ႔ ခင္ညြန့္ကို သူ လုပ္ထားတာေတြကလည္း သူ႔ကို ေျခာက္လွန္႔ေနတယ္။ ဒီေတာ့ “ ငါ မေသရဘူး။ ငါ မေသႏိုင္ဘူး …” လို႔ ပါးစပ္က ဂဏွာမျငိမ္ တတြတ္တြတ္ ရြတ္ေနေလ့ရိွတယ္။ သူ႔အသက္ကို ၾကံဖန္ ေမြးေနသတဲ့။
“ႏြားေတြ က်န္းမာတာ ျမက္စားလို႔ …” ျဖစ္မယ္ဆိုျပီး ျမက္စားၾကည့္တယ္။ “တစ္တီတူးလို ေျခေထာက္ ႏွစ္ေခ်ာင္း မိုးေပၚေထာင္အိပ္ရင္ အသက္ရွည္မယ္ …” ဆိုလို႔ အိပ္ရင္ ေျခေထာက္ကို မိုးေပၚ ေထာင္ အိပ္တယ္။ အဲဒီလို ေပါက္ကရ ေျခာက္ဆယ္ ျဖစ္ေနသတဲ့။
ေပါတာၾကီးရဲ့ က်န္းမာေရးဆိုင္ရာအျမင္ကေတာ့ သိပ္ရိွလွတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ၀မ္းတလံုးေကာင္းရင္ ေခါင္းမခဲဘူး ဆိုတဲ့ အျမင္မ်ွသာ ရွိသတဲ့။ သူအိမ္သာတက္ရင္ မစင္ကို အေသအခ်ာ စစ္သတဲ့။
ေပါတာၾကီး ဘာၾကိဳက္လဲ ၊ ဘာကိုအစိုးရိမ္ဆံုးလဲ။ ေပါတာၾကီးအၾကိဳက္ကို လိုက္ေနသမွ် ရာထူးျမဲမယ္။ စားေပါက္ စားလမ္း ပြင့္မယ္ ဆိုတာကို “ေအာင္ေသာင္း၊ ေမာင္ေသာင္း၊ ေမာင္ေအး၊ ေက်ာ္ဆန္း၊ ခင္ရီ၊ ျမင့္ေဆြတို႔ဟာ ေပါတာၾကီး အၾကိဳက္ကို အျပိဳင္အဆိုင္ လုပ္ေနသူေတြျဖစ္တယ္။
ေပါတာၾကီးနဲ ့တရုတ္သိုင္းကား
ေပါတာၾကီး တရုတ္သိုင္းကားၾကိဳက္ရင္ တရုတ္သိုင္းကားေတြကို သူတို႔လည္း ၾကိဳက္လိုက္ၾကတယ္။ တရုတ္သိုင္းကားထဲက ဇာတ္လမ္းေတြကို အျပိဳင္အဆိုင္ က်က္ၾကတယ္။ တရုတ္္ ဇာတ္လိုက္ေတြဟန္ကို အတုခိုးၾကတယ္။ ဖင္ဗူးေတာင္း ေထာင္ျပီး အတြင္းအားေတြ ရေအာင္ က်င့္ၾကသတဲ့။
သူတို႔တသိုက္ တရုတ္သိုင္းကားေတြကို အထူးျပဳ ေလ့လာ လိုက္စားၾကတယ္။ ျမန္မာျပည္ရ့ဲ နိင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရးနဲ႔ စစ္ေရးေပၚလစီေတြဟာလည္း တရုတ္ကားေတြထဲကလို ျဖစ္လာကုန္သတဲ့။ “မဆိုင္ရင္ ၀င္မေျပာနဲ႔၊ ေခါင္းျပတ္မယ္ … လ်င္သူ စားစတမ္း …” ဆိုတာမ်ိဳးေတြ ျဖစ္လာတယ္။
အထူးသျဖင့္ တရုတ္ကို သိပ္ကို အထင္ၾကီးလာၾကသတဲ့။ အနာဂတ္ကမၻာကို အုပ္စိုးမွာ တရုတ္သိုင္းသမား တေယာက္ေယာက္ ျဖစ္ရမယ္လို႔ သူတို႔ ယံုၾကည္ၾကတယ္။ တတိုင္းျပည္လံုးမွာ “တပ္မေတာ္သာ အမိ၊ တပ္မေတာ္သာ အဖ” ဆိုတဲ့ ဆိုင္းပုဒ္။ အစိုးရအဖြဲ႔ထဲမွာေတာ့ “တရုတ္္သာ အမိ တရုတ္သာ အဖ …” ပဲ။
ေပါတာၾကီးနဲ ့ကိုရီးယားရုပ္ရွင္
ဒါေပမဲ ့ ေပါတာၾကီးက တရုတ္သိုင္းကားကို ၾကည္ ့ရတာ ျငီးေင႔ြလာျပန္တယ္။
တေန႔ တေန႔ ့ခုတ္ဟယ္ ထစ္ဟယ္ ခ်ဟယ္ … နဲ႔ အဓိပၸါယ္မရိွဘူး။ တပ္ရႈပ္ၾကီးသာ လုပ္ေနရတာ သိုင္းကားထဲက ေသြးထြက္သံယိုျဖစ္ေနတဲ့ ျပကြက္ေတြကို ၾကည့္ရတာ ရင္တုန္ ပန္းတုန္ ရိွေတာ္မူတယ္။ အေျပာင္းအလဲေလး လုပ္ခ်င္လာတယ္။ ဒါကို အကြက္ေခ်ာင္းေနတဲ့ ေက်ာ္ဆန္းက -
