အမွည့္ေႁခြြေႁခြသည္ဆိုသည့္စကားကိုအမ်ားသိရွိနားလည္သလုိကၽြန္ေတာ္တို႕
ေခတ္တြင္အစိမ္းေႁခြြခံရသည့္အျဖစ္မ်ိဳးေတြရွိခဲ့ဘူးသည္။အစိမ္းေႁခြဆိုတာ
ေဝဆာေနစိမ္းလန္းစိုေျပေဝဆာေနတုန္းမွာပဲရက္စက္စြာေႁခြခဲ့တာကိုဆိုလို
သည္။ဒီအျဖစ္ေတြတကယ္ရွိခဲ့ပါသည္။
၁၉၆၂မွာျဖစ္ခဲ့ဘူးသည္္။၁၉၇၄မွာလဲထို႕အတူ၊အဲဒီအခ်ိန္ေတြကစလို႕အစိမ္းေႁခြ
ေႁခြခံရသူေတြအမ်ားႀကီးရွိခဲ့ပါသည္။၁၉၈၈မွာေတာ့ကၽြန္ေတာ္တို႕ကိုယ္တိုင္ႀကံဳ
ေတြ႕ခံစားခဲ့ရသည္္။
ေက်ာင္းသားအရြယ္ဆိုတာတက္သစ္စႏုပ်ိဳေနတဲ့အရြယ္။အညြန္႕တလူလူေဝေန
တဲ့စိမ္းစိုပ်ိဳမွ်စ္တဲ့ပုရစ္ဖူးသစ္ေလးေတြလို။၈၈မွာအဲဒီသစ္ရြက္စိမ္းေလးေတြရက္
ရက္စက္စက္ေႁခြခ်ခံရသည္။အဲဒီက်မွသာကမာၻကသိပါသည္။ေတးေရး
ကိုေနဝင္း
သူတို႕၏မ်က္ရည္တို႕သည္ ေနာက္ဆံုးအိမ္မက္ျဖစ္လာခဲ႔သည္္။
“စိ္မ္းျမ….သစ္ရြက္တို႕ေႂကြေနဆဲ…..ငါ့မ်က္ရည္စိုေနတုန္းေပါ့…တခ်ိဳ႕ေတြ
ေနႏိုင္လြန္းတယ္................................................”
သီခ်င္းဆိုလို႕သူတို႕ငိုခဲ႔ဘူးသည္္။အရင္ကအရြက္ေတြေဝဆာေနတဲ႔ပင္မႀကီးမွာ
ဘဝတူသစ္ရြက္စိမ္းမ်ားစြာရက္ရက္စက္စက္ေႁခြြခ်ခံခဲ့ရတဲ႔အခါကၽြန္ေတာ္
တို႕
သစ္ရြက္စိမ္းေတြထဲမွာကၽြန္ေတာ္လည္းတေယာက္ပါခဲ့သည္။ထို႕ေၾကာင့္
ကၽြန္ေတာ္ရြက္စိမ္းျဖစ္လာရ
“တေရးမွ…မေပ်ာ္တဲ႔ည….ေမွာင္လြန္းေနဆဲ….တေယာက္ထဲငါငိုေနတုန္း….”
လမ္းေပၚမွာတူတူခ်ီတက္ရင္းကၽြန္ေတာ့္ေဘးကျဖဳတ္ကနဲလြင့္ေႂကြသြားတဲ႔
သစ္
ေႏွာင္အိမ္ထဲမွာေႂကြခဲ့ရသည့္ရြက္စိမ္းမ်ားကိုလြမ္းသည္။ယခုအခ်ိန္ထိခိုင္မာ
စြာရပ္တည္
ရသည့္ရြက္စိမ္းမ်ားကိုလြမ္းသည္။ငါေတာ့ေတာင္ၾကားမွာယင္နားမွာပဲလို႕
ေျပာရင္းမွစကားေနာက္တ
ခ်က္ေတြဖြင့္အန္ထုတ္လို႕မရ
“ေနာက္ဆံုးအိမ္မက္”သီခ်င္းကိုဂစ္တာတီးေပးခဲ႔တဲ႔သူငယ္ခ်င္းကိုလြမ္းသည္္။
ကာရာအိုေကဆိုင္ေသးေသးေလးမွာသံၿပိဳင္ဆိုရင္းမ်က္ရည္တူတူက်ေပးခဲ႔တဲ႔
သူငယ္ခ်င္းေတြကိုလြမ္းသည္္။
“ရင္ထဲမွာမေက်နပ္ဆံုး……………..
