အာဏာလမ္းဝေပၚက ပထမဆံုးေန႔မ်ား

ဂါမဏိ

Saturday, April 17, 2010

႐ႈခင္း

အတိုက္အခံပါတီႀကီးဟာ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းအႏိုင္ရခဲ့ေပမဲ့ အာဏာရွင္ေတြဟာ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ ကို မထုတ္ျပန္ေပးဘဲ ေနာက္ဆံုးမွာ မလႊဲသာလို႔ ထုတ္ျပန္လိုက္ရၿပီးေနာက္ ဒီေရြးေကာက္ပြဲဟာ အာဏာလႊဲမေပးေလာက္ေသးဘူး၊ ေနာက္ထပ္ ေရြးေကာက္ပြဲသစ္ လုပ္ဖို႔လိုတယ္ဆိုၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲထပ္လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ အာဏာရွင္ႀကီးဟာ ေရြးေကာက္ပြဲအသစ္မွာေတာ့ ေသခ်ာေပါက္အႏိုင္ရေအာင္ အဖက္ဖက္ကျပင္ဆင္ခဲ့ပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲသစ္ အႀကိဳကာလမွာ အတိုက္အခံပါတီႀကီးကိုလည္း အမ်ဳိးမ်ဳိးႏွိပ္ကြပ္ ညစ္ပတ္ အၾကမ္းဖက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အတိုက္အခံပါတီႀကီးဟာ ေနာက္ဆံုးမွာ ေရြးေကာက္ပြဲသစ္ကို မ ဝင္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ရပါေတာ့တယ္။ အတိုက္အခံမရွိတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အာဏာရွင္ႀကီးဟာ မဲ ၈၅ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္နဲ႔ အႏိုင္ရသြားပါ ေတာ့တယ္။

အတိုက္အခံပါတီႀကီးဟာ ေရြးေကာက္ပြဲ မဝင္လိုက္တဲ့အတြက္ ေနာက္ဆံုးေန႔မ်ား ေရာက္သြားၿပီ၊ နိဂံုးခ်ဳပ္သြားၿပီလို႔ အာဏာရွင္ ေအာက္ဆြဲေတြက ဝမ္းသာအားရ လက္ခေမာင္းခတ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီပါတီႀကီးဟာ မိမိ မူလရပ္တည္ခ်က္ေပၚမွာပဲ ခိုင္ခိုင္မာမာ ဆက္လက္တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့တဲ့အတြက္ ေရြးေကာက္ပြဲသစ္ၿပီးလို႔ ၃ လအၾကာမွာ အာဏာခြဲေဝေရးစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ႏိုင္ခဲ့ၿပီး ေနာက္ထပ္ ၆ လ အၾကာမွာေတာ့ အာဏာရပါတီနဲ႔ အတိုက္အခံပါတီတို႔ရဲ႕ အမ်ဳိးသားညီၫြတ္ေရး (ၫြန္႔ေပါင္း) အစိုးရကို ေအာင္ျမင္စြာဖြဲ႔စည္းႏိုင္ခဲ့တဲ့ အတြက္ ဒီမိုကေရစီလမ္းေၾကာင္းေပၚ စတင္ေျခခ်ႏိုင္ ခဲ့ပါေတာ့တယ္။