“တပ္ခ်ဳပ္ၾကီးခင္ဗ်ာ … က်ေနာ့္ညီ သေဘာၤသား ပိ႔ုလိုက္တဲ့ ကိုရီးယားဇာတ္လမ္းတြဲေလး ျမည္းၾကည့္ပါ …”
လို႔ ေပးလိုက္ရာက … သန္းေရႊဟာ ကိုရီးယားရွပ္ရွင္ကို အစြဲၾကီး စြဲေတာ့တယ္။
ရိုမန္တစ္ေတြ ဘာေတြျဖစ္၊ ကိုရီးယားမင္းသမီး အြန္ေဆာကို “In Love ” ေတြ ဘာေတြ ျဖစ္ေနတယ္ ဆိုပဲ။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔မိန္းမ ေဒၚၾကိဳင္ၾကိဳင္က အရြဲ႔တိုက္တဲ့အေနနဲ ့ လူမင္းနဲ႔ တြဲျပ။ ဒါေပမဲ့ ေပါတာၾကီးက မထ။
ေက်ာ္ဆန္း ေမႊြလိုက္တဲ့ စနက္က ေအာင္ေသာင္း၊ ေမာင္ေသာင္း လူရႈပ္တသိုက္ အလုပ္မ်ား ေစတယ္။ အြန္ေဆာ၊ ဖြန္ေဆာတို႔အေခြေတြ ရသမွ်ပို႔။ ျမန္မာျပည္မွာ မီးမလာတာ၊ ေလာင္စာျပတ္တာ၊ ဆန္ျပတ္တာေတြ အေရးမထား၊ ေပါတာၾကီး အတြက္ ကိုရီးယားကား မျပတ္သြားေရးက သူတို႔အတြက္ အေရးၾကီးတဲ့ အလုပ္။ ဒါကို နိင္ငံေတာ္ရဲ ့ ၾကီးေလးတဲ့ တာ၀န္ လို႔ ေျပာၾက ေရးၾကတယ္။
ကိုရီးယားက သံအမႈထမ္းေတြလည္း အလုပ္မ်ားကုန္တယ္။ “လ၀- ၁၊ လ၀- ၂” ဆိုတဲ့ ညြန္ၾကားခ်က္ေတြ ေရာက္လာတယ္။ ကိုးရီးယားကားဆို ဘာကားရရ ဘယ္ေစ်းျဖစ္ျဖစ္ ေနျပည္ေတာ္ကို အကုန္ပို႔။ မိရိုးဖလာစားလာတဲ့ ခ်ဥ္ဖတ္ကိုေတာင္ ေပါတာၾကီးက အထင္ေသးခ်င္သလိုလို ျဖစ္လာျပီး ကိုရီးယား “ကင္ခ်ီး”ကမွ ပိုေကာင္းတယ္လို႔ ထင္လာသတဲ့။
မေတာ္တဆ ကိုရီးယားမင္းသမီး ျမန္မာျပည္ကိုလာလည္ရင္ စကားေျပာႏိုင္ေအာင္ ကိုရီးယားစကားကို သင္သတဲ့။
ကိုးရီးယားရုပ္ရွင္ေတြဆိုတာကလည္
ကိုရီးယားမင္းသမီးေတြ ေအာ္ၾကီးဟစ္က်ယ္ ငိုၾကတဲ့အတြက္ ေပါတာၾကီးအိ္မ္ဟာ မသာအိမ္လို ျဖစ္ေနတယ္။ ေနျပည္ေတာ္က ဖဲသမားေတြဟာ ငိုသံၾကားေတာ့ “မသာအိမ္ ဒီနားရိွမွာပဲ …” ဆိုျပီး ၀င္သြားေတာ့ ေပါတာၾကီးအိမ္ျဖစ္ေနတာနဲ႔ ျပန္လစ္လာခဲ့ရတယ္ ဆိုပဲ။
ေပါတာၾကီး ကိုရီးယားကားၾကိဳက္ေတာ့ ေအာင္ေသာင္း၊ ေမာင္ေသာင္း၊ ေက်ာ္ဆန္း စစ္ဗိုလ္ လူပ်က္တသိုက္လည္း ၾကိဳက္လိုက္ၾကျပန္တယ္။ တျပည္လံုးမွာ ေန႔ေန႔ ညည ကိုရီးယားကားပဲ ျပေတာ့တယ္။
ကိုရီးယားကားကိုပဲ ျမန္မာေတြ ၾကည့္ၾကရေတာ့ သတဲ့။ ၾကာလာေတာ့ ျမန္မာေတြလည္း ကိုရီးယားကားေတြကို ဘိန္းသမားမ်ား ဘိန္းစြဲသလို အစြဲၾကီး စြဲေတာ့သတဲ့။ ဒီေန႔ျမန္မာေတြ ဘာအလိုခ်င္ဆံုးလဲလို႔ သၾကားမင္းၾကီး စစ္တမ္းေကာက္ၾကည့္တဲ့အခါမွာ ကိုရီးယားရုပ္ရွင္ကို အၾကည့့္ခ်င္ၾကဆံုးပဲလို႔ သိရတယ္။
