တတ္လည္းတတ္ႏိုင္ၾကပါေပတယ္။

ဒီသတင္း၂ ခုကို တြဲဖတ္လိုက္မိၿပီးကတည္းက နအဖ စစ္အစိုးရကို အလြန္ေဒါပြေနမိသည္။ ဒီေကာင္ေတြေတာ့ လုပ္ခ်လိုက္ျပန္ၿပီေပါ့။ စစခ်င္းေတာ့ “နအဖ ကို ေသာက္ျမင္ကပ္ကပ္နဲ ့တမင္လုပ္ႀကံဖန္တီး လိုက္တာ မ်ားလား” လို႔ေတာင္ ထင္လိုက္မိေသးသည္။ ေနာက္ေတာ့ “ဟာ -- မဟုတ္ေသးပါဘူး ဒီသတင္းဌာနေတြက ငါတို႔ယံုၾကည္စိတ္ခ်ရတဲ့ သတင္းဌာနေတြပါ၊ နအဖလို မိုးလံုးျပည့္မုသာ၀ါဒေတြ ေရးေန/ေျပာေနသူေတြမဟုတ္ပါဘူး၊ မွန္းစမ္း အေသအေသအခ်ာျပန္ဖတ္ ၾကည့္ဦးမွ”

ျဖစ္ပံုကဒီလို။ မိုးမခ သတင္းဌာနမွ သတင္းတပုဒ္ က်ေနာ့္ေမးလ္ထဲပို ့လာသည္။ ခါတိုင္းလည္းပို ့ေနၾက။ ဘာမွမထူးဆန္း။
၂၀၀၈ ေမလ ၂ ရက္ေန႔က ျမန္မာျပည္ေအာက္ပိုင္းကို တိုက္ခိုက္ဖ်က္ဆီးခဲ့သည့္ နာဂစ္မုန္တိုင္းကို အမ်ားျပည္သူတို႔ ၾကိဳတင္သိရွိေစရန္ သတိေပး အကာအကြယ္ေပးရန္ ပ်က္ကြက္ခဲ့သည့္ အုပ္ခ်ဳပ္သူ စစ္အစုိးရက ၎၏ မိုးေလ၀သဌာနက တာ၀န္ရွိသူ ဦးထြန္းလြင္ကို ယခုႏွစ္အတြင္း ထူးခၽြန္ေသာ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ပါရဂူဘြဲ႔ ခ်ီးျမွင့္ရန္ စီစဥ္ေနသည္ဟု ျပည္တြင္း၀န္ထမ္းအခ်ဳိ႔က ခန္႔မွန္းေျပာဆိုေနသည္ဟု ဆိုသည္

သည္သတင္းဖတ္ၿပီးေတာ့ ဘာထူးဆန္းလိုက္တာမွတ္လို ့ သူ ့လူသူ သူတီထြင္တဲ့ ဆုေပးတာတာမ်ား သတင္းလုပ္ရတယ္လို ့ေပါ့။ ႏွာေတာင္ နည္းနည္းေကာက္မိလိုက္ေသးသည္။ ေနာက္တေန ့မနက္ မိုးလင္းေတာ့ သည္သတင္းဌာနကဘဲ ပို ့လာသည့္ “ျပည္တြင္းက ဖတ္မိသမွ် ဂ်ာနယ္အပိုင္းအစ”ကို ဖတ္လိုက္ရေတာ့မွဘဲ အဆက္အစပ္ရသြားၿပီးသကာလ ၿပံဳးေစ့ေစ့ျဖစ္ရေတာ့သည္။

ေနာက္ေၾကာင္းေတာ့ နည္းနည္းေလးျပန္ပါရေစ။ ၁၉၈၀ ျပည့္ႏွစ္တ၀ိုက္။ ဗမာျပည္တြင္ တယ္လီဗီြးရွင္းေတြေပၚဦးစ။ ရပ္ကြက္မ်ား တြင္ တအိမ္စႏွစ္အိမ္စ တီဗီြပိုင္သူမ်ားႏွင့္တီဗီြျပစားသည့္ ရံုငယ္ေလးမ်ားလည္း အလွ်ိဳအလွ်ိဳမိႈလိုေပါက္။ မိုးခ်ဳပ္လို႔အိမ္သားေတြစံုခ်ိန္ တီဗီြေရွ ့ ထိုင္ေငးသူေငး တီဗီြရံုေတြဆီသြားသူသြားၾက။