ျဖစ္စဥ္

အခုေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ျမင္ကြင္းဟာ အာဖရိကတိုက္က ဇင္ဘာေဘြႏိုင္ငံမွာ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္က တကယ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အတိုက္အခံ အမ္ဒီစီပါတီ ေခါင္းေဆာင္ စဗန္ဂီ႐ိုင္ က အာဏာရွင္ မူဂါဘီ ကို ၂၀၀၈ မတ္ ၂၉ ရက္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အႏိုင္ရခဲ့ေပမဲ့ မူဂါဘီ က မဲလိမ္ၿပီး အမ္ဒီ စီပါတီဟာ မဲ ၅၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္မရလို႔ဆိုကာ ဒုတိယအခ်ီေရြးေကာက္ပြဲကို ၂၀၀၈ ခု ဇြန္ ၂၇ ရက္မွာ ျပန္လုပ္ခိုင္းခဲ့ပါတယ္။ (တ ကယ္ေတာ့ စဗန္ဂီ႐ိုင္ ဟာ မဲ ၅၁ သို႔မဟုတ္ ၆၇ ရာခိုင္ႏႈန္းရခဲ့ေပမဲ့ မူဂါဘီက ကလိမ္ကညစ္လုပ္ၿပီး အတိုက္အခံက ၄၇.၉ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ မူဂါဘီ က ၄၃.၂ ရာခိုင္ႏႈန္းရတယ္လို႔ ေရြးေကာက္ ပြဲၿပီးတလအၾကာ ေမလ ၂ ရက္ေန႔က်မွ တရားဝင္ေၾကညာခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။)

အဲဒီ ပထမေရြးေကာက္ပြဲၿပီးေတာ့ အတိုက္အခံပါတီဌာနခ်ဳပ္ကို ဝင္စီးနင္းၿပီး ႐ံုးခ်ဳပ္မွာရွိေနသူအားလံုးကို ဖမ္းသြားတာ၊ လႊတ္ေတာ္အ မတ္ေတြအပါအဝင္ ပါတီဝင္ေတြကို ဖမ္းတာ ႐ိုက္ႏွက္တာ သတ္ျဖတ္တာ (ပထမေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ ဒုတိယေရြးေကာက္ပြဲၾကားမွာ အ တိုက္အခံပါတီဝင္ အနည္းဆံုး ၄၃ ေယာက္ အသတ္ခံခဲ့ရပါတယ္)၊ ရပ္ထဲရြာထဲ လွ်ဳိ႕ဝွက္ဗံုးခြဲတာေတြ၊ အတိုက္အခံကို မဲေပးခဲ့တဲ့ မဲ ဆႏၵရွင္ျပည္သူလူထုေတြ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုငယ္ေတြကို ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းပန္းတာ ၿခိမ္းေျခာက္ အၾကပ္ကိုင္တာေတြ အႀကီးအက်ယ္ လုပ္ခဲ့တာေၾကာင့္ ဇြန္ ၂၂ ရက္မွာ စဗန္ဂီ႐ိုင္ရဲ႕ အမ္ဒီစီပါတီက ေရြးေကာက္ပြဲမဝင္ဖို႔ သမိုင္းဝင္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ခ်လိုက္ပါတယ္။ ဒီ လိုနဲ႔ ဒုတိယအႀကိမ္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အာဏာရွင္ မူဂါဘီ ဟာ ၿပိဳင္ဘက္မရွိဘဲ မဲဆႏၵ ၈၅.၅ ရာခိုင္ႏႈန္းရၿပီး ႏိုင္သြားပါေတာ့တယ္။

ႏိုင္ငံတကာပိုင္းမွာေတာ့ ကုလသမဂၢမွာ တ႐ုတ္ နဲ႔ ႐ုရွား တို႔က ဗီတိုအာဏာသံုး ကာကြယ္ေပးေပမဲ့ ကမၻာ့ႏိုင္ငံေတြက ျပင္းထန္ထိ ေရာက္တဲ့ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈေတြခ်ႏိုင္ခဲ့ၿပီး အဓိက ေထာက္ခံေပးေနတဲ့ ေတာင္အာဖရိကႏိုင္ငံကိုယ္၌က အင္တင္တင္ျဖစ္လာ၊ (အာ ဖရိကတိုက္ရဲ႕ အာဆီယံျဖစ္တဲ့) အာဖရိကသမဂၢကလည္း ဖိအားေပး၊ အဓိကႏိုင္ငံျခားေငြရွာေပးေနတဲ့ စိန္ေတြလည္း ေရာင္းမရ ေအာင္ ပိတ္ဆို႔ခံရ၊ တႏိုင္ငံလံုး ကာလဝမ္းေရာဂါျဖစ္တာကလည္း အာဏာရွင္အစိုးရ ဘယ္လိုမွထိန္းမရသလို တ႐ုတ္ ႐ုရွားလည္း မ ကယ္ႏိုင္ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ဇြန္လ ၂၇ ရက္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ မူဂါဘီ မဲ “အျပတ္အသတ္” နဲ႔အႏိုင္ရၿပီး သမတျဖစ္ခဲ့ေပမဲ့ အမ္ဒီစီပါတီက ျပင္းထန္လွတဲ့ အ ၾကမ္းဖက္မႈကို ရင္ဆိုင္ၿပီး ၾကံ့ခိုင္တဲ့ရပ္တည္ခ်က္နဲ႔ တိုက္ပြဲဝင္မႈေၾကာင့္ မူဂါဘီ ႏိုင္ၿပီးတလမျပည့္ခင္ ဇူလိုင္ ၂၅ ရက္မွာ အိမ္နီးခ်င္း ေတာင္အာဖရိကႏိုင္ငံ ပရီတိုးရီးယားၿမိဳ႕ေတာ္မွာ အာဏာရအစိုးရနဲ႔ အတိုက္အခံေတြအၾကား ဒိုင္ယာေလာ့ စလုပ္ခဲ့ရပါတယ္။ တခ်ိန္ က မူဂါဘီကိုေထာက္ခံခဲ့တဲ့ ေတာင္အာဖရိက သမတ အမ္ဘီကီ က ၾကားဝင္ေစ့စပ္ေပးခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ စက္တင္ဘာ ၁၁ ရက္မွာ ေတာ့ မူဂါဘီဟာ ဆဗန္ဂီ႐ိုင္ နဲ႔ အာဏာခြဲေဝေရး စာခ်ဳပ္ကို လက္မွတ္ထုိးလိုက္ရပါေတာ့တယ္။ ဒီစာခ်ဳပ္အရ မူဂါဘီဟာ သမတ ရာ ထူးကို ဆက္ယူထားေပမဲ့ ဆဗန္ဂီ႐ိုင္နဲ႔ အမ္ဒီစီပါတီကို ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ရာထူးနဲ႔ အစိုးရဝန္ႀကီးရာထူးအားလံုး ေပးလိုက္ရပါေတာ့တယ္။ ဒါ ေပမဲ့ မူဂါဘီက အမ်ဳိးသားလံုျခံဳေရးေကာင္စီကို ဆက္ကိုင္ထားၿပီး စစ္တပ္ကို ဆက္လက္ ခ်ဳပ္ကိုင္ထားပါတယ္။ ၂၀၀၉ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၃ ရက္မွာေတာ့ ဆဗန္ဂီ႐ိုင္ဟာ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္အျဖစ္ က်မ္းသစၥာက်ိန္ဆိုၿပီး တရားဝင္ ရာထူးလက္ခံခဲ့ပါတယ္။

အခုအခ်ိန္မွာ ဇင္ဘာေဘြႏိုင္ငံဟာ တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံ မျဖစ္ေသးပါဘူး။ မူဂါဘီနဲ႔ လက္ကိုင္ဒုတ္ၾကံ့ဖြတ္ေတြ၊ စစ္ တပ္၊ ရဲ၊ လံုထိန္းတို႔ဟာ လစ္ရင္လစ္သလို အမ္ဒီစီပါတီနဲ႔ ျပည္သူျပည္သားေတြအေပၚ ႏွိပ္စက္တာ မတရားလုပ္တာေတြ ရွိေနပါ ေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္မီကာလကနဲ႔စာရင္ေတာ့ အမ္ဒီစီပါတီအတြက္ အခြင့္အလမ္းအမ်ားႀကီး ရသြားပါၿပီ။ ႏိုင္ငံအ ေပၚ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈေတြ ႐ုပ္သိမ္းၿပီး ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ဆဗန္ဂီ႐ိုင္ အစိုးရအဖြဲ႔အေနနဲ႔ စီးပြားေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြကို အတိုင္းအတာ တခုအထိ အေတာ္အတန္လုပ္ႏိုင္လာပါတယ္။ မူဂါဘီ အေနနဲ႔ အာဏာရွင္စနစ္ကို ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းဖို႔ ႀကဳိးစားေနေသာ္လည္း ရာ ႏႈန္းျပည့္လုပ္ခ်င္သလို လုပ္လို႔မရေတာ့ပါဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ အတိုက္အခံ အမ္ဒီစီပါတီရဲ႕ နိဂံုးလို႔ မဟာပညာေက်ာ္မ်ား တြက္ဆခဲ့တာဟာ အာဏာလမ္းမ နိဒါန္းအစ ျဖစ္ေနတာ ေတြ႔ရပါေတာ့တယ္။

