ေခါင္းေလာင္းထိုးသံ ဘယ္သူ႔ထံ

ေဆာင္းပါး

ျဖဴစင္လင္း

ေသာၾကာေန႔၊ ဧၿပီလ 17 2009 19:39 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္

‘ျမန္မာျပည္ေျမာက္ပိုင္း သစ္ေတာမ်ားအတြက္ ေနာက္ဆံုးေခၚသံ’ ရန္ကုန္ (မဇၩိမ) ။ ။ အာရွတိုက္၏ ေနာက္ဆံုးက်န္ရွိေနေသာ မုတ္သုန္ သစ္ေတာမ်ားထဲမွ တခုျဖစ္သည့္ ျမန္မာျပည္ ေျမာက္ပိုင္းသစ္ေတာမ်ားသည္ နာတာရွည္ ၿခိမ္းေျခာက္မႈတရပ္ကို ရင္ဆိုင္ေနၾကရသည္။ သစ္မ်ားခုတ္လွဲျခင္းသည္ ကခ်င္ျပည္နယ္သို႔ မ်က္ႏွာဖံုးအသစ္တခုတပ္၍ ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာသည္။ ယခုေတာ့ သစ္ခုတ္ျခင္းသည္ ဤကမၻာေပၚရွိ အမ်ားဆံုး လက္က်န္ကၽြန္းသစ္မ်ား ေပါက္ေရာက္ေနရာ အၾကီးဆံုး အစိမ္းေရာင္ သစ္ေတာတြင္းတြင္ တရားမဝင္ လုပ္ငန္းတခု မဟုတ္ေတာ့။ ဤတၾကိမ္ ဤေဒသသို႔ သစ္ခုတ္လုပ္ငန္း တေက်ာ့ျပန္လာပံုမွာ ပိုမိုၾကီးမားေသာ ရည္မွန္းခ်က္ၾကီးႏွင့္ ျဖစ္သည္။ လယ္ယာႏွင့္ သစ္ေတာဖြံ႔ၿဖိဳးေရး စီမံကိန္းမ်ား အမည္ျဖင့္ ပိုမိုလံုျခံဳစြာ ဝင္ေရာက္လာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ကခ်င္ျပည္နယ္အတြင္း ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ သစ္ေတာမ်ား ျပဳန္းတီးခဲ့ရျခင္းသည္ ေဒသခံလူထု၏ အစဥ္အလာ စိုက္ပ်ဳိးေရးစနစ္ေၾကာင့္ႏွင့္ ႏိုင္ငံအတြင္း ျဖစ္ပြားေနေသာ အာရွတိုက္၏ အရွည္ၾကာဆံုး ျပည္တြင္းစစ္ပြဲေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ေဒသတြင္း အၾကီးအက်ယ္ အလ်င္အျမန္ တရားမဝင္ သစ္ခုတ္လွဲထုတ္လုပ္ျခင္း လုပ္ငန္းမွာ တ႐ုတ္ျပည္စီးပြားေရး ၁၉၉ဝ စုႏွစ္မ်ားအတြင္း တဟုန္ထိုး တိုးတက္လာခဲ့ၿပီးေနာက္ပိုင္း အိမ္နီးခ်င္း ယူနန္ျပည္နယ္မွ သစ္ကုမၸဏီမ်ား ေရာက္ရွိလာမွ ေပၚေပါက္လာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ တဖန္ ဤလုပ္ငန္း ထူးထူးျခားျခား တဟုန္ထိုး တိုးတက္သြားရျခင္းမွာ သူ႔ႏုိင္ငံအတြင္း ဆိုးဆိုးဝါးဝါး ေရလႊမ္းမိုးမႈ ျပႆႆနာမ်ား ၾကံဳေတြ႔ရၿပီးေနာက္ပိုင္း ၁၉၉၈ ခုႏွစ္တြင္မွ ေပၚေပါက္လာျခင္းျဖစ္သည္။ ၂ဝဝဝ စုႏွစ္မ်ား အေစာပိုင္းတြင္ ျမန္မာျပည္ေျမာက္ပိုင္းရွိ သစ္ေတာမ်ားမွာ အလ်င္အျမန္ပင္ လံုးပါးပါးသြားခဲ့သည္။ ကခ်င္ျပည္နယ္မွာလည္း ႏိုင္ငံတကာ ေစာင့္ၾကည့္ေရးအဖြဲ႔မ်ား အေလးထား ေစာင့္ၾကည့္ရသည့္ ေဒသတခု ျဖစ္လာခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ သစ္ခုတ္လွဲ ထုတ္လုပ္သူမ်ားက သူတို႔လုပ္ငန္းကို အႏၲရာယ္ကင္းကင္း၊ လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ ဆက္လက္ ထုတ္လုပ္လုပ္ကိုင္သြားႏိုင္မည့္ နည္းလမ္းသစ္တခုကို ေနာက္ဆံုးတြင္ ေတြ႔ရွိသြားခဲ့သည္။ အစိုးရက ဇီဝေလာင္စာ အစားထိုး အသံုးျပဳေရး တႏိုင္ငံလံုး လႈံ႔ေဆာ္လုပ္ေဆာင္သည့္ အေနျဖင့္ ၾကက္ဆူပင္ကို ႏိုင္ငံေတာ္တဝွမ္းလံုးတြင္ ႏိုင္ငံေတာ္သီးႏွံအျဖစ္ ၂ဝဝ၆ ခုႏွစ္မွ စတင္၍ စုိက္ပ်ဳိးေစခဲ့သည္။ ဤသို႔ ၾကက္ဆူပင္မ်ား စိုက္ပ်ဳိးေစျခင္းသည္ အျခားေဒသမွ လူမ်ားအတြက္ အလုပ္႐ႈပ္႐ံုသက္သက္သာ ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ကခ်င္ျပည္နယ္အတြက္မူ ၂ဝဝဝ စုႏွစ္မ်ား အေစာပိုင္းက သစ္ခုတ္သူမ်ားလက္မွ ကံေကာင္း၍ က်န္ေကာင္းက်န္ရာ က်န္ခဲ့သည့္ သစ္ေတာမ်ားကို ကြယ္ေပ်ာက္သြားေစခဲ့သည္။ ကုမၸဏီမ်ားက သစ္ေတာမ်ားကို ခုတ္ထြင္ရွင္းလင္း၍ ၾကက္ဆူပင္မ်ားကို အၾကီးအက်ယ္ စိုက္ပ်ဳိးၾကသည္။ အက်ဳိးဆက္အားျဖင့္ ခါတိုင္းလိုပင္ သစ္ႏွင့္ သစ္ေတာထြက္ ပစၥည္းမ်ားကို တ႐ုတ္ သစ္ကုမၸဏီမ်ားထံသို႔ ယူေဆာင္ေရာင္းခ်လိုက္ၾကသည္။ အျခားကုမၸဏီမ်ားကလည္း ဉာဏ္အလင္းရ၍ ဤ ၾကက္ဆူပင္ စီမံကိန္းမ်ားကို ပံုတူကူးခ်ကာ ေဒသအတြင္း သစ္ခုတ္လွဲ ထုတ္လုပ္ျခင္းလုပ္ငန္းကို အၾကီးအက်ယ္ တိုးခ်ဲ႔လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကသည္။ ၿပီးေတာ့ ေဒသဖြံ႔ၿဖိဳးေရးအတြက္ ဤျမင့္ျမတ္ေသာ ၾကိဳးပန္းေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားကို သူတို႔ တာဝန္သိသိျဖင့္ လုပ္ၾကပါမည္ဟု ေျပာဆိုၾကသည္။ ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္ ေမလ က ထုတ္ျပန္ခဲ့ေသာ သစ္ေတာစည္းမ်ဥ္းအရ စိုက္ပ်ဳိးေရးႏွင့္ သစ္ေတာစီမံကိန္းမ်ားကို လုပ္ေဆာင္လိုသည့္ ကုမၸဏီမ်ားသည္ သစ္ေတာမ်ားကို သစ္ေတာဝန္ၾကီးဌာနထံမွ ႏွစ္ ၃ဝ စာခ်ဳပ္ျဖင့္ ငွားရမ္းလုပ္ကိုင္ႏိုင္သည္။ ကုမၸဏီမ်ားသည္ ယူနန္ျပည္နယ္ရွိ ဘဏ္မ်ားမွ ေငြမ်ား ေခ်းငွားလုပ္ကိုင္ၾကသည္။ အိမ္နီးခ်င္း မိတ္ေဆြမ်ား၏ အလြန္ၾကီးက်ယ္ေသာ လယ္ယာစက္မႈလုပ္ငန္း ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးအတြက္ အကူအညီေပးရန္ ယူနန္ျပည္နယ္ရွိ ဘဏ္မ်ားႏွင့္ သစ္ကုမၸဏီမ်ားက အလြန္ပင္ စိတ္အားထက္သန္ၾကသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ေနာက္ထပ္ ထြန္စက္မ်ား၊ ဘူဒိုဇာ ကၽြဲ႐ိုင္းစက္ၾကီးမ်ား၊ ကားမ်ားႏွင့္ အျခား စက္ယႏၲရားမ်ား ေဒသတြင္းသို႔ ရည္မွန္းခ်က္ၾကီးစြာ ဝင္ေရာက္လာေတာ့သည္။ ကခ်င္ျပည္နယ္ႏွင့္ ယူနန္ျပည္နယ္အၾကား လမ္းမ်ားကိုလည္း အသစ္တဖန္ ျပန္လည္ေဖာက္လုပ္ခဲ့ရာ ရန္ကုန္-မႏၲေလး အေဝးေျပး လမ္းမၾကီးထက္ပင္ ပိုေကာင္းေနေသးသည္ဟု ဆိုသည္။ ေဒသခံ ကခ်င္အမ်ဳိးသားတဦးကမူ “လမ္းေတြ ပိုေကာင္းေလ က်ေနာ္တုိ႔သစ္ေတာေတြ ကုန္ေလပဲ” ဟု မွတ္ခ်က္ခ်သည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ေနာက္ဆံုးတြင္ ကခ်င္ျပည္နယ္အတြင္းရွိ သစ္ေတာမ်ားကို ကုမၸဏီမ်ားက ခြဲေဝယူလိုက္ၾကသည္။ ဤကုမၸဏီမ်ားက ျမန္မာျပည္ေျမာက္ပိုင္းတြင္ စိုက္ပ်ဳိးေနေသာ အ"ိကသီးႏွံ ၄ မ်ဳိး ရွိသည္။ ယင္းတို႔မွာ ၾကံ၊ ရာဘာ၊ ပီေလာပီနံႏွင့္ ၾကက္ဆူပင္တို႔ ျဖစ္ၾကသည္။ ကုမၸဏီတခုစီသည္ ေဒသတြင္းတြင္ ပွ်မ္းမွ် သစ္ေတာဧရိယာ ဧက ၂ သိန္းခန္႔ ရယူလုပ္ကိုင္ေနၾကသည္။ ဤႏုိင္ငံေတာ္ သီးႏွံမ်ားကို စိုက္ပ်ဳိးႏိုင္ရန္ သစ္ေတာမ်ားကို အေျပာင္ရွင္း ခုတ္လွဲၾကဦးမည္ဆိုသည္မွာ ေျပာစရာပင္ မလိုပါ။ သို႔ေသာ္ ယခုတၾကိမ္ ေဒသတြင္းက်န္ရွိေသာ သစ္မ်ားကို ခုတ္လွဲျခင္းမွာ ပိုမိုၾကီးက်ယ္၍ ပိုမို အႏၲရာယ္ၾကီးမားသည္။ ျမန္မာျပည္ေျမာက္ပိုင္းတြင္ သစ္ေတာမ်ား ျပဳန္းတီးရျခင္း၏ အ"ိက အေၾကာင္းရင္းမွာ စိုက္ပ်ဳိးေရးစီမံကိန္းမ်ား