ျမန္မာႏုိင္ငံသား ဒုကၡသည္မ်ား အေၾကာင္း ရုပ္ရွင္ကား တကားျဖစ္ေပၚလာရန္ ဆြစ္ဇာလန္ ဒါရုိက္တာ စတီဖင္ ဟတ္ (Stefan Haupt) ကစီစဥ္ ႐ုိက္ကူးလ်က္ ရွိသည္။
ဒါရုိက္တာ စတီဖင္ဟတ္ကုိ ၁၉၆၁ ခုႏွစ္က ဆြစ္ဇာလန္ႏုိင္ငံ ဇူးရစ္ၿမိဳ႕တြင္ ေမြးဖြားခဲ့သည္။ ယခုလက္ရွိတြင္ ဆြစ္ဇာလန္ႏုိင္ငံ ရုပ္ရွင္ရုိက္ကူး ထုတ္လုပ္သူမ်ား အသင္း (Swiss Filmmakers Association) တြင္ ဥကၠဌ အျဖစ္ တာ၀န္ယူထားသည္။ ၎သည္ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္တြင္ရုိက္ကူးခဲ့သည့္ Utopia Blues ရုပ္ရွင္ျဖင့္ ထင္ရွားလာ သူ ျဖစ္သည္။
ဒါရုိက္တာ စတီဖင္ဟတ္ကုိ ၁၉၆၁ ခုႏွစ္က ဆြစ္ဇာလန္ႏုိင္ငံ ဇူးရစ္ၿမိဳ႕တြင္ ေမြးဖြားခဲ့သည္။ ယခုလက္ရွိတြင္ ဆြစ္ဇာလန္ႏုိင္ငံ ရုပ္ရွင္ရုိက္ကူး ထုတ္လုပ္သူမ်ား အသင္း (Swiss Filmmakers Association) တြင္ ဥကၠဌ အျဖစ္ တာ၀န္ယူထားသည္။ ၎သည္ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္တြင္ရုိက္ကူးခဲ့သည့္ Utopia Blues ရုပ္ရွင္ျဖင့္ ထင္ရွားလာ သူ ျဖစ္သည္။
ဆြစ္ဇာလန္ ဒါရုိက္တာ စတီဖင္ ဟတ္ (Stefan Haupt)
ဒါရုိက္တာ စတီဖင္ဟတ္၏ ဒုကၡသည္မ်ား အေၾကာင္း ေဖာ္က်ဳးထားသည့္ ရုပ္ရွင္ကုိ How About Love? ဟု ေလာေလာဆယ္ အမည္ေပးထားသည္။ ဧရာ၀တီ သတင္း ေထာက္ ရန္ပုိင္က ထုိင္းႏုိင္ငံတြင္ ရုပ္ရွင္ရုိက္ကူးခဲ့သည့္ ယင္းဒါရုိက္တာအား ေတြ႕ ဆုံေမး ျမန္း ထားသည္မ်ားကို ေဖာ္ျပလိုက္ပါသည္။
ေမး။ ။ ဒီရုပ္ရွင္က ဘာအေၾကာင္းကုိ ရုိက္ထားတာလဲ။
ေျဖ။ ။ က်ေနာ္တုိ႔ ေနထုိင္ၾကတဲ့ ကမၻာႀကီးဟာ ေသးငယ္က်ဥ္းေျမာင္း လာတဲ့ အတြက္ ဂလုိဘယ္လုိက္ေဇးရွင္း ဆုိတဲ့ ေ၀ါဟာရ ကုိသုံးၿပီး ေျပာေနတာ ၾကာပါၿပီ၊ ဒီ က်ဥ္းေျမာင္းလာတဲ့ ကမၻာႀကီးမွာ ရွင္သန္ေနတဲ့ ဘ၀ေတြဟာ ယုံရခက္ ေလာက္ေအာင္ ျခားနား ၾကပါတယ္၊၊
