သူတို႔အေတြး သူတို႕အျမင္

၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ သို ့ အ၀ိစိ ငရဲ ရဲ ့ပထမဆံုး - တံခါးေပါက္

မိုးသီးဇြန္

ေလးစားအပ္တဲ့ ရဟန္းသံဃာမ်ား မိဘျပည္သူမ်ား နဲ ့ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားနဲ ့ မိတ္ေဆြမ်ားခင္ဗ်ား

က်ေနာ္ မိုးသီးဇြန္ ပါ- က်ေနာ္အခုေျပာမဲ့ အေၾကာင္းကေတာ့၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ ့ပတ္သက္တဲ့ က်ေနာ္ရဲ ့အျမင္ေတြျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္မာျပည္က ေသေကာင္ေပါင္းလဲ ျဖစ္ေနတဲ့လူနာနဲ ့တူတယ္။ ၂၀၁၀ေရြးေကာက္ပြဲ က လူနာအတြက္ ေဆးကို ေဖၚေနတာနဲ ့တူေနပါတယ္။ ဒါေပမဲ ့ အနာနဲ ့ေဆးတျခားစီ ျဖစ္ေနတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲကို က်ေနာ္တို႕ လက္မခံနိင္ဘူး။

ဒီေရြးေကာက္ပြဲ ျမန္မာ ျပည္ အတြက္ ထြက္ရပ္လမ္း မဟုတ္ဘူး လို ့ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ ေတြကို ဦးမတည္လို ့ပါပဲ။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲဟာ ဘာလဲ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲဟာ မဟာအ၀ိစိ ငရဲ ကို သြားတဲ့ လမ္းမွာ ပထမ တံခါးေပါက္ သာျဖစ္တယ္။

ဘာေၾကာင့္လဲ - ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ရလဒ္က ၂၀၀၈ ခုနစ္ အေျခခံဥပေဒ အတိုင္း လုပ္ရမယ္။ ဒီဥပေဒက

• နိင္ငံသားအခြင့္အေရးေတြ ဒီမိုကေရစီနဲ ့လူအခြင့္အေရးေတြကို ဒီအေျခခံဥပေဒက ဘယ္ေလာက္ အာမခံ မွာလဲ ဆိုတာကို သံသယရိွတယ္။ ဘာျဖစ္လို ့လဲဆိုေတာ့
• စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ကိုပဲ အေျခခံဥပေဒနဲ ့တရား၀င္ေအာင္ လုပ္ထားျပန္လို ့ ျဖစ္ပါတယ္။

• တရားမ်ွတတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲ တခုအတြက္ လိုအပ္တဲ့ နိင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ဖမ္းဆီးထားတယ္။ လြတ္လပ္စြာ လႈပ္ရွား၊ စည္းရံုး ေဟာေျပာခြင့္ေတြကို ေပးမထားဘူး။
• ျမန္မာျပည္ဟာ လက္ရိွၾကံဳေနရတဲ့ အခက္ခဲအၾကပ္အတည္းေတြက မလြတ္ေျမာက္နိင္ပဲ လူမႈဒုကၡ အေပါင္း ေတြကို ဆက္လက္ရင္ဆိုင္ရမွာ ပဲျဖစ္ပါတယ္။

ေရာဂါ နဲ ့ေဆးတျခားစီျဖစ္ေနတယ္။ ဗမာ ျပည္မွာ ဘာေရာဂါေတြ ျဖစ္ေနလဲ ဆိုတာ ၾကည္ ့ၾကပါစို ့

အခုဗမာျပည္မွာ မဟာအၾကပ္ရိုက္မႈ (Total Crisis)

၁-လူမႈဒုကၡၾကီးကိုရင္ဆိုင္ေနရတယ္။ ( Humanitarian Crisis)

က- ကူးစက္ေရာဂါေတြျဖစ္တဲ့ ေအအိုင္ဒီအက္၊ အသား၀ါအသည္းေရာင္၊ တီဘီ ၊ (လူေတြေျပာေနတဲ့ ေလးလံုးေရာဂါ၊ ဘီပိုးစီပိုး၊ တီဘီ၊ ငွက္ဖ်ား ေရာဂါ၊ အဟာရမျပည္၀မႈ၊ ကေလးေသႏႈန္း မ်ားလြန္းေနတယ္။ လူေတြ သက္တမ္းတိုေနတယ္။ ) ဒါဟာ လူေတြအက်င့္စာရိတၱ ျပသာနာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါဟာ ဆင္းရဲမြဲေတမႈ ျပႆနာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ စစ္ အစိုးရက အသိညဏ္ နည္းပါးမႈ ျပႆနာသာျဖစ္တယ္။ ဥာဏ္နည္းတာရယ္ ေလာဘေဇာ တိုက္မႈေတြနဲ ့ေပါင္းစပ္လိုက္တဲ့အခါ ျပႆနာဟာ ျမန္မာ ့လူအဖြဲ႕ စည္း တည္ျငိမ္ေရးနဲ ့ ဖြင့္ျဖိဳးတိုးတက္ေရးကို ပ်က္ဆီးသြားေစတဲ့ အေျခအေနကို ဆိုက္ေရာက္သြား ပါေတာ့တယ္။