ျမန္မာျပည္မွာ ရိွတာက “မရိွ …” ဆိုတဲ့ စကားပဲ ရိွတာကလား။ “ဆန္ မရိွွ၊ ဆား မရိွ၊ ေရနံဆီ မရိွ၊ မီး မရိွ၊ ေရ မရိွ၊ စားစရာ မရိွ၊ ေငြ မရိွ၊ အလုပ္ မရိွ၊ ပညာေရး မရိွ၊ ေဆး မရိွ၊ အမ်ိုးသမီးသံုး ဂြမ္းထုတ္ မရိွ၊ ေနာက္ဆံုး ယူစရာ လင္ ေတာင္ မရိွၾကဘူးတဲ့။ ဒီလို ဘာမွ မရိွ ျဖစ္ေနေပမယ့္ ျမန္မာေတြကေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆးပဲ ။ ညေန ကိုရီးယားရွပ္ရွင္ကို ၾကည့္ရရင္ အလံုးစံုေသာ အားရ ေက်နပ္မႈေတြ ျဖစ္ေနၾကသတဲ့။
ေက်ာ္ဆန္းရဲ႔ အလုပ္က ညေနေရာက္ျပီဆိုတာနဲ႔ အသံလႊြင့္ရံုကေန ကိုရီးယားရုပ္ရွင္ေခြကို ျပလိုက္ရံုပဲ တဲ့။ ပါေမာကၡ၊ ဆရာ၀န္၊ ဆိုက္ကားသမား၊ ေက်ာင္းဆရာ၊ အျငိမ္းစား စစ္ျပန္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၊ ဗို္လ္မႈး၊ စစ္သား၊ ေရွ႔ေန၊ ျပဇာတ္မင္းသား၊ အျငိမ့္သမ၊ ေဗဒင္ဆရာ၊ သူေတာင္းစား၊ လူမိုက္၊ သူခိုး အလံုးစံုေသာ လူထုပရိႆတ္္ေတြဟာ ရိွတာ မရိွတာ အပထား၊ ကမၻာၾကီး မနက္ဖန္ ျပိဳလို႔ ပ်က္ပ်က္၊ လူေတြက ေသရင္ေတာင္ ကိုရီးယားကားပဲၾကည့္ျပီး အသက္ထြက္မယ္လို ့ ဆံုးျဖတ္ထားၾကပံု ရတယ္။
“ေရာက္ရာေနရာက ကိုရီးယားရုပ္ရွင္ကို ၾကည့္ဖို ့အမွီျပန္လာၾကေလ၏ ဟူသတည္း … ” ေပါ့။
ေဟာလိ၀ုဒ္က ရုပ္ရွင္ကားေတြက - ရဲ မတရားလုပ္ေနတာကို မင္းသားက ျပန္ခ်တယ္၊ ေကာက္က်စ္ ညစ္ပတ္္တဲ့နိင္ငံေရးသမားကို ၀န္ထမ္းကျပန္လည္ ေစာေၾကာတယ္။ ဆရာကို တပည့္က ေမးခြန္း ျပန္ထုတ္တယ္။ မင္းသားက မင္းသမီးကို ပါးရိုက္လိုက္ရင္ မင္းသမီးက မင္းသားပါး ကို ျပန္ရိုက္ လိုက္တယ္။ ဒါကို ေပါတာတို႔လူစုက ျမန္မာ့ရိုးရာ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ မကိုက္ညီဘူးလို႔ ျမင္တယ္။
ေဟာလိ၀ုဒ္ထဲက မင္းသားက မင္းသမီးကို လက္ကို ဇတ္ကနဲ ဆြဲျပီး ႏႈတ္ခမ္းကို နမ္းလိုက္တဲ့အခါ၊ မင္းသမီးက မင္းသားကို ပါးတခ်က္ ပိတ္ရိုက္ရင္း အိပ္ရာထဲကို ေျခခြင္ လွဲခ်လိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့ အေပၚစည္းကေန စိုးမိုးလိုက္တယ္။ ဒါကို ေပါတာတို ့လူသိုက္က ဘုန္းေတြ၊ ကံေတြ၊ နိမ့္တယ္လို႔ ျမင္ၾကျပန္တယ္။ ဒါဟာ အလြန္ နွစ္သက္စရာေကာင္းတယ္လို ့နားမလည္ၾကဘူး။
ဒီေတာ့ “ေဟာလိ၀ုဒ္ကားေတြကို မျပနဲ႔” ျဖစ္လာသတဲ့။
“ကိုရီးယားကားက ျမန္မာေတြအတြက္ သင့္တယ္ …”လို ့ဆံုးျဖတ္တယ္။
အဆိုး၀ါးဆံုးကေတာ့ ကိုရီးယားကားကို ျမန္မာေတြၾကည္ ့ျပီးတဲ့အခါ …