ဒါေၾကာင့္ ရုပ္ရွင္ထဲက ဇာတ္ေကာင္ျဖစ္တဲ့(ဆြစ္ဇာလန္ႏုိင္ငံ က ဂုဏ္ထူးဆု ဆြတ္ခူးရရွိထား တဲ့ ႏွလုံး ခြဲစိတ္ကု သမားေတာ္) Dr . Fritz Reinhart ကုိ အဲ့ဒီလုိ လုံး၀မတူဘဲ ကြဲျပားျခားနားတဲ့ ဘ၀ႏွစ္ခုၾကားထဲမွာ ထည့္ေပး လုိက္တယ္၊ ဇာတ္လမ္းထဲမွာ ဒုကၡသည္ စခန္းတခုက ေဆးခန္းမွာ သြားေရာက္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္း ဆရာ၀န္ဆီကုိ သူနဲ႔သူ႔ဇနီးတုိ႔ သြား လည္တဲ့ အခါမွာ ဇူးရစ္ၿမိဳ႕ေတာ္မွာ ေနတဲ့ဘ၀နဲ႔ လုံး၀ျခားနားတဲ့ အေျခအေနကုိ ရင္ဆုိင္ႀကဳံေတြ႕လုိက္ရတယ္၊ အဲ့ဒီလုိ ျခားနားတဲ့ ဘ၀ႏွစ္ခုၾကားမွာ အဲ့ဒီဇာတ္ေကာင္က ဘယ္လုိ ခံစားတုံ႔ျပန္လုိက္သလဲ ဆုိတာကုိ စိတ္၀င္စားဖြယ္ျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးထားတာပါ။
ေမး။ ။ အခုရုပ္ရွင္က ေပးတဲ့သင္ခန္းစာကုိ သိခ်င္ပါတယ္။
ေျဖ။ ။ ရုပ္ရွင္ကား တကားကုိ ဖန္တီးတဲ့ေနရာမွာ“ဘယ္လုိသင္ခန္းစာေတြ ေပးမလဲ” ဆိုတဲ့ေမးခြန္းနဲ႔ မစတင္ ပါဘူး၊ ေပးမယ့္ သင္ခန္းစာကုိ သတ္မွတ္ၿပီး၊ အဲ့ဒီသတ္မွတ္ခ်က္အရ ရုပ္ရွင္ကုိ ဖန္တီးယူတဲ့ နည္းလမ္းကုိလည္း မသုံးခ်င္ဘူး၊ ကုိယ္ စိတ္၀င္စား တဲ့ဇာတ္လမ္းကုိသာ ဖန္တီးျပတာပါ ၊ ပရိသတ္က ရုပ္ရွင္ရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာ ပါလာမယ့္ သင္ခန္းစာကုိ ၾကည့္လုိက္ရင္ နားလည္ သေဘာေပါက္ၿပီးေတာ့ သင္ခန္းစာအမ်ိဳးမ်ိဳးကုိ ထုတ္ယူၾက မွာပါ၊ အဲ့ဒါကုိ က်ေနာ္လုိခ်င္ပါတယ္၊ ကုိယ္တကယ္ စိတ္၀င္စားတဲ့ ဇာတ္လမ္းကုိ ရုိးသားစြာခ်ဥ္းကပ္ ဖန္တီးယူမႈ က က်ေနာ့္အတြက္ အေရးပါၿပီး စိတ္၀င္စားစရာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီရုပ္ရွင္ကုိ ထုတ္လုပ္ဖုိ႔ သုံးႏွစ္ေက်ာ္ အခ်ိန္ယူၿပီး သုေတသနအမ်ားႀကီး လုပ္ခဲ့ပါတယ္၊ဒါရုိက္တာ တေယာက ္ျဖစ္တဲ့ က်ေနာ့္ အေနနဲ႔ ရုိက္ကူးလိုက္တဲ့ ရုိက္ခ်က္ေတြရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာ ပကတိအျဖစ္ ရွိေနတာေတြ ရဲ႕အေရးပါမႈကုိ က်ေနာ္နားလည္ပါတယ္။ အခုရုိက္တဲ့ကားက မွတ္ တမ္းတင္ရုပ္ရွင္ကား တခုမဟုတ္ပါဘူး၊ စိတ္ကူးယဥ္ပါ၊ ဒါေပမယ့္ ပကတိျဖစ္ရပ္မွန္ေတြအေပၚမွာ အေျချပဳထားတဲ့ ရုပ္ရွင္ကားတကားျဖစ္ပါတယ္။