တရုပ္ျပည္မွာလည္း ေအအိုင္ဒီအက္စ္ေရာဂါ သည္ေတြရွိတယ္။ သူတို ့အတြက္ Global Fund က ၁ ဘီလီယံ ေဒၚလာ ကူညီဖို ့ဆံုးျဖတ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ျမန္မာ ျပည္မွာ စစ္အစိုးရက နိင္ငံတကာ အလ်ဴရွင္ေတြကို ကန္႕သတ္ ခ်ဳပ္ခ်ယ္လိုက္တဲ့အတြက္ အလ်ွဴရွင္ေတြ ျပန္ထြက္သြားၾကတယ္။ လူမႈဒုကၡ (Humanitarian Crisis) ကို ရင္ဆိုင္ေနရတယ္။

၂-တရား၀င္ အသိမွတ္ျပဳ မႈ အၾကပ္တည္း ( Legitimate crisis)

နအဖ စစ္အစိုးရ က ဒီေနျပသာနာေတြကို ၾကည့္တဲ့ေနရာ မွာ တရားမႈ အၾကပ္တည္း (Legitimate Crisis ) လို ့ယူဆတယ္။ နိင္ငံတကာက ၀ိုင္းပယ္ထားတာ၊ စီးပြားေရးပိတ္စို ့ထားတာဟာ နိင္ငံၾကီးေတြက ျပည္တြင္းေရးကို စြက္ဖက္ေနတာ၊ တရား၀င္အစိုးရျဖစ္လာရင္ ဒီအၾကပ္အတည္းကို ေက်ာ္နိင္မယ္။ ဒီလို တရား၀င္မႈ ရဖို ့အတြက္ကေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲ ျဖစ္မယ္လို ့အလြယ္ယူဆေနတယ္။

၁၉၉၄ ၀န္းက်င္က တိုင္းရင္းသားအဖြဲ ့တခ်ိဳ ့နဲ ့အျပစ္ခတ္ရပ္စဲေရး လုပ္တာ။ အာဆီယံထဲကို ၀င္ခြင့္ရဖို ့ၾကိဳးပန္းတာ ေတြဟာ တရား၀င္မႈရရင္ အရာခတ္သိမ္းေျပလည္မယ္လို ့ယူဆခဲ့လို ့ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ ့ ၁၉၉၇ ခုနစ္မွာ အေမရိကန္ က စီပြားေရးပိတ္ဆို႕မႈကိုသာ ၾကံဳရတယ္။ တရား၀င္အစိုးရလို ့ အသိမွတ္မျပဳဘူး။ ဒီေတာ့ ၂၀၀၀ ခုနစ္မွာေတာ့ နယူးကလီးယားလက္နက္ ပိုင္ဆိုင္ဖို ့အိမ္မက္မက္လာၾကတယ္။ ဒီလက္နက္ရရင္ နိင္ငံတကာဆက္ဆံေရးမွာ Negotiation လုပ္နိင္မယ္။ Balance of Power လုပ္လာနိင္မယ္လို ့ထင္တာကိုး။ လက္ေတြမွာ အီရန္၊ ေျမာက္ကိုးရီးယားတို ့ဟာ နယူးကလီးယား လက္နက္အတြက္ ေၾကာင့္ ဖိအားေပးမႈေတြ ခံရတာပဲ အဖတ္တင္ေနေတာ့တယ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊရဲ ့နယူးကလီးယား စီမံကိန္းက ဘာနဲ့တူေနလည္းဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို ့ငယ္ငယ္က ဖတ္ရတဲ့ စာေရးဆရာၾကီး ကစ္ပလင္းေရးတဲ့ ဂ်န္းဂဲလ္ဘုတ္ခ္ ၀တၳဳထဲက ေမ်ာက္ဘုရင္ၾကီး ကင္းလူ၀ီ လိုျဖစ္ေနတယ္။ ေမ်ာက္ၾကီးက မီးကိုရရင္ ေတာတခုလံုးကို ထိမ္းခ်ဳပ္နိင္မယ္ ထင္တာကိုး။ လက္ေတြ႕မွာ ေမ်ာက္က မီးကို ရရင္ေတာင္ လူလို ့အသိမွတ္ျပဳဖို႔ ၾကေတာ့ မလြယ္ဘူးမဟုတ္လား။