ျမန္မာ အမ်ိဳးသားပရိသတ္ကလည္း မ်က္လံုးျပဴးျပဴး၊ အသားညိဳညိဳ ၊ ထူထူထဲထဲႏႈတ္္ခမ္း၊ ဖယ္ရမ္းေနတဲ့ျမန္မာ့အမ်ိဳးသမီး
အျပန္အလွန္ သေဘာအလို႔ငွာ - အမ်ိဳးသမီးေတြကလည္း အသားညိဳညိဳ သန္မာတဲ့လက္မ်ား၊ ညိဳေမာင္း ျပဴးက်ယ္တဲ့ မ်က္လံုးမ်ားပိုင္ရွင္ ျမန္မာေယာက္်ားေတြကို ေခ်ာေမာသူလို႔ မျမင္ေတာ့ဘဲဲ ေပ်ာ့စိေပ်ာဖတ္ေတြကို “အလွ”လို ့ ထင္လာၾကတယ္။
တတိုင္းျပည္လံုး ကေမာက္ကမ ျဖစ္ေနတာကိုၾကည့္ျပီး ေက်ာ္ဆန္းတို႔ကေတာ့ အားရ ေက်နပ္ေနတယ္။ “တတိုင္းျပည္လံုး သာယာေအးခ်မ္းေနေအာင္ လုပ္ေနရတာ သူပါ …” လို႔ ေပါတာၾကီးကို မ်က္ႏွာလုပ္တယ္။ ေပါတာၾကီးဟာ ဆယ္မိုး၊ ဆယ္ေႏြမက တရုပ္ကား ကိုရီးယားကားကို မထတမ္းၾကည့္တဲ့အတြက္ ကာလနာ တိုက္ေတာ့သတဲ့။
ေရႊအေၾကာင္း ဖေယာင္းသက္ေသ၊ မစင္အေၾကာင္း ေအာင္ေသာင္းသက္ေသ
ကိုရီးယားရုပ္ရွင္ေတြ ႏွိိပ္စက္ထားတဲ့အတြက္ အအိပ္ပ်က္၊ အစားပ်က္ျဖစ္ေနတဲ့ ေပါတာၾကီးဟာ က်န္းမာေရး ထိခိုက္ေတာ့တာေပါ့။ သူ႕က်န္းမာေရးကို သူစိုးရိမ္လာတယ္။
သ႔ူ၀မ္းကို သူ ေန႔တိုင္း စစ္ေနတယ္ ဆိုတာကို ဆရာ၀န္က တဆင့္ၾကားေတာ့ ေအာင္ေသာင္း ေမာင္ေသာင္း၊ ေမာင္ေအး၊ ေရႊမန္း၊ ေက်ာ္ဆန္းနဲ႕ ခင္ရီတို႔တသိုက္ဟာ သန္းေရႊအိမ္ကို မိုးလင္းျပီဆိုရင္ မေယာင္မလည္နဲ႔ ေရာက္ေနၾကတယ္။ ေပါတာၾကီး၀မ္းကို အျပိဳင္အဆိုင္ စစ္ေဆးၾကသတဲ့။ သူ႔ထက္သူ သာသြားမွာလည္း စိုးၾကပံုရတယ္။
ေအာင္ေသာင္းက …
'' တပ္ရႈပ္ၾကီး၀မ္းကို ဒီလို ေရအိမ္မွာ မသြားပါနဲ႔၊ ဂန္ဖလားထဲမွာပဲ သြားပါ။ ဆရာ၀န္တိုင္း မယံုရဘူး။ က်ေနာ္လည္း ဗိေႏၶာေလး၊ ဘာေလး နားလည္ပါတယ္။ မနက္တိုင္း က်ေနာ္ စစ္ေပးပါမယ္။”
ဒါနဲ႔ ေပါတာၾကီးလည္း ဂန္ဖလားထဲမွာပဲ ၀မ္းကို သြားလိုက္တယ္။ သန္းေရႊြၾကီး မစင္ပုံကို ေအာင္ေသာင္းက တုတ္တေခ်ာင္းနဲ ့ဟိုေမႊ ဒီေမႊလုပ္ေနတယ္။
ဒီအခါ ေမာင္ေအးကလည္း အားက်မခံ၊ စံုေထာက္ရွားေလာ့ဟုမ္း သဲလြန္စကို လိုက္သလိုမ်ိဳး ေလးဖက္ေထာက္ျပီး ဂန္ဖလားနား အေသအခ်ာ ကပ္ၾကည့္လိုက္တယ္။ ခပ္ျပင္းျပင္း တခ်က္ ရႈလိုက္ျပီး -
'' အင္း … အနံ႔ကေတာ့ မဆိုးဘူး …”
လို႔ မွတ္ခ်က္ခ်တယ္။ ''
ဒီအခါ ေရႊမန္းကလည္း '
'မွန္း … က်ေနာ္ ၾကည့္ပါရေစ ''
ျပီးေတာ့ မရံြမရွာ ခ်ီးတံုးကို လက္နဲ႔ ဇတ္ခနဲ ေကာက္ကိုင္ လိုက္တယ္။ ေလးနက္တဲ့အသြင္နဲ႔
''၀မ္းက မဆိုးပါဘူး။ မာသားပဲ …”
လို႔ ေပါတာၾကီးကို မ်က္နာလုပ္လိုက္တယ္။
သန္းေရႊၾကီးလည္း သူတပည့္ေတြ သူ႔အတြက္ ပူေနတာကို ၾကည္ ့ျပီး အားရေတာ္မူသတဲ့။