ေမး။ ။ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ လူမ်ိဳးစုေတြ အေၾကာင္းကုိ ဘယ္လုိေလ့လာခဲ့သလဲ။
ေျဖ။ ။ ဒီကေန႔ေခတ္ အလြန္အမင္း အေရးပါလာတဲ့ အင္တာနက္နဲ႔ စာအုပ္စာတမ္းေတြကေန ေလ့လာတယ္၊ မွတ္တမ္းတင္ ရုပ္ရွင္ကား တခ်ိဳ႕ၾကည့္ခဲ့တယ္၊ တခ်ိဳ႕ကားေတြက ဆြစ္ဇာလန္ဒါရုိက္တာေတြရဲ႕ လက္ရာေတြပါ၊ ဒါေပမယ့္ နယ္စပ္မွာ ေနခဲ့ဖူးတဲ့ ဦးသိန္း၀င္းတုိ႔လုိ ပုဂၢိဳလ္ေတြ၊ ဒုကၡသည္ေတြနဲ႔ ခ်င္းမုိင္ၿမိဳ႕က ထုိင္းလူမ်ိဳးေတြ၊ နယ္စပ္က လူေတြကုိ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြး ေမးျမန္းခဲ့ တယ္၊ ဒါကအင္မတန္ အေထာက္အကူ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ မယ္ေဟာင္ေဆာင္မွာရွိတဲ့ ဒုကၡသည္စခန္းကုိသြားၿပီးေတာ့ ကူညီေနတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းေတြက တာ၀န္ရွိ ပုဂၢိဳလ္ေတြနဲ႔ ေဆြးေႏြးတယ္၊ ေလ့လာတယ္၊ မဲေဆာက္မွာရွိတဲ့ မယ္ေတာ္ေဆးခန္းကိုလည္း သြားၿပီး ေလ့လာခဲ့ ပါတယ္။
ေမး။ ။ ထုိင္း-ျမန္မာ နယ္စပ္မွာ အေျချပဳရုိက္ကူးထားတဲ့ Rambo နဲ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံ အေၾကာင္းရုိက္ကူးထားတဲ့ စြန္႔စားခန္း ရုပ္ရွင္ ဇာတ္ကားေတြ အမ်ားႀကီး ရွိခဲ့ပါတယ္၊ အဲ့ဒီ ရုပ္ရွင္ေတြနဲ႔ အခုရုိက္တဲ့ ရုပ္ရွင္ဘာမ်ား ျခားနားပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ က်ေနာ္တုိ႔ဟာ ေဟာလိ၀ုဒ္က ရုပ္ရွင္ထုတ္လုပ္သူေတြမဟုတ္ပါဘူး၊ သူတုိ႔ေလာက္လည္း အကုန္အက် ခံၿပီး မရုိက္ႏုိင္ ပါဘူး၊ ဒီအခ်က္ဟာ ျခားနားတဲ့ အခ်က္တခ်က္ပါပဲ၊ ဇာတ္လမ္းကုိ ဖတ္ရႈခဲ့ၾကတဲ့ ဇာတ္ညႊန္းဆရာ ေတြက စြန္႔စားခန္း မ်ားမ်ား ထည့္ေပးပါလားလုိ႔ အႀကံေပး ၾကတယ္၊ ဥပမာ- Dr. Fritz က ဒုကၡသည္ မိန္းကေလးနဲ႔အတူ နယ္စပ္ကုိ ျဖတ္၊ ပစ္ခတ္ တုိက္ခုိက္ ခံရ၊ ဒါမွမဟုတ္ အဖမ္းခံရၿပီး ေထာင္က် စသည္ျဖင့္ ဇာတ္လမ္းေတြထည့္ဖုိ႔ေျပာတယ္၊ရုပ္ရွင္ပရိသတ္ေတြထဲမွာ စြန္႔စားခန္းေတြ ကုိမွ ႏွစ္သက္သူေတြရွိတယ္ဆုိတာ သိပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ဒီဇာတ္လမ္းအမ်ိဳးအစားေတြကုိ က်ေနာ္စိတ္မ၀င္စားဘူး၊ ဇာတ္ေကာင္ ေတြရဲ႕ ပကတိ ျဖစ္ေနတဲ့ အတြင္းသရုပ္ အဇၥ်တၱသ႑ာန္မွာ လြန္ဆြဲေနတဲ့ ခံစားမႈ ရသမ်ိဳး ကုိ သရုပ္ေဖာ္ရတာကုိ ပုိၿပီး စိတ္၀င္စားပါ တယ္။