၂၀၁၀ မွာ ေရြးေကာက္ပြဲ လုပ္ေပးလိုက္လို ့ နအဖ ကို အသိမွတ္ျပဳ လာမွာမဟုတ္ဘူး။ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ စစ္အစိုးရအလိုက် ပါတီ အနိင္ရလည္း - တရား၀င္ အစိုးရ ျဖစ္ျပီ။ ျပသာနာအားလံုး ျပီး၊ေရာဂါအားလံုးေပ်ာက္ ဆိုတာ ျဖစ္လာမွမဟုတ္ပါဘူး။ တရား၀င္မႈ အၾကပ္တည္းကို ဆက္လက္ရင္ဆိုင္ရမယ္။

- စီးပြားေရပိတ္ဆို႕မႈ ဆက္ျဖစ္မယ္။

- ဗိုလ္ခ်ုဳပ္ေတြ အေမရိကန္နဲ ့ ဥေရာပရဲ ့ ပိတ္ပင္မႈေတြကို ဆက္လက္ရင္ဆိုင္ရမယ္။

- နိင္ငံတကာ ေငြလႊဲမႈေတြမွာ ပိတ္ဆို႕ တားဆီးမႈေတြ ရင္ဆိုင္ရဦးမွာပဲျဖစ္တယ္။

၃- အမွန္တရားနဲ ့ တရားဥပေဒ ေပ်ာက္ဆံုးေနမႈ (Crisis of Truth and Justice)

ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊ နဲ ့ဗိုလ္ခ်ဳပ္တစုေကာင္းမႈေၾကာင့္ ျမန္မာ ့သမိုင္း မွာ ဘယ္ကာလကနဲ ့မတူတဲ ့ တရားဥပေဒ ကင္းမဲ့မႈ၊ မင္းမဲ ့နိင္ငံေတာ္ၾကီးဘ၀ကို က်ေနာ္တုို႕ က်ေရာက္ေနၾကျပီ။

ျမန္မာျပည္ဟာ အရာခတ္သိမ္းေျပာင္းျပန္ျဖစ္ေနတယ္။ အမွန္တရားနဲ ့အမွန္တရားနဲ ့နီးစပ္မႈ အားလံုးဟာ ရာဇ၀တ္မႈ တခုလို သတ္မွတ္ခံေနရတယ္။ အမွန္တရားဆုိတာ လကၤတပုဒ္လို နား၀င္ခ်ိဳခဲပါတယ္။ ပ်ားရည္ စက္ေတြလည္းလည္း အျမဲတမ္း ခ်ိဳ မေနဘူး။ ဒါေပမဲ့အမွန္တရားဟာ လူတေယာက္အတြက္ေရာ လူအဖြဲ႕ ့အစည္း အတြက္ပါ တိုးတက္ေအာင္ျမင္ၾကီးပြားဖို ့အတြက္ ၂၄ နာရီလိုအပ္ေနတဲ့ ဓါတု ဇီ၀ တခုလို ျဖစ္ေန ပါတယ္။

ျမန္မာျပည္မွာက အစာစားစရာမရိွဘူး။ မီးမရိွဘူး။ အင္တာနက္ အားလံုးမွာ မရိွေသးဘူး။ တယ္လီဖုန္း ေနရာအႏွံမွာ မရိွဘူး။ ပညာေရးမရိွဘူး။ အလုပ္မရိွဘူး။ ခ်စ္ခင္ရတဲ့ မိသားစု၀င္ေတြ အိမ္မွာမရိွဘူး။ အဆိုးဆံုးကေတာ့ အမွန္တရားပါ မရိွေတာ့တာပဲ။