မိုးလင္းလို ့ လဘက္ရည္ဆိုင္ေတြေစ်းေတြမွာ ညက တီဗီြမွာဘာေတြျပသြားေၾကာင္း သတင္း ေၾကညာသူက ဘာေတြဘယ္လို၀တ္ထားေၾကာင္း အျပန္အလွန္ေဖါက္သည္ခ်ၾက။ ပံုျပင္အသစ္တခုကို စၾကားကာစ ကေလးမ်ားလို တတြတ္တြတ္ျပန္ေျပာၾကႏွင့္ ေပ်ာ္စရာလိုလိုဘာလိုလို။ ထိုကာလမ်ားတြင္ ဆိုဗီယက္ယူနီယံႏွင့္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုတို ့ကလည္း စစ္ေအးႀကီးအဆံုးသတ္ၿပီး စစ္ပူႀကီးျပန္ေႏြးဖို ့အေရး ႏွစ္ျပည့္တစ္ျပည္ေရႊလမ္းေငြလမ္းေဖါက္ေနခ်ိန္။ အဂၤလန္က မာဂရက္သက္ခ်ာကလည္း သူ ့၀န္ႀကီးအဖြဲ ့၀င္ေတြကို တကမၻာလံုးေရွ ့မွာ ကေလးေတြကိုေငါက္သလို ေငါက္ေငါက္ျပေနခ်ိန္မ်ား။ အေမရိကန္သမၼတ ေရာ္နယ္လ္ရီဂန္ ႏွင့္ ဆိုဗီယက္ေခါင္းေဆာင္ ေဂၚဘာေခ်ာ့ဗ္တို ့ ပံုမ်ားကလည္း ၿဂိဳလ္တုသတင္းတြင္ မျမင္ခ်င့္တဆံုး။ ကေလးတခ်ိဳ ့က ဂိုဘာေခ်ာ့ဗ္ကို “ကိုဘ ေခ်ာ” တဲ့ တခ်ိဳ ့ကလည္း “နဖူးမွာ ဗမာျပည္ေျမပံုႏွင့္ ဘဘႀကီး”ဟု ေခၚရေလာက္ေအာင္ ရင္းႏွီးကၽြမ္း၀င္ေနၾကခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ထိုအခ်ိန္မွာ ဦးထြန္းလြင္ဆိုသည့္ ပုဂၢိဳလ္ေက်ာ္ႀကီးကို စတင္ေတြ ့ဖူးျခင္းျဖစ္သည္။

“မိုးေလ၀သ သတင္းမ်ားကိုေၾကညာပါေတာ့မယ္ရွင္” ဟု သတင္း ေၾကညာသူကေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ ေျမပံုေနာက္ခံကားခ်ပ္ႀကီးတခ်ပ္ႏွင့္အတူ တိုက္ပံုေတြဘာေတြ သပ္သပ္ရပ္ရပ္၀တ္ထားသူ လူတစ္ေယာက္ပံု ေပၚလာမည္။ ၿပီးေတာ့ လက္ထဲကတုတ္တေခ်ာင္းႏွင့္ ဟိုေထာက္ဒီေထာက္ ေထာက္ေထာက္ျပကာ ဘာကဘယ္လို ဘယ္ခ်မ္းသာေတြ ေျပာမည္။ ထိုက႑ကား (အမွန္လည္းနည္းသျဖင့္) လူႀကိဳက္အနည္းဆံုးျဖစ္သမို ့ ပိတ္ထားလိုက္ၾကတာမ်ားသည္။

ကေလးေတြကသူ ့ကို “တုတ္ေထာက္တဲ့ ဦးေလးႀကီး” ဟုေခၚသည္။ ကေလးစကား၊ သဘင္သည္စကား၊ အရူးစကား မွန္တတ္ေၾကာင္း ယခုေတာ့လက္ေတြ ့မို ့ မျငင္းသာေတာ့။ ယခုေတာ့ သည္ဦးေလးႀကီး တကယ္ပင္တုတ္ေထာက္ေနေလၿပီ။သို ့ကလို တုတ္ေထာက္တဲ့ ဦးေလးႀကီးကား ထင္ေပၚ၍ ေနျပည္ေတာ္ကေကာက္ေခ်ၿပီ။