ေနာက္ထပ္မတူညီတဲ့ အခ်က္ကေတာ့ ဒီရုပ္ရွင္ကုိ ပကတိျဖစ္ေနတဲ့ အေျခအေနေတြအတုိင္း အနီးစပ္ဆုံး သဘာ၀က်က်ထင္ ဟပ္ေပၚလြင္ေစဖို႔ အတတ္ႏုိင္ဆံုး ႀကိဳးပမ္း အားထုတ္ခဲ့ရတဲ့ အခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္၊ ဥပမာေျပာရရင္- ဇာတ္လမ္းက ကရင္ဒုကၡ သည္ စခန္း အေၾကာင္းဆိုေတာ့ သရုပ္ေဆာင္တဲ့ ထုိင္းလူမ်ိဳး တခ်ိဳ႕က ကရင္စကားမေျပာတတ္ၾကဘူးေလ၊ ဒါေၾကာင့္ ကရင္ဘာ သာစကားကုိ ဆရာနဲ႔ ေလ့က်င့္ၿပီးမွ သရုပ္ ေဆာင္ ခဲ့ရတဲ့ အေပၚမွာ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ အားရေက်နပ္မိပါတယ္။
ေမး။ ။ ရုပ္ရွင္ပရိသတ္ရဲ႕ အားေပးမႈအေပၚမွာ ဘယ္လုိမ်ား ေမွ်ာ္လင့္ထားပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ ဒါကေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္ရမွာေပါ့၊ ကမၻာအႏွံ႔ရွည္လ်ားတဲ့ ခရီးကုိဆန္႔ႏုိင္လိမ္မယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ထား ပါတယ္၊
ေမး။ ။ ဒီဇာတ္ကားကုိ က်ေနာ္တုိ႔ ဘယ္ေတာ့ေလာက္ ၾကည့္ႏုိင္မလဲ။
ေျဖ။ ။ လာမယ့္ ၂၀၁၀ ဇြန္လမွာ အၿပီးသတ္ႏုိင္မယ္ထင္တယ္၊ ဒါမွ ၾသဂုတ္လ နဲ႔ စက္တင္ဘာလမွာ က်င္းပ မယ့္ ရုပ္ရွင္ပြဲ ေတာ္ေတြမွာ တင္ဆက္ႏုိင္မွာပါ၊ ဆြစ္ဇာလန္ရုပ္ရွင္ရုံေတြမွာေတာ့ စက္တင္ဘာလ သုိ႔မဟုတ္ ေအာက္တုိဘာလ အတြင္း ရုံတင္ျပသႏုိင္မယ္ထင္တယ္။ ဘန္ေကာက္ရုပ္ရွင္ပြဲေတာ္တခုခုနဲ႔ ဒီရုပ္ရွင္ရုိက္ခဲ့တဲ့ ခ်င္းမုိင္ၿမိဳ႕မွာေတာ့ ျပခ်င္ပါတယ္။
ေမး။ ။ ဒီရုပ္ရွင္က ဒုကၡသည္ကိစၥရပ္ေတြအေပၚမွာ အေလးထား ရုိက္ကူးထားခဲ့ေတာ့ ထိုင္းအာဏာပုိင္ေတြရဲ႕ တားဆီးေႏွာင့္ ယွက္မႈေတြမ်ား ရွိခဲ့ပါသလား။
