ရဲေဘာ္ဖိုးသံေခ်ာင္း
၁၄ စက္တင္ဘာ ၂၀၀၉ၿပီးခဲ့တဲ့ကိုးကန္႔အေရးအခင္းမွာ နအဖစစ္အစိုးရက အစြယ္ၿဖဲျပခဲ့ၿပီ။ ေသနတ္ေဖာက္ျပခဲ့ၿပီ။
ဒါဟာ ၿငိမ္းအဖြဲ႔ေတြကိုသာမက တတိုင္းျပည္လံုးကိုပါ သတိေပးၿခိမ္းေျခာက္လိုက္တာ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ သံသယ ရွိစရာ မလိုပါဘူး။ အိမ္နီးနားခ်င္းႏိုင္ငံမ်ားနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာအသိုင္းအဝိုင္းမ်ားကိုလည္း ၾကားလိုက္ၾကရဲ႕မဟုတ္ လားလို႔ ေမးေနတဲ့အလားပါပဲ။
နအဖ အခုလို ကိုးကန္႔က MNDAA ကို အျပတ္ေခ်မႈန္းတဲ့အထိ လုပ္လိုက္တာဟာ သူတို႔စီစဥ္တဲ့ နယ္ျခားေစာင့္ တပ္အစီအစဥ္ကို လက္မခံတဲ့ အေၾကာင္းရင္းတခုတည္းေၾကာင့္ေျပာရင္ နအဖစကားကို အလြယ္နဲ႔ ယံုၾကည္ရာက်ပါလိမ့္မယ္။ တကယ္က ဒီေန႔အပစ္ရပ္အဖြဲ႔ေတြထဲမွာ ဦးဖုန္ၾကားရွင္တို႔လိုပဲ လက္မခံႏိုင္ဘူးလို႔ ေျပာေနတဲ့ တျခားအဖြဲ႔အစည္း ႀကီးငယ္ေတြ မနည္းရွိေနပါေသးတယ္။
ေနာက္အေၾကာင္းျပခ်က္တခုျဖစ္တဲ့ လက္နက္စက္႐ံုကိစၥဟာလည္း ေတာ္ေတာ္ရယ္စရာေကာင္းတဲ့ အေၾကာင္း ျပခ်က္ျဖစ္ ပါတယ္။ တ႐ုတ္ဗမာနယ္စပ္က တခ်ိဳ႕ၿငိမ္းအဖြဲ႔အစည္းေတြမွာ လက္နက္ခဲယမ္းထုတ္လုပ္တဲ့ စက္႐ံု ငယ္ေလးေတြ ရွိတတ္တယ္။ ရွိတယ္ဆိုတာကို နအဖ မသိတာမဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီအဖြဲ႔အစည္းေတြကလည္း ေျဗာင္သာထုတ္မေျပာတာ သိပ္ဖံုးကြယ္ ထားၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေနာက္ၿပီး ဒီစက္႐ံုးေတြ တည္ရွိေနတာဟာ ႏွစ္ေပါင္းကိုၾကာလွပါၿပီ။ ဒါ့အျပင္ ေျပာျဖစ္ေအာင္ ေျပာရမယ့္အခ်က္တခုက နဝတနဲ႔ဒီအဖြဲ႔ေတြ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးဆိုတာကို လုပ္ခဲ့ၾကတုန္းက လက္နက္ခဲယမ္းမစုေဆာင္းရ၊ မထုတ္လုပ္ရလို႔ သေဘာ တူညီခ်က္ မရွိခဲ့ပါဘူး။ အခုမွ သူတို႔ရဲ႕တပ္ေတြကို ျပင္ဆင္ၿပီးၿပီ ဆိုေတာ့မွ ဒီကိစၥကို လက္ညိႇဳးထိုးျပၿပီး ရမယ္ရွာတာ ျဖစ္ပါတယ္။