ေနာက္ဆိုလွ်င္ ေဒါက္တာထြန္းလြင္ဟု မေခၚပါက မင္းျပစ္မင္းဒဏ္သင့္ေတာ့မည္။ အႏွီပုဂၢိဳလ္ ျမတ္ႀကီးကား နာဂစ္မလာမီက “လာေတာ့မယ္၊ လာေတာ့မယ္” ႏွင့္ ဗမာျပည္သူမ်ားအား ႀကိဳတင္၍ အာေပါက္မတတ္ ေျပာေနသည့္ၾကားက သူ ့စကားလည္းမယံု လိုက္လည္းလုပ္ရေကာင္းမွန္းလည္း မသိရွာသူ နာဂစ္စာမိတို ့အား ႀကီးစြာေသာ ကရုဏာျဖင့္ စုတ္တသပ္သပ္ျဖစ္ေနရွာ၏။

“ျဖစ္မွာေပါ့။ ေရဒီယိုေလးတလံုးေတာင္ မ၀ယ္ႏိုင္ၾကတဲ့ဟာေတြ၊ ရွိတဲ့လူေတြၾက ေတာ့လည္း တို ့အစိုးရ မေကာင္းလုပ္တာေတြကို ေကာင္းပါတယ္လို ့မေျပာတဲ့ ျပည္ပအသံလႊင့္ဌာနေတြကိုဘဲ လိုက္နား ေထာင္ေနတာကိုး နည္းေတာင္နည္းေသး” ဟုလည္း ေမတၱာေတာ္ထားရွာပါသည္။ အဆိုပါ ပညာေက်ာ္ႀကီး၏ ဂုဏ္ထူးဘြဲ ့ထူးတို ့ႏွင့္ ဇာတိပုညဂုဏ္မာနကား ဤသို ့တည္း။

၁၉၄၈ ဇႏၷ၀ါရီ ၁၇ တြင္ စစ္ကိုင္းတိုင္းအတြင္း ေမြးဖြားခဲ့ၿပီး အေမရိကန္ တကၠသိုလ္တခုက မိုးေလ၀သဆိုင္ရာ ပါရဂူဘြဲ႔ စာတမ္းတင္ႏိုင္ခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။ ျမန္မာ့ရုပ္ျမင္သံၾကား ေပၚထြန္းလာခ်ိန္တြင္ မိုးေလ၀သခန္႔မွန္းသူျဖစ္ခဲ့သည္။ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္တြင္ စစ္ အစိုးရက စက္မႈထူးခၽြန္ ဒုတိယဆင့္ခ်ီးျမွင့္ေပးခဲ့သည္။ ၂၀၀၆ တြင္ ႏိုင္ငံတကာမုိးေလ၀သႏွင့္ ဇလေဗဒအသင္းၾကီး၏ အၿမဲတမ္းအသင္းသား ျဖစ္လာသည္။ ၂၀၀၇ တြင္ အာရွ သဘာ၀ေဘးဒဏ္ကာကြယ္ေရးႏွင့္ျပင္ဆင္ေရးေကာင္စီဥကၠဌအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္သည္။ ယခု ေနျပည္ေတာ္ မိုးေလ၀သဌာန၏ ညြန္ခ်ဳပ္အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္လ်က္ရွိသည္။

ျပည္တြင္းျပည္ပ ဂ်ာနယ္မ်ား၊ သတင္းဌာနမ်ားက အဆိုပါပုဂၢိဳလ္ႀကီးအား နာဂစ္အေၾကာင္းေမးလာလ်င္ ေ၀့လည္ေၾကာင္ပတ္ လုပ္တန္လုပ္၊ အရူးကြက္နင္းလိုနင္း၊ ရူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုေဆာင္ႏွင့္ သခင့္အလိုေတာ္က်ေျဖၾကားရင္း ေဘာင္းေတာ္ၫိွတ္စိတ္ေတာ္သိ ပညာေက်ာ္ႀကီး တပါးျဖစ္ခဲ့၏။