ေျဖ။ ။ ဘာျပႆနာမွ မရွိခဲ့ပ့ါဘူး၊ ဇာတ္လမ္းကုိ ထုိင္းရုပ္ရွင္ဘုတ္အဖြဲ႕က ဖတ္ခဲ့ၿပီးၿပီဆုိေတာ့ တစုံတရာ ျပင္ဆင္ ေျပာင္းလဲဖုိ႔ လည္း မလုိအပ္ခဲ့ပါဘူး။
ေမး။ ။ တျခား ဘာမ်ား ေျပာခ်င္ပါေသးလဲ။
ေျဖ။ ။ ဒုကၡသည္ေတြရဲ႕ဘ၀ေတြဟာ တျခားလူေတြ ဘ၀ေတြနဲ႔မတူဘဲ၊ အရမ္းကို ကြဲျပားျခားနား ေနတယ္ ဆုိတာ ယုံရခက္ ခက္ျဖစ္ေနတယ္၊ အေနာက္ကမၻာက လူေတြဟာ ကုိယ့္ျပႆနာေတြနဲ႔ ကုိယ္ရႈပ္ၿပီး ေခါင္းမ ေဖာ္ႏုိင္အား တာေၾကာင့္ အဲ့ဒီဘ၀ေတြ ရွိတဲ့အေၾကာင္း တကယ္ကုိ မသိခဲ့တာျဖစ္တယ္လုိ႔ နားလည္ပါတယ္၊ ရုပ္ရွင္ၾကည့္ ပရိသတ္ေတြ အေနနဲ႔ အေျခအေနအရပ္ရပ္ကုိ အေသးစိတ္ေလ့လာၾကည့္ၿပီးေတာ့ က်ယ္ျပန္တဲ့ အျမင္ေတြ ေပၚထြန္းလာဖုိ႔အတြက္ ဒီရုပ္ရွင္ေလးကုိ က်ေနာ္ဖန္တီးခဲ့တာပါ။ ။
ေမး။ ။ ဒီရုပ္ရွင္က ဘာအေၾကာင္းကုိ ရုိက္ထားတာလဲ။
ေျဖ။ ။ က်ေနာ္တုိ႔ ေနထုိင္ၾကတဲ့ ကမၻာႀကီးဟာ ေသးငယ္က်ဥ္းေျမာင္း လာတဲ့ အတြက္ ဂလုိဘယ္လုိက္ေဇးရွင္း ဆုိတဲ့ ေ၀ါဟာရ ကုိသုံးၿပီး ေျပာေနတာ ၾကာပါၿပီ၊ ဒီ က်ဥ္းေျမာင္းလာတဲ့ ကမၻာႀကီးမွာ ရွင္သန္ေနတဲ့ ဘ၀ေတြဟာ ယုံရခက္ ေလာက္ေအာင္ ျခားနား ၾကပါတယ္၊၊
ဒါေၾကာင့္ ရုပ္ရွင္ထဲက ဇာတ္ေကာင္ျဖစ္တဲ့(ဆြစ္ဇာလန္ႏုိင္ငံ က ဂုဏ္ထူးဆု ဆြတ္ခူးရရွိထား တဲ့ ႏွလုံး ခြဲစိတ္ကု သမားေတာ္) Dr . Fritz Reinhart ကုိ အဲ့ဒီလုိ လုံး၀မတူဘဲ ကြဲျပားျခားနားတဲ့ ဘ၀ႏွစ္ခုၾကားထဲမွာ ထည့္ေပး လုိက္တယ္၊ ဇာတ္လမ္းထဲမွာ ဒုကၡသည္ စခန္းတခုက ေဆးခန္းမွာ သြားေရာက္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္း ဆရာ၀န္ဆီကုိ သူနဲ႔သူ႔ဇနီးတုိ႔ သြား လည္တဲ့ အခါမွာ ဇူးရစ္ၿမိဳ႕ေတာ္မွာ ေနတဲ့ဘ၀နဲ႔ လုံး၀ျခားနားတဲ့ အေျခအေနကုိ ရင္ဆုိင္ႀကဳံေတြ႕လုိက္ရတယ္၊ အဲ့ဒီလုိ ျခားနားတဲ့ ဘ၀ႏွစ္ခုၾကားမွာ အဲ့ဒီဇာတ္ေကာင္က ဘယ္လုိ ခံစားတုံ႔ျပန္လုိက္သလဲ ဆုိတာကုိ စိတ္၀င္စားဖြယ္ျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးထားတာပါ။
ေမး။ ။ အခုရုပ္ရွင္က ေပးတဲ့သင္ခန္းစာကုိ သိခ်င္ပါတယ္။