ဘာမဟုတ္တဲ႔အျပစ္ကေလးနဲ႔လူအုပ္ထဲကိုေသနတ္နဲ႔ပစ္တဲ႔စနစ္ကိုမုန္းသည္။
တျပည္လံုးေသြးေတြအိုင္ေနေအာင္အာဏာရူးတဲ႔ေကာင္ေတြကိုမုန္းသည္္။
အရိုးပံု
“ရဲရင့္….ေက်ာက္ခက္တို႕ၿပိဳေနဆဲ……ငါ့အတြက္အေျဖရွာေနတုန္းေပါ့…..တခ်ိဳ႕
ေတြ
သတိၱေျပာင္စြာလမ္းေဖာက္ေပးခဲ႔သူေတြအတြက္ထိထိေရာက္ေရာက္တုန္႔ျပန္
မေပးႏိုင္ေသးတဲ႔ကိုယ့္ကိုကိုယ္မုန္းသည္္။ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ဦးေဆာင္မႈေနာက္ကိုယံုၾကည္စြာလိုက္ေလွ်ာက္ရင္း၁၉၈၉ခု
ဇူလိုင္
ရတဲ့ရဲေဘာ္နဲ႕အ
မေပးႏုိင္ေသးတဲ့တာ
“ရင္ထဲမွာမေက်နပ္ဆံုး…..ဘုရားတကာအမည္ခံၿပီးသံဃာေတာ္ေတြသတ္တဲ့
လူေတြကိုမုန္းသည္္။သဂၤဇာဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးကေဟာခဲ့ဘူးသည္။
“မိုက္ရုိင္းယုတ္မာေနတဲ့ရွင္ဘုရင့္သားကိုေတာင္အယုတ္တမာေလးလို႕ေခၚရင္
လွ်ာျဖတ္ခံရတယ္။ေျခက်ဴးရင္ေျချဖတ္၊လက္က်ဴးလက္ျဖတ္ခံရတယ္။သုံးလူ႕
ထြဋ္ထားျမတ္စြာဘုရားရဲ့သားေတာ္ဆိုတာစိတ္နဲ႕ေတာင္မျပစ္မွားအပ္”တဲ့။
အေလာင္းေတာ္ေတာင္ဆဒၵါန္ဆင္မင္းဘဝမွာသကၤန္းရုံထားတဲ့မုဆိုးကိုပင္
အသက္ခ်မ္းသာေပးခဲ့ဘူးသည္္။
ဒကာေတြဆင္းရဲၾကပ္တည္းတာကုိမရႈရက္လို႕ေမတၱာသုတ္ရြတ္တဲ့သံဃာေတြ
ကိုသတ္၊ေထာင္ခ်ႏိွပ္စက္ရဲသည့္တကယ့္ဘုရားတကာႀကီးမ်ားပင္။လစာေလး
တပဲေျခာက္
ေျပာင္ေျမာက္စြာ
ငါးျပားဆယ္ျပားနဲ႕ငရဲ
ေသာညမ်ားႏွွင့္ငရဲဝယ္ၾကသည္။တန္ရဲ႕လားစဥ္းစားၾကေစခ်င္သည္။ဝဋ္လည္
တယ္ဆိုတာေနာက္ဘဝကူးမွမဟုတ္။ဦးေနဝင္းဘယ္လိုဘဝနဲ႕ေသသြားရလဲ။
ဦးတင္ဦး၊ဦးခင္ညြန္႕နဲ႕ခင္ဗ်ားတို႕ဖိန္႕ဖိန္႕တုန္ခဲ့ရတဲ့ပုဂၢဳိလ္ႀကီးမ်ားဘယ္
လိုျဖစ္သြားၾကတယ္ဆိုတာေတြ႕ၾကမွာပါ။
ထမင္းေလးတလုတ္စားဖို႕အဝီစိငရဲကိုမ်က္ေစာင္းထိုးေနရမယ့္အစားေတာ့……
……………………….။
“တိတ္ဆိတ္…အိမ္မက္တို႕က်န္ေနဆဲ……ငါ့စိတ္ေတြႏွင္ေနတုန္းေပ့ါ…..
တခ်ိဳ႕ေတြေနႏိုင္လြန္းတယ္……….”
အိမ္မက္ေတြကိုအေကာင္အထည္မေဖၚႏိုင္ေသးတဲ့တိုက္ပဲြေခၚသံေတြကိုမုန္း
သည္။လူထုနဲ႕ကင္းကြာတဲ႔မဟာျဗဴဟာဆိုတာေတြကိုမုန္းသည္။
ဒီအိမ္မက္ဆိုးကိုမုန္းသည္္။ကၽြန္ေတာ္တို႕သားေျမးျမစ္ေတြအထိအိမ္မက္ဆိုး
ဆက္မက္ေနရမယ့္အျဖစ္ကိုမုန္းသည္္။
“ရင္ထဲမွာမေၾကနပ္ဆံုး…………………….အသဲမွာ……ဒါေနာက္ဆံုး…
ဒါေနာက္ဆံုးအိမ္မက္ပါ။မဆံုးႏိုင္ေသးတဲ႔အျဖစ္ကိုမုန္းသည္။အိမ္မက္ဆိုသည္
မွာဗီဒီယိုျပသလို။ဝတၳဳဖတ္သလိုတခန္းၿပီးတခန္းတဆက္တည္းျဖစ္ခ်င္မွ
ေတာ့ျဖစ္လိမ့္မည္္။ သို႕ေသာ္ကၽြန္ေတာ္အိမ္မက္ဆက္မက္ေနရဦးမည္။
(ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္။)
ရြက္စိမ္း(၁၁.၁၀.၀၈)
No comments:
Post a Comment