8.27.2009

ေႏြဆူးလကၤာ၏ ေစာေဝသို႔ တမ္းတျခင္း

ရြာထဲက ထန္းရည္၀ိုင္း

စစ္ပြဲေတြၾကားထဲက
နာဂတ္ကမၻာဟာ
စိုးရိမ္စရာအေျခအေနနဲ႔
စရာမ႐ွိေအာင္ကိုေမွာင္တယ္။
ႏိုင္အ႐ံႈးဆိုတာကို
လိုခ်င္သလိုရေနသူေတြနဲ႔
ေသခ်င္ပဲေသေနရသူေတြ
႐ွိေနၾကဦးမွာပဲေလ။
သန္းေခါင္ေက်ာ္လာရင္ေတာ့
ေ႐ႊေရာင္လႊမ္းတဲ႔မနက္ခင္းတစ္ခုကို
ေရာက္သြားႏိုင္ၾကလိမ့္မယ္လို႕
႐ူးေၾကာင္မူးေၾကာင္နဲ႔ေျပာေနၾကေလရဲ႕။
ေမာင္တို႔႐ြာထန္းရည္၀ိုင္းမွာ
ေအးေအးလူလူဆူဆူညံညံနဲ႔ပဲ
မိုက္သားကာလသားတစ္စု
မူးေနတာေတာင္မိုက္ေကာင္းတုန္း။
ဒီီလိုညေနမ်ိဳးဆို
မိုႏိုသံစဥ္ေက်းလက္သီခ်င္းေတြ
ကေဒါင္ကဒင္တီးျပတတ္တဲ့
ေရဘင္အတုနဲ႔မယ္ဒလင္သမားကဇာတ္လိုက္။
စီကနဲဆိုခ်က္ႀကီးပါတယ္
ထားတဲ႔လူမိုက္ဘြဲ႕နဲ႔
႐ွိေနတဲ့အရည္အခ်င္းကအံကိုက္
ေရးထားတဲ႔အေႁကြးစာရင္းကိုဂ႐ုမစိုက္။
ဒို႔႐ြာထန္းေတာမွာလူစံုရင္
ရည္မရအဖတ္မရေတြေျပာရင္း
ေရးႀကီးခြင္က်ယ္ကမၻာနဲ႔ကိုခ်ီလို႔။ ။
ေႏြဆူးလကၤာ

(ဆရာေစာေ၀ကိုေလးစားလို႔ သူ႔လိုႀကိဳးစားေရးၾကည့္တာပါ
ဆရာအျမန္ဆံုးလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ပါေစ။)
(ကဗ်ာေလးကိုဖတ္ၿပီးရင္ အစဆံုး စာလံုးေလးေတြခ်ည္း
တစ္ေခါက္ျပန္ဖတ္လိုက္ပါဦး)

No comments:

Post a Comment