မူးယစ္ေဆးဝါး။ ဒီအေၾကာင္းျပခ်က္ကေတာ့ ပိုလို႔ေတာင္ ရီစရာေကာင္းပါတယ္။ ဒီေဒသေတြမွာ ဗိုလ္ခင္ၫြန္႔နဲ႔ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးလုပ္လိုက္ၿပီးမွ မူးယစ္ ေဆးဝါး ထုတ္လုပ္မႈဟာ အေရအတြက္အရ၊ အရည္အေသြးအရ၊ အမ်ိဳးအစား အရ အကုန္တိုးပြား လာတယ္ဆိုတာ ကမာၻအသိပါ။ ဒါကို စစ္အစိုးရက မသိက်ိဳးႏြံျပဳထားသလို ေထာက္လွမ္းေရးအပါ စစ္တပ္တခ်ိဳ႕ဟာလည္း ဒီလုပ္ ငန္းေတြကိုမွီၿပီး ဝင္ေငြေကာင္းေနခဲ့ၾကတာပါ။ ဒါေပမယ့္ ၂၁ ရာစု ဝင္ၿပီး ေနာက္ကစၿပီး ဒီေဒသေတြမွာ မူယစ္ေဆးဝါး ထုတ္လုပ္မႈ က်ဆင္းသြားတယ္ ဆိုတာလည္း ကမာၻက အသိအမွတ္ျပဳၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ နအဖစစ္အစိုးရဟာ ဦးဖုန္ၾကားရွင္တို႔ မူးယစ္ေဆးဝါး လိႈင္လိႈင္ ထုတ္ေနတုန္းက သူတို႔ရဲ႕ “အမ်ိဳးသားညီလာခံ” မွာ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ႀကီးလို႔ ဖူးဖူးမႈတ္ ဗန္းတင္ထားခဲ့တာကို ဘယ္သူက ေမ့ပါ့မလဲ။ ေနာက္ၿပီး အခု ဦးဖုန္ၾကားရွင္တို႔ကို ဗကပထဲကေန ခြဲထြက္ေစ တုန္း ကေရာ၊ အခုၿဖိဳခြဲတိုက္ခိုက္တဲ့အခါမွာေရာ နအဖစစ္အစိုးရဟာ လား႐ိႈးမွာ မူးယစ္ေဆးဝါးရာဇာႀကီးေတြကို တမင္ပင့္ဖိတ္ အႀကံဉာဏ္ေတြ ယူခဲ့တယ္ဆုိတာ ကမာၻကမသိဘူးမွတ္လို႔လား။
ဒီတခါ နအဖက ဦးဖုန္ၾကားရွင္တို႔ရဲ႕ ေခါင္းေပၚကိုျဖတ္ၿပီး ေသနတ္ေဖာက္ျပလိုက္တာဟာ ေသေသခ်ာခ်ာ၊ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ စီမံျပင္ဆင္ခဲ့တဲ့ တျပည္လံုး၊ တကမာၻလံုးၾကားေအာင္ တမင္ပစ္ေဖာက္လိုက္တဲ့ ေသနတ္သံလို႔ပဲ နားလည္ရပါတယ္။ သူတို႔နဲ႔ မတူသူေတြကို ေသနတ္စာေကၽြးမယ္လို႔ ေဖာ္ျပလိုက္တာျဖစ္သလို သူတို႔ရဲ႕ ေနာက္လိုက္ သဗၺနံေပါင္းစံုကိုလည္း “ယ-ရက္” နီးၿပီလို႔ တပ္လွန္႔အခ်က္ေပးလိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ တပါတည္း “မင္းတို႔ရဲ႕ ေနာက္မွာ ေသနတ္ရွိတယ္၊ လုပ္ခ်င္တာသာ လုပ္ၾက” လို႔ က်ားစြယ္တိုက္ေပး လိုက္တာ လည္းျဖစ္ပါတယ္။
ဒီကိစၥကို အခုလို တတိုင္းျပည္လံုး ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ဆက္စပ္လိုက္ေတာ့ ထပ္ေတြ႔ရတဲ့အခ်က္တခုက ဒီကိစၥ ျဖစ္ေပၚတဲ့အခ်ိန္ကာလ ပါပဲ။ ယက္ေတာကိစၥ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အိမ္ခ်ဳပ္ထပ္ခ်တာေတြ ၿပီးစီးသြားတဲ့ ေနာက္မွာ ျဖစ္ေပၚလာျခင္းပါပဲ။ တၿပိဳင္ နက္တည္းမျဖစ္ဘူးဆိုတာ သတိျပဳရပါမယ္။ ၾကပ္ေျပးက ဒါ႐ိုက္တာ စီစဥ္ၫႊန္ၾကားေနတဲ့အတိုင္း