ေျဖ။ ။ ရုပ္ရွင္ကား တကားကုိ ဖန္တီးတဲ့ေနရာမွာ“ဘယ္လုိသင္ခန္းစာေတြ ေပးမလဲ” ဆိုတဲ့ေမးခြန္းနဲ႔ မစတင္ ပါဘူး၊ ေပးမယ့္ သင္ခန္းစာကုိ သတ္မွတ္ၿပီး၊ အဲ့ဒီသတ္မွတ္ခ်က္အရ ရုပ္ရွင္ကုိ ဖန္တီးယူတဲ့ နည္းလမ္းကုိလည္း မသုံးခ်င္ဘူး၊ ကုိယ္ စိတ္၀င္စား တဲ့ဇာတ္လမ္းကုိသာ ဖန္တီးျပတာပါ ၊ ပရိသတ္က ရုပ္ရွင္ရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာ ပါလာမယ့္ သင္ခန္းစာကုိ ၾကည့္လုိက္ရင္ နားလည္ သေဘာေပါက္ၿပီးေတာ့ သင္ခန္းစာအမ်ိဳးမ်ိဳးကုိ ထုတ္ယူၾက မွာပါ၊ အဲ့ဒါကုိ က်ေနာ္လုိခ်င္ပါတယ္၊ ကုိယ္တကယ္ စိတ္၀င္စားတဲ့ ဇာတ္လမ္းကုိ ရုိးသားစြာခ်ဥ္းကပ္ ဖန္တီးယူမႈ က က်ေနာ့္အတြက္ အေရးပါၿပီး စိတ္၀င္စားစရာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီရုပ္ရွင္ကုိ ထုတ္လုပ္ဖုိ႔ သုံးႏွစ္ေက်ာ္ အခ်ိန္ယူၿပီး သုေတသနအမ်ားႀကီး လုပ္ခဲ့ပါတယ္၊ဒါရုိက္တာ တေယာက ္ျဖစ္တဲ့ က်ေနာ့္ အေနနဲ႔ ရုိက္ကူးလိုက္တဲ့ ရုိက္ခ်က္ေတြရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာ ပကတိအျဖစ္ ရွိေနတာေတြ ရဲ႕အေရးပါမႈကုိ က်ေနာ္နားလည္ပါတယ္။ အခုရုိက္တဲ့ကားက မွတ္ တမ္းတင္ရုပ္ရွင္ကား တခုမဟုတ္ပါဘူး၊ စိတ္ကူးယဥ္ပါ၊ ဒါေပမယ့္ ပကတိျဖစ္ရပ္မွန္ေတြအေပၚမွာ အေျချပဳထားတဲ့ ရုပ္ရွင္ကားတကားျဖစ္ပါတယ္။
ေမး။ ။ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ လူမ်ိဳးစုေတြ အေၾကာင္းကုိ ဘယ္လုိေလ့လာခဲ့သလဲ။
ေျဖ။ ။ ဒီကေန႔ေခတ္ အလြန္အမင္း အေရးပါလာတဲ့ အင္တာနက္နဲ႔ စာအုပ္စာတမ္းေတြကေန ေလ့လာတယ္၊ မွတ္တမ္းတင္ ရုပ္ရွင္ကား တခ်ိဳ႕ၾကည့္ခဲ့တယ္၊ တခ်ိဳ႕ကားေတြက ဆြစ္ဇာလန္ဒါရုိက္တာေတြရဲ႕ လက္ရာေတြပါ၊ ဒါေပမယ့္ နယ္စပ္မွာ ေနခဲ့ဖူးတဲ့ ဦးသိန္း၀င္းတုိ႔လုိ ပုဂၢိဳလ္ေတြ၊ ဒုကၡသည္ေတြနဲ႔ ခ်င္းမုိင္ၿမိဳ႕က ထုိင္းလူမ်ိဳးေတြ၊ နယ္စပ္က လူေတြကုိ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြး ေမးျမန္းခဲ့ တယ္၊ ဒါကအင္မတန္ အေထာက္အကူ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ မယ္ေဟာင္ေဆာင္မွာရွိတဲ့ ဒုကၡသည္စခန္းကုိသြားၿပီးေတာ့ ကူညီေနတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းေတြက တာ၀န္ရွိ ပုဂၢိဳလ္ေတြနဲ႔ ေဆြးေႏြးတယ္၊ ေလ့လာတယ္၊ မဲေဆာက္မွာရွိတဲ့ မယ္ေတာ္ေဆးခန္းကိုလည္း သြားၿပီး ေလ့လာခဲ့ ပါတယ္။