တိုးခ်ဲ႔လုပ္ကိုင္လာျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ဟု သစ္ေတာအရာရွိတဦးက ေျပာသည္။ သစ္ေတာမ်ားကို ထိန္းသိမ္းကာကြယ္ရန္ အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္းမွာ သစ္ပင္မ်ား ျပန္လည္စိုက္ပ်ဳိးျခင္းထက္ ရွိေနေသာ သစ္ေတာမ်ားကို ထိန္းသိမ္းထားျခင္းသာ ျဖစ္သည္ဟု သူက နိဂံုးခ်ဳပ္ ေျပာၾကားသည္။ အေၾကာင္းမွာ သစ္ပင္မ်ား ျပန္လည္စိုက္ပ်ဳိးျခင္း၏ အနာဂတ္တြင္ ေအာင္ျမင္ႏိုင္မႈမွာ မေသခ်ာဟု သူက ဆက္လက္ေျပာၾကားသည္။ ကခ်င္ျပည္နယ္ရွိ သစ္ပင္ ျပန္လည္စိုက္ပ်ဳိးေရး အေျခအေန မည္သို႔ ရွိပါသလဲ။ ေဒသအတြင္း ျပန္လည္စိမ္းလန္းစိုေျပေစေရးအတြက္ သစ္ေတာအရာရွိမ်ားက ကၽြန္းသစ္ႏွင့္ အျခားသစ္ပင္မ်ား ျပန္လည္စိုက္ပ်ဳိးေနသည့္ စီမံကိန္းအခ်ဳိ႔ ရွိသည္။ သို႔ေသာ္ ဤစီမံကိန္းမ်ား၏ အတုိင္းအတာႏွင့္ အခ်ိန္ကာလမွာ သစ္ခုတ္လွဲထုတ္လုပ္သည့္ စီမံကိန္းမ်ားႏွင့္ မယွဥ္သာပါ။ ဤျမန္မာျပည္ေျမာက္ပိုင္းရွိ သစ္ေတာမ်ားကို ပထမဆံုးအၾကိမ္ ၿဗိတိသွ်အစိုးရက ၁၈၉၅ ခုႏွစ္တြင္ အၿမဲတမ္းၾကိဳးဝိုင္း ဧရိယာ (Permanent Forests Estates – PFE) အျဖစ္ သတ္မွတ္ မွတ္ပံုတင္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ လြတ္လပ္ေရး ရၿပီးေနာက္ပိုင္း ျမန္မာအစိုးရက ဤသို႔ PFE အျဖစ္သတ္မွတ္ မွတ္ပံုတင္ျခင္းကို ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္က်မွသာ ပထမဆံုး အၾကိမ္ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ သစ္ပင္မ်ားခုတ္လွဲျခင္း၏ အျမန္ႏႈန္းမွာ သစ္ပင္မ်ား ျပန္လည္စိုက္ပ်ဳိးျခင္း၏ အျမန္ႏႈန္းထက္ အဆမတန္ ကြာျခားျမန္ဆန္သည္။ ျမန္မာ့သစ္လံုးမ်ား တင္ထားေသာ ထရပ္ကားမ်ား ယခုတိုင္ တ႐ုတ္နယ္စပ္သို႔ ျဖတ္ေက်ာ္သြားေနဆဲျဖစ္သည္။ ေဒသတြင္းတြင္ သစ္ပင္မ်ား လံုးပါး ပါးလာေနၿပီ။ ပတ္ဝန္းက်င္အေပၚ အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈမွာ အဆမတန္ တိုးပြားလာေနသည္။ ဤအႏၲရာယ္ေခၚသံသည္ ျမန္မာျပည္လူထုအတြက္သာမဟုတ္၊ အာရွတိုက္ရွိ လူသားအားလံုးအတြက္လည္း ျဖစ္သည္။