သန္းေရႊၾကီးက ေမာင္ေအးနဲ႔ ေရႊမန္းကိုၾကည့္ျပီး ျပံဳးေတာ္မူေတာ့ ေအာင္ေသာင္းဟာ အေနရ ၾကပ္သလို ခံစားလာရတယ္။ သူက ငယ္စဥ္က အလြန္ ႏုံခ်ာတယ္ဆိုပဲ။ အိမ္ၾကိဳအိမ္ၾကား ၾကီးလာရတယ္။ လူတကာရဲ႔ အနိွပ္စက္ ခံ လာရတဲ့အတြက္ သိမ္ငယ္စိတ္ေတြက ရင္ထဲမွာ တသိမ့္သိမ့္နဲ ့လႈပ္ရွားလာသတဲ့။
ဒီေကာင္ေတြကို မနာလိုစိတ္ေတြ ျဖစ္လာတယ္။ တပ္ရႈပ္ၾကီးကို ဂန္ဖလားမွာ အီးအီးပါဖို႔ အၾကံေပးခဲ့တာက ဒီေကာင္၊ တပ္ရႈပ္ၾကီးက ခ်ီးက်ဴးေတာ့ သူတို႔။ သူရဲ႔ မနာလို၀န္တိုမႈေတြကို ျမိဳခ်လိုက္ရင္း …
''ျပစမ္းပါဦး မသိဘဲဲ ရမ္း မေျပာၾကပါနဲ႔၊ ေရႊြအေၾကာင္း ဖေယာင္းသက္ေသ၊ မစင္အေၾကာင္း ေအာင္ေသာင္း သက္ေသပါ ခင္ဗ်။”
လို႔ ခနဲ႔တဲ့တဲ့၊ ရြဲ႔တဲ့တဲ့ဆိုရင္း ဂန္ဖလားၾကီး သူ႔ဖက္ကို ဆြဲလိုက္တယ္။ မစင္တတံုးကို ဇတ္ခနဲ ေကာက္ျပီး ပါးစပ္ထဲ သြင္းခ်လိုက္ေတာ့တယ္္။
အားလံုးက “ဟာ…” ကနဲ ျဖစ္သြားတယ္။
ျပိဳင္ဖက္ေတြကို အႏိုိင္ယူလိုက္ႏိုင္တဲ့အတြက္ အားရ ေက်နပ္တဲ့မ်က္နာနဲ ့ မစင္ေတြကို ၀ါးရင္း
“တပ္္ရႈပ္ၾကီး။ ခ်ဥ္ငံစပ္ေတြ စားတာ နည္းနည္း မ်ားေနတယ္။ အခ်ဥ္ အငံ အစပ္ေတြ နည္းနည္း ေလ်ာ့ဦးေနာ့္ …”
လို႔ ဆိုလိုက္တယ္။
သူတို႔မယားေတြဟာ မ်က္နွာေတြ ရႈံ႔မဲ့သြားတယ္။ ပညာတတ္တဲ့ ဗိုလ္မႈးကေတာ္ေလးေတြ မ်က္ႏွာကို ေအာက္ခ်လိုက္ၾကတယ္။ ႏွာေခါင္းေတြကို လက္ကိုင္ပု၀ါနဲ ့မသိမသာ အုုပ္လိုက္ၾကတယ္။ ကေလးေတြက “ရြံ႔စရာၾကီး …” ဆိုျပီး အိမ္ေရွ႔ကို ထြက္ေျပးသြားၾကတယ္။
လံုျခံဳေရး တပ္စုမွဴးလည္း “ေနာက္တခါ ငါ့အလွည့္လား … မသိဘူး။”
ဆိုျပီး ရင္တထိတ္ထိတ္ ျဖစ္သြားတယ္။
စကားေျပာစက္မွာ" ရထား ျဖစ္လား " လို႔ေမးရမွာကို “ဘုရားျဖစ္လား …” လို႔ ကေယာင္ကတမ္း ျဖစ္ကုန္တယ္။
တေယာက္က မစင္ကို နမ္း ၊ တေယာက္က ကိုင္၊ တေယာက္က စားျပ။ အဲသလုိ အျပိဳင္အဆိုင္ "ဖါး" ကုန္ၾကပါပေကာလား။ “ငါေတာ့ ေခ်ာင္ထိုးခံရေတာ့မွာပဲ”လို႔ စဥ္းစားရင္း ေမာင္ေသာင္းဟာ ေခါင္းနားပမ္းၾကီးလာတယ္။
ပုဆိုးမႏိုင္၊ ေခါင္းေပါင္းမနုိင္ ကိုးယိုးကားယားနဲ႔ ညက အိပ္မက္ မေကာင္းဘူး။ ဆင္နင္းခံရတယ္လို႔ အိမ္မက္မက္တာဟာ သမၼာေဒ၀ေတြက တခုခုကို သတိေပးေနတာပဲ ျဖစ္မယ္လို႔ အေျပးအလႊြား စဥ္းစားရင္း …
“ဖယ္ၾကပါ …”
“ဖယ္ၾကပါ …”
“အရမ္းေတြ ေျပာေနလို႔ မျပီးဘူး။ စုၾကည္တို႔ အႏၱရာယ္ကို ေလ်ာ့တြက္လို႔ မရဘူး … တပ္ရႈပ္ၾကီး။ သူတို႔ဟာ တိုင္းျပည္ရဲ႔ ရန္သူေတြပါ …”
တဖက္ကို ေျခာက္လွန္႔လိုက္ရငး္ သူ႔ဖက္ကို အာရံုစိုက္လာေအာင္ လုပ္လိုက္တယ္။ သူကဆက္ျပီး …