ေနာက္ခံ

ဇင္ဘာေဘြႏိုင္ငံဟာ ၁၉၈၀ ခုႏွစ္မွာ လက္ရွိသမတမူဂါဘီ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးနည္း အေျခခံနဲ႔ အာဏာရ လာၿပီး လြတ္လပ္ေရးရလာခဲ့ပါတယ္။ တခ်ိန္က မာ့က္စ္ဝါဒ ေမာ္စီတံုးဝါဒေတြ ေႂကြးေၾကာ္တဲ့ ေတာ္လွန္ေရးသမားျဖစ္ခဲ့ေပမဲ့ အာဏာ ရလာတဲ့အခါ ဇိမ္ေတြ႔သြားလို႔ ကုလားထိုင္ေပၚကမဆင္းေတာ့ဘဲ အတိုက္အခံေတြ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးငယ္ေတြအားလံုးကို ရက္ရက္ စက္စက္ႏွိမ္နင္းခဲ့ပါတယ္။ (၁၉၈၂ နဲ႔ ၁၉၈၅ ၾကားမွာတင္ လူ ၂၀၀၀၀ ေက်ာ္ အသတ္ခံခဲ့ရတယ္။) တိုင္းျပည္ရဲ႕ စည္းစိမ္ဥစၥာအားလံုး ကိုလည္း ကိုယ္ပိုင္လိုသေဘာထား သံုးျဖဳန္းပစ္ခဲ့တဲ့အတြက္ တခ်ိန္က အာဖရိကတိုက္မွာ အခ်မ္းသာဆံုးစာရင္းဝင္ခဲ့တဲ့ ဇင္ဘာေဘြ ဟာ စီးပြားေရးဒလေဟာက်ဆင္းၿပီး က်န္းမာေရး ပညာေရး လူမႈေရး ႏိုင္ငံေရး ဒုကၡေပါင္းစံုဖိစီးလို႔ အာဖရိကတိုက္ရဲ႕လူမမာႀကီးျဖစ္ လာ ခဲ့ပါတယ္။ (တႏိုင္ငံလံုး ထမင္းေတြငတ္ ကာလဝမ္းေရာဂါေတြ ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ အာဏာရွင္ သမတ မူဂါဘီကေတာ့ အာဖရိက တိုက္မွာ အခမ္းနားဆံုး နန္းေတာ္ႀကီးေဆာက္ၿပီး ေနခဲ့ပါတယ္။)