အစီအစဥ္တက် ျဖစ္ေပၚေနတာခ်ည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္မတလွည့္၊ ျပည္နယ္ တလွည့္၊ လက္နက္မကိုင္သူေတြတလွည့္၊ လက္နက္ကိုင္သူေတြ တလွည့္ တလွည့္စီ ေသြးတိုးစမ္းေနတာရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာ ဘာရည္ရြယ္ခ်က္ရွိတယ္ဆိုတာ ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားသင့္ပါ တယ္။ တပါတည္းမွာ ေနာက္ေျခလွမ္းရဲ႕ ပစ္ကြင္းဟာ ဘာျဖစ္မလဲဆိုတာလည္း ေတြးေတာသင့္ပါတယ္။ ဝျဖစ္မလား၊ မုန္းလား ျဖစ္မလားဆိုၿပီး လြယ္လြယ္စဥ္းစားလို႔ မျဖစ္ပါဘူး။ နအဖဟာ ထင္မထားတဲ့ပစ္မွတ္ေတြ ေဖာ္ထုတ္တတ္တယ္ ဆိုတာကို သတိျပဳရပါမယ္။
ေသခ်ာတာကေတာ့ သူတို႔အေနနဲ႔ ဒီေနရာ၊ ဒီအဆင့္မွာတင္ ရပ္ထားလို႔မရပါဘူး။ ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္မီ သူတို႔ရဲ႕ လမ္းျပေျမပံုအတြက္ ခလုတ္ကန္သင္းမွန္သမွ်ကို ရွင္းရပါေတာ့မယ္။ အႏုနည္းနဲ႔ရရင္ရ၊ မရရင္ ဦးဖုန္ၾကားရွင္တို႔ကိုလုပ္သလို အၾကမ္းနည္းနဲ႔ ရွင္းပါလိမ့္မည္။ ေရြးေကာက္ပြဲဆိုတာ အာဏာ ျပႆနာျဖစ္ပါတယ္။ နအဖစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြဟာ အာဏာနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ နည္းနည္းမွ ဟန္မေဆာင္ဘူးဆိုတာ အားလံုးသိၾကၿပီးသားပါ။
အခု သူတို႔ဟာ ဝနဲ႔မိုင္းလားကို မတိုက္ဘူးလို႔ေျပာတယ္။ ဒါေပမယ့္ သံခ်ပ္ကာကားမ်ားအပါအဝင္ အင္မတန္ မ်ားျပားတဲ့တပ္ ေပါင္းစံုကို အဲဒီေဒသေတြကို လာဆိုင္ထားတယ္။ ၿခိမ္းေျခာက္ထားတယ္။ ျပန္မဆုတ္ဘူူး။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္ရာမွာ ဆိုင္းငံ့တႏွစ္ခြဲလို႔ လုပ္ထားလိုက္တာနဲ႔ တူလိုက္ေလလို႔ ေတြးမိတယ္။ ဒါ့အျပင္ ကခ်င္ျပည္နယ္မွာလည္း နအဖတပ္ေတြက အားျဖည့္ေနရာယူၿပီးျဖစ္ေနတယ္။ ဒီလိုအေနအထားကိုျမင္ရေတာ့ တကယ္လို႔သာ တတိုင္းျပည္လံုးမွာ လႈပ္ရွားမႈႀကီးတခုခု ေပၚေပါက္ခဲ့ရင္၊ ဒါမွမဟုတ္ နအဖဘက္ကေန လူထုဖိႏွိပ္ေရးလႈပ္ရွားမႈႀကီးတခုလုပ္ခဲ့ရင္ နအဖအစိုးရဟာ သူတို႔တပ္ေတြကို ဒီလိုပဲ ခ်ထားမွာ၊ ၿငိမ္းအဖြဲ႔ေတြကို ရင္ဆိုင္ ထိန္းခ်ဳပ္ထားမွာပဲလို႔ ေတြးမိစရာျဖစ္ေနတယ္။ နအဖအစိုးရ အေနနဲ႔ မုန္းလားနဲ႔ဝကို မတိုက္ဘူးလို႔ ေျပာတယ္ဆိုတာကို နအဖရဲ႕သတင္းစာေတြ၊ အသံလႊင့္႐ံု၊ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားတို႔ကေန မေဖာ္ျပဘူးဆိုတဲ့ အခ်က္ဟာလည္း သတိထားစရာပါ။ သူတို႔ဘက္က ဒါကို တရားဝင္ကတိအာမခံခ်က္ မျဖစ္ေအာင္ တမင္လုပ္ထားတဲ့သေဘာလို႔ ယူဆစရာ ျဖစ္ေနပါတယ္။ တဖက္မွာက်ေတာ့လည္း “ဝတို႔၊ မုန္းလားတို႔ကိုသာတိုက္ရင္ “လက္နက္ႀကီးေတြနဲ႔ တိုက္ေလယာဥ္ေတြသံုးမယ္” လို႔ တရားမဝင္ေျပာဆို သတင္းလႊင့္ေနပါတယ္။
ဒီေန႔ ဗမာျပည္ႏိုင္ငံေရးကို ျပန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း နအဖဟာ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ စတဲ့အဖြဲ႔အစည္းေတြနဲ႔ ဆက္ဆံေရးမွာလည္း “စစ္လည္းမျဖစ္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလည္းမဟုတ္” ဆိုတဲ့ လိပ္ခဲတည္း လည္း အေနအထားပဲ ထိန္းသိမ္းထားတာပါ။ အခ်ိန္မေရြးေခ်မႈန္းပစ္မယ့္ ၿခိမ္းေျခာက္မႈကို စစ္အစိုးရက တရားဝင္ ထုတ္မေျပာေပမယ့္ လူတိုင္းခံစားမိေနပါတယ္။
နအဖစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြဟာ ျပည္သူလူထုနဲ႔ အတိုက္အခံအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ‘ကုတ္ေပၚဓားဝဲ’ အေနအထားမ်ိဳး ေတာက္ေလွ်ာက္ ျဖစ္ေနေအာင္ တဖက္မွာဖန္တီးထားၿပီး တဖက္မွာ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ကေတာ့ ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ နယ္ဆင္းစည္း႐ံုး တာေတြအပါ ေျခလွမ္းအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ႀကိတ္လွမ္းေနၾကပါတယ္။ ျပည္တြင္းႏိုင္ငံေရးကို အဓိကထားတယ္ဆိုရင္ နအဖရဲ႕ ေျခလွမ္းေတြကို မ်က္ျခည္မျပတ္ေစာင့္ၾကည့္တာ၊ ေဖာ္ထုတ္တာ၊ ဆန္႔က်င္တာေတြ ေတာက္ေလွ်ာက္လုပ္ေနရမွာပါ။
ကိုးကန္႔အျဖစ္အပ်က္ကိုၾကည့္ၿပီး တ႐ုတ္သေဘာထားက ဘယ္လို၊ အေမရိကန္သေဘာထားက ဘယ္လို၊ အာဆီယံသေဘာ ထားက ဘယ္လိုဆိုတာေတြ တြက္ေနလို႔ ခရီးမေပါက္ပါဘူး။ နအဖရဲ႕ သေဘာထားက ဘယ္လို၊ နအဖရဲ႕အႀကံအစည္က ဘယ္လို၊ ဒါေၾကာင့္ ငါတို႔ကဘယ္လိုဆိုတာမ်ိဳးကို တိတိပပစဥ္းစားရ၊ ျပင္ဆင္ရေတာ့မယ့္ အခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္။
No comments:
Post a Comment