ေမတၱာလႊမ္း၍ေအးခ်မ္းႏိုင္ပါေစ

ေမတၱာလႊမ္း၍ေအးခ်မ္းႏိုင္ပါေစ

ဒီေန့ညေနဘက္ကမွမိတ္ေဆြတေယာက္ေဆးရံုတက္ေနတာသတင္းေမးဖို႔
မယ္ေတာ္ေဆးခန္းကိုေရာက္သြားပါတယ္။လူနာေတြျပည့္က်ပ္ေနေတာ့အံၾသ
သြားမိတယ္။ေနာက္မွႏိုင္ငံျခားကမ်က္စိခြဲစိတ္ဆရာဝန္ေတြေရာက္ေနလို႔မ်က္
စိခြဲဖို႔ေရာက္ေနၾကတာလို႔သိရတယ္။ဒီကလူေတြဒီေလာက္မ်ားလွျခည္လားလို႔
စပ္စုမိေတာ့မွ..ျမန္မာျပည္အႏွံအျပားကလူေတြျဖစ္ေနတာကိုး။

မေနႏိုင္လို႕ေတြ႔တဲ့လူအခ်ိဳ႕ကိုဗ်ဴးၾကည့္မိေတာ့မ်က္စိတခါခြဲဖို႔ဆိုတာျပည္တြင္း
မွာမလြယ္ပါလားလို႔သိရေတာ့တယ္။ေကာ့ကရိတ္မွလူနာတဦးကဒီေလာက္
ေတာင္စားဖို႔ေနဖို႔ေတာင္က်ပ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာသံုးေလးသိန္းအကုန္ခံၿပီးခြဲဖို႔ဆို
တာအိမ္မက္ေတာင္မမက္ႏိုင္ဘူး။အျပင္ေဆးခန္းမွာမခြဲႏိုင္လို႔ေဆးရုံသြားရင္
လဲဆရာဝန္ကလြဲလို႔ဘာမွအလကားမရဘူး။

ဒီၾကားထဲမွာဟိုကေဟာက္လိုက္ဒီကေဟာက္လိုက္၊ဟိုဘက္သြားခိုင္းလိုက္၊ဒီ
ဘက္သြားခိုင္းလိုက္နဲ႔လူကိုေၾကးစည္လိုျခာျခာလည္ေနေတာ့ေနာက္ထပ္စိတ္
က်ေရာဂါပါအဆစ္ရလာမွာစိုးရတယ္။ဒီမွာကအားလံုးအလကားလုပ္ေပးေနတာ။
ဒါေၾကာင့္သတင္းရတာနဲ႔ကမန္းကတန္းေျပးလာရတာဟုဆိုပါသည္။

ေမာ္လၿမိဳင္ကဘုန္းေတာ္ႀကီးတပါးက..ေမာ္လၿမိဳင္ဘက္တင္ဘယ္ကမလဲ၊ဟို
ဒကာမႀကီးတေယာက္ဆိုေရြဘိုက၊ရန္ကုန္ကလာတဲ့လူလဲရွိတယ္။ဖားအံ၊ေကာ့
ကရိတ္နဲ႔ကရင္ျပည္နယ္ကလူေတြကအမ်ားစုေပါ့။

ကရင္လူမ်ိဳးေတြမ်ားတယ္။တခ်ိဳ႔ဆိုျမန္မာစကားေတာင္မတတ္ဘူး။ခြဲမယ့္လူက
၆၀၀ရွိတယ္။အေဖၚလိုက္လာတာက၈၀၀ေက်ာ္တယ္။အကုန္လံုးကိုေနရာေပး။
ထမင္းေကၽြးထားတာ။က်ဳပ္လဲဒီမွာပဲတည္းတယ္။ဘုန္းႀကီး၃၀ေလာက္နဲ႔သီလရွင္
၂၀ေလာက္ပါတယ္။ေစတနာေကာင္းခ်က္ဗ်ာေျပာမေနနဲ႔။ဆရာမေလးေတြ
ဆိုၿပံဳးေနတာပဲ။

ထမင္းလဲေကၽြး၊ပိုက္ဆံလဲတျပားမွမေပးရဘူး။ဒီကိုလာရတဲ့စားရိတ္နဲ႔လမ္းမွာ
စားတာေသာက္တာနဲ႔လြန္ေရာကၽြံေရာ၁သိန္းေလာက္ကုန္မွာေပါ့။ေမာ္လၿမိဳင္မွာ
ဆိုသေျပတို႔၊သရဖူတို႔မွာခြဲရင္ခြဲတာပဲႏွစ္သိန္းခြဲေလာက္ေပးရမယ္။ဒီၾကားထဲ....
စာအုပ္လုပ္တာ..ရက္ခ်ိန္းျပန္ျပတာ။ကြန္ျပဴတာမ်က္စိစမ္းတာနဲ႔စားစရိတ္နဲ႔
ဘာနဲ႔ဆို၄သိန္းေလာက္ကုန္တာေပါ့။

ဘယ္ကသတင္းရလဲဆိုေတာ့လူသတင္းလူခ်င္းေဆာင္တာေပါ့ဗ်ာ။က်ဳပ္ကိုေတာ့
ဘုန္းႀကီးခ်င္းသတင္းလွမ္းေပးလို႔ေျပးလာရတယ္။အခုတခါကညာဘက္ခြဲမွာ။ၿပီး
ခဲ့တဲ့ႏွစ္ကဘယ္ဘက္တခါလာခြဲၿပီးသြားၿပီ။ဘယ္ဘက္ကအခုဆိုရင္ရွင္းေနတာပဲ။
ခြဲရမဲ့ဘက္ကေတာ့အခုလံုးဝမျမင္ရဘူး။အခုနံပါတ္ေလးဆယ္ရွိသြားၿပီ။က်ဳပ္က
နံပါတ္၇၀ဆိုေတာ့မိုးမခ်ဳပ္ခင္ခြဲရမွာေပါ့။တႀကိမ္ခြဲဘူးေတာ့ေၾကာက္ပါဘူး။ပထမ
ခြဲေတာ့လဲဒီအေမရိကန္ဆရာမႀကီးပဲ။သူကျမန္မာစကားလဲတတ္တယ္ဗ်ာ။က်ဳပ္
ကိုခြဲေတာ့သူ႔ဘာသာစကားနဲ႔ေမတၱာပို႔တယ္ေျပာတယ္။ၿပီးေတာ့ျမန္မာလိုပါလူ
သားအားလံုးက်မ္းမာခ်မ္းသာပါေစလို႔ေမတၱာပို႔တယ္။က်ဳပ္မွာသူ႔ကိုအံၾသေန
တာနဲ႔ဘယ္အခ်ိန္ကထံုေဆးထိုးၿပီးဘယ္အခ်ိန္ခြဲလိုက္မွန္းမသိလိုက္ဘူး.....
ဘုန္းဘုန္းျပန္လို႔ရၿပီဆိုမွၿပီးမွန္းသိတယ္။

က်ဳပ္ကငယ္ျဖဴမဟုတ္ဘူးကိုးဝါပဲရေသးတယ္။အရင္ကMOGEမွာလုပ္တယ္။
တျပည္လံုးသြားရတာလဲႏွံ႕လို႕။အဆင္မေျပလြန္းလို႕လူထြက္ၿပီးဘုန္းႀကီးဝတ္
လိုက္တယ္.....ၿငိမ္းခ်မ္းတာေပါ့ဗ်ာ။

ဘာ..ျမန္မာျပည္ပိုက္ဆံမရွိတဲ့လူေတြဘယ္လိုလုပ္မလဲဟုတ္လား....
မ်က္စိဆိုကန္း....ေရာဂါကၽြမ္းရင္ေသေပါ့ဗ်ာ။
ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ……ေမတၱာေတြေျခာက္ခမ္းေနတာ…….

ေျပာေျပာဆိုဆိုျဖင့္အလွည့္နီး၍ထြက္သြားေသာဘုန္းေတာ္ႀကီးကိုၾကည့္ရင္း......
ကၽြန္ေတာ္သံေဝဂေတာ္ေတာ္ရမိပါတယ္။မယ္ေတာ္ေဆးခန္းမွ..............
ေဒါက္တာေဒၚစင္သီယာေမာင္ႏွင့္ဆရာဆရာမမ်ားကိုလည္းလူနာမ်ားကိုယ္စား
ေက်းဇူးတင္ရသည္။ႏိုင္ငံရပ္ျခားကေသြးမေတာ္သားမစပ္သူမ်ားကဒုကၡေရာက္
ေနသည့္ေဝဒနာသည္မ်ားကိုစာနာကူညီရုံမက။ေမတၱာပါပို႕သည္တဲ့..............

ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံမွစစ္ဗိုလ္ႀကီးမ်ားကေတာ့ထိုဆင္းရဲႏြမ္းပါးေသာျပည္သူမ်ား၊
ေဝဒနာသည္မ်ားကိုဂရုမျပဳရုံမကေမတၱာပို႔စီတန္းလမ္းေလွ်ာက္သူမ်ားက
ိုေသနတ္ျဖင့္ပစ္သည္။
ထုိမွ်မကေမတၱာပို႔ေသာသံဃာေတာ္မ်ားကိုေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ်သည္..............
ေမတၱာျခင္းကျခားနားလွပါပေကာ။

ဆင္းရဲဒုကၡငရဲတြင္းမွျမန္မာျပည္သူမ်ားအတြက္ေမတၱာလႊမ္း၍ေအးခ်မ္းႏိုင္ပါေစ
လို႔ဆႏၷျပဳရုံမွအပ………………………………။

Saffron Reporter