“ေခတ္မေကာင္းလို ့ရူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရင္း ေခတ္လည္းေကာင္းေရာ တကယ္ရူးသြားသူမ်ား” အေၾကာင္း စာအုပ္မ်ားရွိခဲ့လွ်င္ ထို မင္းတိုင္ပင္အမတ္ႀကီးအား ေ၀မွ်ၾကပါေလကုန္။ ထားလိုက္ပါေတာ့။ သဘာ၀ေဘးရန္ေတြကေန လူေတြကို ႀကိဳတင္ကာကြယ္ႏိုင္ဖို ့ ပိုက္ဆံေတြ လူေတြ အခ်ိန္ေတြဘယ္ေလာက္ကုန္ရ ပင္ပမ္းရသည္ကို အမ်ားသိၿပီးသားမို ့ ဘာမွမေျပာလိုေတာ့ပါ။ ထိုမွ် အပင္ပမ္းခံ ေငြကုန္ခံလုပ္ေနသည့္ သိပၸံပညာရွင္မ်ားႏွင့္ ကမၻာတ၀ွမ္းလံုးမွ အစိုးရမ်ားကလည္း မိုက္လံုးႀကီးေလစြ။ ယခုမူ ေငြလည္းမကုန္ အခ်ိန္လည္းမဆံုး လူလည္းမပမ္းမည့္ မုန္တိုင္းရန္ ႀကိဳတင္ေထာက္လွမ္းေရးစနစ္သစ္ႀကီးအားရွာေဖြထုတ္ေဖၚကာ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာ ၁၄ ရက္ေန ့ ထုတ္ ပန္းသတင္းဂ်ာနယ္မွတဆင့္ ေဒါက္တာထြန္းလြင္က ဤသို ့ေဖၚထုတ္လိုက္ပါၿပီ။

သတင္းေရးသူက ေဇာ္လင္းထြဋ္။ သတင္းေခါင္းစဥ္ကား ဤသို ့တည္း

ေရာဂါသည္မ်ားကိုၾကည့္ကာ မုန္တိုင္းျဖစ္ႏိႈင္ေျခရွိ မရွိကိုသိႏိႈင္

သတင္းသားကမုန္တိုင္းျဖစ္ေပၚႏိႈင္ျခင္းရွိ မရွိကို မိမိတို ့ပတ္၀န္းက်င္ရွိ ေရာဂါသည္မ်ားအေျခအေနကို ၾကည့္ျခင္းျဖင့္ သိရွိႏိႈင္ေၾကာင္းမိုး/ဇလ ၫႊန္ခ်ဳပ္ ေဒါက္တာ ထြန္းလြင္ကေျပာသည္။ ထိုေရာဂါမ်ားမွာ လိပ္ေခါင္း ၊ ဒူလာေရာဂါႏွင့္ ပန္းနာ ရင္ၾကပ္ေရာဂါမ်ားျဖစ္ၿပီး အဆိုပါေရာဂါခံစားေနရသူမ်ားသည္ မုန္တိုင္းျဖစ္ေပၚလာႏိႈင္သည့္ အေျခအေနတြင္ ေျပာင္းလဲ လာေသာရာသီဥတုျဖစ္စဥ္မ်ားကို ခံစားႏိႈင္စြမ္းမရွိေၾကာင္း သိရသည္။“ဒီေရာဂါသည္ေတြက မုန္တိုင္းကိုယ့္ဆီလာတဲ့အခါမွာ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အပူရွိန္ျမင့္တက္လာျခင္း၊ ေရေငြ ့မ်ားလာျခင္းနဲ ့ဖိအားက်သြားျခင္းဆိုတဲ့ အခ်က္ ၃ ခ်က္ကို တြဲၿပီးခံစားလိုက္ရတဲ့အခါမွာ လူဟာခံႏိႈင္ရည္မရွိဘူး၊ ေရာဂါရွိတဲ့သူေတြဆိုရင္ ပိုသိသာတယ္၊ ဒါေတြဟာ ဘာကိရိယာမွ မပါဘဲ ကိုယ့္အသိနဲ ့ကိုယ္သိႏိႈင္ပါတယ္” --------“

ဒီလိုေလဖိအားေျပာင္းလဲမႈေတြကို သိရွိထားမယ္ဆိုရင္ မုန္တိုင္းမိမိတို ့ဆီ လာႏိႈင္မယ္ မလာႏိႈင္ဘူးဆိုတာ သိႏိႈင္မယ္၊ မုန္တိုင္းတခု ကိုယ့္ဆီကို ခ်ဥ္းကပ္လာၿပီဆိုရင္ တိမ္ ၃ မ်ိဳးအရင္လာမယ္ ...............”