ေမး။ ။ ထုိင္း-ျမန္မာ နယ္စပ္မွာ အေျချပဳရုိက္ကူးထားတဲ့ Rambo နဲ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံ အေၾကာင္းရုိက္ကူးထားတဲ့ စြန္႔စားခန္း ရုပ္ရွင္ ဇာတ္ကားေတြ အမ်ားႀကီး ရွိခဲ့ပါတယ္၊ အဲ့ဒီ ရုပ္ရွင္ေတြနဲ႔ အခုရုိက္တဲ့ ရုပ္ရွင္ဘာမ်ား ျခားနားပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ က်ေနာ္တုိ႔ဟာ ေဟာလိ၀ုဒ္က ရုပ္ရွင္ထုတ္လုပ္သူေတြမဟုတ္ပါဘူး၊ သူတုိ႔ေလာက္လည္း အကုန္အက် ခံၿပီး မရုိက္ႏုိင္ ပါဘူး၊ ဒီအခ်က္ဟာ ျခားနားတဲ့ အခ်က္တခ်က္ပါပဲ၊ ဇာတ္လမ္းကုိ ဖတ္ရႈခဲ့ၾကတဲ့ ဇာတ္ညႊန္းဆရာ ေတြက စြန္႔စားခန္း မ်ားမ်ား ထည့္ေပးပါလားလုိ႔ အႀကံေပး ၾကတယ္၊ ဥပမာ- Dr. Fritz က ဒုကၡသည္ မိန္းကေလးနဲ႔အတူ နယ္စပ္ကုိ ျဖတ္၊ ပစ္ခတ္ တုိက္ခုိက္ ခံရ၊ ဒါမွမဟုတ္ အဖမ္းခံရၿပီး ေထာင္က် စသည္ျဖင့္ ဇာတ္လမ္းေတြထည့္ဖုိ႔ေျပာတယ္၊ရုပ္ရွင္ပရိသတ္ေတြထဲမွာ စြန္႔စားခန္းေတြ ကုိမွ ႏွစ္သက္သူေတြရွိတယ္ဆုိတာ သိပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ဒီဇာတ္လမ္းအမ်ိဳးအစားေတြကုိ က်ေနာ္စိတ္မ၀င္စားဘူး၊ ဇာတ္ေကာင္ ေတြရဲ႕ ပကတိ ျဖစ္ေနတဲ့ အတြင္းသရုပ္ အဇၥ်တၱသ႑ာန္မွာ လြန္ဆြဲေနတဲ့ ခံစားမႈ ရသမ်ိဳး ကုိ သရုပ္ေဖာ္ရတာကုိ ပုိၿပီး စိတ္၀င္စားပါ တယ္။
ေနာက္ထပ္မတူညီတဲ့ အခ်က္ကေတာ့ ဒီရုပ္ရွင္ကုိ ပကတိျဖစ္ေနတဲ့ အေျခအေနေတြအတုိင္း အနီးစပ္ဆုံး သဘာ၀က်က်ထင္ ဟပ္ေပၚလြင္ေစဖို႔ အတတ္ႏုိင္ဆံုး ႀကိဳးပမ္း အားထုတ္ခဲ့ရတဲ့ အခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္၊ ဥပမာေျပာရရင္- ဇာတ္လမ္းက ကရင္ဒုကၡ သည္ စခန္း အေၾကာင္းဆိုေတာ့ သရုပ္ေဆာင္တဲ့ ထုိင္းလူမ်ိဳး တခ်ိဳ႕က ကရင္စကားမေျပာတတ္ၾကဘူးေလ၊ ဒါေၾကာင့္ ကရင္ဘာ သာစကားကုိ ဆရာနဲ႔ ေလ့က်င့္ၿပီးမွ သရုပ္ ေဆာင္ ခဲ့ရတဲ့ အေပၚမွာ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ အားရေက်နပ္မိပါတယ္။