အမွန္တရားထြန္းကားဖို ့၊ အမွန္းတရားကိုေျပာဖို ့၊ အမွန္တရားကို လုပ္ဖို ့ဆိုတာေတြဟာ အစိုးရအဖြဲ႕ ထဲမွာေရာ၊ စီးပြားေရး၊ ပညာေရးနဲ ့ ဘာသာေရးမွာပါ အမွန္တရားဟာ ေမာင္းထုတ္ခံေနရတယ္။ အမွန္ကို ေျပာမိလို ့ဖမ္းခံထိ၊ အလုပ္ျပဳတ္၊ စီးပြားပ်က္၊ ဘ၀ပ်က္မႈေတြက ေနရာအႏွံ မွာ ျဖစ္ေနတယ္။ အမွန္တရားကိုေျပာစရာမရိွတဲ့ေနာက္ခင္ဗ်ား ဟာ ဘာေျပာ စရာက်န္ ေတာ့လည္း။ေလာကၾကီးမွာ ဘာတခုမွာ ေကာင္းတာမရိွေတာ့ဘူးေပါ့။ အမွန္တရား မရိွေတာ့ တရားဥပေဒဆိုတာလည္း မရိွေတာ့ဘူး။ ေရွ ့ေနဆိုတာ တရားဥပေဒသို ့သြားရာ လမ္းမွာ လမ္းျပ မိတ္ေဆြပါ။ ေရွ ့ေနၾကီးနစ္ဦးကို ေထာင္ထဲဖမ္းထည့္ လိုက္တဲ့အခါ မွာေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာ အမွန္တရားဆိုတာ မရိွေတာ့ပါဘူး ဆိုတာကို အိပ္သြန္ဖါေမွာက္ ျပလိုက္ရသလို ျဖစ္သြား ရပါျပီ။

အမွန္တရားမရိွတဲ့နိင္ငံမွာ ေကာင္းျမတ္မႈဆိုတာေတြ ဟာ ဘယ္ေတာ့မွမရိွဘူး ဆိုတာေျပာပါရေစ။ တိုးတက္မႈ၊ ၾကီးပြား၊ ေအာင္ျမင္မႈ၊ ေပ်ွာ္ရႊင္မႈ၊ သုခ၊ လံုျခံဳမႈ၊ ျငိမ္းခ်မ္းမႈ၊ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္နဲ ့ျပည္စံုမႈဆိုတာေတြဟာ မရိွေတာ့ဘူး။ အမွန္တရားမရိွတဲ့အတြက္ ခုက်ေနာ္ ရွင္သန္ရာ ေခတ္ဟာ အေမွာင္ေခတ္ ပဲ လို႕ ေျပာရမွာပဲ ျဖစ္တယ္။

၄-စီးပြားေရးအၾကပ္အတည္း (Economic Crisis)

၁၉၈၈ ခုနစ္ ဒီမိုကေရစီအေရးေတာ္ပံုၾကီးျပီးသြားတဲ့အခါမွာ စစ္အစိုးရက မဆလ ေခတ္ကလို တခါးပိတ္ စီးပြားေရကေန တခါးဖြင့္ စီးပြားေရးစနစ္ကို ေျပာင္းလဲက်င့္သံုးလိုက္ျပီ။သူတို ့စကားနဲ ့ေျပာရရင္ - ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္ ပီပီျပင္ျပင္ ျဖစ္ေပၚလာေစေရး။လက္ေတြ႕ ျဖစ္ေနတာက လြတ္လပ္တဲ့ ေစ်းကြက္စနစ္ ျဖစ္မလာပဲ လက္၀ါးၾကိီးအုပ္ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္ ျဖစ္ေနတယ္။ ဒီစီးပြားေရးစနစ္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရြ မိသားစုနဲ ့လက္တဆုပ္စာ လူတစု ေကာင္းစားေရး မ်ွသာ ျဖစ္ေနတယ္။ အမ်ားတကာ အမ်ားစု လူထုၾကီး မွာေတာ့ စီးပြားေရး အခြင့္အလန္းေတြကို တန္းတူညီမ်ွ ေဆာင္ရြက္ခြင့္ မရွိဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ေစ်းကြက္ကို လက္၀ါးၾကီးအုပ္ လုပ္ကိုင္ေနတဲ့အတြက္ မၾကံဳဖူးမၾကားဖူးေလာက္ေအာင္ ကုန္ပစၥည္းတန္ဖိုးေတြ ျမင့္တက္ ေနတယ္။ အေမရိကန္မွာ လႊတ္ျပစ္ထားတဲ့ ကားတစီးက ျမန္မာ ျပည္မွာ ေဒၚလာ ၁ေသာင္းေလာက္ ျဖစ္ေနတယ္။ ေဒၚလာသံုးေသာင္းေလာက္ ရိွတဲ့ကား တစီးက ေဒၚလာ ၁ သိန္းေက်ာ္ျဖစ္ေနတယ္။ ထိုင္းနိင္ငံမွာ ေဒၚလာ ၂၀ ေလာက္ တယ္လီဖုန္းက ျမန္မာ ျပည္မွာ ေဒၚလာ ၂၀၀ ေလာက္ ေပးေနရတာေတြ ျဖစ္လာတယ္ နိင္ငံတကာမွာ ဓါတ္ဆီေစ်းက တပီပါကို ေဒၚလာ ၃၇ ေဒၚလာေလာက္ျဖစ္ေနေပမဲ့ျမန္မာျပည္မွာ ဓါတ္ဆီေစ်းက အဆမတန္ ၾကီးေနတုန္း ျဖစ္လာတယ္။ ဒီလိုျဖစ္ေနရတာကေတာ့ ေစ်းကြက္ကို လက္၀ါးၾကီး အုပ္ထားမႈ အေပၚမွာ သန္းေရြမိသားစုက အက်ိဳးအျမတ္ေတြျဖစ္ေနလိုပါပဲ။

