ဂ်ိမ္းခနဲ႕တခါးေဆာင့္ပိတ္သံေၾကာင့္
ညနဲ႕အတူကၽေနာ္လန္႕ႏိုးခဲ့ရတယ္
အဲဒါက်ေနာ့္တခန္းေက်ာ္ကိုေရာက္လာတဲ့
ခင္ဗ်ားရဲ႕ပထမညတိုက္ပြဲေပါ့
မ်က္ႏွာမျမင္ရဘဲ
ေရခ်ိဳးေခၚထုတ္လာတဲ့ဒဏ္ရာမ်ား
ေရကန္မွာေခါင္းစြပ္ျဖဳတ္ေပးေတာ့မွ
ဒဏ္ရာမွာနာမည္တြဲၿပီးလွမ္းျမင္ရေတာ့တယ္။
“က်ေနာ္အညတရႏုိင္ငံေရးသမားေလးပါဗ်ာ”ဆိုတဲ့
ခင္ဗ်ားအေျပာ
“မင္းတို႕ၾကည့္ရတာသိပ္ေလးေလးနက္နက္မရွိဘူး”ဆိုတဲ့
ခင္ဗ်ားရဲ႕ကရုဏာေဒါေသာ
အမွတ္ရမိတယ္ဗ်ာ။
(၆)တိုက္ေရွ႕ျဖတ္ေလွ်ာက္ရတိုင္း
အျဖဴေရာင္ပုဆိုးေလးသပ္သပ္ရပ္ရပ္ခင္းထားတဲ့
ခင္ဗ်ားရဲ႕အနီေရာင္အခန္းျဖဴကို
ေခါင္းစြပ္အမမွာလွမ္းျမင္ရတယ္။
ဒဏ္ရာနဲ႕လူရဲ႕အခန္းၿငိမ္
ရံုးထုတ္ေတာ့
က်ေနာ္တို႕ကိုခတ္ဖို႕လက္ထိပ္မလံုေလာက္ေပမယ့္
ႏွစ္အႀကီးဆံုးေထာင္ဒဏ္ေတြခ်မွတ္ခဲ့ၾကတယ္။
သူတို႕က
ခင္ဗ်ားကိုသတ္ပစ္မွ
ေက်ာင္းသားေတြကိုသတ္ပစ္မွ
အနာဂတ္ရွိမယ္လို႕ထင္ၾကသူေတြကိုး၊
ခင္ဗ်ားတင္မက
ခင္ဗ်ားရဲ႕စ်ာပနကိုေတာင္သူတို႕အက်ဥ္းခ်ခဲ့ၾကတယ္မဟုတ္လား။
ခင္ဗ်ားကေတာ့ႏွလံုးသားေရလည္အံုႀကီးစုတ္ကြဲသြားတဲ့အထိ
ဒီခရီးထဲကိုေမာင္းႏွင္သြားႏွင့္ၿပီ။
အေဝးတေနရာကေန
ဒဏ္ရာအျပည့္နဲ႕ေက်ာျပင္တခုအတြက္
ဂ်ိမ္းကနဲ႕သံတခါးပိတ္သံအတြက္
က်ေနာ္အမွ်မေဝျဖစ္ေသးဘူး။ ။
AMT(၁၉၉၈ေက်ာင္းသားေဟာင္း)
No comments:
Post a Comment