ထိုမွ် ေတာ္တတ္ေကာင္းမြန္သည့္ပညာရွင္အား ဂုဏ္ထူးေဆာင္ ေဒါက္တာဘြဲ ့ကေလးေလာက္သာ ခ်ီးျမွင့္ရေကာင္းမွန္းသိရွာသည့္ ဗိုလ္သန္း ေရႊက ေနာက္တေန ့တြင္ က်င္းပသည့္ ၀န္ႀကီးမ်ားအဆင့္အစည္းအေ၀းသို ့ ၫႊန္ခ်ဳပ္ႀကီးအား တက္ေရာက္ပါရန္ အားမနာလွ်ာမက်ိဳး ဖိတ္ကာ ၀န္ႀကီးမ်ားအား “တို ့တိုင္းျပည္မွာေငြကုန္စရာမလိုေတာ့တဲ့အျပင္ ႏိုင္ငံျခားေငြေတြေသာက္ေသာက္လည္းရမယ့္ စီမံကိန္းတစ္ခုကို ငါခ်မွတ္လိုက္မယ္ စက္မႈ၊ က်မၼာေရး၊ ႏိုင္ငံျခားသြင္းကုန္ထုတ္ကုန္နဲ ့သယ္ယူပို ့ေဆာင္ေရး၀န္ႀကီးေတြ ေဒါက္တာထြန္းလြင္နဲ ့ပူးေပါင္း အေကာင္အထည္ေဖၚရမယ္၊ လိုက္မွတ္ပါ၊

(၁)စံခ်ိန္မီ လိပ္ေခါင္း၊ ဒူလာႏွင့္ ပန္းနာရင္ၾကပ္ေရာဂါသည္မ်ား ထုတ္လုပ္ေရး

(၂)ျပည္တြင္းျပည့္မီေအာင္ထုတ္လုပ္ၿပီးပါက ၎ေရာဂါသည္မ်ားအား ပင္လယ္ကမ္းစပ္မ်ားႏွင့္ မုန္တိုင္းမၾကာမၾကာ တိုက္ခတ္ တတ္သည့္ေနရာမ်ားသို ့ ေျပာင္းေရႊ ့ေနရာခ်ထားေပးေရး၊

(၃)ျပည္တြင္းျပည့္မီပိုလွ်ံပါက ျပည္ပသို ့တင္ပို ့ေရာင္းခ်ေပးႏိုင္ေရး တို ့ျဖစ္တယ္၊ စီမံကိန္းမေအာင္ျမင္လို ့ကေတာ့ ကိုယ့္ဘ၀ကိုယ္ေတြးထားၾက”

ဟု ေျပာကာ ဦးထြန္းလြင္ကိုလက္တြဲလွ်က္ ၾကပ္ေျပးေနျပည္ေတာ္ဆီသို ့ ျပန္လည္ႂကြခ်ီေတာ္မူစဥ္ လမ္း၌ “ အင္း --- တပ္ကို ဘယ္လိုလုပ္ရေကာင္းမလဲ။ ျပည္ပပို ့ကုန္ထဲ ထည့္လိုက္ရင္ေတာ့ ငါ ေဒၚလာေတြရမယ္။ ေတာ္ၾကာေန တပ္မရွိျပန္ရင္လည္း ဆက္ကိုင္ထားဖို ့ခက္မယ္။ တခုေတာ့ရွိတယ္ လူေတြကို ထမင္းမ်ားမ်ားငတ္ေအာင္ လုပ္ထားႏိုင္ရင္ တပ္သားသစ္ရဖို ့က မခက္ပါဘူးေလ။ ျပည္ပပို ့ကုန္ထဲ ထည့္လိုက္တာဘဲေကာင္းပါတယ္”

မ်ိဳးျမင့္ခ်ဳိ