ဒါဟာ မေတာ္တဆမႈမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါဟာ စီးပြားေရး ေပၚလစီေတြကို နားမလည္လို ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊနဲ ့ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြရဲ ့ တပ္မေတာ္သားေတြနဲ ့ျပည္သူေတြအေပၚမွာ ၾကင္နာတရားကင္းျပီး ရက္စက္လြန္းလွတဲ့ ဂုတ္ေသြးစုတ္ ေခါင္ပံုျဖတ္ ေနတဲ ့ လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္တခုက စီးပြားေရ းလုပ္ငန္းေတြရွင္သန္ဖို ့အတြက္ အဓိက လိုအပ္ေနတဲ့

• လြတ္လပ္တဲ့ေစ်းကြက္စီးပြားေရစနစ္ နဲ ့ပုဂၢလိ္က ပိုင္ဆိုင္မႈ မရိွဘူး
• စြမ္းအင္ မရိွဘူး။
• ဘဏ္စနစ္ေတြ ပ်က္စီးေနတယ္။ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ေတြကို ေငြပင္ေငြရင္း စို္က္ထုတ္ မေခ်းေပးဘူး။
• လမ္းပန္း ဆက္သြယ္ေရးနဲ ့ အင္တာနက္နဲ့ တယ္လီဖံုးလုပ္ငနး္ေတြ အကုန္လံုးက ေသလုေမ်ာပါး ျဖစ္ ေနတယ္။
• ဒီေတာ့ ျမန္မာ ့စီးပြားေရး ဘိုးေတာ္ဘုရားလက္ထက္ကထည္းက လိုပဲ ာ ကုန္ၾကမ္း ကို ထုတ္ေရာင္းစား ေနတဲ့ နိင္ငံတခုအျဖစ္က တက္ကို မတက္နိင္ဘူး။

ဒီအေျခအေနမွာ လက္တဆုပ္စာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြရဲ ့အက်င့္ပ်က္ လဒ္စားမႈေတြနဲ ့ေပါင္းလိုက္တဲ့ အခါမွာ က်ေနာ္တို ့ဗမာျပည္ဟာ ဘာလုပ္ငန္းမွ လုပ္ကိုင္စားေသာက္လို ့ မရတဲ့ မဟာ စီးပြားပ်က္ ကပ္ၾကီး ျဖစ္ေပၚ ေနရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

၅-တည္ျငိမ္မႈ အၾကပ္အတည္း ( Crisis of Stability )

စစ္အုပ္စု အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့နစ္ေပါင္း ၅၀ နီးပါးမွာ ျမန္မာ ျပည္ဟာ တည္ျငိမ္စြာ ျဖစ္ေပၚမတိုးတက္ခဲ့ရဘူး။ နအဖ ရဲ ့မတရားဖိနိပ္မႈ ၊ နိင္ငံေရး တင္းမာမႈေတြ၊ စီးပြားပ်က္ကပ္၊ ျပည္တြင္းစစ္နဲ ့ ေရာဂါကပ္ဆိုးေတြေၾကာင့္ လူေတြက ဘ၀ေတြက တည္ျငိမ္မႈတခုမွမရိွဘူး။ ခုဆိုရင္ ျမန္မာ မ်ိဳးႏြယ္စုတည္ရိွမႈကို ျခိမ္းေျခာက္ေနတာ က အမွန္ျဖစ္လာေနတယ္။ မိသားစုဘ၀တိုင္းက တည္ျငိမ္မႈကိုမရိွေတာ့ဘူး။ ေဆာက္တည္ရာမရျဖစ္ေနၾကတယ္။