“ရန္သူေတြကို တိုက္တဲ့ေနရာမွာ ဒီအတိုင္းတိုက္လို႔ မရဘူး ခင္ဗ်။ ဆင္ ျမင္း ရထား န႔ဲ စစ္အဂၤါေလးပါး လိုပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ မယံုမရိွပါနဲ႔။ က်ေနာ္တို႔မွာ “အေဆာင္” လိုပါတယ္ ခင္ဗ်။ တပ္ရႈပ္ၾကီးဟာ သာမာန္ တပ္ရႈပ္ၾကီး မဟုတ္ပါဘူး။ အေလာင္းစည္သူမင္းၾတားၾကီး ေသလိ႔ု ၀င္စားတယ္လို ့ဘိုးေတာ္သန္းလွတိ္ု ၊့ ဘိုးေတာ္တိမ္ၾကားဖင္ေျပာင္တို႔
“တပ္ရႈပ္ၾကီးမစင္တံုးဟာ သာမန္ မစင္နဲ႔ မတူပါဘူး။ ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ရင္ တန္ခိုးရိွတဲ့ မစင္ပါ ခင္ဗ်။ မယံုမရိွပါနဲ႔ေနာ္။ က်ေနာ္ေတာ့ ယံုတယ္။ ”
သူ႔ဘာသာသူ အဆိုတင္၊ သူ႔ဘာသာသူ ေထာက္ခံလုိက္တယ္။
“က်ေနာ္ကေတာ့ တပ္ရႈပ္ၾကီး မစင္ကို စမ္းသပ္ စစ္ေဆးေနရံုနဲ့ မျပီးပါဘူး။ ဒါေတြက စိတ္မခ်ရဘူး …”
ေျပာလည္း ေျပာ လက္အုပ္လည္း ခ်ီကာ …
“တပ္ရႈပ္ၾကီးမစင္တံုးကို က်ေနာ္တို႔အားလံုး ကိုးကြယ္သင့္ပါတယ္ …”
လို႔ ဆိုျပီး ဘာမေျပာ ညာမေျပာ ထိုင္ ကန္ေတာ့ လိုက္ေလတယ္။
History of Email and Internet(Wizard)
BBN မွRay /Tomlinsonျဖစ္ျပီး ၁၉၇၂ခုႏွစ္တြင္စတင္အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့
သည္ ဟုသိရသည္...။usernameႏွင့္ address ၾကားတြင္အသုံးျပဳသည့္ @ကုိလည္း
သူကပင္္ေရြးခ်ယ္သတ္မွတ္ေပးခဲ့ပါသည္....။
အင္တာနက္ကုိစတင္အသုံးျပဳခဲ့သူ ဘယ္သူလဲ
မွတ္တမ္းမ်ားအရ ကာလီဖုိးနီးယား university မွသူေတသနပညာရွင္ Charley Kline
သည္မ်က္ေမွာက္ေခတ္အင္တာနက္၏ ကနဦးမုိဒယ္ျဖစ္ေသာARPANET ကုိ
၁၉၆၉ ႏွစ္ေအာက္တုိဘာလ ၂၉ရက္ေနတြင္ပထမဆုံးစတင္အသုံးျပဳခဲ့သည္
Kline သည္ Standford Research Institute သုိဆက္သြယ္ရန္ၾကဳိးစားခဲ့ျခင္းျ
သူ၏ဆက္သြယ္မႈမွာ မေအာင္ျမင္ခဲ့ေပ..။
ပရုိတုိေကာမ်ား
အေ၀းတစ္ေနရာမွ ကြန္ပ်ဴတာတစ္လုံးသုိ ့လွမ္းျပီး log on၀င္ေရာက္ႏုိင္သည့္ပထမဆုံး ပရုိတုိေကာမွာ
Request for comment (RFC) ျဖစ္ျပီး ၁၉၇၂ခုႏွစ္တြင္စတင္ေပၚထြက္ခဲ့
RFC သည္ကြန္ရက္အတြင္းတြင္ကြန္ပ်ဴတာ
ဖလွယ္ရန္အတြက္ျဖစ္သည္။
ဖုိင္အမ်ဳိးမ်ဳိးဖလွယ္ႏုိင္ေသာ ftp protocol မွာလည္း RFCတစ္ခုအျဖစ္၁၉၇၃ခုႏွစ္တြင္ေပၚေပါ
ဟားဘတ္ေက်ာင္းသားတစ္ဦး၏ဘြဲ ့ယူစာတမ္းမွတစ္ဆင့္ေပၚထြက္ခဲ့ေ
ထုိ ့ေနာက္.. TCP/IPေခၚပရုိတုိေကာမ်ားေပၚေပါက္လာေသာ
TCP/IP ကုိ၁၉၈၃တြင္ ကမ္ဘာသုံးအျဖစ္သတ္မွတ္ခဲ့ၾကသည္.