ေမး။ ။ ရုပ္ရွင္ပရိသတ္ရဲ႕ အားေပးမႈအေပၚမွာ ဘယ္လုိမ်ား ေမွ်ာ္လင့္ထားပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ ဒါကေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္ရမွာေပါ့၊ ကမၻာအႏွံ႔ရွည္လ်ားတဲ့ ခရီးကုိဆန္႔ႏုိင္လိမ္မယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ထား ပါတယ္၊
ေမး။ ။ ဒီဇာတ္ကားကုိ က်ေနာ္တုိ႔ ဘယ္ေတာ့ေလာက္ ၾကည့္ႏုိင္မလဲ။
ေျဖ။ ။ လာမယ့္ ၂၀၁၀ ဇြန္လမွာ အၿပီးသတ္ႏုိင္မယ္ထင္တယ္၊ ဒါမွ ၾသဂုတ္လ နဲ႔ စက္တင္ဘာလမွာ က်င္းပ မယ့္ ရုပ္ရွင္ပြဲ ေတာ္ေတြမွာ တင္ဆက္ႏုိင္မွာပါ၊ ဆြစ္ဇာလန္ရုပ္ရွင္ရုံေတြမွာေတာ့ စက္တင္ဘာလ သုိ႔မဟုတ္ ေအာက္တုိဘာလ အတြင္း ရုံတင္ျပသႏုိင္မယ္ထင္တယ္။ ဘန္ေကာက္ရုပ္ရွင္ပြဲေတာ္တခုခုနဲ႔ ဒီရုပ္ရွင္ရုိက္ခဲ့တဲ့ ခ်င္းမုိင္ၿမိဳ႕မွာေတာ့ ျပခ်င္ပါတယ္။
ေမး။ ။ ဒီရုပ္ရွင္က ဒုကၡသည္ကိစၥရပ္ေတြအေပၚမွာ အေလးထား ရုိက္ကူးထားခဲ့ေတာ့ ထိုင္းအာဏာပုိင္ေတြရဲ႕ တားဆီးေႏွာင့္ ယွက္မႈေတြမ်ား ရွိခဲ့ပါသလား။
ေျဖ။ ။ ဘာျပႆနာမွ မရွိခဲ့ပ့ါဘူး၊ ဇာတ္လမ္းကုိ ထုိင္းရုပ္ရွင္ဘုတ္အဖြဲ႕က ဖတ္ခဲ့ၿပီးၿပီဆုိေတာ့ တစုံတရာ ျပင္ဆင္ ေျပာင္းလဲဖုိ႔ လည္း မလုိအပ္ခဲ့ပါဘူး။
ေမး။ ။ တျခား ဘာမ်ား ေျပာခ်င္ပါေသးလဲ။
ေျဖ။ ။ ဒုကၡသည္ေတြရဲ႕ဘ၀ေတြဟာ တျခားလူေတြ ဘ၀ေတြနဲ႔မတူဘဲ၊ အရမ္းကို ကြဲျပားျခားနား ေနတယ္ ဆုိတာ ယုံရခက္ ခက္ျဖစ္ေနတယ္၊ အေနာက္ကမၻာက လူေတြဟာ ကုိယ့္ျပႆနာေတြနဲ႔ ကုိယ္ရႈပ္ၿပီး ေခါင္းမ ေဖာ္ႏုိင္အား တာေၾကာင့္ အဲ့ဒီဘ၀ေတြ ရွိတဲ့အေၾကာင္း တကယ္ကုိ မသိခဲ့တာျဖစ္တယ္လုိ႔ နားလည္ပါတယ္၊ ရုပ္ရွင္ၾကည့္ ပရိသတ္ေတြ အေနနဲ႔ အေျခအေနအရပ္ရပ္ကုိ အေသးစိတ္ေလ့လာၾကည့္ၿပီးေတာ့ က်ယ္ျပန္တဲ့ အျမင္ေတြ ေပၚထြန္းလာဖုိ႔အတြက္ ဒီရုပ္ရွင္ေလးကုိ က်ေနာ္ဖန္တီးခဲ့တာပါ။ ။
No comments:
Post a Comment