• မိမိေနထိုင္ေနရာ၀န္းက်င္ဟာ ဘယ္ေန ့ေရြ ့ရမယ္လဲ။ ဘယ္ေန ့ဖ်က္ရမယ္လဲ။ ဘယ္ေန ့မွာ အသိမ္းခံ ရမလဲ ျဖစ္ေနတယ္။
• ကိုယ္ဘ၀က ဘာျဖစ္မလဲ - ဘာလုပ္ကိုင္စာရမလဲ ဘယ္ကိုသြားရမလဲ စေကာ္ထဲဇီးျဖဴသီးထည့္လွိမ့္ သလို လူေတြရဲ ့ေန႕စဥ္ဘ၀က ဘာမွကို မတည္ျငိမ္ေတာ့ဘူး။
• လူေတြတင္ မဟုတ္ဘူး တပ္မေတာ္ သားေတြပါ တည္ျငိမ္တဲ့ ဘ၀ကိုရဖို ့ဆိုတာ မေသခ်ာေတာ့ဘူး။ ဘယ္ေတာ့ အျဖဳတ္ခံရမလဲ။ ဘယ္ေတာ့ အရပ္ဖက္ကို အေရြ ့ခံရမလဲ ျဖစ္ေနၾကျပီ။

စစ္အစိုးရအဆက္အဆက္ေအာက္မွာ နိင္ငံေတာ္ဟာ မတည္ျငိမ္ဘူး။ ျပည္သူလူထုဟာ မတည္ျငိမ္ဘူး။

၆-ေမ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား နဲ ့ ယံုၾကည္ခ်က္မ်ား ေပ်ာက္ဆံုးေနမႈ(Crisis of Hope, vision and Trust)

ေနာက္ထပ္ျဖစ္ေနတဲ့ ျပသာနာတခုကေတာ့ လူေတြဟာ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္နဲ ့ယံုၾကည္ခ်က္မ်ား ေပ်ာက္ဆံုး သြားရတဲ့ အေျခအေနကို ဆိုက္ေရာက္ သြားေတာ့တာပဲ။ လူတေယာက္ရဲ ့ ဘ၀ခရီးစဥ္တေလ်ာက္လံုးကို ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္နဲ ့ ေမာင္းႏွင္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္မရိွတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ ဘာယံုၾကည္ခ်က္ မွလည္း မရိွေတာ့ဘူး။

လူတေယာက္ ဘယ္ေလာက္ပဲ ၾကိဳးစားၾကိဳးစား ေအာင္ျမင္မႈ တံခါး၀နား ေရာက္လာျပီဆိုရင္ေတာ့ ေရွ႕ဆက္တိုးလို ့ မရပဲ အရာတခုက ပိတ္ပင္ တားဆီးေနတာကို ခံရေတာ့တာပဲ။ ဒီအရာကေတာ့ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီစနစ္က လူတဦးရဲ ့ ဘ၀ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကို ပိတ္ပင္ထားတဲ့ အရာျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။ ၀မ္းနည္းဖို႕ ေကာင္းပါတယ္။ ျမတ္စြာ ဘုရားက ဇာတိသညာ - လူေတြဟာ ကိုယ္ေမြးဖြားရာ ဇာတိကို အလြန္ သံေယာဇဥ္ ၾကီးတယ္လို ့ဆိုတယ္။ အခုျမန္မာ ျပည္သားေတြဟာ ေမြးဖြားခဲ့ရာ ေနရာေတြက စြန္႕ခြာ ထြက္ေျပး ေနၾကရ သလို ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဗမာျပည္ဟာ သူတို ့အတြက္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား ရွင္သန္ရာ ေနရာမဟုတ္ေတာ့လို ့ပါပဲ။

ေဆး ကဘာလဲ

စစ္အာဏာရွင္စနစ္ နဲ ့စစ္ျဗဴရိုကေရစီ ယႏၱရားေတြကို ျဖဳိခ်ပစ္ ရပါမယ္။

ျပည္တြင္းစစ္မီးကို အဆံုးသတ္ရမယ္။ ဒီမုိကေရစီစနစ္ ထြန္းကားလာေအာင္ အားေပး ရမယ္။ ကာကြယ္ရမယ္။ ထိမ္းသိမ္းရမယ္။ လူတိုင္းတန္းတူစြာ အခြင့္အေရး ရပိုင္ခြင့္ရိွတဲ့ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္ကို က်င့္သံုး ရမယ္။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို ဆန္႕က်င္ျပီး လူထုတိုက္ပြဲေတြကို ေဖၚထုတ္ျပီး လူထုအစိုးရ ဖြဲ ့စည္းနိင္ေအာင္ ၾကိဳးစား ရမယ္။