ေတာ္လွန္ေရးေအာင္ျမင္ၿပီး ႏိုင္ငံလြတ္လပ္ေရးသက္တမ္း အႏွစ္ ၂၀ သို႔မဟုတ္ မူဂါဘီ အာဏာရွင္လုပ္ေနခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၂၀ လံုးလံုး ဘာေျမယာေတာ္လွန္ေရးမွ မလုပ္ခဲ့ဘဲ စီးပြားေရးေတြ ခၽြတ္ခ်ဳံက်လာလို႔ ေက်ာင္းသားေတြ၊ အလုပ္သမား ေတြ၊ အစိုးရဝန္ထမ္းေတြ၊ တိုင္းရင္းသားလူနည္းစုေတြရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးမေက်နပ္မႈေတြ မ်ားသထက္မ်ားလာတဲ့ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္ဝန္းက်င္က်မွ လူထုကိုအာ႐ံုလႊဲဖို႔ လူ ျဖဴေျမရွင္ႀကီးေတြပိုင္တဲ့ ေျမယာေတြကိုသိမ္းယူ၊ ေျမယာေဝျခမ္းေရးေတြလုပ္ၿပီး ေတာ္လွန္ေရး ရဲေဘာ္ေဟာင္းေတြ၊ ေက်းလက္လူထု ေတြကို စည္း႐ံုးေခၽြးသိပ္ဖို႔ လုပ္လာတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ ေငြေၾကးေဖာင္းပြမႈက (ေဒၚလာ သန္း ၁၀၀,၀၀၀ 100 billion dollar တန္ သို႔မဟုတ္ ၁၀၀,၀၀၀,၀၀၀,၀၀၀ တန္ ေငြစကၠဴေတြ ထုတ္ရေလာက္ေအာင္) ရာခိုင္ႏႈန္း ၂၃၁ သန္း အထိတက္လာၿပီး အလုပ္လက္မဲ့ႏႈန္းက ၉၀ ရာခိုင္ႏႈန္းကိုေရာက္လာေတာ့ ဘယ္လိုပဲ အလိမ္အညာမႈိင္းေတြတိုက္ေပမဲ့ ဒီမိုကေရစီလိုလားတဲ့ ျပည္သူ႔ဘက္ေတာ္သားေတြဟာ အၾကမ္းဖက္ဖိႏွိပ္မႈေတြ အျပင္းအထန္ႏွိပ္ ကြပ္မႈေတြၾကားကေန ၾကံ့ၾကံ့ခံတိုက္ပြဲဝင္ခဲ့ၾကရာက အခုေနာက္ဆံုးမွာ ျပည္သူ႔အစိုးရေရွ႕ေျပး အာဏာခြဲေဝ ၾကားျဖတ္အစိုးရအဆင့္ ကို ေရာက္လာၿပီျဖစ္ပါတယ္။

လက္ေတြ႔

အခုလည္း ဗမာျပည္မွာ အဲင္အယ္လ္ဒီက ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ မွတ္ပံုမတင္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ လိုက္တဲ့အတြက္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မွားသြားၿပီ၊ ရက္ ၆၀ ျပည့္ရင္ ႏိုင္ငံေရးပါတီအျဖစ္က ပ်က္ျပယ္ သြားေတာ့မယ္၊ ပါတီတခုအျဖစ္ ရပ္တည္ႏိုင္မယ့္ ေနာက္ဆံုးေန႔ေတြကို ေရာက္ေနၿပီလို႔ စစ္ကၽြန္ အလံ႐ွဴးေတြ အာဏာရွင္ပြဲစားေတြက ေဟာင္သံေပး ေနၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အာဖရိကတိုက္က ဇင္ဘာေဘြ ႏိုင္ငံမွာ အခုလို ေရြးေကာက္ပြဲမဝင္တာ လံုးဝမွန္သြားၿပီး ေနာက္ဆံုးမွာ အာဏာရွင္ကေလွ်ာ့ခဲ့ရတာ သာဓကအထင္အရွား ရွိေနပါ တယ္။

ဒါေၾကာင့္ အဲင္အယ္လ္ဒီ ပါတီဝင္ေတြ၊ ၉၀ ခုမွာႏိုင္ၿပီးသား လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြကသာ တကယ္ လုပ္မယ္ဆိုရင္ လက္ရွိ ကာလဟာ အဲင္အယ္လ္ဒီရဲ႕ အာဏာလမ္းဝက ပထမဆံုးေန႔မ်ား ျဖစ္သြား ပါလိမ့္မယ္။

ဂါမဏိ