၁၉၆၉ မွာစတင္ေပၚေပါက္လာျပီးေတာ့ အင္တာနက္ဟာအစိုးရလက္ထဲမွာပဲထိန္းသိန္းထား
အဲဒီ အခ်ိန္မွာ အေမရိကန္ဟာ အင္တာနက္ကို အသံုးျပဳျပီး ရုရွားကိုအႏိုင္ယူဖို့ၾကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။
ကံ အေၾကာင္းမလွစြာပဲ ရုရွား ကေန satellite ေပၚထြက္လာလို့ အေမရိကန္ရဲ့အင္တာနက္သံုးျပီး ရုရွားကို လႊမ္းမိုးမဲ့ အစီ အစဥ္ ပ်က္သြားခဲ့ရပါတယ္။
ခုေနာက္ပိုင္း technology ေတြကေတာ့ ကိုရစ္ခ်က္ကက်ေနာ္တို့ထက္ပိုသိပါလိမ့္မယ္။
(ISP) ဆုိတာ ဘာလဲ
Internet Service Provider ကုိအတုိေကာက္ေခၚတာျဖစ္ပါတယ္...။
ISP ေတြဟာသင့္ရဲ ့ကြန္ပ်ဴတာနဲ ့ အင္တာနက္ရဲ ့ ၾကားမွာ Gateway အျဖစ္နဲ ့
ေဆာင္ရြက္ေပးပါတယ္..။
ISP ေတြဟာ.. dail-up broadband စတဲ့ အေကာင့္အမ်ဳိးအစားအမ်ဳိးမ်ဳိးကုိ
ေရြးခ်ယ္ခြင့္ေပးပါတယ္..။
၀န္ေဆာင္စရိတ္ကုိ ႏွစ္စဥ္ေၾကး(စိတ္ၾကဳိက္သုံး)ပုံ
့ျဖစ္ေစ..download ပမာဏေပၚမူတည္ျပီးျဖစ္ေစေပးေခ်
Bandwidth နဲ ့ Broadband တုိ ့ရဲ ့ Defination Bandwidth ဆုိတာအင္တာနက္ connection ရဲ ့ အျမန္ႏႈန္းကုိတုိင္းတာတဲ့ယူနစ္စနစ္တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္..။
သမားရုိးက် dail-up modem ေတြဟာ.. ယေန ့စံခ်ိန္နဲ ့ၾကည့္ရင္ Bandwidthထက္က်ဥ္းတဲ့အတြက္
webpage ေတြကုိ ဖြင့္ရာမွာ email ပုိ ့ရာမွာ downloadဆြဲရာမွၾကာျမင့္တတ္ပါတယ္..။ ADSL, cable နဲ ့
satellite တုိ ့ရဲ ့ Bandwidth ကပုိျမင့္တဲ့အတြက္ connectinပုိမုိျမန္ဆန္ပါတယ္..။။
သူတုိ ့ကုိျခဳံငုံျပိး broadband လုိ ့ေခၚျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ေယဘုယ်အားျ
dail-up modem ေတြရဲ ့ speed ဟာ 56 Kbps ကေန 1.5 Mbpsအထိရွိႏုိင္ပါတယ္...။
တိတိက်က်ေျပာရရင္ေတာ့ connection ျမန္တုိင္းပုိျပီးျမန္ျမန္ဆန္
download လုပ္ႏုိင္မယ္လုိ ့မဆုိလုိႏုိင္ျပန္ပါဘူးdeta ေတြ (bit ေတြ) အမ်ားၾကီး ကုိတျပဳိင္တည္း download လုပ္ႏုိင္တယ္လုိသာဆုိလုိရင္းျဖစ္ပါတယ္။ bit တစ္ခုစီရဲ ့အျမန္ႏႈန္းကလည္း အလင္းရဲ ့ အျမန္ႏႈန္းထက္မပုိႏုိင္ေတာ့ပါဘူ
Bit နဲ ့ Byte
bit ဆုိတာ ကြန္ပ်ဴတာက သိနားလည္တဲ့ အေသးဆုံးအေျခခံယူစ္စနစ္ျဖစ္ပါ
0 သုိ ့ 1 ကုိကုိယ္စားျပဳပါတယ္..။။ အင္တာနက္ဆုိတာကေတာ့ အဲဒီ 0 နဲ ့ 1 ေတြ
အမ်ဳိးမ်ဳိးတြဲစက္ျပီး A,B,C,D စတာေတြျဖစ္ေအာင္ေဖာ္ျပေပးတာသာျဖစ္ပါတယ္..။
ဥပမာ 56 Kbps မူ modem ဆုိရင္ 1 sec မွာ bitေပါင္း ၅၆၀၀၀ ကုိလြဲေျပာင္းလက္
ခံႏုိင္တယ္ဆုိ
byte ဆုိတာကေတာ့ bit ရွစ္လုံးအတြဲအစပ္ကုိဆုိလုိတာပါအက္ခရာ တစ္လုံး သုိ ့
ဂဏန္းတစ္လုံးကုိ byte တစ္ခု(သုိ ့) bit ရွစ္ခု နဲ ့ကုိယ္စားျပဳေဖာ္ျပရတာျဖစ္ပါတယ္.