တပ္မေတာ္သားမ်ား ေတြကို က်ေနာ္ ပန္ၾကားလိုပါတယ္။

ခင္ဗ်ားတို ့ တခုပဲ လုပ္စရာလိုပါတယ္။ အေမရိကန္၊ တရုပ္၊ ရုရွား၊ အိႏၵယနဲ ့ထိုင္းနိင္ငံက စစ္သားေတြလို Professional Soldiers စစ္သား ပီပီသသ ေနၾကပါ။ လူတဦး တေယာက္အေပၚ သစၥာရိွတာဟာ ျပည္သူလူထု တရပ္လံုးကို သစၥာကို ေဖါက္ေနတာလို ့အဓိပၸါယ္ ထြက္ေနပါျပီ။ ျပည္သူလူထုကိုကာကြယ္ပါ။ ေက်ာင္းသား ေတြနဲ ့လက္တြဲပါ။ အနာဂတ္သစ္ကို ဖန္တီးဖို ့အခ်ိန္က်ျပီ။ သင့္ကို ျပည္သူလူထုက အလိုရွိေနျပီလို ့ေျပာပါ ရေစ။

အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးအဖြဲ ့မ်ား

အထူးသျဖင့္ ကခ်င္အမ်ိုးသား အစညး္အရံုး၊ ၀ျပည္ေသြးစည္း ညီညြတ္ေရးပါတီ၊ မြန္ျပည္သစ္ပါတီ၊ ကလလတ၊ ရလလဖ၊ ဒီေကဘီေအ ရဲေဘာ္မ်ား ျပန္လာၾကပါ။ နအဖ စစ္အစိုးရက ခင္ဗ်ားတို ့ျပည္သူေတြရဲ ့ဘ၀ကို တိုးတက္ေအာင္လံုျခံဳေအာင္ ျငိမ္းခ်မ္းေအာင္မလုပ္ေပးနိင္ဘူး ဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို ့ ျမင္ေနျပီျဖစ္ပါတယ္။

မာနာပေလာမွာ ခင္ဗ်ားတို ့ကို က်ေနာ္တို ့ ကတိေပးခဲ့တယ္။ တိုင္းရင္းသား အခြင့္အေရးေတြ အတြက္ တူမီးတဖက္ ကေလာက္တဖက္ ကိုင္ျပီး က်ေနာ္တို ့ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေတြ အတူတိုက္ပြဲ၀င္မယ္ဆိုတဲ့ ဒီကတိကို က်ေနာ္ တသက္လံုး ေစာင့္ထိမ္းသြားမယ္။

ခင္ဗ်ားတို ့လည္း တိုင္းရင္းသား ျပည္သူတရပ္လံုးရဲ ့ဆႏၵကို ေလးစားပါ။ ေျပာင္းလဲလုပ္ဖို အခ်ိန္ေကာင္းကို ေရာက္ေနျပီ။ မေနာက္က် ပါေစနဲ ့။

မ်ိဳးစပါးေတြ စုေဆာင္းပါ။ ေသနတ္ေျပာင္းေတြ တိုက္ထားပါ။ လွံစြပ္ေတြ ေသြးထားပါ။ ကတုတ္က်င္းေတြ နက္နက္ တူးထားပါ။ အရင္လို လက္တြဲ ျပီး အတူ တိုက္ပြဲ၀င္ၾကပါစို ့။

အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ ့ခ်ဳပ္

ဒီခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ ့ အဖြဲ ့၀င္ေတြ ကို က်ေနာ္တိုက္တြန္းခ်င္ တာကေတာ့ မုန္တိုင္းလာေတာ့မယ္။ မုန္တိုင္းက ဘယ္ဟာ ဘုရားထီးေတာ္လဲ ၊ ဘယ္ဟာ အမိုက္ပံုလဲ ဆိုတာ မသိပါဘူး။ အကုန္လံုးကို ဆြဲခ်တတ္ ပါတယ္။ ရန္သူေရာ မိတ္ေဆြကိုေရာ တိုက္ခိုက္ပါတယ္။ အဖြဲ ႔ခ်ဳပ္ကို ခိုင္ခံေအာင္ ေက်ာက္အုပ္ေတြနဲ ့အစားထိုး သင့္ျပီလို ့ေျပာခ်င္တယ္။ စြန္႔လႊတ္ အနစ္နာခံ တိုက္ေနတဲ့ ဦးတင္ဦးနဲ ့ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို စံနမူနာယူပါ။ ေစ့စပ္ေရး ဟာ မျဖစ္နိင္ေတာ့ဘူး။ လူထုတိုက္ပြဲေတြေဖၚထုတ္ပါ။ အစိုးရဖြဲ ့နိင္ဖို ့ ျပင္ပါလို ့တိုက္တြန္း လိုပါတယ္။

ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ား နဲ ့အနာဂတ္လူငယ္မ်ား

တကယ္က လူအဖြဲ ့စည္းမွာ လူၾကီးနဲ႔ ကေလးပဲရိွတယ္။ အသက္၁၈ နစ္ေက်ာ္သူတိုင္းဟာ ေဆးပညာအရ၊ တရားဥပေဒအရ လူၾကီးျဖစ္လာၾကျပီ။ လူငယ္ေပမဲ့ လူၾကီးလို ့ ခံယူဖို ့လိုေနျပီ။ ဒီေန ့ျမန္မာ ့သမိုင္းဟာ ခင္ဗ်ားတို ့ကို ေမ်ွာ္လင့္ ေနၾကတယ္။ အားကိုးေနၾကပါတယ္။

ခင္ဗ်ားတို ့ဟာ နိင္ငံတကာ ရက္ပ္ - ဟစ္ေဟာ့ ဂီတေတြကို သိေနရင္ ဒီမိုကေရစီနဲ ့လူအအခြင့္ေရး လႈပ္ရွားမႈဟာလည္း သိဖို ့မခက္လွပါဘူး။ စစ္အစိုးရက မသိနိင္ေအာင္ လုပ္ထားေပမဲ ့ခင္ဗ်ားတို ့က သိနိင္ေအာင္ ၾကိဳးစားရင္ သူတို ့တားဆီးလို ့မရဘူး။ ျမန္မာ ျပည္မွာ ျဖစ္ေနတာေတြကို ခင္ဗ်ားတို ့သိပါတယ္။ အမွားနဲ ့အမွန္တိုက္ပြဲမွာ ပြဲၾကည့္ပရိတ္သတ္ မရိွဘူး။ တာ၀န္သိမႈ Responsibility ကို သိပါလို ့တိုက္တြန္း လိုပါတယ္။

နိဂံုးခ်ဳပ္အေနနဲ ့က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာကေတာ့

၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲဟာ ငရဲ ကိုသြားတဲ့ ပထမတခါးေပါက္သာ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒါကိုက်ေနာ္တို ့ လက္ခံလို ့မရ ပါဘူး။ အေျခခံဥပေဒဟာ ဒီမိုကေရစီနဲ ့လူအခြင့္အေရး ေတြကို အေလးနက္ မထားဘူး။ တခါးဖြင့္ စီးပြားေရး စနစ္ကို အာမခံခ်က္ေတြ မရိွဘူး။ ၁၉၇၄ ခုနစ္ အေျခခံဥပေဒ အတိုင္းပဲ အာဏာရွင္စနစ္ သက္ဇိုးရွည္ေအာင္စစ္ကၽြန္ျပဳမႈကို အတည္ျပဳ ေပးထားတာမ်ွသာ ျဖစ္တယ္။

ျမန္မာျပည္ဟာ ေျပာင္းလဲမႈ ျဖစ္ကိုျဖစ္ေတာ့မယ္။ ေအာင္ပြဲခံကိုခံမယ္။ ဒီမိုကေရစီရကိုရမယ္။ အေထြေထြ လူမႈဒုကၡေတြဟာ နိဂံုးခ်ဳပ္ကို ခ်ဳပ္ရမယ္။ စစ္အစိုးရ ဗိုလ္ခ်ုပ္ေတြ ကိုယ္တိုင္ သူတို ့ဟာ သမိုင္းလားရာကို ဆန္႔က်င္ဖက္ သြားေနသူေတြ၊ အမွန္တရားနဲ ့ တျခားဖက္ကို ေရာက္ေနသူေတ၊ြ အရံႈးကိုရင္ဆိုင္ေနရျပီဆုိတာ သိေနျပီ။

ေတာ္လွန္ေရး ဘယ္ေတာ့ေအာင္ပြဲခံမလဲ လို ့ေမးရင္ ေအာင္ပြဲခံ ေနရသူေတြဟာ ငါတို ့ပဲဆိုတာကို သိတဲ့ ေန႔ဟာ ေတာ္လွန္ေရး ေအာင္ပြဲခံတဲ့ေန႔ပဲလို ့ေျပာရင္း နိဂံုးခ်ဳပ္ လုိုက္ပါတယ္။

ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

က်ေနာ္မိုးသီးဇြန္ပါ။

ဇန္န၀ါရီ ၂၈-၂၀၀၉

(အသံဖိုင္ျဖင့္ထုတ္လႊင့္ခ်က္ကို ျပန္လည္ေဖၚျပေပးျခင္း ျဖစ္ပါသည္။)

Posted by ၂၀၀၉ စုစည္း လႈပ္ရွားမႈ ေကာ္မတီ
http://cacburma.blogspot.com မွကူးယူေဖၚျပပါသည္။