________________
သင့္ရဲ ့ အီးေမလ္းကုိတျခားဘယ္သူေတြဖတ္ႏုိ
သင့္ရဲ ့ အီးေမလ္းလုံျခဳံေရးအတြက္ ကရိကထခံျပီး encrypt လုပ္မလားဆုိရင္
သင့္ရဲ ့ အီးေမလ္းထြက္ခြာသြားရာလမ္းေၾကာင္းတစ္ေလွ
တျခားသူေတြကအလြယ္တကူဖြင့္ဖတ္ႏုိင္ပါတယ္။
သင့္ရဲ ့ အေကာင့္အတြက္ administer ျဖစ္တဲ့ဘယ္သူမဆုိ (အလုပ္ရွင္ျဖစ္ေစ၊
ISP ျဖစ္ေစ)သင္လုံး၀မသိလုိက္ရပဲသင့္ရဲ ့ေမလ္းမ်ားကုိ ဖြင့္ႏုိင္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့အီးေမလ္ဆုိတာစာအိတ္နဲ ့ပိတ္မထားတဲ့ ပုိ့စကဒ္တစ္ေစာင္လုိပါပဲ..။။
ဒီပုိ ့စကဒ္သြားရာလမ္းေၾကာင္းမွာ ရွိတဲ့ ဘယ္သူမဆုိအလြယ္တကူျမင္ႏုိင္ပါတယ္။
တရားမ၀င္တာ၀င္တာ က်င့္၀တ္နဲ ့ ညီတာ မညီတာ အပထား၊မည္သူမဆုိ သေဘာရွိရင္
(လုိအပ္တဲ့အေထာက္အကူေတြရွိရင္) သူတစ္ပါးရဲ ့ အီးေမလ္းကုိၾကားျဖတ္ဖတ္ရႈႏုိင္ပါတယ္...။။
အီးေမလ္းကုိ ဘယ္လုိ Encrypt လုပ္ႏုိင္သလဲ
Encrypt လုပ္တယ္ဆုိတာသင္နဲ ့ သင္ဆက္သြယ္မယ့္ လိပ္စာရွင္ႏွစ္ဦးသာသိတဲ့
စကား၀ွက္အျဖစ္အီးေမလ္းစာသားမ်ားကုိ ေျပာင္းပစ္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ Encrypt လုပ္တဲ့
နည္းအမ်ဳိးမ်ဳိးရွိပါတယ္...။
အားလုံးဟာ.. သခ်ၤာ algorithm ကုိ သုံးျပီးသင့္ရဲ ့ အီးေမလ္းစာသားမ်ားကုိ
အဓိပယ္ကင္းမဲ့တဲ့ကာရုိက္တာ အစဥ္အတန္းၾကီး ျဖစ္သြားေအာင္ ေျပာင္းေပးတာ
သာ ျဖစ္ျပီး တစ္ဖက္လူမွာ စကား၀ွက္အမွန္ကုိ ေဖာ္ဖုိ ့ code (သုိ ့) key ရွိ္ေနရပါမယ္။
ပထမတစ္နည္းက digital certificate ကုိသုံးတာ ျဖစ္ပါတယ္။
အီးေမလ္းပရဳိဂရမ္တစ္ခ်ဳိ ့ရဲ ့ setting ထဲမွာ ေျပာင္းႏုိင္ဖုိ ့ bulitin encryption မ်ားထည့္သြင္းေပးထားတတ္ပါတယ္..။
မိမိတုိ ့သုံးတဲ့ အီးေမလ္းapplication ေတြမွာ ပါမလာရင္ A-lock လုိ
ပရုိဂရမ္မ်ဳိးကုိ အခမဲ့ download ဆြဲယူျပီး အသုံးျပဳႏုိင္ပါတယ္။ (A-lock
ကုိ www.pc-encrypt.com မွာ ရယူပါ) ။ A-lock ကုိ download ရယူျပီးတဲ့
အခါမွာ သင့္ရဲ ့အီးေမလ္းကုိ encrypt လုပ္ျပီး password ကုိ သိတဲ့ သူသာ
သင့္အီးေမလ္းစာသားအမွန္ကုိ ျမင္ေတြ ့ ႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီ့ထက္ပုိ ျပီး လုံ
ျခဳံခ်င္ရင္ PGP (Pretty Good Privacy ) လုိ ့ ေခၚတဲ့ဟဟ္သုံးစကား၀ွက္
စနစ္ေတြရွိပါတယ္
သာမန္အားျဖင့္ဒီအဆင့္ထိသုံးဖုိ ့ မလုိ အပ္ေပမယ့္ ဗဟုသုတ အေနနဲ ့
ေလ့လာခ်င္ရင္ေတာ့ ေအာက္ပါ ဝက္ဘ္ဆုိဒ္မ်ားကုိ၀င္ၾကည့္ပါ...။။
International PGP Home Page
www.pgpi.org
Message Security Tools
www.slipstick.com/addins/
အီးေမးလ္မွရရွိေသာသတင္းအခ်က္
We would like to thank Wizard for sending this delta . Every body can send their ideas and thinking to saffrontoward@gmail.com
Regards
saffrontoward.blogspot.com
